Σάββατο 19 Απριλίου 2008

Τώρα, δε φταίνε οι σκιές, αλλά το φως που φεύγει.




















Δίχως φως δεν υπάρχουν σκιές,
έγραφε θυμάμαι ένα σύνθημα
στο μακό σου φανελάκι
και ζωγραφίζαμε ολόγυρα λουλούδια,
πουλιά, καρδιές και νότες.

Συμφωνούσαμε
πως ο κόσμος θα γίνει καλύτερος
και η δική μας η γενιά
νομίζαμε πως θα τον κάνει καλύτερο.

Πιστεύαμε πως η γενιά μας
θα καταργούσε τους πολέμους
την πείνα και την εξαθλίωση .

Τραγουδούσαμε την ειρήνη
τον έρωτα και την ελευθερία.

Γράφαμε συνθήματα στους τοίχους.
Τότε . . . . . . . . . . .

Τώρα . . . . . . . . . . . . . . .
Τώρα, δε φταίνε οι σκιές
που φαίνονται μεγάλες
αλλά το φως που φεύγει.

Φωτογραφίες - Κείμενο: Καρτσωνάκης