Πολύ φοβάμαι ότι μόλις τελειώσει αυτό το συνεργείο
και πλακοστρώσουν τα πεζοδρόμια
θα έλθει κάποιο άλλο να ξηλώσει.
Αλήθεια, πιστεύουν ότι δεν υπήρχε άλλη λύση;
Με λέξεις μόνο έχτιζαν, τον κόσμο τους και ζούσαν στοές τριγύρω σκάβοντας, τούνελ για να ξεφύγουν. Πάν Καρτσωνάκης "Οι Ποιητές"
Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2022
Έλεος πια. Δείτε, σας παρακαλώ, την διαφορά, ανάμεσα σε αυτές τις 2 φωτογραφίες.
Πόσο ανεγκέφαλοι μπορεί να είναι κάποιοι αν φυσικά
δεν αμείβονται για τις μ@λ@κίες που λένε στα πρόβατα;
Υ.Γ: Οφείλω να ζητήσω συγγνώμη από τα πρόβατα
αλλά μια απλή φράση και μόνο είναι.
Έτσι, για να μην....ξεχνάμε!
Ας όψονται αυτοί που δελέασαν τον λαό με το....Οίκαδε
και μετά είπαν το περίφημο: Στην κόκκινη μηλιά!
Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2022
«Φράουλες και.......ανοησία»
Ποια είναι η γνώμη σας;
Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο
να εκφράζουν πάντοτε και την δική μας άποψη
αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν
αφορμή για διάλογο.
Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε,
Έναν γόνιμο διάλογο, με επιχειρήματα όμως.
Προχθές, στην εφημερίδα «Αυγή» των 700 αναγνωστών,
μια γυναίκα αρθρογράφος, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο
«Φράουλες και αίμα στην Πολυτεχνειούπολη» παραπέμποντας
στα γεγονότα που συνέβησαν στο πανεπιστήμιο Columbia
τον Απρίλιο του 1968, κατά τη διάρκεια της φοιτητικής εξέγερσης.
(Εξ ου και ο ειρωνικός τίτλος του άρθρου μου.)
Προφανώς, η αρθρογράφος, συγκρίνει τα όσα διαδραματίστηκαν
στη φοιτητική εστία Ζωγράφου με τα όσα έγιναν τότε
στο πανεπιστήμιο Columbia.
Μετά να μην απορούν γιατί η «Αυγή» πουλά μόνον 700 φύλλα.
Και πολλά είναι!
Το άρθρο, που το έγραψε γυναίκα, το ξανατονίζω, αντιμετωπίζει
με μια ειρωνεία τη γυναίκα αστυνομικό που δέχτηκε επίθεση με κατσαβίδι
από έναν διακινητή ναρκωτικών, μια ειρωνεία με έντονο το στοιχείο του σεξισμού.
Προφανώς, η αρθρογράφος πίσω από την ασφάλεια του υπολογιστή της,
αδυνατεί να συλλάβει τους κινδύνους που διατρέχουν άλλες γυναίκες
που, για 800 ευρώ, αγωνίζονται για τη δική μας και τη δική της ησυχία.
Εννοείται πως σε όλο το κείμενο δεν υπάρχει λέξη για την κατάληψη
ενός ολόκληρου ορόφου της φοιτητικής εστίας από εξωπανεπιστημιακούς
με παραβατικές συμπεριφορές του κοινού ποινικού δικαίου.
Άρα αυτό που μένει είναι η εισβολή της ΕΛΑΣ, οι πυροβολισμοί
και οι καταστροφές που προκλήθηκαν από την επιχείρηση της Αστυνομίας.
Οπότε η αρθρογράφος της «Αυγής» εύλογα διερωτάται:
«Τί θα ακολουθήσει; Συλλήψεις, εξορίες, βασανιστήρια και τανκ;
Ντροπή, ντροπή, γιατί πριν από μερικά χρόνια είχαμε Δημοκρατία.
Τώρα δεν έχουμε.
Έχουμε κοινοβουλευτική δικτατορία.»
Λόγος παραληρηματικός, σκέψη απλοϊκή, καμιά επαφή με την πραγματικότητα,
καθώς η κυρία έχει κατασκευάσει μια δική της πραγματικότητα
και σε αυτήν αναφέρεται και αυτήν καταγγέλλει.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι κύριοι Τζανακόπουλος και Σπίρτζης.
Καταγγέλλουν την ΕΛΑΣ, χωρίς να αναφερθούν καθόλου στον λόγο
για τον οποίον έγινε η επιχείρηση. Προφανώς, θεωρούν πως είναι φυσιολογικό
σε φοιτητική εστία, ένας ολόκληρος όροφος να έχει μετατραπεί
σε στέκι διακίνησης ναρκωτικών από άτομα που ενέχονται σε απαγωγές
και σε βιασμούς.
Ας ρωτήσει ο κ. Τζανακόπουλος τον αδερφό του που διδάσκει στην Οξφόρδη
αν συμβαίνουν τέτοια πράγματα εκεί.
Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως με αυτές τις πολιτικές
αποκόπτονται από τους πολίτες που επιβάλλεται να προσεταιριστούν,
αν θέλουν να ξανακυβερνήσουν.
Όταν η εφημερίδα «Αυγή», οι κύριοι Τζανακόπουλος και Σπίρτζης
υποστηρίζουν την κραυγαλέα ανομία, τότε η Νέα Δημοκρατία
μπορεί να κοιμάται ήσυχη.
Έχει βρει τους χορηγούς της.
Δε θα τεκμηριώσω θεωρητικά το αλισβερίσι της ριζοσπαστικής Αριστεράς
με κάποιους ποινικούς, ούτε το πώς και το πότε ξεκίνησε.
Τους μόνους που λυπάμαι γι΄ αυτή την κάλυψη που τους προσφέρουν
κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι τον Α. Τσίπρα που προσπαθεί
να προσεγγίσει τους κυρ—Παντελήδες και τους δύσμοιρους γεφυροποιούς,
παλιούς και νέους, που προσπαθούν να γεμίσουν στάλα - στάλα την καρδάρα,
αλλά οι κάθε λογής Τζανακόπουλοι με μια κλωτσιά την αδειάζουν.
Σάκης Μουμτζής
Ο χρόνος λοιπόν φαίνεται πως άρχισε να μετράει αντίστροφα για τον Πούτιν.
Του Κώστα Στούπα
1) Goodbye Βλαδίμηρε...
O Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται να χάνει τον πόλεμο στην Ουκρανία
και το άστρο του έχει αρχίσει τη δύει. Από, Ιβάν ο Τρομερός
ή Μεγάλος Πέτρος που οραματιζόταν να μείνει στην ιστορία,
το πιθανότερο είναι να μείνει σαν αυτός που οδήγησε την αχανή χώρα
στις μεγαλύτερες ήττες όπως η συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ του Λένιν
και η διάλυση της ΕΣΣΔ που ακολούθησε την περίοδο Μπρέζνιεφ...
Στην Ουκρανία η ήττα ξεκίνησε με την αποτυχία της κατάληψης
του Κιέβου τις πρώτες μέρες και εν συνεχεία με την αδυναμία
να κρατήσει υπό έλεγχο τις ανατολικές επαρχίες
μετά την Ουκρανική αντεπίθεση.
Μετά την Ουκρανία το πιθανότερο είναι πως θα είχαν σειρά
οι άλλες χώρες που βρέθηκαν μετά τον τελευταίο πόλεμο κάτω
από τη σοβιετική χαλύβδινη μπότα.
Το σχέδιο αυτό όμως φαίνεται πως βούλιαξε στους βάλτους
γύρω από το Κίεβο και τα θολά νερά του Δνείπερου.
Αντ’ αυτού, χώρες όπως η Φιλανδία και η Σουηδία που βρίσκονται
στα ευάλωτα πλευρά της Ρωσίας προσχωρούν στο ΝΑΤΟ.
Το ίδιο ζητάει και η Ουκρανία.
Το σχέδιο απομάκρυνσης του ΝΑΤΟ από τα σύνορα της Ρωσίας λοιπόν
όχι μόνο απέτυχε παταγωδώς αλλά έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα...
Θεωρείται βέβαιο πλέον πως ο χρόνος της παντοδυναμίας Πούτιν
έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα.
Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης διακρίνουν ήδη κινήσεις
από διάφορους πιθανούς διαδόχους.
Υπάρχουν ενδείξεις, έγραφε η επιθεώρηση Politico
πριν από λίγες μέρες, πως ήδη έχουν σχηματιστεί δυο "φατρίες"
στο ρωσικό καθεστώς: "Υπάρχουν ενδείξεις πως μια εσωτερική
διαμάχη για την εξουσία βρίσκεται σε εξέλιξη, με δύο κύριες
συμμαχίες να σχηματίζονται: Η μια αφορά το "πολεμικό κόμμα"
με επικεφαλής τους Καντίροφ και Πριγκόζιν και η αντίπαλη φατρία
αποτελείται από τις υπηρεσίες ασφαλείας, τον Σοϊγκού
και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείο Βαλερί Γκερασίμοφ".
Βλέπε: Putin’s losing. Now what?
Τούτα συνάγονται τις τελευταίες εβδομάδες, από εσωτερικές διαμάχες
στο Κρεμλίνο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας,
καθώς διάφοροι αξιωματούχοι επικρίνουν δημόσια ο ένας τον άλλον
και την ανώτατη στρατιωτική διοίκηση της Μόσχας.
Ο Μιχαήλ Κασιάνοφ, πρωθυπουργός του Πούτιν από το 2000
έως το 2004, προβλέπει ότι η παραμονή του προέδρου στην εξουσία
θα μπορούσε ξαφνικά να ανατραπεί.
"Σε τρεις ή τέσσερις μήνες πιστεύω ότι θα υπάρξει
μια κρίσιμη αλλαγή" είπε ο Κασιάνοφ, ο οποίος τώρα ζει εξόριστος,
στο Sky News στις 30 Σεπτεμβρίου.
Οι ταπεινωτικές υποχωρήσεις των ρωσικών δυνάμεων
και η ομολογία της αποτυχίας με την κακοσχεδιασμένη επιστράτευση
φαίνεται πως έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο.
Η Ρωσία είναι μια κλεπτοκρατία και η κακή και αναποτελεσματική
οργάνωση ήταν αναμενόμενη. Το ίδιο και η φυγή εκατοντάδων
χιλιάδων Ρώσων υψηλού επιπέδου και ειδίκευσης.
Προς το παρόν λοιπόν φαίνεται να κερδίζουν οι σκληροπυρηνικοί ηγέτες
της "φιλοπόλεμης" φατρίας με εξέχουσες προσωπικότητες
τον Καντίροφ και τον Πρικοζίν.
Συνέπεια τούτου είναι οι βομβαρδισμοί υποδομών
και αμάχων σε όλη την Ουκρανία.
Το ερώτημα που πλανάται στον αέρα είναι αν θα υπάρξει διαταγή
για χρήση πυρηνικών όπλων και αν αυτή θα διεκπεραιωθεί
χωρίς "τριγμούς" γιατί πάντα στην ιεραρχία υπάρχουν
στρατιωτικοί που έχουν επίγνωση των συνεπειών
θυμικών αποφάσεων ναρκισσευόμενων ηγετών.
Ανάλογα περιστατικά είχαν συμβεί στις ΗΠΑ επί Προεδρίας Τραμπ
όταν ο επικεφαλής του επιτελείου ζήτησε να μην εκτελούνται
εντολές του Προέδρου τις οποίες δεν έχει εγκρίνει ο ίδιος και δεν έχουν
περάσει από τις αρμόδιες θεσμικές δικλείδες.
Τούτο το έπραξε προφανώς όταν όπως και άλλοι στενοί συνεργάτες
του πρώην προέδρου αντελήφθη πως είχε αρχίσει να... ξεφεύγει!
Αν αυτά συμβαίνουν στις δημοκρατίες υποθέστε
τι μπορεί να συμβούν στις "κλεπτοκρατίες"...
Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο και όπως έχουμε ξαναπεί
η βασική αιτία είναι η άκρατη ευημερία τις τελευταίες δεκαετίες
χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Ο χρόνος λοιπόν φαίνεται πως άρχισε να μετράει αντίστροφα
για τον Πούτιν, αλλά δυστυχώς η διάδοχη κατάσταση
δεν υποστηρίζει πως η διαμάχη της Ρωσίας με τη Δύση
θα τελειώσει σύντομα και χωρίς κόστος...
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ... (άρθρο άποψης)
Όχι, δεν είναι που εξαπάτησε την Ουκρανία τη δεκαετία του 90 και την έπεισε
να παραδώσει το τεράστιο πυρηνικό της οπλοστάσιο στους Ρώσους
υποσχόμενη ότι θα εγγυηθεί τα σύνορα της.
Όχι δεν είναι που δεν πήρε από το χεράκι τους Ρώσους να τους κανακέψει
και να τους δείξει το δρόμο για τη δημοκρατία και τη συνεργασία και το ΝΑΤΟ.
Αυτά είναι πλημμελήματα, το κακούργημα είναι άλλο.
Με βάση την ανάλυση του κορυφαίου Σουηδού πολιτικού επιστήμονα Aslund
στο βιβλίο για τον ρωσικό κρατικό και διεφθαρμένο καπιταλισμό
(Russia's crony capitalism), η περιουσία του Πούτιν
ανέρχεται σε 250 δις δολάρια, είναι δηλαδή με μεγάλη διαφορά
ο πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη.
Πού όμως στεγάζονται αυτά τα κλοπιμαία; στη Ρωσία που ο πληθωρισμός
έτρεχε πριν 20 χρόνια με 2500%;
Που ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει πολιτική αλλαγή και να γίνουν όλα ατμός.
Στεγάζονται κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο και δευτερευόντως στις ΗΠΑ.
Σε off shore εταιρείες που έχει συστήσει ο Πούτιν και η μαφία του.
Οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης είναι αυτές που του επιτρέπουν
να θησαυρίζει, να κλέβει και να ρημάζει, και να μερακλώνεται εξαπολύοντας
κατσαπλιάδικους πολέμους. Αυτό καταγγέλλει ο Σκανδιναβός Aslund,
αυτό καταγγέλλει και ο Εγγλέζος Bill Browder, συγγραφέας
των δύο κορυφαίων best-seller red notice και freezing order,
με ακόμα μεγαλύτερο θυμό αφού η Αγγλία είναι και η πατρίδα του.
Δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς.
Μόνο στη Δύση το χρήμα έχει αξία,
οπουδήποτε αλλού είναι μια στοίβα από παλιόχαρτα.
Η Δύση είναι ο θησαυροφύλακας του εγκληματία.
Τόσο απλά.
Nikos Sakkas
Αλλά κι εδώ βεβαίως-βεβαίως.
Ποια είναι η γνώμη σας;
Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο
να εκφράζουν πάντοτε και την δική μας άποψη
αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν
αφορμή για διάλογο.
Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε,
Έναν γόνιμο διάλογο, με επιχειρήματα όμως.
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2022
Ευεργέτης του Ελληνισμού........ο μικρός Ταγίπ
Του Θοδωρή Γιάνναρου
Τελικά έχουμε απέναντί μας το Ερντογανιστάν να κλιμακώνει
την επιθετικότητά του εναντίον της Ελλάδος, αλλά είναι ίσως
η πρώτη φορά που τους γείτονες μας εξ ανατολών τους αδειάζει
όλος ο δυτικός κόσμος και όχι μόνο.
Ο μικρός Ταγίπ κατάφερε το ακατόρθωτο: να τον γιουχάρουν
και οι Βρετανοί και οι Γερμανοί,
κάτι που ποτέ έως τώρα δεν είχε συμβεί...
Βλέπετε οι απέναντι είχαν συνηθίσει να αδειάζονται σχεδόν
καθημερινά από τους Αμερικάνους, κάτι που είναι αρκετά επώδυνο,
αλλά ειδικά για τους Γερμανούς και τους Βρετανούς,
ποτέ δεν περίμεναν πως θα ευθυγραμμίζονταν πλήρως
με τις ελληνικές θέσεις... και αυτό τους κόστισε πολύ, σαν κάποιος
από εκείνους που υπολόγιζαν δίπλα τους... τους τράβηξε
κατά κάποιο τρόπο το χαλί κάτω απ’ τα πόδια.
Αυτή η πολιτική σφαλιάρα τους ήρθε σβουριχτή
από το πουθενά και κατακούτελα.
Φαίνεται πως ο μικρός Ταγίπ αναδεικνύεται σε "ευεργέτη”
του Ελληνισμού και πρέπει να βρούμε τρόπους να τον προστατεύσουμε
για να παραμείνει σουλτάνος στο Ερντογανιστάν και η χώρα του ποτέ
να μην ξαναγίνει "γαλοπούλα”.
Οι Έλληνες σύσσωμοι στηρίζουν Ερντογάν.
Τι να πει κανείς… Μάλλον ο Θεός της Ελλάδος έκανε πάλι το θαύμα του
και εκεί που η χώρα διήνυε τη χειρότερη δεκαπενταετία
των τελευταίων χρόνων με χίλια μύρια προβλήματα οικονομικά,
υγειονομικά, έχοντας ενδιάμεσα τη… συριζοκατάσταση, που κόστισε
πολύ στη χώρα, ήρθε αυτός ο τυπάκος και έβαλε τα πράγματα
στη σωστή τους θέση. Μας αφύπνισε από τη ραστώνη δεκαετιών,
μας συσπείρωσε, μας έμαθε την τέχνη της προτεραιοποίησης,
με αποτέλεσμα να εξοπλιστούμε σαν αστακοί, να συνάψουμε ισχυρές
διεθνείς συμμαχίες, που θωρακίζουν τη χώρα και συμβάλουν
στην ανάπτυξη σοβαρών υποδομών και για τώρα και για το μέλλον,
αλλά το κυριότερο είναι πως όλος ο κόσμος συνασπίστηκε
εναντίον του Ερντογανιστάν και όλ’ αυτά με τη βοήθεια
του κρυφό-Πόντιου μικρού Ταγιπ -ποιος θα το πίστευε.
Δεν πρέπει να μας ενοχλεί ο τρόπος που ο άνθρωπος αυτός
σκέφτεται και πράττει, για εσωτερικούς λόγους
ή για το δικό του καπρίτσιο, αλλά ας μην κρυβόμαστε!
Εμάς μια χαρά μας βολεύει η ρητορική του αμετροέπεια
και ο νέο-οθωμανισμός του!!!
Είναι ένα απόλυτα προστατευόμενο είδος της κόκκινης λίστας
προστασίας για τον Ελληνισμό που δυστυχώς δεν έχουμε την τύχη
να συναντούμε συχνά -ίσως μια φορά στα χίλια χρόνια... ο Θεός
να τον έχει καλά, να του δίνει χρόνια και τα μυαλά του
να διατηρηθούν ως έχουν!...
Όπως ο σοφός λαός λέει, τίποτα δεν κρατά για πάντα
και δεν μένει για πάντα!
Στην περίπτωσή μας όμως, όλα κατά κάποιο μαγικό τρόπο και δένουν
και κουμπώνουν μεταξύ τους κάτι που πλέον είναι πασιφανές.
Ο μικρός Ταγίπ κατάφερε αυτό που όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις
μετά τη μεταπολίτευση δεν κατάφεραν.
Να ωθήσει με μαεστρία τις ΗΠΑ, να επενδύσουν μεγάλες
και μακροπρόθεσμες επενδύσεις στη χώρα μας, που αλλάζουν
αυτόματα αλλά και ουσιαστικά τις ισορροπίες στην ευρύτερη
περιοχή... και αυτοί που γνωρίζουν την αμερικανική φιλοσοφία
ξέρουν, πως όταν οι Αμερικανοί επενδύσουν σε μια χώρα,
ποτέ δεν υπαναχωρούν, αλλά συνεχίζουν και κλιμακώνουν...
και σ’ όποιον αρέσει.
Το βαθύ αμερικανικό κράτος έχει πλέον αντιληφθεί πως η στροφή
που έχει πάρει η Τουρκία σε σχέση με τη Δύση, αρχίζει να λαμβάνει
μόνιμα και οπτικά εμφανή χαρακτηριστικά, που της προσδίδουν
τον χαρακτήρα ενός ασταθούς και επικίνδυνου κράτους χωρίς
αξιοπρέπεια, χαρακτήρα και μπέσα.
Ήταν αναπόφευκτο πως οι ΗΠΑ θα πήγαιναν δίπλα
για να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους, χωρίς όλο βέβαια αυτό
να θεωρείται μη αναστρέψιμο.
Όμως πλέον για να πειστούν και να αρχίσουν εκ νέου να εμπιστεύονται
το Ερντογανιστάν, οι κυβερνήσεις εκεί απέναντι, θα πρέπει να νερώσουν
πολύ το κρασί τους και υπάκουα να σκύψουν το κεφάλι
και να υποκλιθούν στα κελεύσματα που οι ίδιες προετοίμασαν με κόπο
και με πρωτεργάτη βέβαια τον μικρό και ανόητο Ταγίπ.
Ο άνθρωπος αυτός κατάφερε το αδύνατον!
Κατάφερε να μπουρδουκλώσει μέχρι και το βαθύ κράτος των ΗΠΑ
και το Στέιτ Ντηπάρτμεντ που παραδοσιακά υποστήριζαν
τη χώρα του, ακόμα και εις βάρος άλλων χωρών.
Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να επιτρέψουν μία μίνι κρίση
στα ελληνοτουρκικά -κάποιο περιορισμένο θερμό επεισόδιο
και μετά να οδηγήσουν τις δύο χώρες στο τραπέζι του διαλόγου,
αλλά τώρα τι ακριβώς να συζητήσουμε, τη στιγμή που οι απέναντι
διεκδικούν γελοιωδώς τα μισά ελληνικά νησιά και δεν λένε όχι
και για τη Θράκη, ουσιαστικά θέλοντας να ελέγχουν την Ελλάδα
μέσω Φιλανδοποίησης. Οι Αμερικάνοι πλέον έχουν αντιληφθεί
πως δεν μπορούν πλέον να εμπιστεύονται το Ερντογανιστάν,
ακόμα και αν ο μικρός Ταγίπ εκδιωχθεί, τη στιγμή που ακόμα
και η εκεί αντιπολίτευση, αντί να του βάζει χαλινάρι, φροντίζει
να υπερθεματίζει στην παράνοια του.
Όταν τα πάντα ήταν υπέρ της Τουρκίας και εις βάρος της χώρας μας,
ας μην ξεχνάμε τον τότε Ψυχρό Πόλεμο
που υπήρχε, κρυφά και φανερά.
Τότε οι ΗΠΑ πλήρωναν με δισεκατομμύρια την Τουρκία και ο φτωχός
συγγενής ήταν η Ελλάς που απλά παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα
χωρίς να έχει λόγο και δίχως να μπορεί ν’ αντιδράσει.
Τώρα χάριν σε αυτόν τον μέγα ευεργέτη
της χώρας μας -τον μικρό Ταγίπ, τα πράγματα έχουν έρθει τούμπα
και έχουν αλλάξει ριζικά.
Αυτό που ζήσαμε ως λαός και ως χώρα -την αδικία, φαίνεται
πως αλλάζει και πως διορθώνεται.
Το μπαλάκι είναι τώρα στο διπλανό γήπεδο -στο Ερντογανιστάν
και οι γείτονές μας πρέπει αυτή τη φορά να αποφασίσουν, όχι όμως
εκ του ασφαλούς και αφού μειώσουν αισθητά
την κεκτημένη τους ταχύτητα και ή θα προσαρμοσθούν σε κάποιο
λογικά πλαίσια για να υπάρχει πεδίο για συζήτηση το οποίο βέβαια
δεν θα είναι ανάλογο εκείνου που υπήρχε κατά τη διάρκεια
του Ψυχρού Πολέμου, αλλά θα είναι περισσότερο προς το μέρος
των ελληνικών συμφερόντων και δίκαιων επιδιώξεων,
που δεν αποκλίνουν από το Διεθνές Δίκαιο
και εκείνο της Θάλασσας ή σε αντίθετη περίπτωση
θα βρεθούν εκτός.
Το Αιγαίο οι Αμερικανοί, δεν το βλέπουν ως ένα μέρος
μιας ελληνοτουρκικής διαφωνίας, αλλά ως τη θάλασσα εκείνη,
από την οποία οι Ρώσοι βγαίνουν στη Μεσόγειο και που πάση θυσία
πρέπει να ελέγχουν μέσω ενός αξιόπιστου σύμμαχου που σκέπτεται
και πράττει στο ίδιο μήκος κύματος με εκείνους.
Αν η Ελλάς συνεχίσει στον ίδιο δρόμο και οι σύμμαχοι -κυρίως
οι πέραν του Ατλαντικού πεισθούν πως η χώρα μας είναι άγρυπνος
σταθερός και αξιόπιστος φύλακας του Αιγαίου, τότε το πλεονέκτημα
που τώρα έχουμε θα γίνει σταθερό και μόνιμο!
Αποστρατικοποίηση θέλουν οι απέναντι για τα νησιά μας;
Ε!… τότε, ας στρέψουμε τα κανόνια προς τα Δυτικά να στοχεύουν
τους Ρώσους στο Αιγαίο και αν και όταν χρειαστεί, εύκολα
τα γυρνάμε να κοιτάνε προς Ανατολάς -τότε τι θα λένε οι απέναντι…
τι θα μπορούν να πουν οι άμοιροι Οθωμανοί;
Η Ελληνική στρατηγική στο Αιγαίο, πρέπει να κουμπώσει πάνω
στα σχέδια και τις επιδιώξεις ενός μεγάλου στρατηγικού παίκτη,
όπως είναι οι ΗΠΑ -μόνον έτσι θα προωθηθούν
τα Ελληνικά συμφέροντα.
Η επιτυχία θέλει υπομονή, επιμονή, συνέπεια και συνέχεια,
με σχέδιο, που θα βλέπει μπροστά, κάτι που ποτέ
τα τελευταία πολλά χρόνια δεν είχαμε!
Anyway… να είσαι πάντα καλά μικρέ Ταγγίπ!
Συνέχισε ακάθεκτος και εμείς σε στηρίζουμε!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)