Το άχρηστο ψάρι
Δημήτρης Καμπουράκης
Προτίμησε να αφήσει την Πολιτεία του να καεί, για να σώσει
ένα άχρηστο ψάρι.
Αυτό είπε την Τετάρτη ο Τραμπ για τον κυβερνήτη της Καλιφόρνια,
η οποία καίγεται. Ο κυβερνήτης Γκάβιν Νιούσομ είχε μπλοκάρει
ένα σχέδιο που πρόβλεπε τη μεταφορά τεραστίων ποσοτήτων
γλυκού νερού από τη βόρεια στη νότια Καλιφόρνια, εκτρέποντας
ουσιαστικά τον ποταμό Σακραμέντο από την πανάρχαια κοίτη του
και αλλάζοντας ολόκληρο το οικοσύστημα της περιοχής.
Αυτό που ξέχασε να πει ο Τραμπ ήταν ότι τα δικαστήρια
είχαν βγάλει αποφάσεις εναντίον του φαραωνικού αυτού έργου,
τις οποίες ο κυβερνήτης δεν μπορούσε να αγνοήσει.
Λίγες μέρες νωρίτερα, στη συνέντευξη που έδωσε ο Τραμπ, όταν
ρωτήθηκε για την ανάγκη εγκατάλειψης των ορυκτών καυσίμων,
είχε απαντήσει ότι το αέριο και πετρέλαιο ζεσταίνουν καλύτερα
και πιο γλυκά τα σπίτια.
Για την κλιματική αλλαγή, κουβέντα.
Γι' αυτόν απλώς δεν υφίσταται.
Τα ίδια ακριβώς έλεγε και ο Μπολσονάρου στη Βραζιλία πριν από
μερικά χρόνια, όταν τον κατηγορούσαν ότι αποψιλώνει το δάσος
του Αμαζονίου με φρενήρεις ρυθμούς.
«Δεν με νοιάζουν οι παπαγάλοι, οι άνθρωποι με νοιάζουν».
Τα ίδια κάνει και λέει ο Πούτιν.
Επειδή η Ρωσία πουλά πετρέλαιο και φυσικό αέριο, κάθε συζήτηση
για ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ευρώπη είναι διαβολική.
Ζούμε σε σημαδιακούς καιρούς.
Κάθε μέρα, αναδεικνύονται στον κόσμο μας ηγεσίες που αρνούνται
τα συμπεράσματα της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας ότι
ο πλανήτης μας καταστρέφεται.
Αυτό που οι καταραμένες «ελίτ» είχαν συνειδητοποιήσει,
αντιστρέφεται σήμερα βίαια από δήθεν «λαϊκούς»
που «αφουγκράζονται» τις ανάγκες του απλού πολίτη.
Τα «άχρηστα ψάρια», οι «άχρηστοι παπαγάλοι»,
ο «άχρηστος ήλιος και αέρας», πάντα στο όνομα των αναγκών
των απλών ανθρώπων, βάζουν τον πλανήτη στη δίνη
μιας βαθύτερης και μη αναστρέψιμης καταστροφής.
Που δεν θα επιπέσει πάνω στα κεφάλια του Τραμπ ή του Πούτιν,
αλλά στα κεφάλια των φτωχότερων και πιο ανυπεράσπιστων.
Και μη θαρρείτε ότι η απέναντι ιδεολογική πλευρά είναι αυτή
που σκέφτεται σωστότερα.
Το ΚΚΕ χαρακτηρίζει απάτη την απολιγνιτοποίηση
και «μεγάλη μπίζνα» την πράσινη μετάβαση.
Στην Κίνα κατασκευάζουν ένα φράγμα στον Κίτρινο ποταμό φτιάχνοντας
μια τεχνητή αρδευτική λίμνη που θα ‘χει έκταση ίση με δυο Ελλάδες.
Εκατομμύρια Κινέζοι εκτοπίζονται βίαια από τις πόλεις
και τα χωριά τους.
Περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν ότι αυτό θ’ αλλάξει
το κλίμα σ’ όλη την Κίνα.
Η οποία ήδη μολύνει τον πλανήτη περισσότερο
από οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Το λοιπόν, οι «τεχνοκρατικές ελίτ που ασχολούνται μόνο
με μακροοικονομικούς πίνακες αδιαφορώντας για τους ανθρώπους
και τις ανάγκες τους», είναι σε διωγμό.
Σε λίγο, η πλειοψηφία των G20 θα αποτελείται από λαϊκιστικές ηγεσίες.
Για να δούμε λοιπόν, που θα πάνε αυτοί οι ηγέτες τον κόσμο μας.
Θέλετε την γνώμη μου;
Κατά διαόλου θα τον πάνε, αλλά ποιος είμαι εγώ που κρίνω
έναν Τραμπ ή έναν Ίλον Μασκ;
