Ο Ωγύγος ή Ωγύγης,
ήταν κατά την Ελληνική Μυθολογία,
ένας από τους αρχέγονους ηγέτες
στην Αρχαία Ελλάδα. ιδιαίτερα στην Βοιωτία.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη πιστεύεται
ότι ήταν ο πρώτος
αυτόχθονας βασιλιάς της Αττικής.
Η ετοιμολογία και η έννοια του ονόματος
(από το επίθετο Ωγύγιος) σημαίνει, αρχέγονος,
πρωταρχικός, πολύ αρχαίος.
Είναι δε ιδιαίτερα γνωστός ως βασιλιάς των Εκτενών,
κατά τον Παυσανία Εκτένες ή Εκτήνες,
των αυτοχθόνων (προκατακλυσμιαίων)
και πρώτων κατοίκων της Βοιωτίας.
Ίδρυσε την πόλη Ωγυγία (η μετέπειτα Θήβα)
και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της.
Αρκετοί αρχαίοι Έλληνες ποιητές
αναφέρονται στους Θηβαίους ως «Ὠγυγίδαι».
Το όνομα του χρησιμοποιήθηκε αργότερα
για να τονίσει οτιδήποτε το "παμπάλαιο",
πριν τον πρώτο κατακλυσμό που συνέβη
κατά την βασιλεία του.
Ο πρώτος Κατακλυσμός επειδή συνέβη βασιλεύοντος
του Ωγύγου γι’ αυτό πήρε και το όνομα του.
Τότε πλημμύρισε η Αττική και οι κάτοικοι της,
άλλοι μεν πνίγηκαν
και άλλοι - όσοι πρόλαβαν - την εγκατέλειψαν.
Οι άνθρωποι που επέζησαν λέγεται πως μετοίκησαν
στην Αίγυπτο, της οποίας το πρώτο όνομα ήταν επίσης "Ωγυγία", όπως της Αττικής και της Βοιωτίας.
Τούτο συνέβη επειδή ο Κηφισός ποταμός πλημμύρισε
και έπνιξε την Αττική και την Βοιωτία
[Παυσ. Βοιωτικά Ε’ 1 και Η’,
Σχόλ. Απόλλων. Γ’1177 κ.α.]
Λένε δε ότι τότε φάνηκε σημείο παράξενο
στο δίσκο της Αφροδίτης, επειδή μεταβλήθηκε
και η διάμετρος και το σχήμα
και το χρώμα και η τροχιά της.
Ο Freret νομίζει ότι το παράδοξο ουράνιο σώμα ήταν
κάποιος κομήτης και όχι η Αφροδίτη, και μάλιστα
στην διατριβή του τεκμηριώνει ότι ήταν εκείνος
ο κομήτης που φάνηκε και το 1680
{Κάστωρ παρ’ Αυγουστίν. Πολ. Θ’ . θ’ Ιη’.
Ή Υπομνήματ. Ακαδ.τόμ. Ι’ σελ. 357} και υποθέτουν
ότι αυτός ο κομήτης πέρασε πολύ κοντά στη Γη,
ή ότι μέρη τούτου χτύπησαν τη Γη και δημιούργησαν
πελώριο παλιρροϊκό κύμα, το οποίο προξένησε
ασύλληπτη καταστροφή. Πιθανολογούν δε ότι
εξ αιτίας αυτής της φυσικής καταστροφής
εξαφανίστηκε ο Προκατακλυσμιαίος
Αιγιακός Πολιτισμός.
Ο Κατακλυσμός του Ωγύγου χρονολογείται
την Ογδόη Εποχή, δηλαδή πριν 25.000 περίπου
χρόνια (25.000 χρόνια Προ Εποχής).
Σύμφωνα με την Ελληνική Παράδοση ο κατακλυσμός
του Ωγύγου έγινε όταν κυβερνήτης στο Αργος
ήταν ο Φορωνέας, γιός του Ινάχου.
Ο Παυσανίας στα "Κορινθιακά" λέει ότι ο Φορωνέας
θεωρείτο ως ένας εκ των προ-προϊστορικών Ελλήνων
ο οποίος συγκέντρωσε τους ανθρώπους σε κοινότητες
ενώ μέχρι τότε έκαναν ημιάγρια ζωή.
[...]λέγεται δὲ καὶ ὧδε λόγος: Φορωνέα ἐν τῇ γῇ
ταύτῃ γενέσθαι πρῶτον, Ἴναχον δὲ οὐκ ἄνδρα
ἀλλὰ τὸν ποταμὸν πατέρα εἶναι Φορωνεῖ: τοῦτον
δὲ Ποσειδῶνι καὶ Ἥρᾳ δικάσαι περὶ τῆς χώρας,
σὺν δὲ αὐτῷ Κηφισόν τε καὶ Ἀστερίωνα
[καὶ τὸν Ἴναχον] ποταμόν: κρινάντων δὲ Ἥρας εἶναι
τὴν γῆν, οὕτω σφίσιν ἀφανίσαι τὸ ὕδωρ Ποσειδῶνα.
καὶ διὰ τοῦτο οὔτε Ἴναχος ὕδωρ οὔτε ἄλλος
παρέχεται τῶν εἰρημένων ποταμῶν ὅτι μὴ ὕσαντος
τοῦ θεοῦ: θέρους δὲ αὖά σφισίν ἐστι τὰ ῥεύματα
πλὴν τῶν ἐν Λέρνῃ. Φορωνεὺς δὲ ὁ Ἰνάχου
τοὺς ἀνθρώπους συνήγαγε πρῶτον ἐς κοινόν,
σποράδας τέως καὶ ἐφ' ἑαυτῶν ἑκάστοτε οἰκοῦντας:
καὶ τὸ χωρίον ἐς ὃ πρῶτον ἠθροίσθησαν ἄστυ
ὠνομάσθη Φορωνικόν. - Ελλάδος περιήγησις
/ Κορινθιακά.
Οι πληροφορίες που έχουν διασωθεί σχετικά
με τον Ώγυγο και τον Φορωνέα προέρχονται
από το Μυκηναϊκό Έπος "Φορωνίς" -το αρχαιότερο
Ελληνικό Έπος- το οποίο δυστυχώς, δεν διεσώθη.
Ωγυγία ονομάζεται και η μυθική νήσος της Καλυψούς,
οπότε έχουμε 3 μεγάλες περιοχές με το ίδιο όνομα!
(Αίγυπτος, Αττική + Βοιωτία και νήσος της Καλυψούς)...
Σύμφωνα με τους ίδιους μύθους ο Ωγυγος ή Ωγύγης,
ήταν ο θεμελιωτής των Αιγυπτιακών Θηβών
ενώ αργότερα, ο Κάδμος προς τιμήν του ονόμασε
τις πύλες των Ελληνικών Θηβών, Ογυγίας πύλας,
και η Θήβα πήρε την επονομασία Ωγύγιαι.
[...] ἐξ Ἀκραιφνίου δὲ ἰόντι εὐθεῖαν ἐπὶ λίμνην
τὴν Κηφισίδα--οἱ δὲ Κωπαί̈δα ὀνομάζουσι
τὴν αὐτήν-- πεδίον καλούμενόν ἐστιν Ἀθαμάντιον:
οἰκῆσαι δὲ Ἀθάμαντα ἐν αὐτῷ φασιν.
ἐς δὲ τὴν λίμνην ὅ τε ποταμὸς ὁ Κηφισὸς ἐκδίδωσιν
ἀρχόμενος ἐκ Λιλαίας τῆς Φωκέων καὶ διαπλεύσαντί
εἰσι Κῶπαι. κεῖνται δὲ αἱ Κῶπαι πόλισμα ἐπὶ τῇ λίμνῃ,
τούτου δὲ καὶ Ὅμηρος ἐποιήσατο ἐν καταλόγῳ μνήμην: ἐνταῦθα Δήμητρος καὶ Διονύσου καὶ Σαράπιδός
ἐστιν ἱερά. [2] λέγουσι δὲ οἱ Βοιωτοὶ καὶ πολίσματα
ἄλλα πρὸς τῇ λίμνῃ ποτὲ Ἀθήνας καὶ Ἐλευσῖνα
οἰκεῖσθαι, καὶ ὡς ὥρᾳ χειμῶνος ἐπικλύσασα ἠφάνισεν
αὐτὰ ἡ λίμνη. οἱ μὲν δὴ ἰχθῦς οἱ ἐν τῇ Κηφισίδι
οὐδέν τι διάφορον ἐς ἄλλους ἰχθῦς τοὺς λιμναίους
ἔχουσιν: αἱ δὲ ἐγχέλεις αὐτόθι καὶ μεγέθει μέγισται
καὶ ἐσθίειν εἰσὶν ἥδισται. Παυσανίας – Βοιωτικά.