"Στην παλαιά αποβάθρα ταξιδιώτες
περιμένουν χρόνια το τρένο.
Το διαμελισμένο τρένο του σταθμού.
Κουφάρια ακίνητα μηχανής και βαγονιών
στέκονται μπροστά τους.
Άνθρωποι και τρένο σε στάση. "
των παλιών σιδηροδρομικών σταθμών
που από την εγκατάλειψη, έχουν χορταριάσει
κι έχουν αφίξεις κι αναχωρήσεις τρένων
κάτι χρόνια να αναγγείλουν,
ο επισκέπτης αν θα ψάξει
με προσοχή όμως μεγάλη και αγάπη
και είναι τυχερός,
θα ανακαλύψει
ανάμεσα στις πέτρες και τα σκουπίδια
κάτι πολύτιμα πετράδια που γυαλίζουν.
Είναι κάτι πέτρες
που σταλαγματιά με τη σταλαγματιά έχουνε γίνει
από χιλιάδες δάκρυα χαράς
μα πιότερο της λύπης
κι από βαλσαμωμένα λόγια αγάπης.
Τις έχουν σχηματίσει
τόσα λόγια, υποσχέσεις και φιλιά
αναχωρήσεων κι αφίξεων
απολιθώματα αναστεναγμών
και προπαντός ιζήματα
ανεκπλήρωτων υποσχέσεων επιστροφής.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου