Το Κορινθιακό κράνος με το ένδοξο παρελθόν, κυρίως μετά τους πολέμους εναντίον των Περσών.

Το Κορινθιακό κράνος είναι κατασκευασμένο 

από ένα και μόνο κομμάτι σφυρηλατημένου ελάσματος.

 Το επιρρίνιο και οι σχετικά μεγάλες παραγναθίδες

 υποδηλώνουν προχωρημένο στάδιο εξέλιξης του τύπου, 

και χρονολογούν το κράνος γύρω στο 600 π.Χ. 

Η σειρά των μικρών οπών χρησίμευε για την πρόσδεση 

εσωτερικής δερμάτινης επένδυσης. 

Το κορινθιακό κράνος είναι σίγουρα 

ο πιο χαρακτηριστικός αλλά όχι ο μοναδικός τύπος

 αρχαίου ελληνικού κράνους. 

Η χρονική του διάρκεια εκτείνεται 

από τα τέλη του 8ου αι. π.Χ. 

ως την Κλασική περίοδο, όταν σταδιακά 

παραχωρεί τη θέση του στο κράνος

 τύπου πίλου, που προσφέρει μεγαλύτερη ευκολία

 στην όραση και στην ακοή του πολεμιστή. 

Απεικονίσεις κορινθιακών κρανών

 βρίσκομαι στην αγγειογραφία και την πλαστική

 όχι μόνον των αρχαϊκών και κλασικών χρόνων 

αλλά ακόμη και κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, 

παρόλο που ο συγκεκριμένος τύπος 

είχε σταματήσει να χρησιμοποιείται προ πολλού. 

Αυτό οφείλεται στην αίγλη που διέθετε

 το κορινθιακό κράνος λόγω της σχέσης του

 με το ένδοξο παρελθόν, κυρίως με τους πολέμους

 των Ελλήνων εναντίον των Περσών.

Ο συγκεκριμένος τύπος κράνους σύμφωνα

 με τις αρχαίες πηγές έχει την καταγωγή του 

στην Κόρινθο και για αυτό ονομάζεται κορινθιακός. 

Κάλυπτε πλήρως την κεφαλή, αφήνοντας ελεύθερα 

μόνο τα μάτια, τη μύτη και το στόμα.

 Το βασικό του μειονέκτημα ήταν ότι περιόριζε 

την όραση και κυρίως την ακοή, 

ωστόσο αποτέλεσε ένα από τα δημοφιλέστερα

 κράνη των οπλιτών που πολεμούσαν 

συντεταγμένα στο πλαίσιο της οπλιτικής φάλαγγας.

Το συγκεκριμένο κράνος προέρχεται

 από έναν τάφο στο Βόρειο Νεκροταφείο. 

Βρέθηκε μαζί με έναν χάλκινο λέβητα 

που περιείχε τα καμμένα οστά του νεκρού,

 ενώ ίχνη δέρματος και υφάσματος πιθανώς

 ανήκουν στον θώρακα του νεκρού.

 Εικάζεται ότι ο νεκρός ήταν πολεμιστής 

που σκοτώθηκε μακριά από την Κόρινθο

 και μεταφέρθηκε στην πατρίδα του, 

όπου τάφηκε μαζί με τον οπλισμό του.

Φαβορί ο Τσίπρας για το...Νόμπελ Ειρήνης!

Διαβάζουμε εδώ, μια παλαιότερη δημοσίευση για να.......

....θυμηθούμε το κλίμα εκείνης της χρονικής περιόδου.

Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ αναφέρονται μεταξύ

 των φαβορί για το φετινό βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, με το όνομα 

του Αλέξη Τσίπρα να «φιγουράρει» και σε τίτλους διεθνών ΜΜΕ

το τελευταίο διάστημα. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Νέας Σελίδας»,

 οι αναφορές αυτές είναι κάτι παραπάνω από βάσιμες καθώς

 ο Έλληνας πρωθυπουργός φέρεται να είναι όχι μόνο υποψήφιος, 

αλλά και να βρίσκεται μία… ανάσα από το βραβείο που αποτελεί 

πάντα παγκόσμιο γεγονός.

Οι διεργασίες και το παρασκήνιο είναι έντονα, λίγα 24ωρα

 πριν την απονομή, που θα γίνει την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου, 

στις 11.00 (ώρα Βρυξελλών), και το όνομα του Αλέξη Τσίπρα 

ακούγεται όλο και περισσότερο ανάμεσα στα μέλη της Επιτροπής 

που απονέμει το βραβείο.

 Το πρόσφατο τηλεγράφημα του σουηδικού

 πρακτορείου ειδήσεων TT, ενδεικτικά, προκάλεσε το ενδιαφέρον 

του ελληνικού κοινού, καθώς το ενδεχόμενο της βράβευσης 

του Έλληνα πρωθυπουργού δεν επιβραβεύει απλώς 

την κυβερνητική προσπάθεια στην εξωτερική πολιτική, 

αλλά αποτελεί και τιμητική διάκριση για τη χώρα. 

Στο δημοσίευμα αυτό, με τίτλο «Τραμπ και Τσίπρας: 

βαριά ονόματα για το βραβείο Ειρήνης»! 

Οι Έλληνες να χαρούν ή να κλάψουν για τη φτωχοποίηση 

που έχουν βρεθεί , με τον πρωθυπουργό της χώρας να… καμώνεται 

ότι πέτυχε πολλά;

ΠΗΓΗ

Νόμπελ Ειρήνης για γέλια και για κλάματα

Σ. Μουμτζής

ΟΠάνος Καμμένος έχει πει πολλά για τη Συμφωνία των Πρεσπών

 με πιο αποκαλυπτικό πως οι βουλευτές του είχαν εξαγοραστεί.

 Δεν μας είπε από ποιους εξαγοράστηκαν. 

Από τον ΣΥΡΙΖΑ; Από τους «ξένους;» ή από κάτι άλλο; 

Χθες έκανε μια ακόμα αποκάλυψη. Είπε πως το αντίδωρο της Συμφωνίας

 των Πρεσπών ήταν το Νόμπελ Ειρήνης για Τσίπρα και Ζάεφ. 

Την υπόσχεση την έδωσε η ίδια η Άγκελα Μέρκελ. Επειδή ο Πάνος Καμμένος

 πολλά έχει πει, προσωπικά είμαι λιγάκι κουμπωμένος στα όσα ισχυρίζεται.

 Βέβαια, οι Γερμανοί έδωσαν ένα βραβείο Ειρήνης στον Τσίπρα,

 αλλά αυτό ήταν τριτοκλασάτο. Βραβείο του κρατιδίου της Βεστφαλίας. 

Παρηγοριά στον άρρωστο. 

Λίγο μυαλό χρειάζεται για να αντιληφθεί κάποιος πως τα Νόμπελ γενικώς 

είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, με αυστηρές διαδικασίες και ως εκ τούτου 

η παρέμβαση ενός κράτους – όπως η Γερμανία – για να επηρεάσει 

τα μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας φαντάζει αστεία ιστορία. 

Δε νομίζω πως μπορεί να πρότεινε κάτι τέτοιο η Μέρκελ, 

αλλά και αν το πρότεινε, ο Τσίπρας θα έπρεπε να ήταν ιδιαίτερα αφελής 

για να δελεαστεί και ανίδεος για το πώς λαμβάνονται 

οι αποφάσεις για τα Νόμπελ. Κάτι που δεν το αποκλείω. 

Ένα βραβείο Νόμπελ Ειρήνης τον Οκτώβριο του 2018, λίγους μήνες

 πριν από τις εκλογές, θα ήταν ένα θείο δώρο για τον Τσίπρα 

που τότε βολόδερνε μεταξύ της καταστροφής στο Μάτι

 και της παρουσίας του στη θαλαμηγό εφοπλιστή λίγες μέρες μετά.

Ας ξαναγυρίσω στις αποκαλύψεις Καμμένου. Εκείνο που με κάνει

 επιφυλακτικό στα λεγόμενά του είναι το γεγονός πως ο Τσίπρας 

και η Αριστερά θα υπέγραφαν ασμένως και χωρίς ανταλλάγματα 

τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν χρειάζονταν κίνητρο. 

Ήταν μια από τις ιστορικές θέσεις της Αριστεράς ο εθνικός 

αυτοπροσδιορισμός των Σκοπιανών. 

Έτσι, κυρίως στελέχη του Συνασπισμού, είχαν αποδεχτεί, λόγω και έργω, 

πως θα μπορούσε να αποκαλείται το γειτονικό κράτος 

με το όνομα «Μακεδονία» και οι κάτοικοι του «Μακεδόνες», 

χωρίς κανέναν άλλον προσδιορισμό. 

Μερίδα της Αριστεράς και σήμερα ακόμα, στο πλαίσιο του εθνικού

 αυτοπροσδιορισμού, υποστηρίζει πως και οι μουσουλμάνοι 

της Δυτικής Θράκης, εφ όσον αισθάνονται πως είναι Τούρκοι, θα πρέπε

ι και να αποκαλούνται Τούρκοι. 

Ερευνητέο γιατί πάντα η επίκληση του αυτοπροσδιορισμού και της εθνικής

 ταυτότητας από την Αριστερά αντίκειται στα συμφέροντα της πατρίδας μας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε στις αποκαλύψεις Καμμένου, ο οποίος επανήλθε 

απειλώντας με κασέτες και άλλα στοιχεία. 

Ως συνήθως οι υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται ο Πάνος Καμμένος 

έχουν άδοξο τέλος, όπως τα περί χρηματισμού του Νίκου Κοτζιά. 

Εξαπολύει μια ρουκέτα, γίνεται φασαρία, ισχυρίζεται πως διαθέτει 

τεκμήρια, ποτέ δεν τα παρουσιάζει και η υπόθεση ξεχνιέται σύντομα. 

Τακτική Καμμένου. 

Εκτός αν θέλει σήμερα να βρει χώρο στο νέο πολιτικό τοπίο 

που διαμορφώνεται μετά τις εκλογές, οπότε θα έχουμε και άλλες τέτοιας 

μορφής παρεμβάσεις. Ίσως ο χώρος που βρίσκεται στα δεξιά 

της Νέας Δημοκρατίας να τον ενδιαφέρει.

ΠΗΓΗ

Ποια είναι η γνώμη σας;

Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο

να εκφράζουν πάντοτε και την δική μας άποψη

αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν

αφορμή για διάλογο.

Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε, 

Έναν γόνιμο διάλογο, με επιχειρήματα όμως.

Κόρινθος:Μήπως χρειάζεστε κανέναν τσιμεντόλιθο; (5 φωτογραφίες)

Πάντως, δεν έχουμε παράπονο.

Μέχρι και τσιμεντόλιθους μας φέρνουν

 στην μικρή μας ανοικτή χωματερή, εδώ 

στην συμβολή των οδών Ερμού 

και Γεωργίου Παπανδρέου, όπου και υπάρχει

 ένα μικρούλι πάρκο 

(κωλότσεπης, θα το έλεγα αφού δεν εντάχθηκε

 ούτε σε αυτά της....τσέπης) με το επίσημο όνομα

 (από ότι μου έχουν πει) ως πάρκο και καλά Προσκόπων. 

Κόρινθος 8-7-2023: Φωτογραφίες από την λαϊκή αγορά αγροτικών προϊόντων.

 

Τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα χρειάζονται συννεφιασμένους ουρανούς. Paulo Coelho

Κοιτάζω με δέος αυτήν την φλογερή κόκκινη μπάλα που αρχίζει 

να κατεβαίνει στον ορίζοντα και πώς ο ουρανός αλλάζει 

την εμφάνισή του όταν τα αραιά σύννεφα που λειτουργούν 

ως κουρτίνα που κρέμονται στο στέρνο καταρρέουν 

για να υποχωρήσουν σε μια παλέτα χρωμάτων. 

Κάθε στιγμή η ζωντανή εικόνα που έχω μπροστά μου φαίνεται 

να μεταμορφώνεται σε κάτι νέο και μοναδικό.

Σέρχιο Μπαμπαρέν

Δεν υπάρχει τίποτα πιο μουσικό από το ηλιοβασίλεμα.

Κλωντ Ντεμπυσσύ

Ο ήλιος δύει ούτως ή άλλως.

 Τόσο την καλύτερη μέρα όσο και τη χειρότερη μέρα.

Τζέφρι Ντέιβερ

Το ηλιοβασίλεμα είναι η ώρα που η γη στέλνει χρώματα στον ύπνο. 

Αλλά το κόκκινο, παθιασμένο και ενστικτώδες, δεν υπακούει πάντα.

Ανώνυμος

Τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα χρειάζονται 

συννεφιασμένους ουρανούς. Paulo Coelho

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ OTE Αγγελόκαστρο.

 

Παρέμβαση του Αρείου Πάγου για το βασανιστικό θάνατο αλόγου στην Κέρκυρα..

Έχει σχηματιστεί δικογραφία που αφορά στις ενδεχόμενες συνθήκες

παραβίασης των όρων ευζωίας του άτυχου ζώου.

Την παρέμβαση του Αρείου Πάγου προκάλεσε ο βασανιστικός θάνατος αλόγου 

την ώρα που μετέφερε τουρίστες στην Κέρκυρα υπό αφόρητη ζέστη.

Η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αναστασία Μασούρα, σύμφωνα

 με πληροφορίες, επικοινώνησε με την Εισαγγελία της Κέρκυρας ενώ, ήδη, 

έχει σχηματιστεί δικογραφία που αφορά στις ενδεχόμενες συνθήκες 

παραβίασης των όρων ευζωίας του άτυχου ζώου που φαίνεται πως μετέφερε

 τουρίστες σε ώρες που, σύμφωνα με τις αρμόδιες αρχές, απαγορεύεται.

Στο πλαίσιο της έρευνας ελέγχεται αν ο ιδιοκτήτης του άτυχου αλόγου 

το είχε φροντίσει ιατρικά ώστε να είναι σε θέση 

να ανταποκριθεί στην σκληρές συνθήκες. 

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν αναφορές

 στις εισαγγελικές αρχές, πως λίγο πριν το τέλος το άλογο υφίστατο πίεση 

για να επιταχύνει, δεχόμενο χτυπήματα με βίτσα ενώ ελέγχεται ακόμα

 και ο αριθμός των τουριστών που μετέφερε.

Ήδη, έχει επιβληθεί στον ιδιοκτήτη του αλόγου πρόστιμο 30.000 ευρώ 

ενώ η εισαγγελική έρευνα αναμένεται να επεκταθεί βάζοντας

 στο «μικροσκόπιο» της τις συνθήκες κάτω υπό τις οποίες ζουν

 και άλλα άλογα που έχει στην κατοχή του.

ΠΗΓΗ

Μου ήλθε αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα από το εξωτερικό, για την πόλη μου.

Dear Miser Kartsonakis!

I hope my mail finds you well. Please forgive me 

for writing this mail in English. 

Although I already started to learn Greek,

 I still don't have the knowledge to write properly.

Let me introduce myself shortly. I'm Balázs Bartl. 

I was born in Hungary, and I'm currently living in Budapest.

 Starting from last year I spend a lot of time here in Corinth also. 

I'm genuinely impressed by the rich history of the city 

and the natural beauties of it, but it makes me sad

 when I see if its not respected or just simply neglected.

Two weeks ago I noticed that the Courthouse has graffiti on it again.

 Shortly after that I found the Ekorinthos facebook group

 and your blogpost about the incident:  https://kartsonakis.blogspot.com/2023/06/16.html. 

If you know, who will clean up again the walls, please help me

 to contact with him.

 I am very grateful for him. I would like to offer him a small donation

 for his work and If its possible I would like 

to participate in the cleaning. 

I will be here in whole July.

I would like to say a thank you for all of your work. 

It is  important to raise awareness of this issues.

Have a nice day!

Balázs Bartl

Το κορινθιακό κράνος του 6ου αι. πΧ που έγινε εθνικός θησαυρός της Κορέας.

Ένα κορινθιακό κράνος της ελληνικής αρχαιότητας αποτελεί

 εθνικό θησαυρό της Κορέας και εκτίθεται μόνο του σε μια αίθουσα 

του Εθνικού Μουσείου της χώρας. Πώς έφτασε όμως εκεί;

Σε μια αίθουσα του Εθνικού Μουσείου της Κορέας στέκει μόνο του 

στο κέντρο ένα διαφορετικό έκθεμα. 

Είναι ένα χάλκινο κράνος που δεν θυμίζει σε τίποτα τα κράνη 

που συνήθιζαν να φορούν οι στρατοί των παλιών δυναστειών της χώρας.

 Για την ακρίβεια ταξίδεψε ως εκεί από πολύ μακριά και το ταξίδι του 

είχε πολλούς σταθμούς πριν φτάσει στην αίθουσα του μουσείου 

με το χαμηλό φωτισμό.

Πρόκειται για ένα κορινθιακό κράνος στρατιώτη που χρονολογείται

 από τον 6ο αιώνα π.Χ., ίσως από την εποχή που βασίλευε 

ο τύραννος Περίανδρος στην Κόρινθο, και βρέθηκε στην Αρχαία Ολυμπία. 

Το έκθεμα από μόνο του είναι αρκετά εντυπωσιακό, ωστόσο 

ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το πόσο ετερόκλητο φαίνεται 

ανάμεσα στο πλήθος όλων των υπολοίπων εκθεμάτων. 

Στο Εθνικό Μουσείο της Κορέας εκτίθενται όχι μόνο αντικείμενα 

από τις προηγούμενες κορεατικές δυναστείες, αλλά και από άλλες 

περιοχές, όπως η Μεσοποταμία, η Κεντρική Ασία, η Ινδία, η Κίνα,

 η Ιαπωνία αλλά και από τον ελληνορωμαϊκό κόσμο. 

Και πάλι όμως το κράνος αυτό ξεχωρίζει καθώς το μουσείο έχει 

φυλάξει μόνο γι’ αυτό μια ολόκληρη αίθουσα στην οποία στέκεται 

στο κέντρο της. Μάλιστα, αυτό το ελληνικό κράνος έχει κηρυχθεί 

ως ο 904ος εθνικός θησαυρός της Κορέας. Πώς φτάσαμε όμως ως εδώ;

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936

Δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψουμε ως την αρχαία Κόρινθο 

του 6ου αιώνα π.Χ. καθώς τότε αυτό το κράνος θα ήταν μάλλον ένα

 από τα πολλά ίδια κράνη απλών στρατιωτών. 

Το κράνος ανακαλύφθηκε το 1875 στον Ναό του Δία στην Ολυμπία 

και πιθανότατα ήταν έναν δώρο στον θεό, ίσως μετά από κάποια νίκη 

στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Θα πάμε όμως ως το 1936, όταν το Βερολίνο διοργάνωνε 

τους 11ους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής 

και ο Αδόλφος Χίτλερ είχε βρει την κατάλληλη ευκαιρία 

για να προωθήσει τις πολιτικές του.

Όταν ήρθε η ώρα του Μαραθωνίου, ο Σπύρος Λούης παρακολουθούσε 

από τις εξέδρες, ενώ οι αθλητές ετοιμάζονταν να τρέξουν. 

Όπως είχε ανακοινωθεί, ο νικητής επρόκειτο να λάβει ως δώρο 

το συγκεκριμένο κορινθιακό κράνος του 6ου αιώνα π.Χ.

Αν και φαβορί για το χρυσό ανάμεσα στους 56 αθλητές ήταν 

ο Αργεντίνος Χουάν Κάρλος Ζαμπάλα, που είχε κερδίσει

 και στους Ολυμπιακούς του 1932, αυτός κατέρρευσε 

στο 32ο χιλιόμετρο του μαραθωνίου. 

Από πίσω του έτρεχε ο Κορεάτης Σον Κι-Τσονγκ (Son Gi-Jeong),

 ο οποίος με σταθερή ταχύτητα πέρασε πλέον πρώτος 

και μετά από 10 χιλιόμετρα έκοψε το νήμα του τερματισμού 

κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο και καταγράφοντας παγκόσμιο ρεκόρ.

 Κοιτάζοντας όμως στον πίνακα των νικητών δεν είδε το όνομά του

 αλλά ένα άλλο: Σον Κιτέι (Son Kitei). 

Αυτο ήταν το όνομα που είχε δώσει σε αυτόν η Ιαπωνία, η χώρα

 η οποία είχε προσαρτήσει διά της βίας την Κορέα λίγα χρόνια

 νωρίτερα και είχε αναγκάσει τους Κορεάτες αθλητές

 να παρουσιάζονται ως Ιάπωνες και να τρέχουν φορώντας

 στα ρούχα τους το σύμβολο του ιαπωνικού ήλιου. 

Παράλληλα, τούς είχε απαγορεύσει να μιλούν κορεατικά και είχε 

«μεταφράσει» τα ονόματα τους σε ιαπωνικά. 

 Ο Σον και ο άλλος Κορεάτης συναθλητής του, Ναμ Σανγκ-Γιονγκ

 (Nam Sung-yong) -ο οποίος παρουσιάστηκε με το ιαπωνικό όνομα

 Σορίγιο Ναν- και τερμάτισε στην τρίτη θέση δεν μπορούσαν

 να χαρούν τη νίκη τους, όπως θα ήθελαν καθώς ήταν αναγκασμένοι

 να παρουσιάζονται ως Ιάπωνες.

Ανεβαίνοντας στο πόντιουμ για να παραλάβουν τα μετάλλιά τους 

μια φωτογραφία που κατέγραψε τη στιγμή έγραψε ιστορία, όπως 

και η φωτογραφία του χαιρετισμού με την υψωμένη γροθιά 

των Αφροαμερικάνων αθλητών το 1968.

 Ο Σον και ο Ναμ φαίνονται να έχουν σκυμμένο το κεφάλι και κοιτούν 

τα πόδια τους καθώς ακούγεται ο ιαπωνικός εθνικός ύμνος. 

Στη μπλούζα του Ναμ φαίνεται ο ιαπωνικός ήλιος, ενώ ο Σον έχει 

καταφέρει να τον κρύψει επιμελώς κρατώντας μπροστά του 

το κλαδί του δρυ που έδιναν στον νικητή. 

Ο Ναμ αργότερα θα έλεγε ότι εκείνη τη στιγμή ζήλευε 

τον συναθλητή του όχι μόνο επειδή είχε πάρει το χρυσό μετάλλιο

 αλλά και γιατί χάρη στον δρυ μπορούσε να κρύβει τα σύμβολα 

της ιαπωνικής σημαίας. 

Όπως είπαν και οι δύο, η σιωπή τους και το σκυμμένο κεφάλι ήταν 

ένας τρόπος για να δείξουν την διαμαρτυρία τους απέναντι 

στην αυταρχική κατοχή της Κορέας από την Ιαπωνία.

Λίγα χρόνια μετά, το 1994, ο Σον (ΦΩΤΟ) δώρισε το κράνος

 στο Εθνικό Μουσείο της –Νότιας- Κορέας στη Σεούλ και η κορεατική 

κυβέρνηση ανακήρυξε το κράνος αυτό

 ως τον 904ο εθνικό θησαυρό της χώρας. 

Μέχρι σήμερα το κορινθιακό κράνος του 6ου αιώνα αποτελεί

 το μοναδικό δυτικό έκθεμα στο οποίο έχει δοθεί αυτή η τιμητική 

αναγνώριση και γι’ αυτό στέκεται μόνο του σε μια αίθουσα.

Παρόλο που στον δυτικό κόσμο το όνομα του Σον δεν είναι ιδιαίτερα 

γνωστό, οι συμπατριώτες του τον αναγνώρισαν από την πρώτη στιγμή

 ως έναν ήρωα της χώρας που τα είχε βάλει με την ιαπωνική κατοχή. 

Ο Σον έγινε ο επικεφαλής προπονητής της κορεατικής ομάδας

 μαραθωνίου και 14 χρόνια μετά το Βερολίνο- αφού η Κορέα 

απελευθερώθηκε από την Ιαπωνία αλλά και από την αμερικανική 

και σοβιετική κατοχή-  ο Σον καθοδήγησε την ομάδα των αθλητών 

της Νότιας Κορέας, τους πρώτους που φόρεσαν στις φανέλες τους 

τα κορεατικά σύμβολα. Έτρεξαν στον Μαραθώνιο της Βοστώνης

 του 1950 και ο αθλητής του Χαμ Κι-Γιονγκ κέρδισε την πρώτη θέση. 

Συνέχισε να προπονεί τους Κορεάτες μαραθωνοδρόμους για άλλα 42 χρόνια.

Το 1986 κλήθηκε επίσης σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε 

στο Κάλβερ Σίτι της Καλιφόρνια, όπου στο μνημείο με όλα τα ονόματα

 των νικητών του Μαραθωνίου άλλαξαν το όνομα και την εθνικότητά του 

σε κορεατική. 

Δύο χρόνια μετά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ του 1988, 

ο Σον ήταν ο αθλητής που μπήκε με την ολυμπιακή φλόγα

 για να ανάψει τον πυρσό και να κηρύξει την έναρξη

 των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ τριγύρω του 80.000 άνθρωποι

 τον χειροκροτούσαν όρθιοι.

Λίγο πριν πεθάνει το 2002 είχε πει: «Οι Ιάπωνες μπόρεσαν 

να σταματήσουν τους μουσικούς μας να παίζουν τα τραγούδια μας. 

Μπόρεσαν να σταματήσουν τους τραγουδιστές μας 

και να σιωπήσουν τους ομιλητές της γλώσσας μας. 

Αλλά δεν μπορούσαν να με σταματήσουν να τρέχω».

ΠΗΓΗ