Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014
Τρίκαλα: πρώτη ευρωπαϊκή πόλη με λεωφορεία χωρίς οδηγό;
Τα Τρίκαλα η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη
με αυτοματοποιημένα λεωφορεία
χωρίς οδηγό – CityMobil2
Με επιστολή του προς την Αναπτυξιακή Εταιρεία
του Δήμου Τρικκαίων, e-Trikala A.E., ο συντονιστής
του Προγράμματος “CityMobil2”
Αντριάνο Αλεσαντρίνι ανακοίνωσε την επιλογή
της πόλης των Τρικάλων ως “ευρωπαϊκό πιλότο
για την κυκλοφορία των οχημάτων χωρίς οδηγό”
στη διαδρομή που έχει προταθεί.
Η πρόταση, όπως αναφέρεται, συγκέντρωσε
την υψηλότερη βαθμολογία από τις υποψήφιες πόλεις
και για τον λόγο αυτό, ο κ. Αλεσαντρίνι μεταφέρει
τα συγχαρητήρια των ελεγκτών
της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η e-Trikala A.E. με τον συντονιστή εταίρο
βρίσκονται ήδη στη διαδικασία νομιμοποίησης
της πιλοτικής κυκλοφορίας των οχημάτων
στην πόλη των Τρικάλων, με διαρκή ανταλλαγή
στοιχείων με το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου
Μεταφορών και ειδικότερα το γραφείο
του υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών
και Δικτύων Μιχάλη Παπαδόπουλου.
Το έργο “CityMobil2” -με πλήρη τίτλο
Cities demonstrating cybernetic mobility- ξεκίνησε
επίσημα την 01/09/2012 και έχει διάρκεια 4 έτη.
Συνολικά συμμετέχουν 45 Ευρωπαίοι εταίροι,
ενώ από την Ελλάδα εκτός από την e- Trikala Α.Ε.
συμμετέχει το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό
Ινστιτούτο Συστημάτων Επικοινωνιών & Υπολογιστών
του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Οι 12 εταίροι εκπροσωπούν ισάριθμες
πόλεις/περιοχές (Τρίκαλα, Ρέτζιο Καλάμπρια,
Λεόν, Σεν Σουλπίς, Σοφία Αντίπολις, Βάντα,
Βρυξέλλες, Λα Ροσέλ, Σαν Σεμπαστιάν, CERN,
Μιλάνο, Οριστάνο) ενώ άλλοι πέντε
εκπροσωπούν κατασκευαστές
αυτοματοποιημένων οχημάτων,
(YAMAHA, Robosoft, 2GetThere, Induct, Movemile).
Σκοπός του προγράμματος είναι η διενέργεια
επιδείξεων με αυτοματοποιημένα οχήματα
(χωρίς οδηγό) σε συγκεκριμένα δρομολόγια
εντός πέντε πόλεων/περιοχών.
Τα Τρίκαλα διαγωνίστηκαν με άλλες 11 πόλεις
ανά την Ευρώπη και καταφέραν να προκριθούν
στις 5 τελικές πόλεις οι οποίες θα πραγματοποιήσουν
εξάμηνες δοκιμές στο χώρο τους με αυτόματα οχήματα.
Λόγω της δυσκολίας του έργου, η e-Trikala A.E.
συνεργάζεται στενά και με τον έτερο Έλληνα
επίσημο εταίρο, το “Ερευνητικό Πανεπιστημιακό
Ινστιτούτο Συστημάτων
Επικοινωνιών και Υπολογιστών”.
Μέχρι στιγμής έχει καθορισθεί η προτεινόμενη
διαδρομή που θα ακολουθήσει δυνητικά
ένα αυτόματο όχημα μαζικής μεταφοράς
πολιτών και μελετώνται οι διάφορες παράμετροι,
όπως αυτές ορίζονται από το consortium.
-------------------------------------------
Πηγή: ΑΜΠΕ
Δεν το πιστεύω αυτό. Κεφαλονιά: Φ.Π.Α. 130% στην εστίαση;
Διαβάζουμε και δεν το πιστεύουμε
ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Μήπως πέρασαν τις Ένοπλες Δυνάμεις
της Κεφαλονιάς.................
.........για τουρίστες Μυκόνου;;;
Ο μοναδικός δημόσιος οργανισμός που λειτουργεί
ακόμα, οι Ενοπλες Δυνάμεις, κάνουν αυτό
που ξέρουν καλύτερα: Να σώζουν Ελληνες.
Δείτε τι γίνεται στην Κεφαλονιά, που αν δεν υπήρχαν
οι Ε.Δ. ακόμα στα χωράφια θα κοιμόντουσαν
οι Κεφαλονίτες. Αλλά φαίνεται ότι οι Έλληνες
για άλλη μια φορά ξεχνούν τις Ένοπλες Δυνάμεις
(όπως το έκαναν τόσες φορές ακόμα
και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν)
και θεωρούν καλό ότι πρέπει να κερδοσκοπούν
σε βάρος των στελεχών που έχουν εκστρατεύσει
για να απαλύνουν το πόνο των συναθρώπων τους
στην Κεφαλονιά. Ετσι λοιπόν, μας έρχονται
καταγγελίες ότι χρεώνονται τα στελέχη των Ενόπλων
Δυνάμεων τους καφέδες και τα σάντουιτς
που αγοράζουν από την τσέπη τους (φυσικά…)
στην Κεφαλονιά σε τιμές … NAMMO’S Μυκόνου!
Ήτοι, 45 ευρώ, τρεις καφέδες και τρία σάντουιτς!
Στο τόπο που πήγαν να σώσουν!
Μήπως να τους στείλουμε μερικές φωτογραφίες
από τις Ηπειρώτισσες στον ελληνοαλβανικό
πόλεμο με το κιβώτιο των πυρομαχικών
στην πλάτη να ανεβαίνουν τις κορφές της Πίνδου
για να ανεφοδιάσουν τον Στρατό μας;
Αυτές, πόσο έπρεπε να χρεώσουν;
Και αυτή την στιγμή το οδικό δίκτυο
της Κεφαλονιάς λειτουργεί λόγω του Στρατού
και ειδικότερα του Μηχανικού.
Δικό μας σχόλιο:
Δεν το πιστεύω αυτό
και ελπίζω να πρόκειται
για μεμονωμένη περίπτωση.
Βρε. μήπως νομίζουν ότι το
Φ.Π.Α. στην εστίαση
δεν είναι 13% αλλά 130%;
Αυτό είναι. "Ο τολμών, νικά" Μηδένισαν το κόστος της φωτοτυπίας!
Μια ιδέα, μια καλή ιδέα.
Ηταν εδώ και χρόνια που ο Πέτρος Δεμερτζής,
βλέποντας την κατάσταση στον χώρο των ΜΜΕ
όπου απασχολούνταν να εκτροχιάζεται, πολλά μέσα
να κλείνουν, συναδέλφους να απολύονται
και να μη βρίσκουν δουλειά, έσπαγε το κεφάλι του
να βρει μια εναλλακτική λύση.
Στο μυαλό του είχε σφηνωθεί μια τρελή ιδέα,
ένα μονόστηλο που είχε πάρει το μάτι του
σε κάποιο έντυπο, ούτε που θυμάται σήμερα ποιο.
«Ελεγε την ιστορία πέντε νέων από την Ιαπωνία
που, στο πλαίσιο μιας εργασίας τους
για το πανεπιστήμιο, βρήκαν έναν τρόπο
να εκμηδενίσουν το κόστος της φωτοτυπίας:
η φωτοτυπία θα είχε διαφήμιση στην άλλη πλευρά»,
λέει ο ίδιος στην «Κ». Οι φοιτητές αργότερα πούλησαν
την ιδέα τους σε μια μεγάλη εταιρεία και έλυσαν
το οικονομικό τους πρόβλημα για μια ζωή.
Η σκέψη που έκανε ήταν ότι, αν αυτό πέτυχε
στην Ιαπωνία, τι θα γινόταν στην Ελλάδα,
τον παράδεισο της φωτοτυπίας;
Αμέσως, έφτιαξε ένα επιχειρηματικό σχέδιο,
προκειμένου να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, αλλά η ιδέα
δεν θεωρήθηκε αρκετά καινοτόμος και κόπηκε.
«Για λίγο καιρό την έβαλα στην άκρη.
Ομως η κατάσταση στο μέσο όπου εργαζόμουν
άρχισε να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο».
Οταν πριν από λίγους μήνες έγινε και μπαμπάς,
η ιδέα ξαναέπεσε στο τραπέζι.
«Επρεπε να βρω έναν τρόπο να συντηρήσω
την οικογένειά μου και ήταν μάλλον δύσκολο
να το κάνω συνεχίζοντας να δουλεύω
χωρίς να πληρώνομαι».
Κάπως έτσι, τον περασμένο Οκτώβριο
αποχαιρέτισε τη δημοσιογραφία μετά 18 χρόνια
και άνοιξε πανιά για την πρώτη δική του δουλειά.
Χωρίς επιδότηση, αλλά με συνεταίρους
την αδερφή της γυναίκας του και τον άνδρα της.
Το κατάστημα TwoDots άνοιξε πριν από τρεις
εβδομάδες σε στρατηγικό σημείο, δίπλα
στο μεγαλύτερο ΤΕΙ της χώρας, το ΤΕΙ Αθήνας
(Αγίου Σπυρίδωνος 80) των 45.000 φοιτητών.
Εκεί, με μια ετήσια συνδρομή 2 ευρώ, μπορεί κάποιος
να βγάλει απεριόριστο αριθμό φωτοτυπιών
και εκτυπώσεων εντελώς δωρεάν.
Απλώς, στο πίσω μέρος του, το φύλλο
(το οποίο είναι 100 γραμμαρίων,
ώστε να μην υπάρχει διαφάνεια) θα έχει τυπωμένη
μια ολοσέλιδη έγχρωμη διαφήμιση.
Συνήθως πρόκειται για διαφημίσεις με δώρα,
ειδικές προσφορές, εκπτώσεις και κουπόνια,
τα οποία οι φοιτητές μπορούν να βρουν χρήσιμα.
«Δεν θα χρειαζόταν ούτε καν η ετήσια συνδρομή,
αλλά η φορολογική νομοθεσία απαγορεύει
την απολύτως δωρεάν προσφορά προϊόντων
ή υπηρεσιών», εξηγεί ο Πέτρος.
Οι συνεργάτες έχουν υπολογίσει ότι κάθε
φοιτητής βγάζει περίπου 150 σελίδες
φωτοτυπία ανά μάθημα.
Με 6-8 μαθήματα το εξάμηνο, ο αριθμός φτάνει
τις 1.000. Με μέση τιμή τα 7 λεπτά ανά φωτοτυπία,
όπως ισχύει στα περισσότερα καταστήματα, κάθε
φοιτητής ξοδεύει κατά μέσο όρο 70 και πλέον
ευρώ ανά εξάμηνο μόνο για φωτοτυπίες.
Στην κρίση, οι περισσότεροι προσπαθούν να μειώσουν
τα έξοδα, τυπώνοντας όλο και λιγότερες σελίδες.
«Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε και τους φοιτητές
και τους γονείς τους που συχνά
αναλαμβάνουν το κόστος. Πράγματι, έρχονται
και αντί να βγάλουν 20 σελίδες από τις 100, όπως
θα έκαναν κανονικά, τις βγάζουν όλες και από δύο φορές.
Ενας πιτσιρικάς πριν από λίγες ημέρες
έβγαλε 1.800 σελίδες.
Μετά δεν μπορούσε να τις κουβαλήσει!».
Αν το... βάρος είναι το πρόβλημα για τους φοιτητές,
για τους ιδιοκτήτες της TwoDots ήταν να τους πείσουν
ότι όλο αυτό είναι δωρεάν. «Δεν μας πιστεύουν,
χρειάζεται να τους το λέμε πέντε φορές ότι
δεν χρειάζεται να πληρώσουν τίποτα».
Ηδη το πρωτότυπο «φωτοτυπάδικο» έχει εγγράψει
πάνω από 200 μέλη, ενώ βρίσκεται στο στάδιο
της προσέλκυσης διαφημίσεων.
«Εχουμε μία κόκκινη γραμμή, τις κομματικές νεολαίες.
Εχουν έρθει ήδη από δύο νεολαίες για να διαφημιστούν,
αλλά τους είπαμε όχι. Οσοι άλλοι πιστοί, προσέλθετε»,
λέει ο κ. Δεμερτζής.
Θέλουν πράσινη εταιρεία.
Στόχος των νέων επιχειρηματιών είναι να διευρύνουν
το δίκτυο των καταστημάτων με τη μέθοδο
του franchise σε όλη την επικράτεια,
καλύπτοντας περισσότερους από 200.000 φοιτητές
σε όλη τη χώρα.
Σε δεύτερο χρόνο, η TwoDots σκοπεύει να γίνει
100% πράσινη εταιρεία, προσφέροντας μόνο
ανακυκλωμένο χαρτί και μη τοξικά μελάνια,
ενισχύοντας και την ανακύκλωση
στον πανεπιστημιακό χώρο.
«Νομίζω ότι βρήκαμε έναν τρόπο να βοηθήσουμε
και τους νέους ανθρώπους σε αυτή τη συγκυρία,
αλλά και τους εαυτούς μας να ζήσουμε λίγο καλύτερα
και πολύ πιο απλά», καταλήγει ο ίδιος.
---------------------------
Πηγή: Καθημερινή-Λίνα Γιάνναρου
«Δεν θα υπάρξουν ακυρώσεις» λένε οι ξενοδόχοι στην Κεφαλονιά.
Δεν άλλαξαν τα σχέδια των μεγάλων ταξιδιωτικών
εταιρειών για πακέτα διακοπών για την Κεφαλονιά
το φετινό καλοκαίρι, παρά το σεισμό, όπως δείχνουν
τα ως τώρα δεδομένα.
Εκπρόσωπος της μεγάλης εταιρείας ταξιδιωτικών
πρακτόρων TUI επισκέφθηκε την πληγείσα
χερσόνησο της Παλικής και διαβεβαίωσε ότι
δεν θα υπάρξουν ακυρώσεις ή άλλα προβλήματα,
κατά την ερχόμενη τουριστική περίοδο.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς,
Σπύρος Γαλιατσάτος, σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ
ότι οι ξένοι τουριστικοί πράκτορες,
κατά την επικοινωνία που είχε μαζί τους, ανέφεραν
«business as usual» (δουλειά ως συνήθως).
Όπως διευκρινίζει, αρχικά τα ξένα τουριστικά
πρακτορεία ζήτησαν να ενημερωθούν για την εικόνα
του νησιού μετά τον σεισμό, από τον πρόεδρο
των ξενοδόχων. Εκείνος τους παρουσίασε
την ακριβή εικόνα και ζήτησε να στείλουν
έναν εκπρόσωπο τους, προκειμένου
να φωτογραφίσει και να διαπιστώσει
ο ίδιος όσα τους μεταφέρθηκαν.
«Ήρθε εκπρόσωπος από τη TUI, η οποία έχει
μεγάλο πρόγραμμα στην Παλική, φωτογράφισε
και μετά επικοινώνησαν μαζί μου να με ευχαριστήσουν,
γιατί διασταύρωσαν την εικόνα,
που τους είχα παρουσιάσει» λέει.
Εκφράζει τη βεβαιότητα, ότι στην πληγείσα
περιοχή της Παλικής, τα προβλήματα
που δημιούργησε ο σεισμός στην τουριστική
υποδομή, στην παραλιακή οδό του Ληξουρίου
και στον οδικό άξονα που τη συνδέει με το Αργοστόλι,
γρήγορα και εύκολα θα αποκατασταθούν, σύμφωνα
με τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις.
Σημειώνεται ότι στην Παλική λειτουργούν
10 ξενοδοχεία, εκ των οποίων τρία μεγάλα,
δηλαδή 500-1.000 κλίνες, ενώ συνολικά η περιοχή,
μαζί με τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαθέτει
5.000 τουριστικές κλίνες.
«Όλοι μαζί να βελτιώσουμε το προϊόν,
πιο καθαρές παραλίες, πιο καθαρά
πεζοδρόμια, καλύτερη εξυπηρέτηση
στον επισκέπτη του νησιού»
λέει ο κ. Γαλιατσάτος.
Όπου ακούς πολλά καλάθια; Που να βρεθούνε τα κεράσια!
Κόρινθος 2014 Ιανουάριος
Πεζόδρομος στην παλιά δημοτική αγορά.
Η παροιμία λέει ότι όπου ακούς πολλά κεράσια
κράτα μικρό καλάθι.
Αλήθεια τώρα αναρωτιέμαι
αν θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι:
Όπου ακούς πολλά καλάθια,
που να βρεθούνε τα κεράσια;
Στο γωνιακό μαγαζί
υπήρχε ταμπέλα
που έγραφε:
Φαντάσου την πόλη
ή μήπως το φαντάστηκα;
Δεν είναι απαραίτητο
να φανταστείς την πόλη.
Απλά κοίταξέ τη.
Ελπίζω πάντως
τώρα και με την ευκαιρία
των Καρναβαλικών εκδηλώσεων
γλέντι την Τσικνοπέμπτη στις 20 του μήνα
να ζωντανέψει περισσότερο
αυτό το κομμάτι της πόλης μας.
Το δημητριακό Ζεια και οι αναφορές του σε αρχαία και σύγχρονα κείμενα.
Η ζεια ή ζειά ή ζέα είναι δημητριακό που αναφέρεται
κυρίως σε αρχαία κείμενα, και καλλιεργήθηκε
στην αρχαία Ελλάδα.
Ήδη από το 2ο αιώνα μ.Χ., παρατηρείται σύγχυση
για την ταυτότητά της.
Η ζεια είναι λέξη αρχαιότατη.
Στα περισσότερα από τα αρχαία ελληνικά κείμενα
αναφέρεται στον πληθυντικό αριθμό, «ζειαί».
Το ομηρικό επίθετο της γης είναι και «ζείδωρος»,
το οποίο ο Ησύχιος ερμηνεύει ως «βιόδωρος,
ἡ πρός τό ζῆν δωρουμένη γῆ», το λεξικό Σούδα
ως «τήν γῆν τήν τά πρός τό ζῆν δωρουμένην»,
ενώ μόνο ο φυσικός Autenrieth σχετίζει τη ζείδωρο
με τη ζεια, ερμηνεύοντάς την ως «ἡ ζειάς,
γεννήματα δωρουμένη, χορηγοῦσα».
Από το 2ο αι. μ.Χ., σύμφωνα με τον Γαληνό,
παρατηρείται σύγχυση γύρω από την ταυτότητά της,
κάτι που διαπιστώνεται από αναφορές
σε διάφορους συγγραφείς
από την αρχαιότητα ως πρόσφατα.
Έτσι στην πορεία των αιώνων, η ζεια έχει ήδη
«ταυτοποιηθεί» από διάφορους συγγραφείς
με το Μονόκοκκο σιτάρι
(Triticum monococcum ssp. monococcum),
το δίκοκκο σιτάρι (T. turgidum ssp. dicoccum),
το σιτάρι σπέλτα ή όλυρα (T. aestivum ssp. spelta),
το κριθάρι (Hordeum vulgare), τη βρίζα ή σίκαλη
(Secale cereale), το σόργο (Sorghum spp.),
το καλαμπόκι (Zea mays L.) ή ίσως και κάτι άλλο.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την ζεια
κυρίως για ζωοτροφή (άλογα, πουλιά κλπ.)
ή δευτερευόντως για παρασκευή χόνδρου, κάτι
που γίνεται σαφές από την προσεκτική μελέτη
των αρχαίων κειμένων.
Οι Έλληνες και Ρωμαίοι έτρωγαν ψωμί κυρίως
από σιτάρι, ενώ κάποιες φορές, ιδιαίτερα οι πρώτοι
Ρωμαίοι, έφτιαχναν ψωμί από όλυρα, ζεια.
Αναφορές σε αρχαία κείμενα.
Το πρώτο χρονολογικά ιστορικό κείμενο
που εμφανίστηκε η ζεια, ήταν η Οδύσσεια, όπου
ο Όμηρος την ανακατεύει με άσπρο κριθάρι
και τη χρησιμοποιεί ως τροφή των αλόγων
(ραψ. Δ, στ. 41, «πὰρ δ᾿ ἔβαλον ζειάς,
ἀνὰ δὲ κρῖ λευκὸν ἔμιξαν»), ενώ σε άλλο στίχο
φυτρώνει μαζί με το σιτάρι και το άσπρο κριθάρι
στον κάμπο της Λακωνίας (ραψ. Δ, στ. 604,
«πυροί τε ζειαί τε ἰδ᾿ εὐρυφυὲς κρῖ λευκόν»).
Στο προγενέστερο έπος του, την Ιλιάδα, ο Όμηρος
δεν αναφέρει πουθενά τη ζεια, αλλά αντίστοιχα
για τροφή των αλόγων αναμιγνύει την όλυρα
με το άσπρο κριθάρι (ραψ. Ε, στ. 196,
«ἑστᾶσι κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας»
και ραψ. Θ, στ. 564 «ἵπποι δὲ κρῖ λευκὸν
ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας»).
Από τις ομοιότητες των στίχων στα δύο ομηρικά έπη,
συνάγεται ότι τον 8ο αι. π.Χ., η ζεια ταυτίζεται
με την όλυρα και προορίζονταν για ζωοτροφή.
Η ταυτοσημία των δύο ονομάτων είναι πιο ξεκάθαρη
στο έργο «Ιστορίαι» που έγραψε
ο μεταγενέστερος Ηρόδοτος.
Ο Ηρόδοτος, περιγράφοντας τις παραξενιές
των ανθρώπων στην αρχαία Αίγυπτο, γράφει ότι
οι Αιγύπτιοι αντί για σιτάρι και κριθάρι, τρέφονται
με όλυρα που κάποιοι ονομάζουν ζεια
(Βιβ. ΙΙ, Ευτέρπη, κεφ. 36, «Ἀλλαχοῦ τρέφονται
μέ σίτον καί κριθήν• ἀλλ' οἱ Αἰγύπτιοι θεωροῦσιν
αἰσχρότατον καί ὑποβάλλωνται εἰς τοιαύτην
δίαιταν, καί μεταχειρίζονται ὄλυραν,
τήν ὀποίαν τινές ὀνομάζουσι ζειάν») και ότι
το ψωμί τους είναι από ζεια
(Βιβ. ΙΙ, Ευτέρπη, κεφ. 77, «τρέφονται μέ ἄρτους
ἐκ ζειάς τούς ὀποίους ὀνομάζουσι κυλλήστεις»)
Η ζεια, καλλιεργήθηκε κύρια για ζωοτροφή
στην αρχαία Ελλάδα.
Άρχισε να χάνεται σταδιακά από τη βιβλιογραφία
από τον 3ο αιώνα π.Χ. και επανεμφανίστηκε
σ’ αυτή τον 1ο αιώνα μ.Χ., οπότε και άρχισε
η ατέρμονη συζήτηση για την ταυτότητά της.
Επομένως αποσύρθηκε από την Ελληνική γεωργία
πολύ πριν από το 1ο αιώνα μ.Χ., όταν είχαν γίνει
πλέον γνωστά σε όλους τα γυμνόσπερμα σιτάρια,
τα οποία απαιτούσαν πολύ λιγότερη
μετασυλλεκτική κατεργασία από τα ντυμένα.
Όσον αφορά την αμφιλεγόμενη ταυτότητά της,
σύμφωνα πάντα με τις καταγεγραμμένες αναφορές,
η ζεια θα μπορούσε να είναι η όλυρα (triticum spelta),
η τίφη, το μονόκοκκο σιτάρι, το δίκοκκο σιτάρι,
το κριθάρι, η βρίζα (σίκαλη), το σόργο ή και κάτι άλλο.
Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014
(Δώστε αυτά που χρωστάτε πρώτα) Ο λαγός του Χότζα και το πρωτογενές πλεόνασμα.
Μια ιστορία θα σας πω.
Για ένα βράδυ σκοτεινό που ο αγέρας κτυπούσε
τις μασέλες του από το κρύο και τα μικρά παιδιά
έτρεχαν τρομαγμένα από τους κεραυνούς να σωθούν
κάτω από τα κρεβάτια τους.
Εκείνη την ημέρα λοιπόν, κτύπησε η πόρτα του Χότζα.
Στην πόρτα έστεκε ένας κουρασμένος άνθρωπος
που ολοφάνερα είχε χάσει το δρόμο του.
Κρατούσε όμως στα χέρια του έναν λαγό.
Ο Χότζας του άνοιξε το σπίτι του και περιποιήθηκε
τον ξένο του. Κι εκείνος, ο κυνηγός, προσφέρθηκε
αμέσως να συνεισφέρει τον λαγό του για το βραδινό
δείπνο της οικογένειας.
Κι έτσι κάθισαν όλοι γύρω από τη φωτιά
και απόλαυσαν την ανθρώπινη ζεστασιά
και το νόστιμο λαγό.
Το επόμενο βράδυ κτύπησαν την πόρτα του Χότζα
δύο άγνωστοι σε αυτόν άνθρωποι.
Συστήθηκαν ως φίλοι του κυνηγού και του είπαν
ότι πέρασαν για να δουν από κοντά τον φιλόξενο
και καλό άνθρωπο που έσωσε τον φίλο τους
και να δοκιμάσουν και λίγη από την σούπα του λαγού.
Ο Χότζας τους έβαλε να καθίσουν και έφτιαξε
μία ωραία σούπα από τα κομμάτια του λαγού
που είχαν πράγματι περισσέψει.
Κι έτσι πέρασε ευχάριστα κι αυτή η βραδιά.
Την επομένη κτύπησε και πάλι η πόρτα το Χότζα.
Τώρα είχε μπροστά του τέσσερις αγνώστους
που ήταν φίλοι των φίλων του κυνηγού.
Κι όπως του είπαν έφτασαν εκεί γιατί άκουσαν
ότι έπεσε στα χέρια του ένας λαγός κι ότι
στα δικά του χέρια αυτός ο λαγός είχε γίνει
μία καταπληκτική σούπα.
Κι ήθελαν να απολαύσουν κι εκείνοι αυτό
το εξαιρετικό έδεσμα δίπλα στη φωτιά του Χότζα.
Ο φιλόξενος Χότζας είδε μπροστά του το μέλλον,
το οποίο του επιφύλασσε μία στρατιά
από φίλους των φίλων, οι οποίοι θα ήθελαν
να δοκιμάσουν από αυτόν τον περίφημο λαγό.
Μόνο που ο λαγός δεν υπήρχε πλέον.
Ούτε καν ένα κομματάκι που θα μπορούσε
να δικαιολογήσει το βάπτισμα ενός ζουμιού σε σούπα.
Ωστόσο, δεν ήθελε να φανεί αγενής.
Τους κάθισε στο τραπέζι και τους πρόσφερε
αυτό που ζήτησαν: Μία κούπα με καυτό νερό.
Οι άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν και ζήτησαν
να μάθουν τι έγινε ο λαγός.
"Ναι", τους απάντησε ο Χότζας.
"Ο φίλος των φίλος σας έφερε έναν λαγό.
"Ένας λαγός, όμως, ήταν και μόνο.
Τι άλλο ζουμί θα μπορούσε να βγάλει";
Για να επιστρέψουμε στα δικά μας, ένα πρωτογενές
πλεόνασμα μας έτυχε και αμέσως έσπευσαν μυριάδες
να το διεκδικήσουν.
Όλοι θέλουν, όλοι απαιτούν.
Οι αγρότες κλείνουν δρόμους, οι στρατιωτικοί
διεκδικούν δικαστικά.
Δεν λέμε ότι ο καθένας κάνει λάθος που διεκδικεί.
Και ποιοι είμαστε εμείς που θα του το απαγορεύσουμε.
Αλλά, δεν μυρίζετε το άρωμα του 2009;
Τότε που και πάλι οι αγρότες ήταν στους δρόμους
και όλοι οι πολιτικοί έτρεχαν να τους δώσουν "δίκιο";
Ήταν λίγο πριν τις εκλογές, όπως και τώρα.
Μπορεί να μεσολάβησε μία μεγάλη οικονομική κρίση,
αλλά τώρα έχουμε πλεόνασμα.
Και μάλιστα μεγαλύτερο απ΄ ό,τι περιμέναμε.
Άρα, μεγαλύτερες και οι διεκδικήσεις.
Μπορεί να είναι μόνο ένας λαγός, αλλά όποιος
προλάβει να διεκδικήσει πρώτος έχει ελπίδες
να φάει έστω την σούπα από τα απομεινάρια
του κυρίως γεύματος.
Να το πούμε κι αλλιώς: Αυτή η χώρα δεν πρόκειται
να αλλάξει. Τουλάχιστον όχι αυτή τη χιλιετία...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Δικό μας σχόλιο:
Δεν θα κουραστώ να το λέω:
Το ξέρετε ότι υπάρχουν άνθρωποι
(προσωπικά έχω την περίπτωση της μητέρας μου)
που κοντεύει να κλείσει χρόνος
από τότε που σταματήσατε
να της πληρώνετε την σύνταξή της
λόγω μη ενημέρωσης
του ΑΜΚΑ στα μητρώα;
Παρά τα FAX και τα τηλέφωνα
(όποτε το σηκώνουν)
άκρη δεν μπορώ να βρω.
Φυσικά και όπως μου είπαν
δεν είναι η μοναδική περίπτωση
αλλά είναι περίπου 2000
αλλά και 1000 να είναι
υπολογίστε.
Δώστε αυτά που χρωστάτε πρώτα
προτού να αρχίσετε να μοιράζετε χρήματα.
Το «Γκολ του Αιώνα» από νέα γωνία λήψης!
28 χρόνια μετά, ανέκδοτο υλικό απαθανατίζει
το ασύλληπτο τέρμα του Μαραντόνα
στο Μουντιάλ του 1986.
Την ώρα που Κριστιάνο Ρονάλντο
και Λιονέλ Μέσι μάς χαρίζουν σήμερα εντυπωσιακές
ενέργειες και απίστευτα γκολ, όταν όμως μιλάμε
για μαγική κίνηση και μεθυστικό σκοράρισμα
ένα όνομα έρχεται αβίαστα στο μυαλό!
Ο λόγος για τον Ντιέγκο Μαράντονα και το αμίμητο
γκολ που έβαλε στην Αγγλία κατά τη διάρκεια
της προημιτελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου
του 1986 στα γήπεδα του Μεξικού.
Όχι, δεν μιλάμε για το «Χέρι του Θεού»,
αλλά για το άπαιχτο γκολ που σημείωσε
ο Ντιεγκίτο 4 λεπτά αργότερα, όταν πήρε την μπάλα
στο μέσο του γηπέδου, «χόρεψε» μέσους
και αμυντικούς της αγγλικής ομάδας, απέφυγε
τον τερματοφύλακα και έστειλε την μπάλα στο πλεχτό.
Μοιραία η προσπάθεια ονομάστηκε «Γκολ του Αιώνα»
και είναι αναμφίβολα η πλέον περίφημη ατομική
ενέργεια στην επικράτεια του ποδοσφαίρου.
Παρά ταύτα, τόσα χρόνια μπορούσαμε να απολαύσουμε
τη μαγική κίνηση από μία μόνο γωνία.
Γι' αυτό και τα νέα είναι τώρα συγκλονιστικά: οπαδός
ανέβασε νέο υλικό από την κατεβασιά του Μαραντόνα
που κανείς δεν είχε δει εδώ και 28 χρόνια!
Εδώ είναι η γωνία από την οποία
συνηθίζαμε να βλέπουμε
το «Γκολ του Αιώνα»:
Κι εδώ είναι η νέα γωνία:
Απίστευτο απ' όπου κι αν το δεις!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)