Πολυπολιτισμικότητα και άλλα παραμύθια...
- Γιατί μαμά πετάνε πέτρες αυτοί οι άνθρωποι στο πάρκο;
- Μη σε νοιάζει κοριτσάκι μου, λιθοβολούν μια κυρία που έφυγε από τον άντρα της.
Έχουν τον δικό τους πολιτισμό, μην τους παρεξηγείς.
Αυτό είναι πολυπολιτισμικότητα. Να συνυπάρχουν διαφορετικοί κώδικες «αξιών»
στην ίδια γειτονιά, στην ίδια πολυκατοικία.
Κι ο ένας να λειτουργεί παράλληλα με τον άλλον.
Δεν είναι σα να πηγαίνεις για φαγητό πότε σε κινέζικο και πότε σε μεξικάνικο.
Υπάρχει ένα μέρος στη γη που κάτι τέτοιο να συμβαίνει;
ΠΟΥΘΕΝΑ! Υπήρξε; ΠΟΤΕ! Πολυφυλετικότητα, ναι.
Δηλαδή να συμβιώνουν άνθρωποι διαφορετικής φυλετικής καταγωγής,
οι οποίοι όμως έχουν υιοθετήσει ΕΝΑΝ πολιτισμό: κοινές βασικές αξίες.
Και για να μιλάμε συγκεκριμένα: μια αξία του δυτικού πολιτισμού είναι ότι οι γυναίκες
είναι ισότιμες με τους άντρες. Ναι, την κατέκτησε δύσκολα, μετά από πολύ αίμα,
πολλές Υπατίες και πολλές «μάγισσες» στην πυρά. Αλλά την κατέκτησε. Τέλος.
Μια άλλη αξία είναι η ελευθερία του λόγου. Το γνωστό: «διαφωνώ με αυτό που λες
αλλά θα υπερασπίζομαι μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες»,
είτε το είπε ο Βολταίρος είτε όχι.
Να πούμε κι άλλες; Τα ατομικά δικαιώματα, η ανεξιθρησκία, η ανεκτικότητα
στο διαφορετικό, η οικονομική ελευθερία. Και πάνω απ’ όλα: η δυνατότητα
μιας κοινωνίας να εξελίσσεται, να επινοεί το μελλοντικό της πρόσωπο.
Για να προφτάσω τους ηλίθιους που κάνουν πάντα τα ίδια «προκάτ» σχόλια:
και «σε μας» υπάρχουν χούντες, λογοκρισίες, τραμπουκισμοί, θεούσες, φανατικοί,
δικτάτορες, ολοκαυτώματα, άντρες που δέρνουν τις γυναίκες τους, παιδόφιλοι,
αιμομίκτες, δολοφόνοι. Αλλά θεωρούνται παραβάτες των κοινών μας αξιών
και τιμωρούνται. Κι αν ένας φανατικός ιερωμένος αρχίσει τα ρατσιστικά
κηρύγματα από άμβωνος, αντιμετωπίζεται ως κωμική φιγούρα, υλικό
για τους «Ράδιο Αρβύλα» και για καλαμπούρια στα social media.
Ποιες από αυτές τις αξίες του δυτικού πολιτισμού έχει το Ισλάμ; Καμία!
Μπορεί να συνυπάρξει με τον δυτικό πολιτισμό;
Ας μη βιαστούμε να απαντήσουμε, πριν κατανοήσουμε ένα θεμελιώδες λάθος
στη σύγκριση Χριστιανισμού και Ισλάμ. Δεν πρόκειται μόνο για σύγκριση θρησκειών.
Όλες οι θρησκείες, μηδεμιάς εξαιρουμένης,
δεν περιορίσθηκαν στη διαχείριση του Επέκεινα.
Δεν έμειναν στην προσέγγιση των φιλοσοφικών ερωτημάτων της ζωής
και στις όποιες εξηγήσεις αποπειράθηκαν να δώσουν οι ιδρυτές ή οι απόστολοί τους. Επεκτάθηκαν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Θέσπισαν κανόνες δικαίου, ακόμα και υγιεινής. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη,
γυναίκα που έχει περίοδο είναι ακάθαρτη. Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη ο άνδρας
είναι η κεφαλή της γυναικός και οι προγαμιαίες σχέσεις είναι πορνεία,
όπως πορνεία είναι και το εντός του γάμου «παρά φύσιν» σεξ.
(Όλες οι θρησκείες δαιμονοποίησαν τις ηδονές, γιατί αντιλήφθηκαν την απειλή
από την απελευθερωτική τους επίδραση.) Και καθώς κάθε θρησκεία,
για να ισχυροποιήσει τις θέσεις της, επικαλείται θεοπνευστία, εγκλωβίζεται σ’ αυτήν.
Το θεόπνευστο είναι και τέλειο, δηλαδή τελικό, δεν μπορείς να το αλλάξεις!
Όμως η ζωή προχωράει. Το πλαίσιο ζωής που ίσχυε πριν 2000 χρόνια στην Ιουδαία
σήμερα είναι ξεπερασμένο.
Όπως είναι ξεπερασμένο και το πλαίσιο ζωής που ίσχυε πριν 1400 χρόνια στην αραβική
έρημο όταν ο Αμπού αλ Κασίμ Μουχαμάντ ιμπν Αμπνταλλάχ αλ Χασιμί αλ Κουρασί
(για τους φίλους, Μωάμεθ) «λανσάρισε» το Ισλάμ.
Ο δυτικός πολιτισμός μπορεί να άργησε, αλλά το κατάλαβε.
Και περιόρισε τη θρησκεία στις εκκλησίες. Ακόμα και η ίδια η θρησκεία,
αντιλαμβανόμενη τον αναχρονισμό των δογμάτων της, κάνει τα στραβά μάτια
και παντρεύει μια εγκυμονούσα νυφούλα μολονότι αυταπόδεικτα «επόρνευσε».
Μπορεί ο Πάπας να κατακρίνει ακόμα την αντισύλληψη, αλλά κανένας δεν απαγορεύει
τα προφυλακτικά. Μπορεί κάποια παραθρησκευτική οργάνωση να τυπώσει ένα βιβλιάριο
για τις «αμαρτίες του στόματος και των ματιών» αλλά ούτε της περνάει από το μυαλό
να προτείνει νομοθεσία που να τιμωρεί τους αμαρτωλούς.
Όσο κι αν στην Ελλάδα η θρησκεία επηρεάζει ακόμα την κοσμική εξουσία
μερικές φορές με τρόπο απαράδεκτο για δυτικό κράτος, όσο κι αν φανατίλες
διαδηλώνουν έξω από θέατρα με «ασεβή έργα», κανένας δεν αποκεφαλίζεται
σε δημόσια θέα γιατί είναι άπιστος, καμία γυναίκα δεν μαστιγώνεται γιατί
κυκλοφορεί ασυνόδευτη, κανένα νήπιο δεν υφίσταται κλειτοριδεκτομή.
Στη Δύση, το υπόγειο, για αιώνες, ρεύμα ορθολογισμού και αμφισβήτησης κάθε
αυθεντίας (πολιτικής, θρησκευτικής, επιστημονικής), που πήγαζε
από την παρακαταθήκη του ελληνορωμαϊκού πνεύματος, τελικά παρέσυρε
και κατακρήμνισε τη μεσαιωνική θρησκευτική βαρβαρότητα.
Αυτή την υπέρβαση, το Ισλάμ δεν την κατάφερε ποτέ.
Χωρίς πολιτισμική ταυτότητα πριν τον Μωάμεθ, χωρίς κάποια Αντιγόνη
που να αντιτίθεται ανοιχτά στους νόμους,, με αποκλεισμένο εντελώς το ένα φύλο
από κάθε παραγωγή (πλην της τεκνοποιίας) καθηλώθηκε στο πλαίσιο της ζωής
του 600 μ.Χ. Βόλευε κιόλας, διότι μια αυταρχική μισαλλόδοξη θρησκεία είναι
μια χαρά συνεταιράκι μιας αντίστοιχα αυταρχικής επεκτατικής εξουσίας.
Ακόμα και η φωτεινή περίοδος των Φατιμιδών δεν μπόρεσε να διαρκέσει: την έσβησε
με συνοπτικές διαδικασίες ο Σαλαντίν που επανέφερε τη σουνιτική ορθοδοξία.
Έτσι, σήμερα, ο Χριστιανισμός δεν μπορεί να συγκριθεί με το Ισλάμ, διότι πρόκειται
για ανόμοια πράγματα. Ο Χριστιανισμός πλέον είναι μόνο θρησκεία, μόνο για όσους
πιστεύουν, και με όποιον τρόπο (ουσιαστικό ή εντελώς τυπικό) επιλέγουν να το κάνουν.
Οι άλλες του βλέψεις έχουν αδρανοποιηθεί.
Το Ισλάμ εξακολουθεί να είναι καθολικός τρόπος ζωής και, φυσικά, νομοθεσία.
Βέβαια, δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι το ίδιο. Υπάρχουν μουσουλμάνοι στη Σερβία,
στην Ευρωπαϊκή Τουρκία, στον Λίβανο, στην Περσία, στη Μαλαισία, στα Εμιράτα,
στην Αίγυπτο, που είναι έως και άθεοι. Αλλά είναι η μειονότητα.
Σε κάποιες χώρες είναι μια απελπιστικά ολιγάριθμη και διωκόμενη μειονότητα.
Αντιθέτως, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός μουσουλμάνων σε όλον τον κόσμο
που έχουν υιοθετήσει στην καθημερινή τους συμπεριφορά ό,τι πιο αποκρουστικό
και απάνθρωπο μπορεί να φανταστεί ο νους. Το είδαμε στους Ταλιμπάν,
στην Αλ-Κάιντα, στην Τσετσενία, στην Υεμένη, το βλέπουμε τώρα και στη Συρία
με το ισλαμικό χαλιφάτο. Ποιος είναι ο στόχος τους; Ποτέ δεν τον έκρυψαν.
Η εξαφάνιση του δυτικού πολιτισμού!
Αν ο Χριστιανισμός, του «αγαπάτε τους εχθρούς σας»
και του «μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν, παραιτού» έφτασε να οργανώνει
σταυροφορίες και δημόσιες εκτελέσεις στην πυρά, τι περιμένεις να κάνει το Ισλάμ
στο οποίο το ίδιο το δόγμα επιτάσσει την εξάπλωση της θρησκείας με το σπαθί;
Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα της συνύπαρξης δυτικού κόσμου και Ισλάμ
εξαρτάται από το είδος του Ισλάμ για το οποίο μιλάμε.
Αν αναφερόμαστε στη μειοψηφούσα εκδοχή του που έχει, όπως και ο Χριστιανισμός, αυτοπεριορισθεί στη σωτηρία της ψυχής και σε μερικά τελετουργικά μια φορά
τον χρόνο, η απάντηση είναι προφανώς, ναι, μπορούν να συνυπάρξουν.
Αν όμως μιλάμε για τις ορδές των κτηνών που σφάζουν αθώους βιντεοσκοπώντας
την «τελετή» με τα κινητά, η απάντηση είναι ΠΟΤΕ και ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!
Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο όλοι αυτοί να εκσυγχρονισθούν.
Όταν έχεις τον μισό σου πληθυσμό σε αχρηστία και πολεμάς τις τεχνολογικές εξελίξεις
δεν έχεις μέλλον. Είσαι καταδικασμένος εσαεί στη φτώχεια και στην υπανάπτυξη.
Η απόσταση ανάμεσα στη Δύση και στο φανατικό Ισλάμ όλο και θα διευρύνεται.
Και επειδή κανένας φανατικός δεν αποδέχεται ότι ο φανατισμός του είναι η αιτία
της δυστυχίας του, θα ψάχνει τον εχθρό στο πρόσωπο του άλλου: του μισητού
(από την εποχή των σταυροφοριών) δυτικού κόσμου.
Μη βιαστείτε να πείτε «δεν με αφορά». Οι τρομοκράτες των δίδυμων πύργων,
στη Γερμανία και στην Αμερική ζούσαν. Στην Ευρώπη στρατολογούν οι τζιχαντιστές
τους νέους «μάρτυρες του Αλλάχ». Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία Γαλλίας, Βελγίου
και Γερμανίας, τουλάχιστον 3.000 ευρωπαίοι πολίτες, μουσουλμάνοι
με ευρωπαϊκές ταυτότητες, πολεμούν αυτή τη στιγμή στη Συρία ενταγμένοι
στις τάξεις των τζιχαντιστών. Ήδη 14 Γάλλοι εθελοντές ισλαμιστές έχουν σκοτωθεί.
Ξέρουμε πόσοι έχουν πάει από την Ελλάδα;
Αν και όταν επιστρέψουν όλοι αυτοί, μετά την «εκπαίδευση» σε αποκεφαλισμούς,
βασανισμούς, μαζικές εκτελέσεις, ορκισμένοι στην επικράτηση του Ισλάμ
μέσω της εξόντωσης των αντιπάλων του, πόσο εύκολο είναι, νομίζετε,
να επανενταχθούν στις δυτικές αξίες του αλληλοσεβασμού και της ανεκτικότητας;
Ή μήπως δεν ανήκαν ποτέ εκεί;
Οι δυτικές αξίες βασίζονται σε μια αυταπάτη: θεωρούν αυτονόητο ότι ο άλλος
τις αποδέχεται. Η ζωή αυτό το διαψεύδει. Εκατοντάδες χιλιάδες κλειτοριδεκτομές
γίνονται παράνομα κάθε χρόνο στην Ευρώπη από μουσουλμάνους γιατρούς
ή εμπειρικές «ξυραφίστριες». Εκατομμύρια μουσουλμάνες γυναίκες υφίστανται
σωματική ή ψυχική βία καθημερινά αλλά δεν το καταγγέλλουν
γιατί τα αντίποινα της φυλής τους θα είναι πολύ χειρότερα.
Θα ήταν αντίθετος στα ανθρώπινα δικαιώματα ένας νόμος που θα υποχρέωνε
όλα τα κορίτσια μουσουλμανικών οικογενειών να εξετάζονται από την ημέρα
της γέννησής τους μέχρι την ενηλικίωσή τους, κάθε χρόνο από γυναικολόγο
μη μουσουλμάνο και σε περίπτωση κλειτοριδεκτομής οι γονείς να απελαύνονται
πάραυτα, το δε παιδί να δίδεται για υιοθεσία;
Θα ήταν υπερβολικό αν οι χώρες προέλευσης των Ευρωπαίων τζιχαντιστών
απαγόρευαν την επιστροφή τους στην «πατρίδα»;
Θα ήταν έλλειψη ανεκτικότητας στον πολιτισμό των άλλων αν θεωρούνταν
όλοι οι γάμοι ανηλίκων άκυροι;
Κι επειδή υπάρχει μια ανησυχητικά μεγάλη μερίδα «επαγγελματιών της μονομερούς ανθρωπιστικής ευαισθησίας», που ζυγίζουν βαριά τα δικαιώματα των μουσουλμάνων
αλλά πανάλαφρα όλων των υπολοίπων, σπεύδω να διευκρινίσω για πολλοστή φορά
ότι το ίδιο με ενοχλεί ο φανατικός είτε είναι χριστιανός, είτε κομφουκιανός,
είτε πιστός του ιπτάμενου μακαρονοτέρατος. Αλλά δεν θα παλεύω να εξαφανίσω
τα όποια σταγονίδια του χριστιανικού μεσαίωνα υπάρχουν ακόμα ως εκνέφωμα
κι εσύ να μου μπάζεις όλον τον Νείλο του μουσουλμανικού μεσαίωνα
από την πίσω πόρτα, δήθεν στο όνομα του σεβασμού της «διαφορετικότητας»!
Δεν θα γράφουμε ολοσέλιδα για τον Πειραιώς και τον Καλαβρύτων κι ούτε μονόστηλο
για τον μουφτή που λέει τα ίδια και χειρότερα!
Καταγγέλλουμε -και πολύ καλά κάνουμε- το χαστούκι που θα ρίξει ο νταής Ευρωπαίος
στη γυναίκα του, αλλά σφυρίζουμε αδιάφορα όταν μαστιγώνουν
ή εκτελούν κορίτσια γιατί απλώς θέλησαν να πάνε στο σχολείο;
Ο δυτικός κόσμος και κυρίως η αμερικανική πολιτική έκανε στον χειρισμό
του φανατικού ισλαμισμού τερατώδη, ασυγχώρητα λάθη.
Πρώτα, τους εξόπλισε και τους εκπαίδευσε ως αντίβαρο
στην πάλαι ποτέ σοβιετική επιρροή. Πόση ανοησία! Πόση κοντόφθαλμη αντίληψη!
Ακόμα και τώρα, συνεχίζει να τους εξοπλίζει για να εγκαταστήσει δήθεν
τη δημοκρατία σε μια περιοχή του κόσμου που ποτέ δεν τη γνώρισε κι ούτε μπορεί
να τη χειριστεί, την ίδια στιγμή που εφαρμόζει τη σαρία
κι ονειρεύεται θεοκρατικό χαλιφάτο! Κι ως επιστέγασμα, διατηρεί τις καλύτερες
των σχέσεων με το απεχθές προπύργιο του ισλαμικού μεσαίωνα,
τη Σαουδική Αραβία, η οποία χρηματοδοτεί τους περισσότερους τζιχαντιστές.
Επιπλέον, το απίστευτο: επέτρεψε, στο εσωτερικό της ίδιας της Ευρώπης, να βρουν
εύφορο έδαφος όλα τα άνθη του κακού που ετοιμάζονται να χτυπήσουν
την οικογένεια που τους φιλοξενεί.
Αυτή η δυτική εθελοτυφλία πρέπει να σταματήσει το ταχύτερο!
Στα πεδία μάχης των φανατικών δεν έχουν θέση οι καλοί τρόποι, αλλά ο στρατός.
Μέσω ΟΗΕ ή μέσω ΝΑΤΟ, μικρή σημασία έχει.
Η ουσία είναι να ηττηθούν και να εξουδετερωθούν.
Αν δεν γίνει αυτό τώρα, που τα πράγματα είναι ακόμα ελεγχόμενα, θα γίνει
όταν οι τζιχαντιστές θα έχουν δυναμώσει τόσο που θα επιβάλουν αυτοί
τους όρους της σύγκρουσης.
Στην ίδια την Ευρώπη, έστω και αργά, μερικά πράγματα
πρέπει να λεχθούν όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται:
Θες να ζήσεις μαζί μας; Όχι μόνο θα σεβαστείς τις αξίες μας, αλλά θα τις υιοθετήσεις!
Δεν θα παραιτηθείς από το μαστίγωμα του ομοφυλόφιλου επειδή φοβάσαι
μη σε πιάσουν, αλλά επειδή αποδέχεσαι πως ο καθένας κάνει κουμάντο
στο σώμα του και σε κανέναν άλλον δεν πέφτει λόγος.
Θα καταλάβεις ότι εμείς δεν έχουμε όρια όταν σατιρίζουμε, ακόμα και τον Θεό μας.
Άρα μπορούμε να το κάνουμε και με τον δικό σου.
Θα παρακολουθήσεις οπωσδήποτε «τη ζωή του Μπράιαν» και θα τη σκεφτείς
σε μουσουλμανική εκδοχή. Αν το βρεις ευφυές, μείνε.
Αν γίνεις έξαλλος με την ασέβεια, συγγνώμη αλλά δεν κάνεις για την Ευρώπη.
Όχι, εμείς δεν έχουμε καμιά υποχρέωση
να σεβαστούμε τις δικές σου παλαιολιθικές «αρχές». Θα είχαμε, αν ερχόμασταν
να μείνουμε στην πατρίδα σου. Εσύ όμως ήρθες εδώ. Δεν σου λέω ότι είμαστε
ανώτεροι ή κατώτεροι διότι δεν υπάρχει ένας εξωτερικός κριτής για να αποφασίσει.
Είμαστε όμως διαφορετικοί.
Εδώ έτσι ζούμε.
Αν σ’ αρέσει.
Αν δεν σ’ αρέσει, υπάρχει και εισιτήριο αναχώρησης.
Αν επιμένεις να μην το βγάζεις υπάρχει και η απέλαση.
Και στο αεροπλάνο της επιστροφής στην ιερή γη του Αλλάχ, καθώς θα διαβάζεις
το πρόγραμμα δημοσίων θεαμάτων της αγαπημένης σου πατρίδας
(απαγχονισμοί, αποκεφαλισμοί, ακρωτηριασμοί, μαστιγώσεις…)
θα έχεις όλον τον χρόνο να σκεφτείς πώς θα σου φαινόταν η πολυπολιτισμικότητα
στην κεντρική λεωφόρο του Ριάντ: ζευγάρια εφήβων να περπατούν και να φιλιούνται
στο στόμα -τα κορίτσια με τις κοντές φουστίτσες και τις μπλούζες με τα τιραντάκια
χωρίς σουτιέν που φοράν το καλοκαίρι στο Παρίσι, στη Ρώμη, στην Αθήνα.
Δεν θα το δεχόσουν ποτέ, ε;
Ούτε εμείς εσένα.
*Ο Θάνος Τζήμερος είναι Πρόεδρος στη “Δημιουργία, ξανά”
και Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής.
