Κόρινθος-δεκαετία του 60: Οικογενειακή ταβέρνα τα λέγαμε τότε. (4 εικόνες)

Αναγνωρίζετε μήπως κάποιους; 

Πολιτική Διέξοδος: ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ!! Να γιατί δεν στηρίζει την Δημοτική Συγκοινωνία ο κ. Σταυρέλης!

Προεκλογικώς δεν την εξήγγειλε,  

μετεκλογικώς δεν την έφερε ποτέ   προς ψήφιση 

στο Δημοτικό Συμβούλιο. 

Μετά την ταπεινωτική ήττα του στο Δημοτικό 

Συμβούλιο στην συνεδρίαση της 20ης Οκτωβρίου 2025, 

ενδεής επιχειρημάτων και νομικών ερεισμάτων,

 βρήκε απάγκιο στις δηλώσεις του εκπροσώπου 

του μονοπωλίου που έχει κάθε λόγο 

να αντιστρατεύεται την δημοτική συγκοινωνία

 αφού τους θίγει τα συμφέροντα. 

Εύγε κ. Σταυρέλη!!! 

Διαλέξατε στρατόπεδο!!!

 Εσείς με τον κ. Μάρκελλο, εμείς,  οι υπερψηφίσαντες,

  με τους ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ ΜΑΣ 

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ.  

Αρχίστε  τις προσφυγές. 

Είτε το θέλετε όμως,  είτε όχι, η Κόρινθος 

και ο Δήμος μας θα ξεκολλήσει από την μιζέρια. 

Για εμάς στην Πολιτική Διέξοδο, ο αγώνας

 συνεχίζεται και κλιμακώνεται,  για έναν  ΔΗΜΟ 

 για όλους  και  όχι για τους λίγους.  

  ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ

 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ι. ΓΚΟΥΡΓΙΩΤΗΣ

Αρνάκι γάλακτος, στον φούρνο, σήμερα. (5 φωτογραφίες)

Κάποτε στον σταθμό της Κορίνθου! (5 εικόνες)

Αυτή την ύλη δεν τους τη δίδαξαν...

Μια φλοτίλα για την Οδησσό

Σάκης Μουμτζής

Μην περιμένετε από τους επαγγελματίες - ακτιβιστές να πλεύσουν 

προς Οδησσό και να πορευθούν προς το Χάρκοβο. 

Μήπως έτρεξαν με τον στόλο τους στην πολιορκημένη,

 ηρωική Μαριούπολη;

 Πιθανόν να μην ξέρουν κατά πού πέφτει. 

Εξάλλου όλοι τυχαίνει να είναι και αριστεροί, δηλαδή πάντα 

με τον Άνθρωπο. 

Δίνουν συναυλίες και κάνουν καθημερινές πορείες για τη Γάζα 

και εναντίον του Ισραήλ, ενώ δεν έχουν ακούσει τίποτα για τον πόλεμο

 στην Ουκρανία. Και σίγουρα δεν θα άκουσαν πως προχθές 

οι Ρώσοι χτύπησαν ένα νηπιαγωγείο στο Χάρκοβο με 48 παιδάκια,

 τα οποία ευτυχώς βγήκαν σώα από την επιδρομή. 

Να σημειώσω πως οι Ουκρανοί μάχονται τον Ρώσο εισβολέα 

αμυνόμενοι του πατρίου εδάφους τους στην πρώτη γραμμή 

του μετώπου, με τις στολές τους και τα διακριτικά τους. 

Δεν κρύβονται, όπως οι τρομοκράτες της Χαμάς, πίσω από 

τους αμάχους φορώντας ρούχα πολιτικά και ούτε έχουν εγκαταστήσει

 τα αρχηγεία τους κάτω από νοσοκομεία ή σχολεία. 

Και δεν βομβαρδίζουν γυναικόπαιδα, αλλά στόχους στρατιωτικούς 

και ενεργειακούς. 

Όπου νάναι συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από την ημέρα 

της εισβολής για μια επιχείρηση που επρόκειτο να τελειώσει μέσα

 σε λίγες μέρες και δεν έχει γίνει ούτε μια πορεία από τους πονόψυχους 

αλληλέγγυους προς τη ρωσική πρεσβεία. 

Αλλά, γιατί να κάνουν αυτοί πορεία, αφού είναι με τον εισβολέα!

 Πάλι καλά που δεν κάνουν πορεία διαμαρτυρίας προς την πρεσβεία

 της Ουκρανίας επειδή μάχονται επί τέσσερα χρόνια 

και δεν έχουν παραδοθεί. 

Αυτοί είναι ικανοί να οργανώσουν μια φλοτίλα προς την Κριμαία 

για να βοηθήσουν τους Ρώσους. 

Άλλωστε εκεί υπάρχει μπόλικο χρήμα. 

Φυσικά, όλα όσα διαπράττουν οι Ρώσοι εισβολείς, οι ακτιβιστές, 

οι αλληλέγγυοι και το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς - υπάρχουν

 πάντα οι φωτεινές εξαιρέσεις - κάνουν πως δεν τα βλέπουν. 

Είναι αφελές να πιστεύουμε πως πρόκειται περί υποκρισίας. 

Η υποκρισία είναι ηθική έννοια.

Εδώ μιλούμε για ψυχρή πολιτική υποστήριξη, καθώς όλους αυτούς 

τους ενώνει και σε αυτό το μέτωπο, όπως και σε αυτό της Γάζας, 

το μίσος τους προς τη Δύση. 

Από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι ηγέτες τάχθηκαν στο πλευρό 

της Ουκρανίας, η ευρωπαϊκή ισλαμοαριστερά επινόησε το ναζιστικό

 παρελθόν της Ουκρανίας και πήρε το μέρος της Ρωσίας φωνακτά

 είτε σιωπώντας. 

Διότι όταν δεν καταδικάζεις τον θύτη και σιωπάς, ουσιαστικά 

τον υποστηρίζεις. Επιδοκιμάζεις τα όσα διαπράττει. 

Όλοι αυτοί οι ισλαμοαριστεροί την ίδια στιγμή αγνοούσαν ή έκαναν 

ότι αγνοούσαν την ιστορικά τεκμηριωμένη στήριξη του ηγέτη 

των Αράβων της Παλαιστίνης προς τον Χίτλερ.

Το θέμα αυτού του άρθρου δεν είναι ούτε οι Ουκρανοί ούτε οι Ρώσοι. 

Είναι όλοι αυτοί που με τις παλαιστινιακές σημαίες ξεσήκωναν 

τον κόσμο σε όλη την Ευρώπη τη στιγμή που δίπλα,

 στη γειτονιά μας, ο Ρώσος εισβολέας βομβάρδιζε κατοικημένες 

περιοχές για να προκαλέσει νεκρούς αμάχους. 

Και τώρα που οι τρομοκράτες της Χαμάς δολοφονούν Παλαιστίνιους

 έχουν κρυφτεί στις σπηλιές τους. 

Αυτή την ύλη δεν τους τη δίδαξαν.

Πηγή

Ποια είναι η γνώμη σας;

Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο

να εκφράζουν πάντοτε και την δική μας άποψη

αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν

αφορμή για έναν ευπρεπή διάλογο.

Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε. 

Έναν γόνιμο διάλογο, με επιχειρήματα όμως.

Φιλότιμη η προσπάθεια, αλλά η Ιθάκη δεν είναι από εκεί.

Κι αν κάνει κόμμα και η Καρυστιανού;

Θανάσης Μαυρίδης

Όσο οι μετρήσεις δείχνουν την Μαρία Καρυστιανού 

να ίπταται σε ποσοστά άνω του 15% - 20%, τόσο πιο 

κοντά την φέρνουν στην ίδρυση ενός νέου κόμματος. 

Κι είναι δικαίωμα της «μάνας των Τεμπών» να διεκδικήσει πολιτικό ρόλο. 

Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας μπορεί να το κάνει!

 Από εκεί και πέρα οι πολίτες αποφασίζουν. 

Το αν μας αρέσει ή όχι στον καθέναν από εμάς μια τέτοια απόφαση 

είναι κάτι υποκειμενικό. 

Το πώς θα αντιδράσουν οι αγορές, όμως,

 έχει αντικειμενικά στοιχεία.  

Από τη στιγμή που η κα Καρυστιανού μπει στο πολιτικό παιχνίδι, 

θα αρχίσουν να καταγράφονται όλα τα πιθανά σενάρια. 

Ένα κόμμα Καρυστιανού με πιθανά ποσοστά άνω του 20% θα σημάνει

 αυτόματα ότι εισερχόμαστε σε μια νέα φάση που 

ο αντισυστημισμός θα είναι το κυρίαρχο πολιτικό αφήγημα στην Ελλάδα.  

Στη λογική του «ας καούν τα πάντα δεν έχουμε κάτι να χάσουμε», 

τα πάντα μπορούν να συμβούν. Η προοπτική του χάους θα ενισχύσει

 περαιτέρω το «ρεύμα Καρυστιανού», σε μια περίοδο που ένα

 κομμάτι του πληθυσμού αισθάνεται ότι είναι περιθωριοποιημένο. 

Δεν πρόκειται για κάποια δήθεν απειλή για να αποτραπεί η ανάδειξη 

του φαινομένου της «μάνας των Τεμπών».

 Είναι μια ανάγνωση της σκληρής πραγματικότητας από την πλευρά 

που βλέπουν τα πράγματα οι αγορές.

 Θα πει κάποιος ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι αγορές. 

Ότι είναι μια πίτα από την οποία ο ίδιος δεν τρώει και ότι δεν έχει 

να χάσει κάτι περισσότερο απ’ όσο έχει ήδη χάσει.

 Ο μηδενισμός και η άγνοια κινδύνου κάνουν έντονη 

την παρουσία τους σε τέτοιες περιπτώσεις.  

Την ίδια συζήτηση κάναμε και πριν το 2015. 

Για να μην ξεχνιόμαστε, οι σύντροφοι της απέναντι όχθης πίστευαν 

ότι θέλαμε να αμαυρώσουμε το επαναστατικό τους όραμα. 

Πήραν την εξουσία, εφάρμοσαν τις... θεωρίες παιγνίου

 του κ. Βαρουφάκη και τελικά αποδείχτηκε ότι αυτά τα παιχνίδια 

τα παίζουν καλύτερα οι... άλλοι.  

Το μπαλάκι πλέον μεταφέρεται στους πολίτες. 

Θα το αποφασίσουν στις κάλπες. 

Και ανάλογα θα πράξουν οι αγορές και οι επιχειρηματίες.

 Οι αγορές δεν αγαπούν την αστάθεια. 

Δεν χωνεύουν τις ακροαριστερές κυβερνήσεις.

 Όπως είναι δικαίωμα των πολιτών να αποφασίζουν για την 

ψήφο τους, έτσι και οι επενδυτές αποφασίζουν για τα πορτοφόλια τους.  

Εσείς τι λέτε, τα μεγάλα funds του εξωτερικού θα βάλουν 

στην εξίσωσή τους το τι θα κάνει η κυρία Καρυστιανού 

για την απονομή «Δικαιοσύνης»; 

Κάποιοι θα πουν ότι «τρέμουμε» το κόμμα Καρυστιανού. 

Είναι σαν να τους ακούμε ήδη να υποστηρίζουν

 ότι «εκβιάζουμε» τον κόσμο. 

Τα ίδια έλεγαν και στην εποχή της πρώτης πλατείας. 

Μία και μόνο διευκρίνηση: 

Τότε η Ευρώπη είχε περισσότερες 

αντοχές απ’ αυτές που έχει σήμερα. 

Και μεγαλύτερη συνοχή και πιο ξεκάθαρους στόχους.

 Αυτήν τη φορά τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα. 

Και πιθανότατα μη αναστρέψιμα.  

Θανάσης Μαυρίδης 

thanasis.mavridis@liberal.gr

Πηγή 

Ποια είναι η γνώμη σας;

Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο

να εκφράζουν πάντοτε και την δική μας άποψη

αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν

αφορμή για έναν ευπρεπή διάλογο.

Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε. 

Έναν γόνιμο διάλογο, με επιχειρήματα όμως.

Ραδίκι κόκκινο ιταλικό σήμερα. (3 φωτογραφίες)

 Μαζί με τυρί φέτα, ελιές και ζυμωτό ψωμί.

Καλό ταξίδι συνεκδρομέα.

Σφράγισε τὴ ζωή μας καὶ τὸν ἀγαπήσαμε πολύ.

 Εξαιρετικό κατευόδιο στον Διονύση Σαββόπουλο.

ΥΓ. Γράφοντας δυο λόγια για τον μεγάλο ποιητή

 και μουσικό Διονύση Σαββόπουλο, επέλεξα 

το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου

 να περιλαμβάνει στίχους από τα έργα του. 

Ίσως μάλιστα θα έπρεπε να κάνω ένα κείμενο

 αποκλειστικά με δικά του λόγια. 

Πάντως επιφυλάσσομαι να επανέλθω 

με κάτι ίσως περισσότερο ολοκληρωμένο.

 Στο μεταξύ η καλύτερη τιμή στη μνήμη του

 θα είναι να ξανακούσουμε τα τραγούδια του.

Κόρινθος-Προαστιακός: Ντροπή που χρειάστηκαν 20 σχεδόν χρόνια για το αυτονόητο.

Επιτέλους! 

Μετά από 20 χρόνια ο Προαστιακός

 αποκτά… σύνδεση με την πόλη.

Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 20 χρόνια από την έναρξη

 λειτουργίας του Προαστιακού Σιδηροδρόμου στην Κόρινθο,

 για να αποκτήσει η πόλη δημοτική συγκοινωνία.

 Μια απόφαση που θα έπρεπε να έχει ληφθεί από την πρώτη κιόλας

 ημέρα λειτουργίας του σταθμού, ώστε να ενώσει επιτέλους

 το κέντρο της πόλης με τον σιδηροδρομικό κόμβο που

 εξυπηρετεί καθημερινά εκατοντάδες κατοίκους, 

εργαζόμενους και επισκέπτες.

Με οριακή πλειοψηφία 

(18 υπέρ – 17 κατά), το Δημοτικό Συμβούλιο

 Κορινθίων ενέκρινε τη δημιουργία δημοτική 

συγκοινωνίας, δίνοντας τέλος σε μια πολυετή 

αδράνεια που χαρακτήριζε τη λειτουργία 

της πόλης στον τομέα των μεταφορών.

Είναι σχεδόν απίστευτο πως, για δύο δεκαετίες, η Κόρινθος

 παρέμενε χωρίς καμία οργανωμένη δημοτική γραμμή μεταφοράς, 

ενώ άλλες πόλεις –πολύ μικρότερες– είχαν ήδη αναπτύξει δίκτυα

 που συνέδεαν τα ΚΤΕΛ, τους σταθμούς και τα εμπορικά τους κέντρα. 

Ο προαστιακός έφερε την πόλη πιο κοντά στην Αθήνα,

 αλλά η ίδια η Κόρινθος 

έμενε… μακριά από τον εαυτό της.

Τώρα, η απόφαση για τη δημοτική συγκοινωνία ανοίγει μια νέα εποχή:

• Δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες 

να μετακινούνται εύκολα και οικονομικά.

• Συνδέει τον Προαστιακό με το κέντρο, 

τα σχολεία, τις υπηρεσίες και τις γειτονιές.

• Δημιουργεί υποδομή για βιώσιμη 

αστική κινητικότητα και τουριστική ανάπτυξη.

Η Κόρινθος έχει ανάγκη από ένα σύγχρονο, ευέλικτο και πράσινο

 δίκτυο μεταφορών, όχι απλώς για την εξυπηρέτηση των κατοίκων,

 αλλά για να σταθεί επιτέλους στο ύψος μιας πόλης που συνδέεται 

σιδηροδρομικά με την πρωτεύουσα και φιλοδοξεί να γίνει 

εμπορικό και τουριστικό κέντρο της Πελοποννήσου.

Επιτέλους, μετά από 20 χρόνια, ένα βήμα μπροστά!

Το ζητούμενο τώρα είναι αυτό το βήμα

 να γίνει πορεία — και όχι άλλη μια στάση.

Δικό μας σχόλιο:

Ντροπή που χρειάστηκαν περισσότερα 

από 20 σχεδόν χρόνια για το αυτονόητο.

Ντροπή για την οριακή πλειοψηφία.

Υ.Γ: Ας μην βιαζόμαστε πάντως να χαρούμε

διότι έχουμε πολύ δρόμο ακόμη μπροστά μας.

Πολλά θα είναι τα εμπόδια που θα.....

.............μπουν από τα διάφορα συμφέροντα. 

Πένθος για τον σπουδαίο τραγουδοποιό που καθόρισε γενιές.

Πένθος για τον ελληνικό πολιτισμό: 

Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους

 και πρωτεργάτες καλλιτέχνες της γενιάς του, 

απεβίωσε σε ηλικία 81 ετών. 

Ο σπουδαίος τραγουδοποιός νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες

 σε ιδιωτικό νοσοκομείο.

Ο Σαββόπουλος θεωρείται δικαίως η εμβληματική φυσιογνωμία

 της σχολής των Ελλήνων «τραγουδοποιών», δηλαδή των δημιουργών

 που γράφουν, συνθέτουν και ερμηνεύουν το έργο τους, διατηρώντας

 μια μοναδική, αδιαπραγμάτευτη ματιά στο σύνολο 

της καλλιτεχνικής τους παραγωγής. 

Για πολλούς, ήταν «μία κατηγορία από μόνος του».

Ένα πρόσωπο-σταθμός στην ελληνική τραγουδοποιία

Αν προσπαθήσει κανείς να ορίσει τον Διονύση Σαββόπουλο, 

το πιθανότερο είναι ότι θα αποτύχει σε πρώτο επίπεδο. 

Όχι γιατί δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν την πορεία του, 

αλλά γιατί οι λέξεις που θα χρησιμοποιηθούν θα μοιάζουν πάντα λίγες.

Τραγουδοποιός, ποιητής, πολιτικός σχολιαστής,

 θεατρικός αφηγητής, δημόσιος διανοούμενος. 

Κάθε μια απ’ αυτές αγγίζει μονάχα μια όψη ενός δημιουργού

 που δεν μπήκε ποτέ σε κουτιά.

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1944, ο Σαββόπουλος εμφανίστηκε

 στη δισκογραφία στα μέσα της δεκαετίας του ’60, σε μια εποχή 

που η Ελλάδα άλλαζε, πολιτικά, κοινωνικά και αισθητικά.

 Αν και είχε ξεκινήσει να σπουδάζει νομικά, εγκατέλειψε

 τις σπουδές του για να κατέβει στην Αθήνα και να ασχοληθεί 

με αυτό που του έδινε ζωή: το τραγούδι.

Πηγή και περισσότερα εδώ

Πριν από χρόνια. Αναγνωρίζετε κάποιους; (3 εικόνες)