Τι μπορεί να ήταν τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων;

Δικό μας σχόλιο:

Αν ο Ηρακλής έφυγε και ταξίδεψε 

προς την χώρα δυτικά, όπου και συνάντησε

 τον Άτλαντα όπου και σήμερα υπάρχει 

το όρος Άτλας ....τι γύρευε στον Καύκασο;

Από το ετυμολογικό λεξικό της αρχαίας

 Ελληνικής γλώσσας διαβάζουμε.

Ο Ευρυσθέας ανέθεσε στον Ηρακλή να μεταβεί στον κήπο των Εσπερίδων

 και να του προσκομίσει τα χρυσά μήλα. 

Στην πορεία του προς τον κήπο ο ήρωας αντιμετώπισε πολλές περιπέτειες.

 Σημαντικότερη από αυτές ήταν η απελευθέρωση του Προμηθέα από το βράχο

 στον οποίο ήταν δεμένος. 

Ο Ηρακλής απελευθέρωσε τον Προμηθέα και σκότωσε τον αετό που έτρωγε 

το συκώτι του, δίνοντας έτσι τέλος στο μαρτύριο του τιτάνα.

 Ο Προμηθέας συνόδευσε στη συνέχεια τον Ηρακλή στον κήπο των Εσπερίδων. 

Για το κυρίως μέρος του άθλου υπάρχουν τρεις διαφορετικές εκδοχές.

Σύμφωνα με την πρώτη και πλέον διαδεδομένη ο Ηρακλής ακολούθησε

 τη συμβουλή του Προμηθέα να μην μπει ο ίδιος στον κήπο. 

Συμφώνησε λοιπόν με τον Άτλαντα να κρατήσει για λίγο εκείνος το φορτίο του, 

μέχρι ο Άτλας να του φέρει τα χρυσά μήλα. 

Όταν ο Ηρακλής έφτασε στις Μυκήνες παρέδωσε τα μήλα στον Ευρυσθέα. 

Εκείνος τα έδωσε πίσω στον ήρωα σαν δώρο.

 Ούτε ο Ηρακλής όμως κράτησε τα μήλα. 

Τα παρέδωσε στην Αθηνά, η οποία τα επέστρεψε στον κήπο των Εσπερίδων, 

καθώς εκεί ήταν η θέση στην οποία έπρεπε να βρίσκονται.

Σύμφωνα με το Φερεκύδη, οι μηλιές που παρήγαγαν τους καρπούς αυτούς 

είχαν δοθεί από τη Γη στον Δία και την Ήρα σαν γαμήλιο δώρο.

 Η Ήρα φύτεψε τα δέντρα στον κήπο των θεών, 

ο οποίος βρισκόταν στη χώρα του Άτλαντα. 

Ο Άτλαντας βρισκόταν έξω από τον κήπο και σήκωνε

 στους ώμους του τον ουρανό, τιμωρία που του είχε επιβληθεί από το Δία. 

Οι κόρες του Άτλαντα έκλεβαν όμως τα μήλα, γι´ αυτό και η Ήρα

 ανέθεσε τη φύλαξή τους στις νύμφες Εσπερίδες και στο Λάδωνα, 

δράκοντα με εκατό κεφάλια και γιο του Τυφώνα και της Έχιδνας.

ΠΗΓΗ

Είπε αυτός που δεν έχει υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία ως αντιρρησίας συνείδησης....

Είπε ο τέως σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού 

όπου δεν έχει υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία 

ως αντιρρησίας συνείδησης....

Δεν θυμάμαι βέβαια να είχε αντίρρηση συνείδησης

 όταν τσέπωνε τα 2.5 χιλιάδες+ ευρώ του κράτους 

τον μήνα όταν σχεδίαζε στρατηγικά, τρομάρα του...

Έγραψε, ο φωτογράφος, που πήγαινε να κολυμπήσει.

Πηγαίνοντας για μπάνιο το απόγευμα στο Λιμανάκι της Διώρυγας

 αντίκρισα ένα Καρχαρία-Σκυλόψαρο μήκους 2 μέτρων 

να τον έχει ξεβγάλει νεκρό η Θάλασσα,....εχει σημάδια 

από κτύπημα προπέλα ίσως....

Μετά τις φωτό το μπάνιο αναβλήθηκε..χαχαχαχα

ΜΚΟ Διχοτομεί Τη Λέσβο Σε Ελληνική Και Μη!

Δεν έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε που η οργάνωση White Helmets

 μίλησε για τα σχέδιά της στη "δική της γη" 

στη Λέσβο και ξαναχτύπησε άλλη οργάνωση. 

Η οργάνωση Moria Corona Awarenss Team, με αφορμή νορβηγικό δημοσίευμα

 για την κατάσταση στη Μόρια, μίλησε ξεκάθαρα για την "ελληνική πλευρά" 

του νησιού, δημιουργώντας έμμεσα ζήτημα "διχοτόμησης".

Η οργάνωση Moria Corona Awarenss Team, η οποία συστήθηκε 

για να ενημερώσει τους μετανάστες της Μόρια για τον κορονοϊό, θεωρεί ότι 

τα ευπρόσδεκτα μέτρα της κυβέρνησης προστάτεψαν τους μετανάστες 

από τον κορονοϊό των Ελλήνων.

 «Από την πρώτη μέρα εμείς -η Moria Corona Awarenss Team και για τόσοι 

άλλοι πρόσφυγες- καλωσορίσαμε τα μέτρα απομόνωσης της ελληνικής

 κυβέρνησης, γιατί μας προστατεύουν από τον κορονοϊό που υπάρχει

 στην ελληνική πλευρά του νησιού. 

Τοποθετήσαμε ακόμα και αφίσες με αυτό το μήνυμα στη δομή και φτιάξαμε

 και βίντεο. Γνωρίζαμε ότι αυτό θα μας φέρει τόσες πολλές δυσκολίες 

στους πρόσφυγες, αλλά ήταν ο μόνος τρόπος».

Η αγωνία για τους Τούρκους που μας πήραν Ελληνικό έδαφος.

Δήμαρχος ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Δήμαρχος ΛΙΛΗΣ

Περίπου το 1960 Φωτ. Αρχειο Β.Κοζανιδης

Ο αφορισμός του Κολοκοτρώνη από το Πατριαρχείο που ξεκλήρισε τους κλέφτες του Μοριά.

Η οργισμένη απάντηση του αρχιστράτηγου 

των Ελλήνων στον Γρηγόριο Ε΄

και η ιστορία με το τατουάζ.

Μπορεί ο πρόσφατος αφορισμός των Μητσοτάκη, Κεραμέως και Χαρδαλιά 

από τον μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων Αμβρόσιο, 

σε πολλούς να προκάλεσε γέλια ή ακόμα και θυμηδία, αλλά κάποτε

 η συγκεκριμένη πρακτική της εκκλησίας προκαλούσε τρόμο και φόβο.

Κάποτε ο αφορισμός και οι κατάρες που τον συνόδευαν ήταν κάτι που κανείς 

δεν ήθελε να έρθει αντιμέτωπος. 

Κανείς δεν ήθελε να πάει κόντρα στις αποφάσεις της εκκλησίας.

Ήταν τέτοιος ο φόβος που προκαλούσε ο αφορισμός που υπήρχαν περιπτώσεις 

που οι πιστοί αναγκάστηκαν να γυρίσουν την πλάτη τους ακόμα και σε ανθρώπους 

που λάτρευαν ή που ήταν ένα στήριγμα για αυτούς σε καιρούς δύσκολους.

Ίσως η πιο χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Κολοκοτρώνη.

 Ο θρυλικός Γέρος του Μοριά βρέθηκε αντιμέτωπος με τον αφορισμό 

του Πατριαρχείου και κυρίως με τον φόβο που αυτός προκάλεσε στους Έλληνες

 οι οποίοι σταμάτησαν να παράσχουν, και σε αυτόν αλλά και στους κλέφτες

 και αρματωλούς που ήταν μαζί του, οποιαδήποτε βοήθεια με αποτέλεσμα 

να ξεκληριστούν μέσα σε σύντομα χρονικό διάστημα.

Ο αφορισμός του Κολοκοτρώνη και των ανδρών του.

Βρισκόμαστε στο 1806. 

Περίπου 15 χρόνια πριν το ξέσπασμα της Επανάστασης

 όλοι ήξεραν πως αυτό δεν θα αργήσει. 

Το ήξεραν και οι Τούρκοι οι οποίοι θέλησαν να ξεμπερδεύουν με τις «εστίες» 

που θα προκαλούσαν τον ξεσηκωμό και κυρίως με τους ανθρώπους 

που θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν τους σκλαβωμένους Έλληνες.

Όχι άδικα όπως αποδείχθηκε μερικά χρόνια αργότερα, πρώτος τους στόχος 

ήταν ο Μοριάς και βέβαια ο Κολοκοτρώνης και οι άνδρες του.

Ο Σουλτάνος στέλνει διάταγμα εξολόθρευσης

 των κλεφτών και των αρματωλών του Μοριά. 

Αυτό δεν θα τρόμαζε κανέναν. 

Το διάταγμα αυτό, ωστόσο, συνοδεύεται από τον επίσημο αφορισμό 

από το Πατριαρχείο τόσο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη όσο και των ανδρών του.

Τα πράγματα ξεκάθαρα. 

Πλέον κανένας δεν θα μπορούσε να προσφέρει φαγητό, νερό, στέγη 

ή οποιαδήποτε άλλη βοήθεια στους ανθρώπους που μέχρι και εκείνη την ημέρα

 ήταν το αποκούμπι τους σε οποιαδήποτε αγριότητα των Τούρκων.

Οι πρόκριτοι του Μοριά και η εκκλησία συνεργάζονται με τους Οθωμανούς 

και το κυνηγητό του Κολοκοτρώνη και των ανδρών του είναι ανελέητο.

Ο Γέρος του Μοριά αντιλαμβανόμενος πως ο κλοιός στενεύει επικίνδυνα, 

τους λέει να καταφύγουν στη Ζάκυνθο μέχρι τα πράγματα να ηρεμήσουν

 και μετά επιστρέφουν για να πάρουν την εκδίκησή τους.

Οι περισσότεροι αρνήθηκαν και αποφάσισαν να πολεμήσουν

 εναντίον των Τούρκων αλλά και των ντόπιων συνεργατών τους. 

Όσο κι αν προσπάθησε να τους μεταπείσει ο Κολοκοτρώνης 

αυτό δεν κατέστη δυνατό. 

Παράλληλα, οι Τούρκοι προς παραδειγματισμό βασάνισαν και εκτέλεσαν 

μερικούς πολίτες που θεωρήθηκαν ύποπτοι πως παρέχουν βοήθεια 

στους κλέφτες του Κολοκοτρώνη.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διάχυση του φόβου και του τρόμου. 

Τα χωριά του Μοριά μετατράπηκαν σε παγίδες και μέσα σε λίγο χρόνο

 και όλοι όσοι δεν ακολούθησαν τον Κολοκοτρώνη στη Ζάκυνθο

 βρήκαν τραγικό θάνατο.

Η οργή του Γέρου του Μοριά.

Ο Γέρος του Μοριά έγραψε στα απομνημονεύματά του σχετικά 

με αυτή τη δύσκολη περίοδο: «Ἡ ἀναφορὰ τῶν Τούρκων συμφωνεῖ 

μὲ τὰς πληροφορίας τοῦ Καμπινέτου τῆς Γαλλίας, ὅτι νὰ χαλάσουν 

τοὺς Καπεταναίους, τοὺς λεγομένους κλέφτας, 

καὶ τοὺς Καπεταναίους τῶν καραβιῶν, διατὶ μία ἡμέρα ἠμποροῦν

 νὰ κάμουν ἐπανάστασιν. 

Τότε κάμνει ἕνα φερμάνι ὁ Σουλτάνος νὰ σκοτώσουν τοὺς κλέφτας.

 Ἀφοριστικὸ ἔρχεται τοῦ Πατριάρχου διὰ νὰ σηκωθεῖ ὅλος ὁ λαός, 

καὶ ἔτζι ἐκινήθηκεν ὅλη ἡ Πελοπόννησος, Τοῦρκοι καὶ Ρωμαῖοι, 

κατὰ τῶν Κολοκοτρωναίων. 

Τὸν Αὔγουστον ὑπῆγα εἰς Ζάκυνθον. 

Τὸν Σεπτέμβρη ἐβγῆκα ἔξω, καὶ Ἰανουάριον 1806 

ἦλθε τὸ διάταγμα καὶ μᾶς ἐκυνήγησαν. 

Ὁ Πετιμεζᾶς, ὁ Γιαννιᾶς καὶ ὁ Ζαχαριᾶς ἦτον χαμένοι πρωτύτερα, 

καὶ εὑρέθηκα μὲ μόνον 150».

Ο Κολοκοτρώνης ήταν ήδη εξαιρετικά θυμωμένος με όλους 

και ιδιαίτερα με τους ανθρώπους της εκκλησίας, του πατριαρχείου 

αλλά και τους προκρίτους του Μοριά. 

Τότε έγινε ένα τραγικό περιστατικό που μετέτρεψε τον θυμό του σε οργή.

 Κατά το ανελέητο κυνηγητό των ανδρών του Κολοκοτρώνη, 

ο αδερφός του προδόθηκε από έναν καλόγερο, έπεσε

 στα χέρια των Τούρκων και εκείνοι τον εκτέλεσαν.

«Ὁ Γιάννης δὲν εὗρε τὸν φίλον του, ἐπῆγε εἰς τοὺς Αἰμυαλούς, μοναστήρι, 

τοῦ ἔδωκε ἕνας καλόγερος φαγὶ καὶ ἔπειτα ἐπῆγε, ἔδωσε εἴδησιν 

εἰς τοὺς Τούρκους, ἐπῆγαν, τὸν πολιόρκησαν εἰς τὸν ληνὸν 

καὶ τὸν ἐσκότωσαν» έγραψε ο Γέρος του Μοριά στα απομνημονεύματά του.

Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής ο Κολοκοτρώνης πήρε όρκο 

πως μόλις έβρισκε την ευκαιρία θα πυρπολούσε το συγκεκριμένο Μοναστήρι.

 Τελικά δεν έκανε πράξη την απειλή του.

Ακόμη κι ο σκληρός Κολοκοτρώνης, πάντως είναι δεδομένο 

πως επηρεάστηκε από τον αφορισμό του αμφιλεγόμενου πατριάρχη 

Γρηγορίου του Ε΄ στα 1806, τον οποίο, ωστόσο, ουδέποτε φοβήθηκε.

Ο θρύλος, μάλιστα, θέλει τον Κολοκοτρώνη όταν βρέθηκε κουρσάρος 

στη Χαλκιδική, να μαθαίνει πως στο Άγιο Όρος 

βρισκόταν -εξόριστος από τον Σουλτάνο- ο Γρηγόριος Ε΄ και να του στέλνει

 ένα απειλητικό μήνυμα στο οποίο υπήρχε και η εξής αποστροφή:

 «Εσύ μου 'γραψες την προδοσία στο χαρτί αλλά εγώ

 θα σου τη γράψω στο κούτελο». 

Λέγεται πως η απάντηση του πρώην αλλά και μελλοντικού Πατριάρχη

 ήταν πως ότι έγινε ήταν «κατά θείαν παραχώρησιν».

Ο επικηρυγμένος Κολοκοτρώνης και το τατουάζ του

Ο Σουλτάνος ήξερε πως το μεγάλο του πρόβλημα στον Μοριά 

έχει ονοματεπώνυμο: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

 Ζήτησε, λοιπόν, το κεφάλι του. Κυριολεκτικά.

Ο μύθος του ατρόμητου οπλαρχηγού γιγαντώθηκε από τη στιγμή 

που ο Κολοκοτρώνης κατάφερε να διαφύγει από το σκληρό κυνηγητό

 και να καταλήξει στη Ζάκυνθο. 

Κάθε τόσο διάφορες ιστορίες για νέες επιτυχίες του Γέρου 

έκαναν την εμφάνισή τους και ο Σουλτάνος γινόταν ακόμα πιο έξαλλος 

και έστειλε φιρμάνι στις τουρκικές Αρχές στην Τρίπολη να τελειώνουν μαζί του.

Ζήτησε το κεφάλι του Κολοκοτρώνη, αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. 

Κανείς από τους διώκτες του δεν ήξερε πώς ήταν το πρόσωπό του. 

Έτσι διάφοροι επιτήδειοι σκότωναν ανυποψίαστους ανθρώπους

 και πήγαιναν στους Τούρκους τα κεφάλια τους 

λέγοντας πως είναι ο Κολοκοτρώνης.

Για να ανακοπεί η μάστιγα των απατεώνων, οι Τούρκοι 

βασάνισαν και εξόντωσαν προς παραδειγματισμό μερικούς από αυτούς

 και πέρασαν στο σχέδιο β!

Μπορεί οι Τούρκοι να μην ήξεραν πώς ήταν το πρόσωπο του Κολοκοτρώνη 

ήξεραν όμως πως ο Γέρος του Μοριά είχε κάνει κάνει στο χέρι του ένα τατουάζ 

(είχε χρησιμοποιήσει πυρίτιδα) την ημερομηνία της γέννησής του.

Τότε βέβαια, ξεκίνησε ένας νέος γύρος απατεωνιάς, με διάφορους

 να εμφανίζονται στην τουρκική διοίκηση της Τρίπολης και να κρατάνε…

............ κομμένα χέρια τα οποία υποτίθεται πως άνηκαν στον Κολοκοτρώνη.

Μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν 

πως το να πιάσουν τον αφορισμένο και κυνηγημένο Κολοκοτρώνη 

δεν θα ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. 

Και οι φόβοι τους αποδείχθηκαν σωστοί δεδομένου πως λίγα χρόνια αργότερα

 ο Γέρος του Μοριά επέστρεψε στον τόπο του φέρνοντας μαζί του 

τη σπίθα της Επανάστασης.

ΠΗΓΗ

Το Μεγαλύτερο Σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης. Για αυτό το έγκλημα δεν θα λογοδοτήσει κανείς;

Τελικά βλέπω να την βγάζουν καθαρή εκεί στον σύριζα και να την πληρώνει

 ο Παπαγγελόπουλος μαζί με κάποιους δικαστικούς

 και κάτι δευτεροτρίτους πολιτικούς και δημοσιογράφους για την υπόθεση Novartis.. 

Κουβέντα δεν γίνεται για το έγκλημα της ανακεφαλαιοποίησης των συστημικών 

Τραπεζών το 2015 επί ΣΥΡΙΖΑ, που είναι η μεγαλύτερη ληστεία 

του ελληνικού δημοσίου και εκχώρηση των ελληνικών δημόσιων και ιδιωτικών

 περιουσιακών στοιχείων σε ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια αντί πινακίου φακής. 

Το ελληνικό δημόσιο έχασε τη συμμετοχή του στις τράπεζες

 και πάνω από 20 δισ. ευρώ από τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις

 με τις οποίες είχε αποκτήσει τον έλεγχο τους.

Επιπλέον, έναντι 13 δισ. περίπου εκχώρησε τον έλεγχο των τραπεζών 

και ασφαλώς και το ενεργητικό που αυτές διαχειρίζονταν, τα ο οποίο

 ανερχόταν σε εκατοντάδες δισ. ευρώ και αφορούσε τις περισσότερες

 επιχειρήσεις και τα ακίνητα της χώρας.

Είναι πραγματικά ανήκουστο πόσο απίστευτα φθηνά πουλήθηκαν

 στην ανακεφαλοποίηση οι νέες μετοχές των τεσσάρων

 συστημικών τραπεζών της χώρας μας.

Η πιο ακριβή μετοχή στην ανακεφαλαιοποίηση ήταν αυτή της Άλφα Μπανκ, 

η οποία κόστισε μόνο... τέσσερα (4) λεπτά του ευρώ!!!

Με ένα κέρμα του ενός ευρώ δηλαδή μπορούσατε να αγοράσετε... 25 μετοχές 

της Αλφα Μπανκ που ήταν ακριβή! 

Γιατί η μετοχή της Εθνικής Τράπεζας πουλήθηκε

 στη μισή τιμή της Αλφα - δηλαδή μόνο 2 λεπτά!!!

Όσο για τη μετοχή της Γιούρομπανκ αυτή ήταν ακόμα φτηνότερη. 

Δεν κόστιζε παρά μόλις ένα (1)... λεπτό! 

Έδινε δηλαδή ένα παιδάκι ένα ευρώ και αντί για κουλουράκια έπαιρνε...

....................... εκατό μετοχές της Γιούρομπανκ! 

Ναι, εκατό!

Αυτή όμως που έσπασε κάθε ρεκόρ ήταν η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία 

καθόρισε την τιμή της μετοχής της στην ανακεφαλαιοποίηση στα... 

....................τρία δέκατα του ενός λεπτού! 

Με άλλα λόγια με ένα ευρώ μπορούσε κάποιος να αγοράσει... 333 μετοχές 

της Τράπεζας Πειραιώς! 

Με τρία ευρώ αγόραζε... 1000 (χίλιες) μετοχές αυτής της τράπεζας! 

Χίλιες τραπεζικές μετοχές με τρία ευρώ!

Εννοείται φυσικά ότι μετοχές ανακεφαλαιοποίησης δεν μπορούσαν

 να αγοράσουν μεμονωμένοι επενδυτές. 

Αυτό ήταν απαγορευμένο. 

Όλο το κόλπο ήταν στημένο για να πάρουν κυριολεκτικά τσάμπα

 τις ελληνικές ξένοι άρπαγες κερδοσκόποι

 (αυτοί που αποκαλούνται «γύπες» γιατί επιπίπτουν επί οικονομικών πτωμάτων)

 αλλά και κάποιοι Έλληνες «θεσμικοί επενδυτές» μπασμένοι στα κόλπα.

Χρησιμοποιήθηκε και το κόλπο της μείωσης του αριθμού των μετοχών 

(στα αμερικανικά αυτό αποκαλείται reverse split). 

Όποιος είχε δηλαδή π.χ. 100 μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς

 ή της Γιούρομπανκ έπαιρνε... 1 νέα μετοχή, όποιος είχε 50 μετοχές 

της Αλφα Μπανκ έπαιρνε 1 καινούργια και όποιος είχε 15 παλιές μετοχές 

της Εθνικής έπαιρνε μία καινούργια.

Για να καταλάβουμε καλύτερα πώς αφανίστηκαν οι παλιοί μέτοχοι 

και καταστράφηκαν εντελώς οικονομικά χάνοντας όλα τα λεφτά

 που είχαν δώσει για αγορά τραπεζικών μετοχών, θα δώσουμε ένα παράδειγμα.

Αν κάποιος είχε πάρει 15 μετοχές της Εθνικής Τράπεζας στην εποχή

 που αυτή στοίχιζε 23 ευρώ, θα είχε δώσει 345 ευρώ. 

Αυτές τις 15 μετοχές όμως τις αλλάζει υποχρεωτικά με 1 νέα μετοχή, 

η αξία της οποίας την Πέμπτη στο Χρηματιστήριο ήταν... 85 λεπτά! 

Έδωσε 345 ευρώ και παίρνει 85 λεπτά!

Για αυτό το έγκλημα δεν θα λογοδοτήσει κανείς;

Γιάννης Πιαδίτης

Αντί για δικό μας σχόλιο, δύο σχόλια αναγνωστών της ανάρτησης

 στο προφίλ του φίλου μου Γιάννη Πιαδίτη.

Έτσι έχασε ο πατέρας μου την προσωπική του περιουσία γιατί είχε μετοχές τραπεζών.

Αγαπητε φιλε Γιαννη εθιξες ενα πολυ καυτο θεμα το οποιο μαλλον 

θα περασει στα ψιλα.Πολλες οικογενειες επαθαν οικονομικη καταστροφη

 απο το ξεπουλημα αυτο και ομως πολλοι απο αυτους

 τους ειχαν κανει Κυβερνηση και εξακολουθουν να τους υποστηριζουν. 

Δυστυχως αυτοι ειμαστε λυπαμαι!!!

Μια άλλη οπτική από έναν Ιερέα για τη Θεία Κοινωνία και την προστασία από τον Κορονοϊό.

Το ποστ Κρητικού Ιερέα 

που δημιούργησε έντονες αντιδράσεις.

Ευτυχώς πλέον στην εποχή μας,

η δυνατότητα να εκφράζει κανείς τη γνώμη του,

είναι κατοχυρωμένη και εν πολλοίς σεβαστή.

Είναι σημαντικό λοιπόν να εκφραζόμαστε,

αρκεί να το κάνουμε

με αίσθημα ευθύνης και επιχειρήματα.

Η γνώμη μου λοιπόν

εντελώς ξεκάθαρα,

για το θέμα του τρόπου

μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας,

έχει ως εξής.

Την εποχή που αποφασίστηκε

και υιοθετήθηκε η χρήση

ίδιου για όλους κουταλιού,

το τελευταίο που μπορούσαν

να υποθέσουν οι άνθρωποι,

ήταν η πιθανότητα μετάδοσης ασθενειών.

Σκεφθείτε ότι μέχρι πριν έναν αιώνα,

είχαμε άγνοια για τη χρησιμότητα του πλυσίματος των χεριών,

ως νούμερο ένα πράξη προστασίας.

Συνεπώς η απόφαση για την χρήση

ενός κουταλιού

με το οποίο θα Κοινωνούν όλοι οι πιστοί,

δεν λήφθηκε με υγειονομικά κριτήρια,

αλλά καθαρά για πρακτικούς λόγους.

Οι άνθρωποι τώρα,

διαχρονικά έχουμε την τάση

να κολλάμε στους τύπους,

χάνοντας την ουσία.

Για όσους έχουν ασχοληθεί

έστω και λίγο με τα θεολογικά,

είναι γνωστό ότι ο Χριστός

έδωσε μεγάλη βάση

στην διάκριση τύπου και ουσίας.

Συνοψίζοντας, η ουσία για το Χριστιανισμό,

είναι να μετέχουν οι πιστοί

στη μετάληψη του Άρτου και του Οίνου

της κοινής λατρείας.

Το επουσιώδες,

είναι ο τρόπος

που θα γίνεται αυτό.

Στις θρησκείες βέβαια,

η σχέση με το παλαιό είναι περίεργη.

Σχεδόν σε όλες τις θρησκείες,

όποια πρακτική έρχεται από το παρελθόν,

λαμβάνει θέση δόγματος,

ακόμα και αν πρόκειται

για πρακτικό θέμα,

στο οποίο φυσιολογικά

θα έπρεπε να υπάρχει ευελιξία.

Επειδή λοιπόν είμαστε εγκλωβισμένοι

σε αυτό τον τρόπο προσέγγισης

της εκκλησιαστικής πραγματικότητας,

ψάχνουμε απεγνωσμένα επιχειρήματα

που να κατοχυρώνουν την θαυματουργική

παρεμπόδιση μετάδοσης ασθενειών,

μέσω του κοινού κουταλιού.

Τα επιχειρήματα όμως αυτά,

καθόλου πειστικά δεν είναι,

δεδομένου ότι δεν έχουμε

επιστημονικά στοιχεία

από παλαιότερες εποχές.

Αυτό, θα ήταν εξάλλου αδύνατον,

αφού οι εργαστηριακές αναλύσεις

και οι στατιστικές μελέτες,

είναι νέες πραγματικότητες.

Το σίγουρο όμως που γνωρίζουμε,

είναι ότι η θνησιμότητα τοτε

ήταν στα ύψη,

λόγω της ανεπαρκούς ανάπτυξης

της ιατρικής επιστήμης.

Το κύριο τώρα επιχείρημα

ημών των πιστών,

οτι δηλαδή μέσω της Θείας Κοινωνίας

δεν μεταδίδονται ασθένειες

που κολλάνε με το σάλιο,

μάλλον είναι και υβριστικό.

Κανείς για παράδειγμα

δεν διανοείται να υποστηρίξει

ότι ένα ζευγάρι που έκανε

εκκλησιαστικό Γάμο

και συνεπώς δέχθηκε τη Θεία Χάρη,

είναι αδύνατον ποτέ να χωρίσει.

Κανείς δεν διανοείται να υποστηρίξει

ότι οι ασθενείς που ευλογουνται

με το λαδάκι του ευχελαίου

οπωσδήποτε θεραπεύονται.

Θα ήταν επίσης φαιδρό

να πούμε οτι κάποιος που βαπτίζεται,

κλειδώνει απαραίτητα η ύπαρξη του

στον Εκκλησιαστικό χώρο.

Οι άνθρωποι δε που καποια στιγμή

δεχόμαστε χειροτονία

και καθισταμεθα κληρικοί,

δεν χάνουμε μαγικά τις αδυναμίες μας.

Τις κουβαλάμε και μάλιστα

στις περισσότερες των περιπτώσεων

τις μεγενθυνουμε στην πορεία.

Αυτά και πολλά άλλα

που θα μπορούσαμε να πούμε,

καταδεικνύουν ότι η πίστη

δεν λειτουργεί με όρους μαγείας

και αυτοματοποιημένους μηχανισμούς

αναχαίτισης της όποιας φυσικής νομοτέλειας.

Κατά τη γνώμη μου,

θα ήταν πολύ εύκολο

να αλλάξουμε τον τρόπο μετάδοσης

της Θείας Κοινωνίας,

χωρίς να πλήττεται διόλου η ουσίας της πίστης.

Βέβαια δεν τρέφω ουδεμία αυταπάτη

ότι αυτό πρόκειται να συμβεί.

Το μόνο που διεκδικώ,

είναι η ξεκάθαρη κατάθεση της γνώμης μου.

ΠΗΓΗ

Λοιπόν, αυτό ήταν όλο; Τέλειωσε; Δεν έχει παρακάτω; Θα πέσουν οι τίτλοι τέλους;

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος,

μου είπε κάποτε ένας σοφός,

δεν ψάχνει το άλλο του μισό,

σε αντίθεση με άλλον σοφό

που ισχυρίστηκε το αντίθετο.

Αλλά κι αν νομίσει ότι το βρήκε

δεν θα είναι ένα άλλο του μισό

αλλά ένας άλλος άνθρωπος.

Όχι, δεν θέλω να το παραδεχτώ.

 Έτσι απλά δεν τελειώνουν

 όλα τα απρόοπτα σε μια ζωή.

Λοιπόν, αυτό ήταν όλο;

Τέλειωσε;

Δεν έχει παρακάτω;

Θα πέσουν οι τίτλοι τέλους;

Όχι βέβαια.

Από στιγμή σε στιγμή 

μπορεί να συμβεί κάτι διαφορετικό.

Κάτι που ανατρέπει όλα τα προηγούμενα.

Μια Ελένη που δεν θα είναι απλά μια οπτασία.

Όχι κάτι σαν ένα «πουκάμισο αδειανό»

σαν κι εκείνη που φαντάστηκε ο Ευριπίδης

και δεν ζείτε μέσα σε μία προσομοίωση,

αλλά μέσα σε μια πραγματικότητα.

                  Πάν Καρτσωνάκης

ΕΛΕΝΗ: Ουκ ήλθον ες γην Τρωάδ' , αλλ' είδωλον ήν.

.............................................................

ΑΓΓΕΛΟΣ: Τι φής;

Νεφέλης άρ' άλλως είχομεν πόνους πέρι;

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ,ΕΛΕΝΗ

Όταν το πυκνό Θειικό οξύ ή κοινώς Βιτριόλι (H2SO4) πέφτει πάνω στην ζάχαρη.

ΤΟ ΠΥΚΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΟΞΥ 

ΑΦΥΔΑΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΖΑΧΑΡΗ

και όχι μόνο.......

Όταν το πυκνό Θειικό οξύ ή κοινώς Βιτριόλι (H2SO4) πέφτει πάνω στην ζάχαρη.

ΤΟ ΠΥΚΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΟΞΥ 

ΑΦΥΔΑΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΖΑΧΑΡΗ

και όχι μόνο.......

Έφηβες Ισραηλινές προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας τους

"Εφηβες Ισραηλινες προσεφυγαν στο Ανωτατο Δικαστηριο της χωρας τους

 ωστε να τους επιτραπει να υπηρετησουν την υποχρεωτικη τους θητεια σε oλες 

τις μαχιμες θεσεις και μοναδες στις οποιες μεχρι σημερα υπηρετουν μονο αντρες.

Οι Ισραηλινες υπηκοοι υπηρετουν 28 μηνες και παραμενουν 

στην ενεργη εφεδρεια εως τα 38 τους ετη.

Γυναικες υπηρετουν σε πολλες μαχιμες μοναδες του Ισραηλινου στρατου 

και το 33ο Ταγμα Ελαφρου Πεζικου "Caracal" αποτελειται 

κατα 70% απο γυναικες Αξκους-Υπξκους και Οπλιτες. 

Παρολα αυτα αποφευγεται η συμμετοχη γυναικων κληρωτων σε επιχειρησεις

που θεωρουνται ιδιαιτερως επικινδυνες,κατι που οι εφηβες θελουν 

να αλλαξει ωστε να υπηρετουν οπως και οι αντρες στρατευσιμοι.

Καθε συγκριση με το τι συμβαινει σε Ελλαδα κ Κυπρο με εφηβους 

που ψαχνουν τροπους να αποφυγουν την θητεια τους και γονεις 

να τους ενθαρρυνουν, ειναι ασκοπη και προκαλει καταθλιψη.

Συναγερμός για 55χρονη δημόσια υπάλληλο από την Κορινθία με συμπτώματα covid. (BINTEO)

Αρνήθηκε να εξετασθεί παρότι είχε όλα τα συμπτώματα.

Πλέον υπάρχει ένα σαφάρι για τον εντοπισμό της 

και το θέμα έχει φτάσει σε Πανελλαδικά ΜΜΕ

Δικό μας σχόλιο:

Το πιο τραγικό είναι, σε περίπτωση που βρεθεί θετικός,

ότι έχει έλθει σε επαφή με πάρα πολλούς ανθρώπους.

Άρχισαν τα όργανα; Greek_side_of_island? Ομάδα με όνομα Moria Corona Awareness Team στη Μόρια;

Στο FB μια ομάδα με όνομα Moria Corona Awareness Team στη Μόρια

 έκανε ένα περίεργο post για τον κορονοϊός όπου γράφει για Greek_side_of_island. 

Υπάρχει ελληνικό κομμάτι του νησιού και ένα άλλο που ανήκει σε άλλους;

Κυβέρνηση έχουμε, κοιμάται;;;

Ζητάω επειγόντως αυτόν το μάστορα για να του αναθέσω μόνιμη εργασία.

Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος: «Η γη είναι τετράγωνη!»- Η ανοησία και ο φανατισμός βλάπτουν σοβαρά την υγεία.

Του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου

Πέρασαν δύο ολόκληροι μήνες από τότε που άρχισαν να ισχύουν τα περιοριστικά

 μέτρα στην χώρα μας από τα οποία δεν εξαιρέθηκε η εκκλησία μας. 

Αν για όλους τους χριστιανούς ήταν μια περίοδος οδύνης για την στέρηση 

των ιερών ακολουθιών και ιδιαίτερα της θείας Λειτουργίας, για τους κληρικούς 

ήταν πολύ πιο οδυνηρή η περίοδος αυτή. 

Αναγκαστήκαμε να λειτουργούμε χωρίς το λαό, με άδειες εκκλησίες, 

με ό,τι αυτό σημαίνει. 

Αυτός όμως ο πόνος και η οδύνη έγινε αφόρητη από τις συνεχείς επιθέσεις, όχι

 τόσο των εκτός εκκλησίας, αλλά των μελών της εκκλησίας. 

Κυκλοφόρησαν αμέτρητα κείμενα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δυστυχώς 

με τους περισσότερους συντάκτες να παραμένουν στο σκοτάδι της ανωνυμίας. 

(Αναρωτιέμαι γιατί άραγε; Τί φοβούνται; Τόσο δειλοί είναι; 

Δεν τους λέει τίποτα ο λόγος του Χριστού στο δικαστήριο:

 «Εγώ παρρησία ἐλάλησα;»). Δεν υπήρξε μέτρο στις φωνές και στο θορυβώδη 

τρόπο με τον οποίο πολλοί νόμισαν ότι έπρεπε να υπερασπίσουν την εκκλησία.

Είναι αξιοσημείωτο ότι κάποιες μέρες είχαμε ένα καταιγισμό 

μηνυμάτων – διαμαρτυριών με τα ίδια περίπου λόγια. 

Φως φανάρι βέβαια ότι ήταν κατευθυνόμενα από κάποιον «γέροντα».

 Είναι σαν τα ψηφίσματα. 

Γίνεται μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για κάποιο θέμα και στο τέλος όλοι 

εγκρίνουν το κείμενο που είναι έτοιμο

 από τις προηγούμενες μέρες. Δημοκρατικές διαδικασίες…

Μέσα λοιπόν στα μηνύματα αυτά επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο:

 «Είστε προδότες. Αρνηθήκατε τον Χριστό.

 Σχίζετε την Εκκλησία. 

Θα χάσετε την ψυχή σας. 

Παραιτηθείτε. 

Είσαστε αφορισμένοι. 

Για να μην χάσετε την καρέκλα υποκύψατε στην άθεη κυβέρνηση κ.λπ. κ.λπ.».

 Έζησα και το χειρότερο: Τηλεφώνησε κάποιος και ουρλιάζοντας, άρχισε 

να με βρίζει με λεξιλόγιο του υποκόσμου. 

Με διαολόστειλε τρεις φορές κιόλας. Γιατί; 

Του στερώ τον Χριστό και δεν τον αφήνω να κοινωνήσει! 

Αυτός λοιπόν ο μαινόμενος άνθρωπος και πόσοι παρόμοιοι, 

αισθανόταν ότι ήταν έτοιμος να κοινωνήσει!

Από την άλλη πλευρά η οδύνη μας γινόταν αφόρητη από την πολυλογία 

και κενολογία του κλήρου και ιδιαίτερα γνωστών ροπαλοφόρων

 υπερασπιστών της εκκλησίας, με την κατακεραύνωση των πάντων. 

Μεγάλη Παρασκευή πρωί, την ώρα που ο Χριστός «περί ἡμῶν ὀδυνᾶται», 

κληρικοί να αστράφτουν και να βροντάνε εναντίον 

των επισκόπων και της Συνόδου. 

Και αυτοί οι κληρικοί, σα να μη συμβαίνει τίποτα, την άλλη μέρα

 να λειτουργούν και να λένε «ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε

τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν…» και να λειτουργούν στο αντιμήνσιο

 με την υπογραφή του επισκόπου!

 Ειλικρινά, δεν μπορώ να τα καταλάβω.

Αφήνω δε τη «διδασκαλία, τις παραινέσεις, τις οδηγίες» λαϊκών μελών 

της εκκλησίας προς τη Σύνοδο, τους επισκόπους, τους κληρικούς. 

Άνθρωποι που δεν έχουν ανοίξει ούτε την Αγία Γραφή και η μόνη

 «πνευματική» τροφή τους είναι τα χαμηλού επιπέδου θρησκευτικά περιοδικά

 και εφημερίδες, έχουν την απαίτηση από κατηχούμενοι να γίνουν κατηχητές, 

από μαθητές να γίνουν δάσκαλοι. 

Το είχε επισημάνει 1700 χρόνια πριν ο Μ. Βασίλειος, όταν έβλεπε τον οικοδόμο, 

τον μανάβη και τον μπακάλη της εποχής του να «θεολογούν» πάνω

 σε δύσκολα θεολογικά θέματα, όπως το δόγμα της Αγίας Τριάδος.

 Θέματα που απασχόλησαν πολύ καιρό τις τοπικές και Οικουμενικές Συνόδους,

 όπου έγιναν ατέρμονες συζητήσεις και αντιδικίες, ο βοσκός ή ο ξυλουργός

 τα είχαν λυμένα και θα έπρεπε ο Μ. Βασίλειος από ποιμένας να γίνει 

αγόμενο και φερόμενο πρόβατο, να ακολουθήσει τον ποιμαινόμενο! 

Το ερώτημα του φίλου και συνασκητού του, αγίου  Γρηγορίου του Θεολόγου

 είναι και σήμερα εξαιρετικά επίκαιρο και το απευθύνω σε όλους

 τους αργόσχολους «θεολογούντες» του internet, που θέλουν στανικά 

να επιβάλουν τις απόψεις τους:

 «Τί στρατηγεῖν ἐπιχειρείς, ἐνταγμένος ἐν στρατιώταις;»

Πώς να το κάνουμε αδελφοί μου; Οι αγνοούντες χρειάζονται διδασκαλία. 

Όχι προβιβασμό  στη θέση του δασκάλου.

Δεν υποτιμώ, προς Θεού, το λαϊκό στοιχείο. 

Υπάρχουν λαϊκοί (καθηγητές θεολόγοι, ιεροκήρυκες, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι) 

που προσφέρουν μεγάλο έργο στην εκκλησία. 

Έχοντας εντρυφήσει στην Αγία Γραφή, στους πατέρες, στην ορθόδοξη παράδοση,

 ο λόγος τους είναι πολύτιμος. Νομίζω πως κανείς επίσκοπος ούτε η ίδια

 η Σύνοδος αρνήθηκε τη συνεργασία, ούτε υποτίμησε τη συμβολή τους 

σε δύσκολα θεολογικά και ποιμαντικά προβλήματα. 

Αναφέρομαι στους ανθρώπους που έχουν μεσάνυχτα από θεολογία

 και όμως αποφαίνονται σα να᾽ναι Μεγάλοι Αθανάσιοι  και έχουν την απαίτηση 

να υποκύψει η εκκλησία στις αξιώσεις και απαιτήσεις τους.

Μου έγραφε κάποιος: «Γιατί λέτε και κάνετε αυτά και αυτά; 

Δεν έχετε διαβάσει την Αποκάλυψη;» 

Του απαντώ: «Επειδή έχω διαβάσει την Αποκάλυψη 

γι᾽αυτό μιλώ και ενεργώ έτσι. Εκτός αν διαβάζετε διαφορετικό κείμενο…»

(Παρεμπιπτόντως, θα ήθελα να αναφερθώ στον σύγχρονο άγιο 

των ημερών μας Εφραίμ τον Κατουνακιώτη. 

Μπορούσε να σου μιλάει ώρες για πνευματικά θέματα, την προσευχή, 

την υπακοή κ.λ.π. Όταν όμως του έθετες θεολογικά θέματα, σταματούσε.

 «Παιδί μου, εγώ δεν είμαι θεολόγος. 

Δεν μπορώ να δογματίσω, μήπως πέσω και σε κανένα δογματικό λάθος.

 Πήγαινε στον π. Γεώργιο Καψάνη, στον π. Αιμιλιανό. 

Αυτοί είναι θεολόγοι και ξέρουν!» Αυτή είναι η στάση των αγίων.

 Η αγία ταπείνωση και η αυτογνωσία, η επίγνωση των ορίων…)

Θα ήθελα να θίξω στη συνέχεια συγκεκριμένα θέματα 

που δημιούργησαν αντιδράσεις και προβλήματα.

Τα περιοριστικά μέτρα έφεραν, όπως ήταν αναμενόμενο, αντιδράσεις 

και στον εκκλησιαστικό χώρο.

 Εκδηλώθηκαν ακρότητες και ζηλωτισμοί, που δείχνουν το λιγότερο ανασφάλεια. 

Το κλείσιμο των εκκλησιών, παρέπεμψε στους διωγμούς του Νέρωνα,

 του Διοκλητιανού κ.λπ. 

Προσωπική μου άποψη είναι ότι θα μπορούσαν τα μέτρα αυτά να είναι 

ηπιότερα, όπως έγιναν στη δεύτερη φάση. 

Να υπάρχουν αυστηροί κανόνες όπως στα super markets κ.λ.π.

 Και αυτό το λέω με επιφύλαξη, γιατί δε ξέρω πόσο μπορούσε να λειτουργήσει. 

Ό,τι έγινε, έγινε. 

Όμως το να θεωρείται η απόφαση αυτή 

της πολιτείας ως έναρξη διωγμού,

 και πρόβα τζενεράλε για την επιβολή 

της πανθρησκείας, είναι αφελές και να το συζητάμε. 

Η Σύνοδος και το σώμα των επισκόπων

 το ξεκαθαρίσαμε. 

Κανείς δε μας ζήτησε να αρνηθούμε την πίστη μας. 

Ως χριστιανοί θα έπρεπε να τηρήσουμε μια υπεύθυνη στάση 

και να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση της πανδημίας, μένοντας στα σπίτια μας.

 Τα κίνητρα του Νέρωνα και όλων των διωκτών ήταν να διαλύσουν την εκκλησία. 

Τα κίνητρα της πολιτείας ήταν η διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.

Σταματώ σε δύο υπέροχες δηλώσεις.

 Η πρώτη είναι του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

-Δεν κινδυνεύει η πίστη αλλά οι πιστοί.

Και η δεύτερη του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου:

-Μένουμε σπίτι γιατί αγαπάμε.

Τέτοιες δηλώσεις που θα μείνουν στην ιστορία, χάθηκαν στον κουρνιαχτό.

 Δεν ακούστηκε ούτε ένα θετικό σχόλιο από τους φωνασκούντες 

«ομολογητές» της πίστεως.

 Σα να είχαν κλείσει τα αυτιά τους με βουλοκέρι, για να μην ακούσουν

 μια νηφάλια και υπεύθυνη φωνή. 

Εθισμένοι στον αυτισμό  τους δεν θέλουν να ακούνε παρά μόνο τον εαυτό τους.

ΠΗΓΗ και ολόκληρο το άρθρο