Με λέξεις μόνο έχτιζαν, τον κόσμο τους και ζούσαν στοές τριγύρω σκάβοντας, τούνελ για να ξεφύγουν. Πάν Καρτσωνάκης "Οι Ποιητές"
Σάββατο 20 Αυγούστου 2016
Κόρινθος: Δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιου είδους αγγελία για εργασία, στην πόλη μας! (Φωτογραφίες)
Θολώσαμε τον αριθμό του κινητού του
αν και πιστεύουμε ότι κάνουμε και διαφήμιση
με την ανάρτησή μας γιατί δεν επιθυμούμε
να μας κάνει παράπονα.
Όποιος επιθυμεί να έλθει σε επαφή μαζί του
ευχαρίστως, αν έλθει σε επαφή μαζί μας,
να του το δώσουμε.
Υ.Γ: Αν κι έχει κολλήσει σε πολλά σημεία,
κολώνες, δέντρα και τοίχους, αυτό το χαρτάκι.
Αφιέρωμα στην περιπετειώδη ζωή του Σίμου, από την Σινώπη του Πόντου, του Υπαρξιστή!
Τα ξέφρενα πάρτι, η… ιπτάμενη παράγκα
και το κίνημα που σόκαρε
την συντηρητική Ελλάδα
της δεκαετίας του 1950.
Για τους περισσότερο μυημένους, ωστόσο,
υπάρχει ένας άλλος άνθρωπος η ιστορία του οποίου
δεν είναι τόσο γνωστή όσο εκείνη του Άσιμου.
Ο λόγος για τον Σίμο τον Υπαρξιστή!
Έναν αγράμματο τσαγκάρη που έχτισε το «αρχηγείο» του,
κάπου ανάμεσα στου Ψυρρή και το Μοναστηράκι
και έκανε ταξίδια μακρινά, ίσως αναζητώντας «κροκανθρώπους»
όπως έκανε μερικά χρόνια αργότερα ο Άσιμος.
Ο Σίμος ήταν ο ιδρυτής του εν Ελλάδι κινήματος των υπαρξιστών. Ταρακούνησε τα θεμέλια της κοινωνίας
και ανάγκασε αστυνομία, δικαιοσύνη,
προσωπικότητες της εποχής αλλά και τα ΜΜΕ
να ασχολούνται μαζί του διαρκώς.
Ο Σίμος, οι υπαρξιστές
και η ιπτάμενη παράγκα.
Ο αρχηγός των εν Ελλάδι υπαρξιστών υπήρξε
ένας αποτυχημένος τσαγκάρης.
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά.
Το μυαλό του ταξίδευε σε άλλα μέρη.
Στις μαρτυρίες που κατέγραψε ο δημοσιογράφος
και συγγραφέας Μανώλης Νταλούκας, ο οποίος
έχει ασχοληθεί εκτενώς με τη ζωή του Σίμου,
έχει καταγράψει πως ο εκκεντρικός αυτός άνθρωπος
στα παπούτσια που έφτιαχνε προσέθετε σχεδόν πάντοτε
μια κόκκινη ρίγα, για να τα κάνει ξεχωριστά…
Η συνέχεια ήταν λίγο- πολύ φυσιολογική.
Κανείς δεν δεχόταν να τα πληρώσει.
Έδρα για την… επιχείρηση του Σίμου ήταν
ένα μισοετοιμόρροπο, δίπατο παράπηγμα
στην οδό Σαρρή στο κέντρο της Αθήνας.
Το συγκεκριμένο κτίριο στεκόταν όρθιο
εξαιτίας της… τύχης αλλά και των δυο κτιρίων
που το συγκρατούσαν από δεξιά και αριστερά.
Του είχε παραχωρηθεί δωρεάν για να το κάνει
εργαστήριο κατασκευής και επιδιόρθωσης
ομπρελών θαλάσσης
(το καλοκαίρι) και σαλονιών αυτοκινήτων
(τον χειμώνα).
Πέρα από έδρα ήταν και σπίτι του, όμως.
Ο Σίμος κοιμόταν σ’ ένα στενό πατάρι όταν είχε κρύο
ενώ όταν η ζέστη μετέτρεπε το κέντρο της Αθήνας
σε «καμίνι» έπαιρνε το στρώμα του
και ανέβαινε στην ταράτσα!
Αργότερα ο χώρος αυτός θα ονομαστεί
«ιπτάμενη παράγκα» και θα γίνει το επίκεντρο
των υπαρξιστών αλλά και μερικών ξέφρενων πάρτι
που σημάδεψαν τη δεκαετία του 1950!
Νονός φέρεται να είναι ο δημοσιογράφος
Κώστας Αβραμόπουλος ο οποίος την ονόμασε έτσι
σε ένα ρεπορτάζ του μετά από ένα τρελό πάρτι
τον Γενάρη του 1953.
Η δράση των υπαρξιστών
και τα ταξίδια του Σίμου.
Για να μπεις μέσα στην ιπτάμενη παράγκα έπρεπε
να ανέβεις με μεγάλη δυσκολία από μια στενή
και απότομη, σχεδόν κατακόρυφη, σκάλα.
Όταν τα κατάφερνες ερχόσουν αντιμέτωπος
με μια καταπακτή την οποία έπρεπε να περάσεις
για να μπεις στο εσωτερικό.
Όταν τελικά το κατάφερνες σώος και αβλαβής
βρισκόσουν μπροστά σ’ ένα εξαίσιο υπερθέαμα!
Ραπτομηχανές, έργα γλυπτικής, καθίσματα
αυτοκινήτων, σπασμένες καρέκλες
και μοτέρ ανακατεμένα
με τα κίτρινα και κόκκινα πουλόβερ του Σίμου.
Από την οροφή κρεμασμένα σκεπάρνια, σαμπρέλες,
καθίσματα, καραβάκια ενώ στους τοίχους στερεωμένες
με πινέζες υπήρχαν φωτογραφίες,
ποιήματα, ζωγραφιές.
Δεσπόζουσα θέση είχαν και τα συνθήματα τα οποία
ήταν γραμμένα με κιμωλία σε διάφορα σημεία.
Τα πιο ιδιαίτερα από αυτά τα συνθήματα, που…
........ξεχείλιζαν από υπαρξισμό, ήταν το:
«η κατάστασις είναι κρίσιμος αλλά όχι απελπιστική»
και το: «αν απελπιστείς, μην απελπίζεσαι»!
Αυτά συναντούσαν οι εκατοντάδες νεαροί
και νεαρές υπαρξιστές και υπαρξίστριες
που γέμιζαν σχεδόν καθημερινά
την ιπτάμενη παράγκα για να συναντήσουν
τον Σίμο, να μιλήσουν μαζί του και να συμμετέχουν
στα ξέφρενα πάρτι.
Όταν το κίνημα έλαβε διαστάσεις ο Σίμος
και οι υπαρξιστές του αποφάσισαν
να ιδρύσουν σύλλογο.
Κανονικό σύλλογο.
Με τη… βούλα του κράτους.
Έτσι ο γεννημένος το 1909 στη Σινώπη του Πόντου
Σίμος Τσαπνίδης καταθέτει καταστατικό στο Πρωτοδικείο.
Ο σύλλογος εγκρίνεται τον Αύγουστο του 1953
με την ονομασία:
«Εθνικός Σύλλογος Ελλήνων Υπαρξιστών, ο Διογένης»!
Το κίνημα έχει πλέον φουντώσει και ο Σίμος αρχίζει
να αντιμετωπίζει τα πρώτα σοβαρά προβλήματα
με τις αρχές.
Είναι ενδεικτικό πως μετά από προσφυγές διάφορων
φορέων του απαγορεύθηκε να χρησιμοποιεί
τον όρο «Εθνικός» και αναγκάστηκε να τον αφαιρέσει!
Όταν αυτές οι αντιδράσεις αυξήθηκαν
σε υπερβολικό βαθμό (θα δούμε παρακάτω
τις δικαστικές περιπέτειες των υπαρξιστών)
ο Σίμος αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικό.
Σε χώρες που ο τρόπος ζωής του
ήταν περισσότερο ανεκτός.
O Σίμος γύρναγε την Ευρώπη μόνος του, δουλεύοντας
όπου έβρισκε μεροκάματο, ζώντας σε άθλιες συνθήκες.
Πριν φύγει, ωστόσο, έζησε το αποκορύφωμα
των Ελλήνων υπαρξιστών μέσω ενός θρυλικού πάρτι
που έγινε με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα
για να ανακουφιστούν οι σεισμοπαθείς του Ιονίου
τον Αύγουστο του 1953.
Το πάρτι στηρίχθηκε από μεγάλες προσωπικότητες
της εποχής όπως ο Αλέκος Σακελλάριος
ενώ ο ηθοποιός Βασίλης Λογοθετίδης
συμμετέχει διασκεδάζοντας όσους πήγαν
στη μεγάλη αυτή εκδήλωση
που έγινε στη Ν. Φιλαδέλφεια.
Στο πάρτι γίνεται έρανος
και συγκεντρώνονται 4.200.000 δρχ.
ενώ άλλες 100.000 δρχ. δίνουν στην Αρχιεπισκοπή
τα παιδιά από δικό τους εσωτερικό έρανο!
Από αυτό το σημείο και έπειτα, ωστόσο,
υπάρχει μόνο… κατήφορος για το κίνημα.
Οι αντιδράσεις της κοινωνίας και το τέλος
των Υπαρξιστών του Σίμου.
Λίγους μήνες μετά το θρυλικό πάρτι των υπαρξιστών
στη Ν. Φιλαδέλφεια και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο
του 1954 η Γενική Ασφάλεια κάνει «ντου»
στην ιπτάμενη παράγκα και συλλαμβάνει όλους
τους παρευρισκόμενους ενώ ταυτόχρονα
Νομαρχία σφραγίζει το κτίριο.
Ο Σίμος και οι υπαρξιστές του οδηγούνται σε δίκη
η οποία ξεκινά τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς
με… «σημαντικότερη» από τις κατηγορίες να είναι
αυτή «περί περί διδασκαλίας του ελευθέρου έρωτα»
που στηρίχθηκε σε ένα ποίημα του «υπαρχηγού»
των υπαρξιστών Μιχάλη Χαλκιαδάκη
που η Ασφάλεια βρήκε στην παράγκα.
Λεύτερος είναι ο έρωτας και σκλάβα η αγάπη
Ο έρωτάς μου λεύτερα, σκεπάζει όλη την πλάση
Κι η πλάση, ξεσκεπάζεται στο αυτοξεπέρασμά μου
Και λεύτερη, η άναρχη, σμίγει τον έρωτά μου
Στις 15 Ιουλίου 1955 το δικαστήριο αποφασίζει
το οριστικό κλείσιμο της παράγκας, με το σκεπτικό
ότι «η λειτουργία του συλλόγου απέβη παράνομος,
ανήθικος και αντίθετος προς την δημοσίαν τάξιν».
Τον Σεπτέμβριο του 1956, ο Σίμος θα φύγει
από την Ελλάδα για να γυρίσει ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο Σίμος έμεινε στο εξωτερικό συνολικά 20 χρόνια
όπου συναντήθηκε με εκπροσώπους
ανάλογων κινημάτων, έκανε ανοιχτό
αντιδικτατορικό αγώνα ενώ κατάφερε να…
..........μπει και στο πρωτοσέλιδο της Liberation
δίπλα από θέμα για την βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας!
ΣΙΜΟΣ ΤΣΑΠΝΙΔΗΣ-ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ 1976 .
Ο Σίμος επέστρεψε στην Ελλάδα το 1976.
Έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού, συνέχιζε
να μιλάει με πάθος για τον υπαρξισμό
και τις περιπέτειες που έζησε στο εξωτερικό,
ενώ η τελευταία του δημόσια εμφάνιση ήταν
σε μια συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό
«Επίκαιρα» και τη νεαρή τότε δημοσιογράφο
Λιάνα Κανέλλη!
Πέθανε στο νοσοκομείο το 1999, πλήρης ημερών,
ζώντας τη ζωή του όπως εκείνος ήθελε!
Ποιος είναι τελικά ο ιδιοκτήτης του ταχύπλοου σκάφους, της Αίγινας;(Βίντεο)
Ο Δήμαρχος Αίγινας, Δημήτρης Μουρτζής, σημειώνει
σε δήλωση του πως το ταχύπλοο δεν το οδηγούσε
ο ιδιοκτήτης όταν συνέβη το δυστύχημα.
Ποιος είναι τελικά ο ιδιοκτήτης του σκάφους;;;;
Ας μας πει ένας χριστιανός έστω και ανώνυμα
να τελειώνουμε με αυτό το θέμα!
Έχει μεγάλη σημασία αυτό και θα δώσει απαντήσεις
σε πολλά ερωτήματα για την εμπλοκή
ή όχι άλλων ατόμων στην υπόθεση!!!
Δικό μας σχόλιο:
Για τι δεν γίνεται άρση απορρήτου
των τηλεφωνικών συνομιλιών όλων
των φερομένων ως εμπλεκόμενων στην υπόθεση;
Είναι τελικά αλήθεια ότι το σκάφος δεν ήταν
ιδιοκτησίας του φερόμενου ως οδηγού 77χρονού;
Τέλος και κάτι ακόμη....μικρότερης σημασίας μπροστά
στο τραγικό συμβάν αλλά δείχνει
πως λειτουργεί ο......τουρισμός.
Το να μην γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των επιβατών
κάτι δείχνει ακόμη.
Δεν είχαν κοπεί εισιτήρια;
Τι ισχύει σε αυτές τις περιπτώσεις.
Δεν ενημερώνεται καμία δημόσια υπηρεσία
προτού αποπλεύσει το σκάφος;
Προσωπική μου ανάλογη εμπειρία το τουριστικό τρενάκι
σε πολύ πρόσφατή μου επίσκεψη στην Αιδηψό.
Καραμπινάτη περίπτωση φοροδιαφυγής;
Ισχύει κάτι που μου διαφεύγει;
Υ.Γ: Η επίσκεψή μου στην Αιδηψό έγινε αυτόν τον μήνα.
Δηλώσεις από την Χρυσή Ολυμπιονίκη Κατερίνα Στεφανίδη-(ΕΡΤ2 20.8.2016) (Βίντεο)
Χρυσή Ολυμπιονίκης
η Κατερίνα Στεφανίδη!
Με άλμα στα 4,85 μέτρα η Κατερίνα Στεφανίδη φέρνει
στην Ελλάδα το έκτο της μετάλλιο
στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο!
Χρυσή Ολυμπιονίκης η Ελληνίδα αθλήτρια
στη μεγαλύτερη βραδιά της καριέρας της.
Στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου η Κατερίνα Στεφανίδη!
Στη μεγαλύτερη βραδιά της καριέρας της μέχρι τώρα, η Ελληνίδα επικοντίστρια
"πέταξε" στα 4,85 μέτρα και χάρισε στη χώρα μας το έκτο της μετάλλιο
στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης για το 2016,
τις προσπάθειες της οποίας στηρίζει ο Stoiximan.gr, συνέχισε και στον τελικό
του επί κοντώ τις εκπληκτικές εμφανίσεις
που την οδήγησαν για μια ακόμη φορά στην κορυφή!
Οι προσπάθειες των αθλητριών ξεκίνησαν από τα 4,35μ. με τη Στεφανίδη
να περιμένει υπομονετικά τον πήχη στα 4,60.
Αν και... κρύα έκανε μια καταπληκτική πρώτη προσπάθεια σε αυτό το ύψος,
έχοντας και "αέρα" 20-25 πόντων.
Τόσο εύκολο ήταν το ξεκίνημά της.
Αντέδρασε ψύχραιμα και περίμενε τη συνέχεια.
Στη δεύτερη προσπάθειά της, ο πήχης ανέβηκε στα 4,70, ύψος που πέρασε επίσης
με την πρώτη. Δεν συνέβη το ίδιο όμως και με τα 4,80μ.
Ο πήχης δεν της έκανε το χατήρι με αποτέλεσμα το άλμα της να είναι αποτυχημένο
στη λεπτομέρεια.
Η 26χρονη προσπάθησε ξανά στο ίδιο ύψος και τα κατάφερε με τη δεύτερη.
Το ίδιο ακριβώς συνέβη όταν η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δοκίμασε στα 4,85μ.
Κάπου εκεί η 19χρονη Νεοζηλανδή, ΜακΚάρτνεϊ απέτυχε να περάσει τα 4,85μ,
αφήνοντας το χρυσό και το ασημένιο μετάλλιο σε Στεφανίδη και Μόρις.
Αμφότερες δεν κατάφεραν να περάσουν ούτε με την πρώτη
αλλά ούτε και με τη δεύτερη προσπάθειά τους τα 4,90μ.
Η "μάχη" για το χρυσό κορυφώθηκε, η Στεφανίδη δεν κατάφερε να περάσει
ούτε με την τρίτη τα 4,90μ., το ίδιο και η Αμερικανίδα Μόρις με αποτέλεσμα
το χρυσό μετάλλιο να καταλήξει στην 26χρονη η οποία είχε λιγότερες
άκυρες προσπάθειες από την αντίπαλό της!
Αυτό ήταν το πρώτο μετάλλιο για τη χώρα μας στο επί κοντώ
και πρώτο χρυσό στο στίβο μετά το 2004!
Η απονομή θα γίνει το Σάββατο
(20/8) στις 14:30.
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016
H αλήθεια γύρω από τη φιγούρα του λεγόμενου “αγίου Ιωάννη του Καρπάθιου”.
Είδαμε τότε πως, ως φιγούρα, αποτελεί ουσιαστικά
τη συνένωση δύο διαφορετικών προσώπων,
ενός μοναχού Ιωάννη (άγνωστο το πότε έζησε),
συγγραφέα ενός έργου που τιτλοφορείται
“Προς τους μοναχούς της Ινδίας”
και ενός μητροπολίτη Καρπάθου
με το όνομα Ιωάννης που έζησε
κατά τον 7ο αιώνα.
Είχαμε επίσης τροφοδοτήσει
τους συμπατριώτες μας Δωδεκανησίους
με σύνδεσμο που παρέπεμπε απ ευθείας
στο έργο “Φιλοκαλία” του 1893, μέσω του οποίου
ο αναγνώστης θα είχε τη δυνατότητα να αποκτήσει
μία καλύτερη εικόνα για τις απόψεις
του μοναχού Ιωάννη,
ενός εκ των δύο προσώπων που τέλος πάντων
συνθέτουν τον άγιο που τιμούν στο νησί της Καρπάθου.
Ύστερα από τρία χρονια, ήρθε η ώρα να εξετάσουμε αναλυτικότερα τις απόψεις
του Ιωάννη, παραθέτοντας αυτούσια και εντελώς ενδεικτικά, χωρία από το έργο του,
με σκοπό να αξιολογηθούν κατάλληλα από τους σκεπτόμενους αναγνώστες.
Οι δικοί μας σχολιασμοί θα είναι συντομότατοι και μεταξύ μας περιττοί
μπροστά σε αυτά που θα αντιμετωπίσουμε πιο κάτω.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
1) “Ο Διάβολος μας σπρώχνει στη μελέτη του Ελληνισμού”!!!
Ο Μοναχός Ιωάννης θεωρεί ότι το να μελετά κανείς την ελληνική φιλοσοφία
είναι αποτέλεσμα επιβουλής του Διαβόλου!
Θεωρεί δηλαδή ότι ο ίδιος ο άρχων του σκότους μας σπρώχνει στο να μελετήσουμε
την αρχαία σοφία που διαθόθηκε σε όλο τον κόσμο, προκάλεσε την Αναγέννηση
και το Διαφωτισμό, επάνω της στηρίχθηκε ολόκληρο το σύγχρονο δυτικό
πολιτισμικό οικοδόμημα, αλλά και που αποτέλεσε τον λόγο για τον οποίον ολόκληρος
ο πλανήτης γνωρίζει σήμερα τη χώρα μας (Προσωκρατικοί, Πυθαγόρειοι, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Στωικοί, Σκεπτικοί, Επικούρειοι κ.α).
Αναρωτιόμαστε τι έχουν να πουν επ' αυτού οι ιερείς του νησιού, οι επίσημες αρχές του,
αλλά και οι απλοί άνθρωποι που τρέχουν να προσκυνήσουν τις εικόνες του
και να προσφέρουν τα λεφτά τους για την ανέγερση ναών.
Ας διαβάσουμε προσεκτικά τι λέει ο Ιωάννης:
13. Ο εχθρός διάβολος γνωρίζει ότι η προσευχή είναι για μας υπερασπιστής,
ενώ γι' αυτόν εχθρός και επίβουλος.
Θέλοντας να μας αποσπάσει από αυτήν, βάζει μέσα μας την επιθυμία της μελέτης
των συγγραφών των Ελληνικών Λόγων (σ.σ εννοεί την αρχαία ελληνική φιλοσοφία),
από τους οποίους και απομακρυνθήκαμε, και μας προτρέπει να ασχολούμαστε μ' αυτές.
Αλλά ας μη πεισθούμε σ' αυτόν, μην τυχόν και πάει στραβά η καλλιέργειά μας
και αντί να συνάξουμε σύκα και σταφύλια, συνάξουμε αγκάθια και τριβόλια.
Γιατί η σοφία του κόσμου αυτού είναι μωρία ενώπιον του Θεού(Α΄ Κορ. 3,19).
Παρακάτω ο Ιωάννης περιπαίζει τον φιλόσοφο και μέγιστο μαθηματικό Πυθαγόρα, υποστηρίζοντας ότι ακόμη και μία αράχνη τον ξεπερνά.
Ενώ πιο κάτω αναφέρει ότι ο ίδιος φλυαρούσε
και έλεγε ανοησίες σε βόδια και αετούς.
Προφανώς και δεν είχε υπόψιν του ότι μερικούς αιώνες αργότερα,
κάποιος μοναχός Παΐσιος θα άνοιγε (σύμφωνα με μαρτυρίες) κανονικό διάλογο με σαύρες! Διαβάζουμε χαρακτηριστικά:
47. "και [η αράχνη] έχει τόση σιωπή, ώστε ξεπερνά και τον Πυθαγόρα, τον οποίο
οι Έλληνες θαυμάζουν παραπάνω απ' όλους τους φιλοσόφους, για την εγκράτεια
που είχε στη γλώσσα του.
Όμως ο Πυθαγόρας, αν και δε μιλούσε σε όλους, πάντως στους πολύ αγαπητούς του
ανθρώπους μιλούσε μυστικά κατά διαστήματα.
Και πολλές φορές μίλησε φιλόδοξα σε βόδια και σε αετούς και είπε κάτι φλυαρίες
και ανοησίες".
«Και ήνοιξεν ο Κύριος το στόμα της όνου και είπε προς τον Βαλαάμ:
"Τι σοι έκαμα και με εκτύπησας τρίτην ταύτην φοράν;"
Και είπεν ο Βαλαάμ προς την όνον...».
Το θαύμα της συνομιλίας ενός γαϊδάρου με τον Βαλαάμ παρουσία αγγέλου,
όπως περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη. («Αριθμοί», 22:27-30).
2) “Νιώθετε φόβο και τρόμο”!
Ο Ιωάννης μας παρακινεί να ζούμε προσευχόμενοι με έναν διαρκή φόβο και τρόμο.
Ίσως γιατί με τα συναισθήματα του φόβου και του τρόμου επιβάλλεται διαχρονικά
κάθε μορφής εξουσία από άνθρωπο σε άνθρωπο στον ταλαίπωρο πλανήτη μας...
Στο τέλος, μάλιστα, απορεί για το πως μπορεί κάποιος να ζήσει
χωρίς να φοβάται κάτι το υπερβατικό.
Αλλά όμως να την ανακατέψομε την ευφροσύνη με το φόβο του Θεού,
όπως λέει η Γραφή: «Να νιώθετε αγαλλίαση για τον Κύριο μαζί με τρόμο»(Ψαλμ.2,11).
Οι γυναίκες που ήταν μαζί με τη Μαρία, έφυγαν από τον Τάφο
με φόβο και χαρά(Ματθ. 28,8).
Ίσως κι εμείς κάποτε με φόβο και χαρά βγούμε από τον νοητό τάφο.
Απορώ πώς μπορούμε να μην έχομε φόβο, γιατί κανείς δεν είναι αναμάρτητος,
και αν ακόμη είναι Μωυσής ή Απόστολος Πέτρος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)