Σάββατο 6 Ιουνίου 2020

Μάλλον θα πρόκειται για κάποια σκηνή από γυρίσματα κινηματογραφικής ταινίας!

Φαντάζομαι, μετά θα μπήκε αυτός ο τύπος
να υποδείξει ποιους θα εκτελέσουν ως αντίποινα
και ποιοι θα πάνε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Εκτός κι αν πρόκειται για κάποιο "εικαστικό δρώμενο"
που μεταφέρει μήνυμα με αποδέκτες 
όλους τους βολεμένους της καθημερινής βιοπάλης.
Ας μας δώσει κάποιος τα φώτα του να πιάσουμε 
το νόημα του μηνύματος.
Μήπως πρόκειται για μια σιωπηλή διαμαρτυρία
για την περίπτωση της Τοπαλούδης Ελένης;
Α, να κι άλλο ένα "εικαστικό δρώμενο":
Μάλλον με παρόμοιο μήνυμα
 αλλά πιο συγκεκριμένο, νομίζω αυτήν την φορά.
Παραπέμπει μάλλον στους εργάτες-σκλάβους
των πολυεθνικών που κατασκευάζουν όλα αυτά 
τα καταναλωτικά αγαθά που αγοράζουμε 
κι εμείς εδώ στην Ελλάδα.
Φιλικά Τάκης Καρτσωνάκης
Αλλά κι ένα σχόλιο από τον ξάδελφό μου.

Το Ρόταρυ απαντά για την απόφαση της Ιεράς Συνόδου με επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο.

Η ανακοίνωση των Διοικητών του Ελληνικού Ροταρυ
στην Ιερά Σύνοδο με επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο
Μακαριώτατε,
Την παρούσα απευθύνουμε προς Υμάς με απέραντο Σεβασμό 
στην προσωπικότητά Σας και την ιδιότητά Σας ως Προκαθημένου 
της Εκκλησίας της Ελλάδος, προκειμένου να διευκρινισθεί το ζήτημα
που προέκυψε από το από 03.06.2020 δελτίο τύπου της Συνοδικής Επιτροπής 
Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας 
της Ελλάδος και την σ΄ αυτό περιεχόμενη αναφορά ότι η υφ΄ Υμάς Ιερά Σύνοδος
 απεφάσισε να συστήσει στους Σεβ. Μητροπολίτες και τον Ιερό Κλήρο της Ελλάδας 
να απέχουν από κάθε εκδήλωση που διοργανώνεται από την οργάνωση Rotary,
επειδή αυτές δεν περιορίζονται μόνον σε κοινωνικές εκδηλώσεις, 
αλλά επεκτείνονται και σε πράξεις θρησκευτικού χαρακτήρα, καθόσον διαθέτουν
 τυπικό τελετουργίας εισδοχής νέων μελών και καθορίζουν προσευχή που απευθύνεται αδογμάτιστα σε ένα θεό, με γενική έννοια του όρου και όχι 
κατά την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας.

Επί της ανωτέρω ενδεχόμενης σύστασης, παρακαλούμε θερμώς 
να λάβετε υπόψη σας τα ακόλουθα και ανεξάρτητα από την δική σας 
(αδιαμφισβήτητη) εξουσία να απαγορεύσετε την παρουσία των
Κληρικών στις εκδηλώσεις του Ρόταρυ.
1. Το Διεθνές Ρόταρυ (www.rotary.org) είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος
 εθελοντικός οργανισμός με τεράστια κοινωνική προσφορά ανά την υφήλιο. 
Το Διεθνές Ρόταρυ είναι εταίρος του ΟΗΕ, UNESCO, UNICEF, καθώς
 και άλλων σημαντικών κοινωφελών οργανισμών.
 Οι χιλιάδες ανά τον κόσμο Ροταριανοί έχουν τα τελευταία 115 χρόνια 
προσφέρει και συνεχίζουν να προσφέρουν σημαντικά για την ευημερία
 των κοινωνιών, στις οποίες δραστηριοποιούνται. 
Μεταξύ των τεράστιων έργων του
Διεθνούς Ρόταρυ είναι η εξάλειψη της πολιομυελίτιδας από τον πλανήτη.
2. Ως εκ της ανωτέρω φύσεώς του, το Ρόταρυ συνιστά αποκλειστικά αστικό,
 κοινωφελή μη κερδοσκοπικό οργανισμό, μη έχοντα ουδεμία σχέση 
με θρησκείες ή θρησκευτικές εκδηλώσεις, προς τις οποίες παραμένει
 με σεβασμό ουδέτερο, αφού καταλείπει στα μέλη του, στο πλαίσιο 
μιας ανοικτής κοινωνίας στην οποία διαβιούμε, την επιλογή τ
ων θρησκευτικών τους αντιλήψεων και ομολογίας. 
Με άλλα λόγια, το Ρόταρυ σκοπεύει απλά στο καλό της κοινωνίας
 και απαγορεύεται να ασχολείται με θρησκευτικά ζητήματα, δεδομένου ότι
 τα μέλη του ανήκουν, σε διεθνές επίπεδο, σε διαφορετικές θρησκείες.
3. Στην Ελλάδα λειτουργούν δυο Περιφέρειες·
 η 2470 Περιφέρεια του Διεθνούς Ρόταρυ 
που αποτελείται από Ροταριανούς Ομίλους που είναι οργανωμένοι
 και δραστηριοποιούνται στην Νότια Ελλάδα και τα Νησιά μας
 και η 2484 Περιφέρεια Διεθνούς Ρόταρυ που αποτελείται 
από Ροταριανούς Ομίλους που είναι οργανωμένοι στην Βόρεια Ελλάδα. 
Αμφότερες οι Περιφέρειες επιτελούν επί περισσότερο από 90 χρόνια εξαίρετο
 κοινωφελές έργο, σε συνεργασία πάρα πολλές φορές με τους κατά τόπους 
Ιερωμένους και Σεβ. Μητροπολίτες, έργο που αναγνωρίσθηκε 
και αναγνωρίζεται από τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες έχουν απολαύσει 
διαχρονικά την χρησιμότητα των δωρεών των Ροταριανών.
4. Ειδικότερα φέτος, οι Έλληνες Ροταριανοί έχουν συνεισφέρει εξαιρετικά 
και χωρίς οιαδήποτε ανταπόδοση στην ανακούφιση των αναγκών 
των τοπικών κοινωνιών, του Ε.Σ.Υ. και ειδικότερα με:
• Προσφορά οδοντιατρείων σε περιοχές της χώρας
• Προσφορά ιατρικού εξοπλισμού σε νοσοκομεία της Χώρας
• Προσφορά αναπνευστήρων και monitors στο πλαίσιο 
της καταπολέμησης του COVID 19
• Εμβολιασμό 1500 παιδιών σε Κ.Υ.Τ. υπό την αιγίδα 
του Υπουργείου Υγείας με το 5πλούν εμβόλιο
• Προσφορά στην Πατρίδα, στο πλαίσιο της ενίσχυσης 
των δυνάμεων του Έβρου (Συνοριοφυλακή και Στρατό)
Παράλληλα, οι Όμιλοί μας έχουν προσφέρει στις τοπικές κοινωνίες
 και ειδικότερα σε ευαγή ιδρύματα σωρεία εξοπλισμού και αναλώσιμων 
που είχαν μεγάλη ανάγκη, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτό την λειτουργία τους. 
Συνολικά, η φετινή προφορά των Ελλήνων Ροταριανών έχει ξεπεράσει
 το 1.000.000 ευρώ, όλα αυτά από το υστέρημα και την συνεισφορά των μελών 
των Ομίλων μας.
Άλλωστε, εμείς δεν έχουμε κρυφούς ή άδηλους πόρους.

Αναφορικά με την δήθεν ύπαρξη τυπικού τελετουργίας εισδοχής των μελών. 
Οι υποψήφιοι για την εισδοχή τους σε έναν Ροταριανό Όμιλο, γυναίκες και άνδρες, 
δεν υπόκειται σε κανένα τυπικό εισδοχής. 
Απλώς, σε μια συνεστίαση αναγιγνώσκεται το βιογραφικό τους 
και τους τοποθετείται το διακριτικό σήμα του Ρόταρυ στο πέτο τους. 
ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. 
Προφανώς, αυτή η απλή διαδικασία δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά
 κάποια τελετουργία.
Αναφορικά με την επίκληση (όχι προσευχή).
 Η απλή και λιτή επίκληση «Κύριε, ευλόγησον την συνεστίασιν ταύτην, 
καταξίωσον ημάς των δωρεών της Αγάπης Σου και καθοδήγησον ημάς
 εις επιτέλεσιν των εντολών σου προς τον πλησίον», προφανώς 
δεν απευθύνεται αδογμάτιστα σε έναν θεό, αλλά συνιστά απλή επίκληση
 προς τον Κύριο, δήλον ότι τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό,
δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Ροταριανών 
είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Η εν λόγω επίκληση συντάχθηκε το 1955 
από τον Καθηγητή Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεράσιμο Κονιδάρη,
 ο οποίος υπήρξε και μέλος του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών. 
Να σημειωθεί ότι η εν λόγω επίκληση έχει εισαχθεί στους Ελληνικούς
 Ροταριανούς Ομίλους σε ένδειξη ευλάβειας και σεβασμού προς την Ορθόδοξη 
Παράδοση του λαού μας. Να σημειωθεί, επίσης, ότι οσάκις στην συνεστίαση
 παρευρίσκεται Κληρικός, για να μας ευλογήσει, όπως συνήθως γίνεται 
κατά το πλείστον σε εξαιρετικές εκδηλώσεις των Ομίλων, αναπέμπει 
την καθιερωμένη Προσευχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.
 Σε ένδειξη σεβασμού προς την Ορθόδοξη Εκκλησία το Διεθνές Ρόταρυ 
απένειμε την υψίστη ροταριανή τιμή στον Παναγιώτατο Πατριάρχη 
Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίο το Μακαριώτατε,
Εν κατακλείδι, το Ρόταρυ είναι αποκλειστικώς ένας αστικός, κοινωφελής
 οργανισμός, μη έχων σχέση
με οιαδήποτε θρησκεία ή ομολογία, ενώ οι Ελληνικοί Ροταριανοί Ροταριανοί
 αποτελούνται από πιστούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας που ουδέποτε  σκέφτηκαν
 ότι μετέχοντας στο Ρόταρυ, ενεργούν αντίθετα προς την Πίστη τους αυτή.
 Με θερμή παράκληση να λάβετε υπόψη Σας τα ανωτέρω, διατελούμε
Με σεβασμό στο πρόσωπό Σας

Οι αριθμοί είναι μαζί μας.

Η ύφεση στο πρώτο τρίμηνο ήταν 0,9%. 
Θα μπορούσε να είναι 2,3% που ήταν στη Γερμανία ή 5,4% που ήταν στη Γαλλία. 
Ο μέσος όρος της Ευρώπης ήταν μείον 3.2%. 
Αντικειμενικά, πήγαμε καλά. 
Οι αριθμοί είναι με το μέρος μας. 
Αν δεν ήταν ο κορονοϊός θα «τρέχαμε» με ρυθμό ανάπτυξης άνω του 3%.
 Η χτεσινή εξέλιξη μας δείχνει ότι μας περιμένουν καλύτερες μέρες.
 Υπό προϋποθέσεις...
Ποιος από εμάς θα δυσφορούσε αν η ύφεση 
ήταν της τάξης 4,1% που ήταν στην Ισπανία; 
Ή έστω του 2,4% που ήταν στην Πορτογαλία.
 Όλα τα νούμερα ήταν αναμενόμενα. 
Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν το 0,9%. 
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν κατορθώσουμε και έχουμε φέτος το 25% 
των τουριστών που είχαμε πέρυσι, τότε η ύφεση θα είναι πιο κοντά
 στις «αισιόδοξες» προβλέψεις του 6%.
 Ένας καλύτερος Αύγουστος μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα
 ένα καλύτερο αποτέλεσμα.

Η μεγάλη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας είναι σε αυτή την φάση
 και η μεγάλη της δύναμη.
 Η ελληνική οικονομία είναι ρηχή κι έπειτα από δέκα χρόνια κρίσης
 τα νούμερα έχουν ήδη συμπυκνωθεί αρκετά. 
Με άλλα λόγια οι αριθμοί αυτή την φορά είναι με το μέρος μας. 
Αρκεί να είμαστε σοβαροί και να μην επαναλάβουμε λάθη του παρελθόντος. 
Το ευρωπαϊκό πακέτο που αναμένουμε είναι ιδιαίτερα μεγάλο
 για τα ελληνικά δεδομένα και μπορεί να εκτοξεύσει την χώρα.

Στο παρελθόν τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά χρήματα είχαν γίνει
 η αφορμή για τεκτονικές αλλαγές στην χώρα.
 Θα ήταν παράλογο να πούμε ότι στο τέλος δεν μας ωφέλησαν. 
Δεν πήραμε αυτά που έπρεπε να πάρουμε.
 Σύμφωνοι! 
Αλλά οικονομικές παρεμβάσεις αυτών των μεγεθών αφήνουν 
πάντοτε το αποτύπωμά τους. 
Στο χέρι μας είναι αυτή την φορά να πιάσουν τόπο θα χρήματα.

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα κατόρθωσε να πάρει περισσότερα χρήματα
 συγκριτικά με άλλες χώρες. 
Κι αλήθεια είναι ακόμη ότι το 2020 μπήκε με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό. 
Αυτά δεν συνέβησαν τυχαία. 
Ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής αλλαγής που συντελέστηκε 
πριν από έναν χρόνο στην Ελλάδα. 
Αυτός είναι και ο λόγος που αισιοδοξούμε για το πως θα χρησιμοποιηθούν 
τα χρήματα του ευρωπαϊκού πακέτου. 
Υπάρχουν και ανακοινώσεις υπουργών για προσλήψεις και παροχές 
που μας κάνουν να έχουμε επιφυλάξεις. 
Εξακολουθούμε και ελπίζουμε ότι πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά 
που ο πρωθυπουργός με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα τα «μαζέψει».
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr

Η αμαξοστοιχία Καλαμάτας - Αθηνών στα Εξαμίλια.


Η αμαξοστοιχία Καλαμάτας - Αθηνών στα Εξαμίλια
(αρχείο Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου)
Φωτογραφία A.Luft 1/8/1959

Αντιχριστιανικό το ζίου ζίτσου, το καράτε και όλες οι πολεμικές τέχνες.

Μητρόπολη Γλυφάδας: 
Αντιχριστιανικό το ζίου ζίτσου,
 το καράτε και όλες οι πολεμικές τέχνες
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ, ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥ.
Mετά την καταδίκη της γιόγκα από την Ιεαρά Σύνοδο πέρσι τον Ιούνιο, 
ήρθε η σειρά να καταταγούν ως αντιχριστιανικές πολεμικές τέχνες 
που έλκουν την καταγωγή τους από την Ανατολική Ασία.

Η Μητρόπολη Γλυφάδας, σε ανακοίνωσή της ζητά την πλήρη αποχή όλων
 των ορθοδόξων από την εξάσκηση πολεμικών τεχνών υποστηρίζοντας ότι
 επειδή βασίζονται στην ανατολική φιλοσοφία και το αξιακό σύστημα 
του βουδισμού «οι πολεμικές τέχνες έρχονται σε ευθεία αντίθεση
 με το Ορθόδοξο Χριστιανικό μήνυμα της αγάπης». 
Η ανακοίνωση της Μητρόπολης Γλυφάδας, ήρθε μετά την εισαγωγή 
του ζίου-ζίτσου ως μάθημα σε ορισμένα Δημοτικά σχολεία της χώρας.

Διαβάστε την ανακοίνωση της Μητρόπολης Γλυφάδας

«Κατόπιν πληροφόρησής μας για την έγκριση άδειας εισόδου 
των πολεμικών τεχνών, συγκεκριμένα του Ζίου-Ζίτσου, σε σχολεία
 της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε όλη την επικράτεια, με σχετικό
 έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας[1], θα θέλαμε να εκφράσουμε την έντονη
 διαμαρτυρία μας.
Οι πολεμικές τέχνες «βασίζονται σε Ανατολικές φιλοσοφίες ή θρησκείες, 
ιδιαιτέρως στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό Ζεν. Το Ζίου-Ζίτσε, το Καράτε, 
το Κιούντο και το Κέμπο είναι έντονα επηρεασμένα από τον Βουδισμό Ζεν»[2].
 Μάλιστα, «δημιουργός των πολεμικών τεχνών θεωρείται 
ο Βουδιστής μοναχός Μποντιντάρμα»[3]. 
Και παρότι «πολλοί που ασκούν τις πολεμικές τέχνες το κάνουν χωρίς 
να γνωρίζουν το θρησκευτικό χαρακτήρα τους», η ουσία είναι ότι
 «το πλήθος των διαφόρων μαχητικών ειδών συνδέονται με ένα πνευματικό
 κέντρο που έχει τις ρίζες του στον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό»[4].
«Στη ρίζα τους όλες οι πολεμικές τέχνες αποτελούν μέρος ενός συνολικού
 συστήματος εκπαίδευσης, το οποίο έχει ως απώτερο σκοπό τη ριζική 
μεταμόρφωση της ίδιας της ύπαρξης του ασκούμενου»[5]. 
Και παρότι αυτό συχνά παραθεωρείται, «η πνευματική διάσταση είναι
 ο πυρήνας των πολεμικών τεχνών»[6]. 
Ο Richard Schmidt, καθηγητής Φυσικής Αγωγής στο Πανεπιστήμιο 
της Νεμπράσκα, επισημαίνει ότι οι Ιαπωνικές πολεμικές τέχνες
 «αποτελούν οχήματα για πνευματική εκπαίδευση και φώτιση» 
και ότι το πνεύμα και τα πιστεύω παραμένουν κατά βάση τα ίδια, 
ανεξάρτητα από το είδος της πολεμικής τέχνης.[7]
Αλλά και στην ιστοσελίδα της «Ελληνικής Φιλάθλου Ερασιτεχνικής
 Ομοσπονδίας Ζίου-Ζίτσου», η οποία αιτήθηκε την άδεια εισόδου
 στα Ελληνικά σχολεία, διαβάζουμε ότι το Ζίου-Ζίτσου 
«πρωτοεμφανίστηκε στα μοναστήρια του Θιβέτ και καθιερώθηκε σαν πρώτη 
μορφή πολεμικής τέχνης στην Ιαπωνία» και παράλληλα ότι «διατηρ[ούν]
 τις παραδόσεις και τα πιστεύω που πρεσβεύει η πολεμική [τους] τέχνη».
 Αν αυτά ισχύουν, τότε πώς μπορούν οι Ορθόδοξοι μαθητές, αλλά και όσοι 
μαθητές δεν επιθυμούν να έχουν επαφή με βουδιστικές κλπ πρακτικές,
 να ασκούνται στο Ζίου-Ζίτσου και μάλιστα στο χώρο του σχολείου;
Επισημαίνεται ότι οι πολεμικές τέχνες δεν είναι απλές ασκήσεις εκγύμνασης,
 αλλά συστήματα που έχουν φιλοσοφικο-θρησκευτικό προσανατολισμό.
«Ανεξάρτητα από το στυλ που ακολουθεί κάποιος, το κλειδί για όλες 
τις πολεμικές τέχνες βρίσκεται στην επιδέξια χρήση της παγκόσμιας
 ζωτικής δύναμης (Τσι για τους Κινέζους και Κι για τους Γιαπωνέζους)»[8],
 μιας μεταφυσικής, «νεοποχίτικης ενέργειας που βρίσκεται έξω 
από τα όρια οποιουδήποτε επιστημονικού ελέγχου, μελέτης» ή μέτρησης[9].
 Η μεταφυσική υπόθεσή τους μάλιστα είναι ότι 
«ο ειδικός στις πολεμικές τέχνες είναι ικανός να τιθασεύει την συμπαντική 
ενέργεια τσι και να την στερεί ή να αδειάζει τον αντίπαλό του από αυτήν»[10]. 
Δηλαδή, η θεμελίωση των πολεμικών τεχνών βρίσκεται στις ενεργειακές 
πρακτικές του Τσι (Κι), οι οποίες είναι ασυμβίβαστες
 με την Ορθόδοξη πίστη και ζωή, κάτι που έχει τονιστεί σε Πανορθόδοξες
 Συνδιασκέψεις για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας. 
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στα Πορίσματα της ΙΘ? Πανορθοδόξου 
Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών 
και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας 
τονίστηκαν και οι «εξευρωπαϊσμένες μορφές των ανατολικών θρησκειών
 και των πρακτικών τους (Γιόγκα, Διαλογισμός, Ρέικι, Ρεφλεξολογία,
 Τάι Τσι, ενεργειακές μορφές τύπου Τσι, πολεμικές τέχνες της Ανατολής κλπ), 
που από τους αγνοούντες την αλήθεια γίνονται δεκτές 
σαν πρακτικές υγείας και ευεξίας»[11].
Ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος
Η ένστασή μας λοιπόν είναι ότι ενώ επιχειρείται στα σχολεία
 η απορθοδοξοποίηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και η κατάργηση 
του κατηχητικού χαρακτήρα του, κάτι που στερεί από τους Ορθόδοξους
 μαθητές το δικαίωμα να μάθουν την πίστη τους, ταυτόχρονα εισάγεται,
 δια της πλαγίας οδού, η κατήχηση σε βουδιστικά 
και ανατολικά φιλοσοφικο-θρησκευτικά συστήματα, όπως είναι αυτό
 της γιόγκα και των πολεμικών τεχνών.
 «Όταν οι Ορθόδοξοι νέοι ασχολούνται με τις τεχνικές αυτές χωρίς 
να το αντιληφθούν μυούνται τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη 
στον Βουδισμό, Ταοϊσμό, Ζεν, Σιντοϊσμό και άλλες θρησκευτικές τάσεις
 του πανθέου που επικρατεί στις χώρες της Άπω Ανατολής»[12].
Μάλιστα, κάνοντας απλές σκέψεις καταλαβαίνουμε ότι οι πολεμικές τέχνες 
έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το Ορθόδοξο Χριστιανικό μήνυμα της αγάπης.
 Να τονιστεί ότι όλων των ειδών οι πολεμικές τέχνες δεν συνάδουν
 με το πνεύμα του Ευαγγελίου, το οποίο μας καλεί να δούμε τον άλλον,
 όχι πολεμικά, ως εχθρό, αλλά με αγάπη, ως εικόνα Θεού.
Επιπροσθέτως, όπως επισημαίνουν πρώην δάσκαλοι πολεμικών τεχνών
 αλλά και έγκυροι μελετητές, «η χειραγώγηση της ενέργειας [Κι ή Τσι] 
στις πολεμικές τέχνες είναι συχνά ίδια και απαράλλακτη με τη χρήση της 
στο χώρο του αποκρυφισμού γενικά»[13]. 
Εδώ ελλοχεύουν οι σοβαροί κίνδυνοι από το άνοιγμα στον αποκρυφισμό. 
Στους κινδύνους να προσθέσουμε την άμβλυνση του Ορθοδόξου φρονήματος,
 το οποίο οδηγεί κάποιους στο επικίνδυνο συγκρητιστικό συμπέρασμα ότι 
μπορεί να συνδυαστεί η Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή με πρακτικές έκφρασης
 ανατολικών θρησκειών, κάτι το οποίο αφενός δεν ισχύει και αφετέρου
 έχει και σωτηριολογικές συνέπειες. 
Επίσης, να αναφερθούν οι εξής καταγεγραμμένοι κίνδυνοι: ο κίνδυνος 
της καλλιέργειας της βίας, της επιθετικότητας και του εγωισμού, 
καθώς και οι σωματικοί κίνδυνοι από την άσκηση των πολεμικών τεχνών,
 οι οποίοι περιλαμβάνουν τραυματισμούς, σοβαρές, ακόμα
 και μη αναστρέψιμες, σωματικές βλάβες 
καθώς και νευρολογικές διαταραχές[14].
Μετά από την παρούσα ενημέρωση καλούμε το Ορθόδοξο πλήρωμα 
να απέχει από την οποιαδήποτε ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες 
και αναμένουμε από τους αρμοδίους του Υπουργείου Παιδείας να προβούν, 
σύμφωνα με τη δεοντολογία, στην άμεση ανάκληση της χορηγηθείσας αδείας».
Ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος, στην ονομαστήρια εορτή του
 στη Μονή Βατοπαιδίου με τον ηγούμενο Ευφραίμ

Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούνιο του 2015 η Ιερά Σύνοδος είχε καταδικάσει 
τη γιόγκα ως μορφή γυμναστικής υποστηρίζοντας ότι η «Γιόγκα»
 αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουισμού, 
έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρμογών και τάσεων
 και δεν αποτελεί «είδος γυμναστικής», ως εκ τούτου
 «τυγχάνει απολύτως ασυμβίβαστη με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας 
και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των χριστιανών».

Αίσωπος, ο μυστηριώδης παραμυθάς που καταδικάστηκε σε θάνατο από το Μαντείο των Δελφών.

Ο δούλος που μετατράπηκε στον μεγαλύτερο
μυθοποιό της αρχαιότητας και οι περιπέτειές του
με το κατεστημένο.
Ο μέγας έλληνας μυθογράφος του 6ου αιώνα π.Χ. ήταν ένα αινιγματικό πρόσωπο
 ήδη από την εποχή του, πόσο μάλλον που κατόπιν ο μύθος επιστρατεύτηκε 
για να καλύψει τα κενά της βιογραφίας του. Ή της ίδιας του της ύπαρξης.

Ο Ηρόδοτος τον χαρακτήριζε «λογοποιό» και ο Πλούταρχος τον περιέγραφε 
ως έναν παροιμιωδώς κακάσχημο και στραβοκάνη δούλο που τραύλιζε.

Όλοι παραδέχονταν ωστόσο πως ήταν ένας ιδιαιτέρως οξυδερκής άνθρωπος
 με οξυμένη κοινωνική ματιά, γι’ αυτό και οι μύθοι του δεν ήταν παρά 
διδακτικές αλληγορίες για τη ζωή την ίδια και τον ανθρώπινο παράγοντα.

Όμοια με τον επικό ποιητή μας Όμηρο, πολλές είναι οι πόλεις και οι χώρες
 που ερίζουν ακόμα διεκδικώντας τον ως δικό τους. 
Η καταγωγή του, όπως και η βιογραφία του, χάνονται στα βάθη του χρόνου 
και μόνο εικασίες μπορούν να διατυπωθούν για τα πώς και τα γιατί
 της ύπαρξής του, καθώς το φαινόμενο Αίσωπος
 θα διαμορφωθεί προοδευτικά ανά τους αιώνες.

Στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., ο περιπατητικός φιλόσοφος 
και πολιτικός άντρας Δημήτριος ο Φαληρεύς δημοσιεύει την πρώτη γνωστή
 έκδοση των μύθων του Αισώπου, σφραγίζοντας λίγο πολύ το πρόσωπο 
του αρχαίου παραμυθά.
Τι είναι όμως αλήθεια και τι ψέματα;

Την πρώτη μάλιστα βιογραφία του τη γράφει κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. 
ο βυζαντινός μοναχός και λόγιος Μάξιμος Πλανούδης, μπολιάζοντας μύθους 
και λαϊκές διηγήσεις της δικής του εποχής με τα ελάχιστα 
βιογραφικά στοιχεία που μας παραδίδουν οι αρχαίοι συγγραφείς.

Κι έτσι ο μεγαλύτερος παραμυθάς της αρχαιότητας παραμένει εν πολλοίς
 ένας από τους μεγάλους αγνώστους του πνεύματος, καθώς σήμερα 
πολλοί μελετητές του Αισώπου αμφισβητούν και το ίδιο το γεγονός
 ότι ήταν ένας άνθρωπος!
 Ο «πατέρας» του αρχαίου μύθου, ο οραματιστής αυτός της λεγόμενης 
«διδακτικής μυθολογίας», επιβίωσε ωστόσο σε πείσμα της ελλιπούς 
βιογραφίας του γιατί το έργο του ήταν από αυτά που έρχονται για να μείνουν.

Όταν ο Αίσωπος διατύπωνε με το σατιρικό ύφος του
 τους συμβολικούς του μύθους ο κόσμος είχε ήδη βρει
 τον μεγαλύτερο παραμυθά του.
 Τα ανθρωπόμορφα σε χαρακτηριστικά προσωπικότητας ζώα του
 θα μεγάλωναν γενιές και γενιές παιδιών στα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, 
με τα μικρά αφηγήματά του, διατυπωμένα με λιτή συντομία, να διακρίνονται
 για τον ηθικοδιδακτικό τους ρόλο.

Ο ίδιος δεν έγραψε βέβαια ούτε λέξη, προτιμώντας να διηγείται
 τις ιστορίες του προφορικά. 
Και πιθανότατα, αν κρίνουμε από το φημολογούμενο τέλος του, είχε δίκιο
 να μην απαθανατίζει γραπτά τις άβολες αλήθειες των μύθων του.
 Ο αισώπειος μύθος είναι μια σύντομη αφήγηση παραδειγματικού χαρακτήρα
 που αντλεί στοιχεία από τη λαϊκή σοφία αλλά και τη φιλοσοφική κριτική. 
Ένα σύντομο περιστατικό δηλαδή με πρωταγωνιστές 
ζώα συνήθως -αλλά και ανθρώπους ή θεούς κάποιες φορές-, το οποίο χρησιμεύει
 για να εξάρει ή να στηλιτεύσει χαρακτήρες και συμπεριφορές.

Λέγεται ότι ο πρώην δούλος στάλθηκε στο Μαντείο των Δελφών 
από τον βασιλιά Κροίσο για να πάρει χρησμό, αυτός ωστόσο τα έψαλε
 στους ιερείς κατηγορώντας τους ότι εξαπατούσαν τον κόσμο! 
Κι έτσι καταδικάστηκε στα γρήγορα σε θάνατο και ρίχτηκε
 από την κορφή του Παρνασσού, καθώς τα λεγόμενά του ενοχλούσαν πολλούς.

Παρά το γεγονός ότι ήταν ταπεινής καταγωγής και δούλος άλλοτε, 
οι Αθηναίοι του έστησαν ανδριάντα αργότερα για να δείξουν ότι κάθε 
άνθρωπος αξίας πρέπει να τιμάται όπως κι αν έχει έρθει στον κόσμο.
 Τι ιδανικός επίλογος για τη ζωή ενός ανθρώπου που έμοιαζε 
σαν να έχει βγει από κάποιον μύθο του!

Οι Έλληνες διέσωσαν τους μύθους του από στόμα σε στόμα, μέχρι
 να καταγραφούν τελικά στην ελληνική περίοδο και να επιβιώσουν 
στους αιώνες ως έξοχα δείγματα αλληγορικού λόγου με τεράστια 
μαθησιακή αξία για τα μικρά και τα μεγαλύτερα παιδιά.

Τι δίδαξε ο Αίσωπος τον κόσμο; 
Πως η ευγνωμοσύνη είναι χαρακτηριστικό των ευγενικών ψυχών, 
πως η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι προάγγελος της δυστυχίας, πως η ανέχεια 
δεν αναγνωρίζει νόμους, πως η κακοτυχία δοκιμάζει την ειλικρίνεια
 των φίλων και η εκδίκηση θα βλάψει τελικά τον εκδικητή.

«Μπορεί τα ρούχα να συγκαλύψουν έναν ανόητο, αλλά τα λόγια του 
θα τον αποκαλύψουν», μας λέει ο μεγάλος παραμυθάς προειδοποιώντας μας: 
«Πρόσεξε μη χάσεις την ουσία προσπαθώντας να πιάσεις τη σκιά»…

Το τέλος του Αισώπου
Άλλη μια διπλωματική αποστολή του παραμυθά για λογαριασμό 
του προστάτη του Κροίσου πρέπει να προσυπέγραψε
 το τέλος του περί το 564 π.Χ. (ή 560 π.Χ.). 
Ο βασιλιάς της Λυδίας εμπιστεύτηκε στον Αίσωπο μια σημαντική
 ποσότητα χρυσού ως προσφορά στο Μαντείο των Δελφών. 
Φτάνοντας όμως ο βασιλικός απεσταλμένος στον ναό του Απόλλωνα 
για να πάρει τον χρησμό, αηδίασε καθώς λένε με την απληστία
 και τη φιλαργυρία τους που όχι μόνο αρνήθηκε να παραδώσει τον χρυσό, 
αλλά τον έστειλε κιόλας πίσω στον Κροίσο! 
Όχι βέβαια προτού ειρωνευτεί με σαρκαστικό τρόπο τους ιερείς για απάτη, 
κατηγορώντας τους πως εξαπατούν τα εύπιστα πλήθη.

Οργισμένοι οι ιερείς των Δελφών, τον κατηγορούν για κλοπή και ιεροσυλία,
 στήνοντας μια πλεκτάνη σε βάρος του: στριμώχνουν στις αποσκευές του 
ένα ιερό σκεύος των Δελφών και τον καταδικάζουν στα γρήγορα σε θάνατο 
ως κοινό εγκληματία, γκρεμοτσακίζοντάς τον
 από τις λεγόμενες Φαιδριάδες Πέτρες των κορφών του Παρνασσού. 
Παρά τον ιερό χαρακτήρα του αξιώματός του δηλαδή, 
όντας πρεσβευτής του λύδου βασιλιά. 
Λέγεται πάντως πως την άδικη δολοφονία του Αισώπου 
την εκδικήθηκαν αργότερα οι Σάμιοι.


Ανεκδοτολογικές πηγές αναφέρουν ότι ο Αίσωπος δεν πέθανε,
 αλλά έζησε αλλάζοντας μορφή η ψυχή του. 
Ο θρύλος τον θέλει ακόμα και να πολεμά στο πλευρό
 των Λακεδαιμονίων στις Θερμοπύλες! 
Η ιστορία πάντως με τον άδικο θάνατό του στους Δελφούς
 πρέπει να ήταν ευρέως διαδεδομένη στην ελληνική αρχαιότητα, 
αφού ακόμα και ο Αριστοφάνης την υπαινίσσεται 
στην κωμωδία του «Σφήκες» το 422 π.Χ.

Μεγάλη μερίδα ιστορικής σκέψης αμφισβητεί την εκδοχή αυτή, 
κάνοντας λόγο για απουσία αξιόπιστων πηγών.
 Εξίσου αναξιόπιστες είναι και οι πηγές που μαρτυρούν 
την ύπαρξη του ανδριάντα του Αισώπου στην Αθήνα, ενώ λέγεται ότι 
και οι διάσημοι γλύπτες Λύσιππος και Αριστόδημος 
έφτιαξαν αγάλματα του ποιητή. 
Ορισμένοι μελετητές θεωρούν ότι και οι τρεις αναφορές αφορούν πιθανόν 
στο ίδιο άγαλμα, το οποίο δεν ξέρουμε αν όντως υπήρχε.

Η αρχαιότερη εικόνα του Αισώπου απαντάται
 σε ερυθρόμορφη αττική κύλικα του 450 π.Χ., απηχώντας
 την παροιμιώδη ασχήμια του: ο μυθοποιός παρουσιάζεται
 σαν καρικατούρα με τεράστιο κεφάλι να κρατά ένα ραβδί καθισμένος 
σε έναν βράχο και να συνομιλεί με μια αλεπού.
 Χίλια πεντακόσια χρόνια αργότερα, ο Αίσωπος ζει και βασιλεύει 
και συνεχίζει να μαγεύει μικρά και μεγαλύτερα παιδιά…

Κόρινθος: Δεν το "βλέπω" να ξαναδούμε παρόμοια εικόνα πλέον, δυστυχώς.


Ντροπή. Όλα πρέπει να έχουν κάποιο όριο γιατί αλλιώς γυρίζει σαν μπούμερανγκ.

Τελικά φαίνεται σύμφωνα και με τι τελευταίες δημοσκοπήσεις, ότι δυστυχώς
 για την δημοκρατία μας η κυβέρνηση δεν έχει αντιπολίτευση, παρά το γεγονός
 ότι δεν τα κάνει όλα καλά και σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να ξεχάσει 
και το παρελθόν της ως κόμμα. 
Επειδή είναι ανίκανη η αξιωματική αντιπολίτευση να αντιπολιτευθεί 
επί της ουσίας έχει υποδυθεί σε έναν χυδαίο πόλεμο μέσω του διαδικτύου
 κατά της κυβέρνησης και κατά στελεχών της ιδία κατά του πρωθυπουργού 
που μόνο τάση προς εμετό μπορεί να προκαλέσουν. 
Ειδικότερα αναφέρομαι κατ’ αρχάς σε μονταρισμένο video που ανέβασαν
 αρκετοί συριζαίοι που εμφανίζει τον κατ’ εξοχήν οπαδό 
του «Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού» Βορίδη να επιχειρηματολογεί
 υπέρ της κατάργησης του σταυρού στην σημαία, ενώ αυτός 
στο πλήρες video επιχειρηματολογεί κατά της πρότασης του Συριζα
 προς κατάργηση του θρησκευτικού όρκου. 
Δεν συμφωνώ με όσα εν τοις πράγμασι με τον Βορίδη αλλά αηδίασα 
με την χυδαιότητα του μοντάζ και της σκέψης τους, που δείχνει υποτίμηση 
προς την νοημοσύνη μας. 
Εκεί όμως που ξεπέρασαν το εαυτόν τους είναι που έφθασαν
 σε τέτοιο σημείο αναισχυντίας, ώστε δεν δίστασαν να ανεβάσουν 
την γνωστή φωτογραφία της «Αυριανής» που εμφανίζει 
τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ανάμεσα σε δύο Γερμανούς 
με την επισήμανση, ότι η φωτογραφία είναι γνήσια και ο Κων Μητσοτάκης
 ήταν συνεργάτης των Γερμανών στην κατoχή και γι' αυτό απέκτησε 
τα μισά Χανιά! 
Κρίμα γιατί φαίνεται, ότι έχουν χάσει την ψυχραιμία τους τελείως
 και ο Τσίπρας δεν μπορεί να τους εμπνεύσει και να τους συγκρατήσει. 
Δεν μπορούν να κάνουν αντιπολίτευση, γιατί, όπως λέει 
η Χαρίκλεια η Ντερμανάκη, το πολιτικό τους οικοδόμημα 
είναι σαθρό,ο αρχιτέκτονας απατεώνας κι οι εργάτες τεμπελχανάδες.
Οι αναρτήσεις που αναφέρω παραπάνω είναι στην διάθεση όποιου
 τις θελήσει, αλλά δεν τις αναρτώ, γιατί ντρέπομαι 
να τις φιλοξενήσω στον τοίχο μου.

Δικό μας σχόλιο:
Ντροπή. Όλα πρέπει να έχουν κάποιο όριο 
γιατί αλλιώς γυρίζει σαν μπούμερανγκ. 
Η πραγματική ιστορία της πολυσυζητημένης 
φωτογραφίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
Πώς χρησιμοποιήθηκε στις εκλογές του 1985 
μέχρι την απόλυτη δικαίωση.

Είναι γνωστό πως οι πολιτικοί, πολλές φορές (ίσως τις περισσότερες), 
χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα προκειμένου να πλήξουν
 τον αντίπαλό τους και να τον θέσουν εκτός μάχης. 
Η μαύρη προπαγάνδα και η περιβόητη…
 «λάσπη στον ανεμιστήρα» δίνουν και παίρνουν.
 Η ρήση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» 
εδώ βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της.

Όσο πιο παλιά πάει κανείς στην πολιτική ιστορία
 τόσο πιο σκληρές ιστορίες θα βρει. 
Τις περισσότερες φορές οι επιθέσεις δεν είχαν να κάνουν με την ιδεολογία
 ή τις θέσεις ενός κόμματος που διεκδικούσε την εξουσία. 
Είχαν σαν στόχο ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. 
Όσο πιο δυνατός ήταν ο αντίπαλος, τόσο πιο σκληρές οι επιθέσεις.

Πλείστα όσα τα παραδείγματα που μπορούν να δοθούν τόσο 
για την εξωτερική όσο και την εσωτερική πολιτική σκηνή. 
Στην Ελλάδα τα περισσότερα από αυτά τα παραδείγματα θα εντοπιστούν, 
κυρίως, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
 Εκεί που η πολιτική και η κομματική αντιπαλότητα «χτυπούσαν» κόκκινο.

Ένα από τα πλέον τρανταχτά παραδείγματα, ήταν οι φωτογραφίες
 που δημοσίευσε η «Αυριανή» παραμονές των εθνικών εκλογών του 1985
 και εμφάνιζαν τον νεοεκλεγέντα τότε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, 
Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως συνεργάτη των ναζί την περίοδο της κατοχής.

Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να αποδείξει την εμπλοκή
 του επίσημου ΠΑΣΟΚ –αν υπήρχε- σε αυτή την ιστορία. 
Το θέμα είναι πως το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου εκμεταλλεύτηκε 
στο έπακρο αυτή την ιστορία, καθώς δίπλα στην ταμπέλα του «αποστάτη» 
κόλλησε και αυτή του «συνεργάτη των ναζί»  στον Μητσοτάκη κάτι 
που ήταν αρκετό ώστε να συσπειρώσει ακόμα περισσότερο 
τους ψηφοφόρους του σοσιαλιστικού κόμματος που έβλεπαν
 το όνειρο της «Αλλαγής» να ξεθωριάζει και εγκατέλειπαν το πλοίο…

Όταν πλέον, πολλά χρόνια αργότερα, η δικαίωση ήρθε 
για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, η «δουλειά» είχε γίνει.
 Το ΠΑΣΟΚ είχε κερδίσει εκείνες τις εκλογές.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
 στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Ένα μήνα περίπου πριν τις εκλογές (στις 10 του Μάη) η εφημερίδα «Αυριανή», 
δημοσιεύει μια φωτογραφία του Μητσοτάκη ανάμεσα σε δυο ναζί στρατιώτες
 κατηγορώντας τον ευθέως πως ήταν συνεργάτης των κατακτητών.
 Η εφημερίδα πουλάει περισσότερα από 230.000 φύλλα
 και το πολιτικό σκηνικό παίρνει φωτιά.

Η Νέα Δημοκρατία, αντιδρά έντονα, ενώ το ΠΑΣΟΚ δείχνει να βολεύεται 
από την κατάσταση καθώς «πλέον ο αποστάτης είναι και συνεργάτης 
των ναζί» κάτι που διευκολύνει τη συσπείρωση του κόμματος.
 Πλέον τα συνθήματα στις συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ 
έχουν «εμπλουτιστεί» με το επίσης ακραίο «φόλα στον σκύλο των S.S.»!
Η «Αυριανή» δίνει συνέχεια δημοσιεύοντας μια ακόμα φωτογραφία
 με τον Μητσοτάκη ανάμεσα σε άνδρες που χαιρετούν ναζιστικά.
 Το κλίμα πλέον είχε γυρίσει οριστικά και το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές.
Πολλά χρόνια αργότερα ο δημοσιογράφος
 Κώστας Βαξεβάνης κατά τη διάρκεια έρευνας 
που πραγματοποιούσε στα αρχεία της Στάζι
 αποκαλύπτει πως η φωτογραφία είναι πλαστή 
και κατασκευάστηκε από τη μυστική υπηρεσία 
της Ανατολικής Γερμανίας, μετά από αίτημα των… ................Βουλγαρικών μυστικών υπηρεσιών.

Σε ότι αφορά, δε, τη δεύτερη φωτογραφία την απάντηση την είχε δώσει 
ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, λέγοντας πως είναι τραβηγμένη 
την 31 Μαρτίου 1945, ημέρα που απελευθερώθηκε από τους ναζί για δεύτερη φορά. 
Είναι η στιγμή που αφήνονται ελεύθεροι και κάποιοι θεωρούν σκόπιμο 
να χαιρετίσουν ναζιστικά (ίσως και από αμηχανία, όπως ανέφερε
 ο πρώην πρωθυπουργός σε παλαιότερη συνέντευξή του),
 μπροστά στον Γερμανό διοικητή των Χανιών. 
Ο ίδιος, επέλεξε να μην κάνει τίποτα και απλά να καθίσει σε στάση προσοχής, 
κρατώντας με το δεξί του χέρι την καπαρντίνα του.
ΠΗΓΗ
Αλλά με λίγα λόγια θα πούμε μόνο πως:

Όταν η ψηφιακή επεξεργασία μπαίνει στην υπηρεσία της προπαγάνδας.