Διάβασα στις τοπικές εφημερίδες
μια είδηση
που με έκανε να βγω από τα ρούχα μου.
3.440 ευρώ θα δοθούν από το Δήμο για ψυχαγωγική
εκδήλωση των απόρων, η όποια θα διοργανωθεί
από την ΜΚΟ ΌΜΙΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO
ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ.
Μέχρι εδώ πολύ καλά, γιατί αυτή την μαύρη περίοδο
που διανύουμε οι ψυχαγωγικές εκδηλώσεις
είναι απαραίτητες για να μην τρελαθούμε.
Ένα ξένο συγκρότημα έλεγε το άρθρο,
θα αναλάβει να διασκεδάσει τους απελπισμένους
που περιθάλπει η ΜΚΟ!!!
Μπράβο στους συμβούλους που διαφώνησαν
με αυτή την απόφαση του Δ .Σ
του Δήμου Κορινθίων,
γατί έχω πικράν πείρα
από παλιότερη εκδήλωση
της πιο πάνω οργάνωσης.
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές για όλους μας, έκλεισε αίθουσα στο Χίλτον το χειμώνα
και βράβευσε παράγοντες του ποδοσφαίρου και άλλων αθλημάτων.
Μια ανούσια εκδήλωση χωρίς περιεχόμενο που κάθε γνωστικός άνθρωπος καταλάβαινε
πως υπηρετούσε άλλους σκοπούς, από αυτούς που θα έπρεπε να υπηρετεί.
Εξαιρώ βέβαια τα λόγια των βραβευθέντων που μιλούσαν για ελπίδα οι περισσότεροι.
Έλεγαν πως μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα στην πατρίδα μας
ώστε να μην υπάρχουν φτωχοί.
Και ΜΚΟ θα συμπλήρωνα εγώ.
Το σκανδαλώδες είναι πως ο Πρόεδρος της ως άνω οργάνωσης, επαναλάμβανε
από μικροφώνου πρόσκληση σε όλους για να παρευρεθούν
στo Γκάλαξι του Χιλτον το ίδιο βράδυ.
Το Γκάλαξι είναι πολυτελής αίθουσα στην ταράτσα του ξενοδοχείου,
όπου εκεί πηγαίνουν μόνο όσοι έχουν πολύ υψηλά εισοδήματα και θέλουν
να περάσουν ωραία έχοντας την Αθήνα στα πόδια τους.
Για να το πω απλά για τους περισσότερους από εμάς το φαγητό
στο εστιατόριο αυτό, ακόμα και ο καφές, είναι απαγορευτικά.
Στην εκδήλωση στο Γκάλαξι θα βραβεύονταν οι χορηγοί της ΜΚΟ.
Σχήμα οξύμωρο βοηθάω κάποιον και αυτός ξοδεύει τα μισά για να με βραβεύσει.
Από παιδάκι ήξερα ότι όταν δίνεις βοήθεια σε κάποιον δεν πρέπει να το ξέρει κανείς
και κυρίως δε δεν πρέπει να περιμένεις ανταπόδοση.
Ο πάτερ Νεκτάριος ο μεγάλος δάσκαλος ο σοφός και ταπεινός υπηρέτης του Θεού,
μας έλεγε στο κατηχητικό: “Παιδιά μου όταν δίνετε με το δεξί χέρι
να μην το ξέρει ούτε το αριστερό ,έτσι λέει ο Κύριος.
” Άλλαξαν τα χρόνια και οι Αλληλέγγυοι έγιναν εταιρίες με προέδρους
που θέλουν να φαίνονται σε φιέστες και γιορτές.
Από την άλλη δεν κακίζω και τους συμβούλους που είπαν “ναι” για τα 3.440 ευρώ
στην τοπική UNESCO γιατί μετά θα μπορούσαμε
να τους κακολογούμε ως ανάλγητους.
Τους αναγκάζουμε πολλές φορές με τα αιτήματα μας να κάνουν αψυχολόγητες ενέργειες.
Όλα για τις ψήφους.
Υπάρχουν τοπικά σχήματα που είναι σε θέση να ψυχαγωγήσουν
τους συνάνθρωπους μας, χωρίς αμοιβή, και τέτοια έχει ο Δήμος
πολλά και υψηλού επιπέδου.
Αυτό θα πει αλληλεγγύη και να καλέσει τον κόσμο να μαγειρέψει και να δεξιωθεί
τους δοκιμαζόμενους συμπολίτες μας, η UNESCO του Πειραιά και των Νήσων.
Και ο Δήμος ας δώσει τα 3.440 ευρώ για την πραγματική ανακούφιση
των αναξιοπαθούντων, στηρίζοντάς τους με είδη πρώτης ανάγκης μέσα από τις δομές του.
Η αγάπη όλα τα καλύπτει εκτός από την ματαιοδοξία των παραγόντων
ορισμένων “ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ” .
Μαρια Χρισταρά Σπυρογιαννάκη.
Αντί για άλλο δικό μας σχόλιο: