Πόσοι θυμόσαστε αυτόν,
τον εραστή της τέχνης,
τον παλιό και αγαπημένο φίλο μου
τον Τρύφωνα;
Με λέξεις μόνο έχτιζαν, τον κόσμο τους και ζούσαν στοές τριγύρω σκάβοντας, τούνελ για να ξεφύγουν. Πάν Καρτσωνάκης "Οι Ποιητές"
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2021
Κόρινθος: Από τον ...τοίχο ενός σχολείου, μέσα στην πόλη! (4 φωτογραφίες)
Κάποια από τα συνθήματα, όπως το παραπάνω,
υπάρχει εδώ και χρόνια.
Μάλλον κανένας δεν ενοχλείται.
Το χειρότερο δεν είναι ότι χρόνια τώρα παραμένουν εκεί
αλλά ότι έχουμε αποδεχθεί ως κοινωνικό σύνολο αυτό το γεγονός.
Λιτό, σήμερα... Σαββάτο, το μεσημεριανό μας γεύμα! (4 Fotos)
Λίγα κομματάκια από την εξαιρετική χορτόπιτα
από την φίλη μου την Άννα, μαύρες ελίτσες
που έφτιαξα εγώ, με γίγαντες που φυσικά
πάλι εγώ μαγείρεψα και συμπλήρωσα με πολύ καλό
λευκό κρασί της Κορινθιακής γης.
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2021
Καληνύχτα Ελλάδα.......Του Κώστα Στούπα
1) Καληνύχτα Ελλάδα…
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως σε αυτή
τη χώρα "δουλευόμαστε" κανονικά και με το νόμο.
Δεν μπορώ να εξηγήσω με κάποιον άλλο τρόπο την πρόσφατη απόφαση
της Πειθαρχικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου να απομακρύνει
6 από τους 9 δικαστικούς που παραπέμφθηκαν με το ερώτημα
της οριστικής απόλυσης.
Η απόφαση αυτή μάλιστα προβλήθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης
ως κίνηση "κάθαρσης" της δικαιοσύνης από παθογένειες παρασιτισμού,
αρνησιδικίας και ενδεχομένως και διαφθοράς.
Στην πράξη όμως πρόκειται για επιβράβευση συμπεριφορών σαν τις παραπάνω
αφού οι απομακρυνθέντες κατά το νόμο δεν θα μείνουν άνεργοι
αλλά θα τοποθετηθούν σε κάποια θέση στο Δημόσιο.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ λοιπόν: "Πρόκειται για 6 γυναίκες δικαστές
και συγκεκριμένα μια πρόεδρο Πρωτοδικών, 3 Πρωτοδίκες
και οι 2 Ειρηνοδίκες, οι οποίες βάσει νόμου έχουν τη δυνατότητα
να μεταπηδήσουν στον δημόσιο τομέα ως υπάλληλοι...".
Για όσους γνωρίζουν τις συνθήκες λειτουργίας του ελληνικού Δημοσίου
η απόφαση αυτή αποτελεί επιβράβευση και όχι τιμωρία.
Οι περιπτώσεις
Όλες οι περιπτώσεις των δικαστών που αποπέμφθηκαν αφορούσαν
καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων και υπηρεσιακή ανεπάρκεια.
Βλέπε: Ο Άρειος Πάγος έδειξε την πόρτα της εξόδου σε 6 δικαστικούς
που καθυστερούσαν υπερβολικά την έκδοση αποφάσεων...
Όπως είναι στους περισσότερους γνωστό το ελληνικό Δημόσιο στέκεται
όρθιο χάρη στο φιλότιμο και την προσπάθεια ενός 10-20% του προσωπικού.
Είναι βέβαιο πως οι αποπεμφθέντες για ανεπάρκεια,
τεμπελιά ή και δόλο ενδεχομένως δικαστικοί, στο Δημόσιο
δεν θα μεταμορφωθούν σε παραγωγικούς αλλά θα προσπαθήσουν
να βολευτούν σε κάποια θέση "ψυγείο".
Κάπου δηλ. που ο μισθός θα συνεχίζει να πέφτει χωρίς κανένας να απαιτεί
από τους ίδιους κάποιο αντάλλαγμα.
Θα μου πείτε μπροστά σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες που παριστάνουν
πως εργάζονται στο Δημόσιο δεν θα "στάξει η ουρά κανενός γαϊδάρου"
αν προστεθούν και 5-6 παραπάνω.
Αποφάσεις σαν αυτές και νόμοι σαν αυτούς που αντί να τιμωρούν
επιβραβεύουν τους τεμπέληδες, τους ανεπαρκείς ή ενδεχομένως
και τους διεφθαρμένους λειτουργούν σαν κίνητρο πολλαπλασιασμού
της τεμπελιάς και της διαφθοράς.
Κάποιος επίορκος δικαστικός στο μέλλον μπορεί να καθυστερήσει
την εκδίκαση 5-10 υποθέσεων κάποιων κακοποιών μέχρι να παραγραφούν
τα αδικήματα έναντι ανταλλαγμάτων και στη συνέχεια αντί να τιμωρηθεί
να επιβραβευτεί και με κάποια αργομισθία
στο Δημόσιο μέχρι τη συνταξιοδότηση.
Είναι προφανές πως ο νόμος αυτός δεν είναι ένας καλός νόμος από αυτούς
που ωφελούν τη Δικαιοσύνη και την Κοινωνία.
Τέτοιοι νόμοι διαβρώνουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στη Δικαιοσύνη,
στη Βουλή που τους ψηφίζει και προφανώς και στο Πολίτευμα.
Αποφάσεις σαν αυτές είναι χειρότερες και από εκείνες όπου
η κακή λειτουργία, η χρεοκοπία και πώληση της Ολυμπιακής
αντί να έχει επιπτώσεις και στους "πελάτες" που διόριζαν τα κόμματα
σαν εργαζόμενους είχαν επιπτώσεις μόνο στις κακές υπηρεσίες
που αποκόμιζαν οι επιβάτες και το κόστος με το οποίο επιβαρύνονταν
οι φορολογούμενοι.
Στην περίπτωση της Ολυμπιακής οι εργαζόμενοι αντί να πάνε σπίτι όπως
συμβαίνει όταν μια επιχείρηση χρεοκοπεί απορροφήθηκαν από το Δημόσιο.
Η απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Αρείου Πάγου
αποτελεί κίνητρο να υπάρξουν δεκάδες ή και εκατοντάδες μιμητές
των ανεπαρκών και επιόρκων...
Καληνύχτα κ.κ. Βουλευτές και Δικαστές...
Δικό μας σχόλιο:
Ποια είναι η γνώμη σας;
Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο
να εκφράζουν πάντοτε
και την δική μας άποψη
αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν
αφορμή για διάλογο.
Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε,
Έναν γόνιμο διάλογο,
με επιχειρήματα όμως.
«Είναι συνένοχος ή ηλίθιος» Του.... επέστρεψε την κριτική που είχε ασκήσει στη Λίνα Μενδώνη
Με τα λόγια που είχε χρησιμοποιήσει ο Αντώνης Κανάκης για τη Λίνα Μενδώνη
όταν έγινε γνωστή η υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη, «χτύπησε»
τον παρουσιαστή του Ράδιο Αρβύλα ο Ανδρέας Μικρούτσικος,
με αφορμή την υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου,
που έχει συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία τα τελευταία 24ωρα.
Ειδικότερα, ο Ανδρέας Μικρούτσικος μιλώντας για την υπόθεση
στην εκπομπή «Super Κατερίνα», είπε: «στο παρελθόν ο Κανάκης είχε πει
πως “αν η κυρία Μενδώνη δεν γνώριζε, είναι ηλίθια.
Αν γνώριζε, είναι συνένοχος”.
Ακριβώς αυτό το επιχείρημα το παίρνω από τον ίδιο και το λέω στον ίδιο».
«Αν ο Κανάκης γνώριζε, είναι συνένοχος. Αν δεν γνώριζε, είναι ηλίθιος.
Είναι δικά του λόγια, δεν είναι κακία» πρόσθεσε ο παρουσιαστής.
«Ξέρουμε το γεγονός και δεν υπάρχει ένας υγιής που να πει “μπράβο ρε μεγάλε”.
Αυτό που μένει είναι αν το ήξεραν ή δεν το ήξεραν και αν εμπλέκονται
ή δεν εμπλέκονται» υπογράμμισε ο Ανδρέας Μικρούτσικος
για τον Αντώνη Κανάκη και την παρέα του Ράδιο Αρβύλα.
«Νίγιε σμε Πομάτσι»! (Eιμαστε Πομάκοι):Ο Σεμπαηδίν Καραχοτζά, αγωνιστής των αόρατων ανθρωπων!
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ*
Για τον 42χρονο Έλληνα Πομάκο Σεμπαηδίν Καραχότζα τα εθνικής εμβέλειας
κανάλια δεν προέβαλαν αφιερώματα για την ζωή και το έργο του,
καμία σημαία δεν κυμάτισε μεσίστια, η κηδεία δεν έγινε δημοσία δαπάνη
και βέβαια δεν αποδόθηκαν οι οποιεσδήποτε τιμές.
Για τον Σεμπαηδίν, λίγοι γνωρίζουν το έργο και τον αγώνα του
για τα αυτονόητα της Πομακικής κοινότητας στην Θράκη, όμως τα όσα
κατάφερε και πρωτίστως το όραμα του θα μείνουν παρακαταθήκη
για τους Πομάκους αλλά πρωτίστως για την ίδια την Ελλάδα
που τόσο αγαπούσε και τόσο τον πλήγωσε…
Σε μία από τις τελευταιες του αναρτήσεις στο φβ ο Σεμπαηδίν είχε γραψει:
“Δεν έχω κάνει σπουδαία πράγματα στη ζωή μου.
Είμαι όμως υπερήφανος που ΚΑΙ ΕΓΩ (όχι μόνο εγώ) βοήθησα με ομιλίες,
άρθρα και συνεντεύξεις μου να μάθει σχεδόν όλη η ΕΛΛΑΔΑ
για τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ της Θράκης,
για την εδώ και δεκαετίες απόπειρα ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ τους
και για τα εγκληματικά λάθη του Ελληνικού κράτους στη Θράκη”.
Ο Σεμπαηδίν, γεννήθηκε το 1979 στα ορεινά του νομού Ξάνθης,
στα Πομακοχώρια, στο χωριό Προσήλιο.
Για όποιον έχει επισκεφθεί τα Πομακοχώρια σε Ροδόπη και Ξάνθη
αλλά και στον Έβρο, οι εικόνες, οι εμπειρίες, οι μυρωδιές, η πραγματικότητα
ανήκουν σε μία άλλη εποχή, όπου μπορεί να κυριαρχεί η φτώχεια
και πολυτέλειες δεδομένες για την υπολοιπη χώρα να είναι άγνωστες,
όμως το απαράμμιλο κάλος της φύσης, η ευγένεια και η φιλοξενία
και ο πολιτισμός των Πομάκων σε καθηλώνουν.”
Εκεί όπου μπορεί να μην υπαρχουν σύγχρονοι δρόμοι, εκεί όπου το σήμα
των τηλεφώνων δεν πιάνει εύκολα, εκεί όμως που χτυπάει η καρδιά
μίας Ελλάδας που αντιστέκεται όσο και αν η πατρίδα έκανε εγκληματικά
λάθη πολιτικής σε βάρος των αδελφών μας Πομάκων.
Ελάχιστα γνωρίζουν οι Ελληνες για τους Ελληνες Πομάκους,
για την κουλτούρα τους, τον πολιτισμό τους, την ιστορία τους,
την παρουσία και την καθημερινότητα τους, εκτός αν είσαι ντόπιος
ή αν έχεις καταγωγή από τα μερη αυτά.
Αυτό συμβαίνει καθώς τίποτα δεν διδάσκεται στα σχολεία ανά την χώρα,
ελάχιστα αναφέρονται στα ΜΜΕ. Λες και είναι οι αόρατοι ανθρωποι,
λες και δεν υπάρχουν ή ακόμα σαν να μην θέλουν κάποιοι να υπάρχουν…
Μία διαρκής αδικία σε βάρος ενός υπέροχου λαού, μία ανικανότητα
της πολιτικής όλων των Κυβερνήσεων να ασχοληθούν με τον γηγενή
πληθυσμό των Πομάκων, που φωνάζουν αλλά δεν ακούγονται για ισονομία,
για βελτίωση της ζωής τους και το βασικότερο για να πείσουν για το αυτονόητο.
Οι Πομάκοι δεν αγωνίζονται να γίνουν Ελληνες, οι Πομάκοι ήταν και είναι
Ελληνες και μάλιστα ήταν και παραμένουν Ελληνες παρά την αδιαφορία
της μητερας Ελλάδας και παρά τις σειρήνες της Τουρκικής πολιτικής
στην περιοχή να τους αφομοιώσει.
Στην Ελλάδα σήμερα κατοικούν κοντά στους 50 χιλιάδες Ελληνες Πομάκους
που θεωρούνται γηγενής πληθυσμος της περιοχης εδώ και πολλούς αιώνες
με πολλές αναφορες σε συγγράματα απο την αρχαιοτητα
αλλά και σε ερευνητές του 20ου αιώνα.
Ενδεικτικά, ο Π. Παπαχριστοδούλου στο έργο
«Οι Πομάκοι, υπόδουλος λαός των Βουλγάρων επί της Ροδόπης»,
υπογραμμίζει: «Οι Τούρκοι τους θεωρούν Τούρκους, ενώ είναι απλώς
Μωαμεθανοί εξισλαμισθέντες του 17ον αιώνα.
Τούτο το βεβαιώνει και η φυσιογνωμία τους η ελληνικότατη,
σαν φυσιογνωμία Θρακοελλήνων ή Ροδοπαίων.
Το βεβαιώνουν τα πανάρχαια ελληνικά ήθη κι έθιμα τους
και η ανάμνηση που έχουν για την ελληνική καταγωγή τους, πράγμα
που είναι και αιτία να συμπαθούν τους Έλληνας, ώστε να εκδηλώσουν
στον Α’ Μεγάλο (ενν. Παγκόσμιο) πόλεμο την προτίμησή τους
προς την Ελλάδα αντί προς την Βουλγαρία» ενώ ο Κουρτίδης
στο βιβλίο «Ιστορία της Θράκης, τόμ Α’ σ. 312), γράφει:
«Θεωρούμεν απογόνους των αρχαίων Θρακών τους Πομάκους, την ρωμαλέαν
και πολεμικήν φυλήν, η οποία ως όλως ξεχωριστή φυλή κατοικεί
εις την βορειοανατολικήν Ροδόπιν εξισλαμίσθησαν, πλην διετήρησον
ως γλώσσας σλαβικόν τι ιδίωμα αλλά και ιδιαίτερα φυλετικά γνωρίσματα.
Πιθανόν φαίνεται, ότι οι Πομάκοι είναι απόγονοι των Βησσών Θρακών
ή των Δίων, οίτινες κατοικούσαν από μακρών αιώνων της χώραν ταύτην».
Εχίνος, Μύκη, Σάτρες, Ωραίο, Θέρμες, Κιμμέρια και Σέλερο, Γλαύκη,
Κένταυρος, Καλότυχο, Κύκνος, Πάχνη, Μέδουσα, Έρανος και Πόρτα
στην Ξάνθη, στο νομό Ροδόπης, Κέχρος, Χλόη, Βυρσίνη, Κάρδαμος,
Σμιγάδα , Κύμη, Μυρτίσκη, Μελίταινα, Κρυστάλλη, Εσοχή και Ραγάδα
και στον Εβρο η Ρούσσα ,η Σιδηρώ, το Σιδηροχώρι, το Μέγα Δέρειο
και το Γονικό είναι μερικά από τα 160 περίπου Πομακοχώρια
στην Ελληνική Επικράτεια, εκεί όπου ο χρόνος έχει σταματήσει
και εκεί όπου η Ελλάδα αρνείται να στρέψει το βλέμμα της.
Μάλιστα θα πρέπει να τονίσουμε ότι στα πλαίσια της μυστικής διπλωματίας,
το Ελληνικό κράτος τεχνηέντως προσπάθησε τα τελευταια χρόνια
να εξαφανίσει και τον όρο Πομακοχώρια και να τον αντικαταστήσει
με τον όρο χωριά του ορεινού όγκου των νομών Ξάνθης και Ροδόπης.
Tαυτόχρονα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την αποκρουστική μπάρα
που διαχώριζε τους Πομάκους από τους υπόλοιπους Έλληνες, την μπάρας
του αίσχους που καταργήθηκε μόλις στις αρχές του 1990.
Στην Θράκη εδώ δεκαετίες παίζονται παιχνίδια σε βάρος
της Ελληνικότητας της περιοχής και πρωταγωνιστουν το Τουρκικό
Προξενείο της Κομοτηνής, Τούρκοι πράκτορες, Βουλευτες
του Κοινοβουλίου της Ελλάδος, οι Γκρίζοι Λύκοι
και άλλα ακραία στοιχεία του Τουρκικού παρακράτους.
Σκοπός τους το ευρύτερο σχέδιο του εκτουρκισμού του Μουσουλμανικου
στοιχείου, κάτι που καταφέρνουν σε έναν βαθμό λόγω της αδιαφορίας
της Αθηνοκεντρικής Εξουσίας και λόγω της ανικανότητας
και ίσως και της προδοτικής στασης των πολιτικών μας.
Σε αυτά τα σχέδια υπάρχουν κάποιες φωνες που αντιστέκονται,
που αντιδρούν και κάνουν αγωνα με περιορισμενα μέσα αλλά με ψυχή
για να κρατήσουν μακρυά το μαύρο σύννεφο της Τουρκοποίησης
των Μουσουλμάνων της Θράκης.
Μία τέτοια φωνή μπορεί να σίγησε, με τον θάνατο του Σεμπαηδίν,
όμως στα επιβλητικά και άγρια βουνά της Θράκης θα αντιλαλεί
για χρόνια η φωνή του πραγματικού αυτού Έλληνα.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελληνική πολιτεία πότε με την παντελή απουσία της,
άλλοτε με την ανικανότητα και την αδιαφορία της και άλλοτε με περίεργες
και ύποπτες αυτοκτονικές τάσεις και κινήσεις κατάφερε να απογοητεύσει
και να απομακρύνει αρκετούς Μουσουλμάνους που έβλεπαν την Τουρκία
να παρέχει απλόχερα σπουδες σε Αγκυρα και Κωνσταντινούπολη,
να παρέχει άτοκα δάνεια μεσω της Ζιράατ Μπανκ, να προσφέρει
δορυφορικά πιάτα για Τουρκικά κανάλια, να παρέχει διευκολύνσεις
και να επηρεάζει την παιδεία των νέων της περιοχής μέσω των μειονοτικών
σχολείων και την υποχρεωτική διδασκαλία της Τουρκικής γλώσσας.
Μάλιστα μέχρι το 1980, οι Πομάκοι ήταν οι αόρατοι άνθρωποι καθώς
το Ελληνικό κράτος δεν έβλεπε, δεν άκουγε, δεν ενδιαφεροταν δεν ήθελε
να ξέρει την ύπαρξη αυτων των ανθρώπων και μάλιστα είχε επικρατήσει
η εγκληματική πολιτική που εξίσωνε τους Μουσουλμάνους Πομάκους
με τους Τουρκογενείς ή τους τσιγγάνους.
Από τον Ιανουαριο του 1990 η Ελλάδα έστω και καθυστερημένα αποφασίζει
να αλλάξει την πολιτική της απέναντι στις μειονότητες και κυρίως απέναντι
στους Πομάκους, όμως φαίνεται όλα αυτα τα χρόνια ότι είτε η βούληση
για μεγάλα βηματα δεν υπάρχει είτε η πολιτική της Τουρκίας
είναι πολύ εντονη και τα αποτελέσματα δεν ειναι αυτα που θα έπρεπε.
Ο συγκεκριμένος Πομάκος δημοσιογράφος και συγγραφέας ειχε πετύχει
να περάσει το 1997 στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης, αλλά δεν απεφοίτησε λόγω προβλημάτων υγείας.
Στην πολυσχιδή του δραστηριότητα αξίζει να αναφέρουμε ότι από το 2006
και για τρία χρόνια ήταν ο εκδότης της δίγλωσσης (ελληνικά- πομακικά)
εφημερίδας «Natpresh» – H ανεξάρτητη φωνή των Πομάκων»
ενώ έγραψε ιστορία όταν δούλεψε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα
«Τόλμη» και στον τηλεοπτικό σταθμό «Κανάλι 6» της Ξάνθης, στο οποίο
παρουσίαζε για πρώτη φορά δελτίο ειδήσεων στην πομακική γλώσσα.
Επί σειρά ετών ήταν μόνιμος συνεργάτης στο περιοδικό “Ενδοχώρα”.
Συμμετείχε σε μεγάλο αριθμό Συνεδρίων ανά την Ελλάδα προωθόντας
με κάθε τρόπο την θέση για την Ελληνικότητα των Πομάκων της Θράκης
και κάνοντας αγώνα για τα δικαιώματα των συμπολιτών του.
Ο Σεμπαηδίν έγραψε δύο βιβλία: ‘’Η καθημερινή γλώσσα των Πομάκων
της περιοχής Μύκης” και το “ Έτσι ζουν οι Πομάκο”, έκανε μεταφράσεις
ελληνικής και αγγλικής ποίησης στην πομακική γλώσσα, ενώ έγραψε
κείμενα και σε συλλογικούς τόμους και πρακτικά επιστημονικων συνεδρίων.
Οπως τονίζει ένας άλλος εξαιρετικός πατριώτης
ο ακαδημαϊκός Φανης Μαλκίδης: “Με τον Σεμπαϊδήν είχαμε συνεργασία
για περισσότερο από είκοσι χρόνια, μεταξύ των άλλων,
με κοινές παρουσιάσεις σε όλην την Ελλάδα, ενώ ήταν ο μοναδικός Πομάκος
ο οποίος στήριξε με δημόσιο λόγο και πράξη την πρωτοβουλία μας
για εκδίωξη του Τουρκικού προξενείου από την Κομοτηνή!
Αγαπημένε μου Σεμπαϊδήν, ήσουν ένας ανεκτίμητος φίλος,
ένας πραγματικός άνδρας, ένας αληθινός διανοούμενος που τίμησες
την καταγωγή σου, χωρίς να πουλήσεις και χωρίς να πουληθείς’’ !
Ενας αδελφικός φίλος του Σεμπαηδίν ήταν ο Γιάννης Χ. Κουριαννίδης,
Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική»,
Διευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα» ο οποίος δήλωσε στη Hellas Journal:
“Ο Σεμπαεδήν Καραχότζα δεν δίστασε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα
της ιστορίας και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της εποχής του.
Ήταν από τους πρωτοπόρους της αναγέννησης της ταυτότητας
των Πομάκων συμπατριωτών μας και της διάσωσης
του πολιτισμικού τους πλούτου, του απόλυτα συνυφασμένου
με την ελληνική ιδιοπροσωπία.
Η ανιδιοτελής προσφορά του, η άδολη αγάπη για τον Ελληνισμό
και την πατρίδα του, αλλά και η αυταπάρνησή του, έδωσαν
το παράδειγμα σε πολλούς συμπατριώτες μας ώστε να αναπτυχθεί
ένα σφριγηλό κίνημα αντίστασης στον σχεδιασμό του τουρκικού
προξενείου από νέους Πομάκους που εκδήλωσαν τη βαθειά ριζωμένη
ελληνικότητά τους στα έθιμα και την παράδοσή τους.
Ταυτόχρονα δείχνει να βγάζει έστω και καθυστερημένα από τον λήθαργο
το ελληνικό κράτος, κάτι που έκανε τον Σεμπαεδήν να γράψει
πρόσφατα σε κείμενό του: «…πλέον το νερό έχει μπει στ’ αυλάκι
και κάποια στιγμή, θέλοντας και μη, η ελληνική πολιτεία
θα ασχοληθεί με το πομακικό».
Tην παρακαταθήκη αυτή του σπουδαίου συμπατριώτη μας έχουμε
την υποχρέωση να τιμήσουμε όλοι μας κάνοντας ό,τι
μπορούμε για την υλοποίησή της”.
Ο Καραχοτζα μάλιστα όπως έλεγε χαρακτηριστικά στην συγκλονιστική
ομιλία του στο 1ο Συνέδριο της Επιτροπής Ελληνισμού με τίτλο
“Ο Ελληνισμός σε αντεπίθεση” το καλοκαίρι του 2021 άφησε το σπίτι του
στο χωριό του, πήρε την οικογένεια του και μετοίκησε στην πόλη της Ξάνθης
παρά τις οικονομικές δυσκολίες, ώστε τα δύο παιδιά του
να παρακολουθήσουν μόνο Ελληνικό σχολείο και όχι μειονοτικό.
Ωστε τα παιδιά του να παραμείνουν προσηλωμένα στην Ελληνική
παιδεία και την Ελληνική ταυτότητα.
Τί ήταν όμως αυτό που διεκδικούσε μέσα από την πένα του,
την δημοσιογραφική του παρουσία και την συμμετοχή του σε εκπαιδευτικές
ημερίδες σε όλη την Ελλάδα ο συμπαθής Σεμπαιδήν;
Διεκδικούσε όλα αυτά που για τους υπόλοιπους Ελληνες είναι τα αυτονόητα,
δηλαδή αναγνωριση της Ελληνικής οντότητας των Πομάκων, σχολεία
όπου η Τουρκική δεν θα είναι υποχρεωτική ως γλώσσα και τα σχολεία
θα είναι κυρίως Ελληνόφωνα, μικρότερη επηρροή της Τουρκίας
και κατάργηση του Προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή
που λειτουργεί ως κέντρο προπαγάνδας και εκτουρκισμού.
Ο Σεμπαιδήν γεννήθηκε Ελληνας, πέθανε Ελληνας, όμως τα 42 χρόνια
της ζωής του πολλοί ήταν αυτοί που δεν τον αναγνωρίζαν ως Ελληνα
τον ίδιο και τους άλλους Πομάκους.
Και μπορεί οι αντιαισθητικές και γεμάτες παραλογισμό μπάρες
που διαχώριζαν τους Πομάκους από τους άλλους Ελληνες
να καταργήθηκαν στις αρχες της δεκαετίας του 1990, όμως οι μπάρες
της αδιαφορίας, της εγκληματικής πολιτικής της Ελλάδος
παραμένουν εκεί σαν φάντασμα.
Το 2006, ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα ξεκίνησε τον αγώνα για την συλλογή
υπογραφών για τη δημιουργία δημόσιου Νηπιαγωγείου
στο χωριό του το Προσήλιο.
Μάλιστα εκείνη την εποχή όταν εργάζονταν στο Δήμο Μύκης ο τότε
δήμαρχος Μουτζαχίτ Ντουκιαντζή επιχείρησε να του επιβάλει τη χρήση
της τουρκικής γλώσσας στον χώρο εργασίας του, δηλώνοντας μάλιστα
στην τηλεόραση του ALFA ότι η λέξη ΠΟΜΑΚΟΣ είναι βρισιά!
Ο Σεμπαϊδήν προχώρησε σε δημόσια καταγγελία
στις 22 Μαϊου του 2006, όπου εξηγούσε:
«είμαι περήφανος για την πατρίδα μου την Ελλάδα. Προτίμησα να υποβάλω
την παραίτηση μου παρά να ανεχτώ άλλο αυτή τη προσβλητική
και προκλητική συγχρόνως συμπεριφορά του δημάρχου Μύκης».
Μάλιστα ο Σεμπαηδίν δεν σταματούσε να φωνάζει με κάθε τρόπο
σε κάθε ομιλία του και σε κάθε δημοσιογραφική του δραστηριότητα
“ότι στη Θράκη δεν υπάρχει καμία Τουρκική μειονότητα, αλλά μόνο
μουσουλμανική μειονότητα, τμήμα της οποίας αποτελούν οι ΠΟΜΑΚΟΙ”.
Σε πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών
Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Θράκη, οι Πομάκοι, μεταξύ τους
και ο Σεμπαηδίν ξεσηκώθηκαν ώστε να ακυρώσουν την προπαγανδιστική
παρουσία του Τούρκου Αξιωματούχου στα Πομακοχώρια
λέγοντας χαρακτηριστικα:
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τουρκοχώρια, είμαστε Ελληνες
που αγωνιστήκαμε για την πατρίδα μας και θέλουμε να μείνουμε έξω
από τα πολιτικά παιχνίδια της Τουρκίας ενώ σύμφωνα με ΤΑ ΝΕΑ,
ο Πανελλήνιος Σύλλογός τους έφτασε να χαρακτηρίσει τον Τσαβούσογλου
«persona non grata» στα Πομακοχώρια.
Τελικά η επίσκεψη ακυρώθηκε!
Ο Πομάκος Σεμπαηδιν Καραχότζα απειλήθηκε τόσο ο ίδιος
όσο και η οικογενεια του και σύμφωνα με όσα ο ίδιος ελεγε, μερικές φορές
αναγκαστηκε να παραμείνει κλεισμένος για μέρες στο σπίτι του!
Το κράτος ποτέ δεν τον προστατευσε αλλά έκανε αγώνα για να προστατευσει
την χώρα του από τον κίνδυνο του εκτουρκισμού, αγαπούσε
τόσο την Ελλάδα, την χώρα του, που δεν φοβήθηκε και δεν εκανε πίσω!
Μοναχικός καβαλάρης ίσως να μην πρόλαβε να καταλάβει και ο ιδιος
τα επιτευγματα του!
Δεν άλλαξε την ζωή μονο των Πομάκων αλλά και πολλών άλλων Ελλήνων
που εμπνεόμαστε από το έργο, την ζωή του, τον πατριωτισμο του,
τα ιδανικά του, τον ηρωισμό και την αρνηση να υποκυψει
στην Τουρκική μηχανή προπαγανδας και εκτουρκισμου!
Ο Σεμπά μας εκανε να νιωσουμε το μεγαλειο της φυλής των Πομάκων
σε βαθμό που σημερα πολλοί εξ ημων νοίωθουμε Πομακοι!
Μπορει η Ελλαδα να αγνοει τα παιδια της, ομως εμεις οι Ελληνες σημερα
νοιωθουμε περισσοτερο ΠΟΜΑΚΟΙ!
Νοιωθουμε περηφανοι που οι Πομακοι
ειναι συμπατριωτες και αδελφια μας!
Ο Σεμπά δεν φοβήθηκε μυστικες υπηρεσιες, γκριζους λυκους,
Τουρκικα Προξενεια και πολιτικούς!
Ο Σεμπά είναι το παραδειγμα!
Είμαστε ΟΛΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ!
Οχι μονο σημερα, αλλά από σημερα περισσοτερο!
Ο Σεμπά ήταν μικροκαμωμενος το δέμας, αλλά στα ματια μας
ειναι ενας γίγαντας!
Σε ευχαριστώ αδελφε για ολα οσα με εκανες να δω και να καταλαβω!
Για όσα τόλμησες.
Η ζωή σου και ο αγώνας σου απέδειξαν ότι γεννήθηκες
και έζησες ωραίος ως Ελληνας!
Αιωνία σου η μνήμη!
«Νίγιε σμε Πομάτσι»!(Eιμαστε Πομάκοι)!
*Δημοσιογράφου στον Hellas FM της Νέας Υόρκης
και Προέδρου της Παμμακεδονικής Ενωσης ΗΠΑ
Η απάντηση Γεωργιάδη στον Κανάκη. Του διέφυγε πως ο διπλανός του είχε τρία χρόνια δίκη.
«Του διέφυγε ότι ο επί 15 χρόνια συνεργάτης του και μάλιστα
στη διπλανή καρέκλα, είχε τρία χρόνια δίκη;», αναφέρει ο Άδωνις Γεωργιάδης,
στην απάντηση που ανάρτησε μετά την επίθεση που δέχθηκε την Τρίτη
από τον παρουσιαστή του Ράδιο Αρβύλα, Αντώνη Κανάκη.
«Προσέβαλε χιλιάδες σχολιαστές των social media αποκαλώντας τους
υποτιμητικά ότι είναι ο στρατός μου», αναφέρει ακόμα ο υπουργός Ανάπτυξης.
Υπενθυμίζεται ότι είχε προηγηθεί άλλο μήνυμα του Α. Γεωργιάδης σχετικά
με την υπόθεση εκδικητικής πορνογραφίας για την οποία κατηγορείται
ο πρώην συμπαρουσιαστής του Α. Κανάκη, Στάθης Παναγιωτόπουλος,
η οποία αποτέλεσε την αφορμή για την επίθεση του παρουσιαστή.
Ολόκληρη απάντηση του υπουργού Ανάπτυξης στο Facebook, αναφέρει:
Χθες ο κ. Κανάκης στην εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» αποφάσισε,
να επιτεθεί ονομαστικά σε μένα και στο σχετικό μου άρθρο,
λες και εγώ είχα ανεβάσει τα βίντεο.
Αντιπαρέρχομαι το ψεύδος ότι έχω ως στόχο την σάτιρα
και την εκπομπή τους αυτή καθαυτή, είναι γνωστό ότι έχω επαινέσει
το χιούμορ τους πολλές φορές και έχω ανεβάσει βίντεο που με σχολιάζουν
στα δικά μου social media.
Πολλές φορές επίσης σε συνεντεύξεις μου τους έχω διακρίνει
από τον Λάκη Λαζόπουλο και την προπαγάνδα που ασκούσε εκείνος.
Άρα τίποτε προσωπικό δεν είχε η κριτική μου και απλώς σχολίασα
ένα μείζον θέμα της επικαιρότητας.
Επίσης, δηλώνω ότι προσωπικά τους πιστεύω στο ότι δεν το εγνώριζαν
και γενικά είμαι πολύ αντίθετος στην εύκολη κατηγορία.
Έχω υποστεί τέτοιου τύπου συμπεριφορές εναντίον μου και έχω ευαισθησία,
είπαν δεν εγνώριζαν δεν εγνώριζαν, τέλος.
Το έμαθαν τον έδιωξαν, ζήτησαν συγγνώμη, το θέμα θα τελείωνε κάπου εκεί.
Εγώ απλώς επεσήμανα ότι αυτό θα μπορούσε να τους κάνει σοφότερους
από εδώ και μπρος ως προς την κριτική τους προς τους άλλους.
Αντί όμως αυτών ο κ. Κανάκης, εμφανώς ταραγμένος, πότε με αποκαλούσε
αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως (είναι ο κ. Πικραμένος),
πότε Πρόεδρο της Κυβερνήσεως (είναι ο Πρωθυπουργός) κλπ και περίπου
φόρτωσε σε μένα και στην κυβέρνηση μας όλη αυτή την δυσώδη ιστορία.
Και μετά μου απηύθυνε μία σειρά ερωτημάτων στα οποία θέλω
να απαντήσω ψύχραιμα και ξεκάθαρα:
1. Στο ερώτημα πώς επιτρέπουμε να λειτουργούν τέτοιου τύπου sites πιστεύω
ότι δείχνει Παντελή άγνοια του Διαδικτύου.
Πλην αυταρχικών καθεστώτων, στον Δυτικό Κόσμο το διαδίκτυο είναι ελεύθερο,
με όλες τις θετικές και αρνητικές συνέπειες που έχει αυτή η Ελευθερία.
Το πρόβλημα ειδικά όμως τέτοιου τύπου απεχθών sites
είναι και τεχνικά δύσκολο να ελεγχθεί, καθώς ο server μπορεί
να βρίσκεται οπουδήποτε στον πλανήτη.
Δεν θα πω την φτηνή δικαιολογία ότι η ανάρτηση έγινε επί Σύριζα,
θα μπορούσε να γίνει και τώρα.
Κακόβουλοι πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν.
Αν πρέπει να νομοθετήσουμε αυστηρότερη ποινή για ένα τέτοιο αδίκημα
θα ήμουν εξαιρετικά υπέρ (σχετικές σκέψεις νομίζω ήδη υπάρχουν).
Το θεωρώ πολύ σοβαρό και απεχθές.
Γενικά κάθε διαρροή προσωπικών συνομιλιών ή στιγμών χωρίς τη συναίνεση
του άλλου πρέπει να τιμωρείται αυστηρά, διότι αλλιώς θα γίνουμε ζούγκλα.
2. Ως προς την ταχύτητα τώρα της Δικαιοσύνης, η κυρία αυτή πήγε
στο δικαστήριο το 2019 και η Δίκη της ανεβλήθη προφανώς
και λόγω πανδημίας, όπως όλες και διότι ο κατηγορούμενος
πρώην συνεργάτης τους ζήτησε και πήρε αναβολή.
Πρέπει να τρέχει γρηγορότερα η Δικαιοσύνη;
Ναι και ήδη αρχίζει με τις Μεταρρυθμίσεις μας και τρέχει.
Στο Ταμείο Ανάκαμψης και σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα
έχουμε σχεδιάσει με το Υπουργείο Δικαιοσύνης μεταρρυθμίσεις
για ταχύτερη απονομή της Δικαιοσύνης
(Βέβαια ούτε ο κ. Κανάκης ούτε σχεδόν κανένας άλλος δεν έχει πει δημοσίως
μία αντίστοιχη κουβέντα για μένα που 5ο χρόνο τώρα είμαι ακόμη
εξεταζόμενος σε προκαταρκτικό επίπεδο για τη Novartis,
αλλά επειδή εδώ παραβιάζονται τα δικά μου δικαιώματα
όλα καλά και για τον κ. Κανάκη).
Πάντως στην προκειμένη περίπτωση αν οι ίδιοι το είχαν μάθει
και δεν είχαν επιτρέψει στον συνεργάτη τους να ζητήσει αναβολή
τώρα η κοπέλα θα είχε δικαιωθεί.
Για να τα λέμε όπως είναι.
Τέλος στο βασικό τους επιχείρημα ότι άλλο
ένας Θεσμός όπως η Υπουργός
Πολιτισμού και άλλο αυτοί που είναι μία εκπομπή,
νομίζω ότι μάλλον δεν έχουν δει τι έλεγαν τότε.
Συγκεκριμένα έλεγε ο ίδιος ο κ. Κανάκης
με τον κατηγορούμενο δίπλα του:
«….εδώ εμείς μια απλή εκπομπή
και πριν προσλάβουμε κάποιον τον ελέγχουμε
από εκατό μεριές κλπ».
Μα πως γίνεται να το υποστήριζε αυτό και να του διέφυγε ότι ο επί 15 χρόνια
συνεργάτης του και μάλιστα στην διπλανή καρέκλα, ότι είχε 3 χρόνια δίκη
για αυτό το θέμα;…για να μην υπεκφεύγω όμως πάντα ο θεσμός κρίνεται
αυστηρότερα μεν αλλά στην προκειμένη περίπτωση δε πολύ περισσότερο
ευθύνεται ο ίδιος που δεν ήξερε για τον διπλανό του παρά μία Υπουργός
που διορίζει εκατοντάδες από το βιογραφικό και την φήμη τους.
Ως προς την ταχύτητα της αντιδράσεως της τότε δε πολύ σωστά περίμενε
τις επίσημες κατηγορίες, ακριβώς επειδή είναι θεσμός.
Τώρα αν όλα αυτά δεν τα καταλαβαίνει ο κ. Κανάκης ας μην ζητήσει Συγγνώμη
από την κα Μενδώνη. Δικαίωμα του και κρίνεται για αυτό.
Συμβουλευτικά του λέω ότι θα κέρδιζε στα μάτια της Κοινής Γνώμης αν το έκανε.
Στο κάτω κάτω ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω.
Όλοι κάνουμε λάθη και εγώ έχω κάνει πολλά.
Ντροπή δεν είναι να μην κάνουμε αλλά να μην τα αναγνωρίζουμε
και εδώ ο κ. Κανάκης χθες έκανε λάθος.
Προσέβαλε χιλιάδες σχολιαστές των social media αποκαλώντας τους
υποτιμητικά ότι είναι ο «στρατός» μου, δηλ δεν έγραψαν τα χιλιάδες
αυτά σχόλια ελεύθεροι άνθρωποι αλλά υποκινούμενοι από εμένα και θεωρεί
ότι με προσέβαλε λέγοντας ότι νομίζω πως είμαι σε μεσημεριανή εκπομπή….
Όλα αυτά για να αποφύγει να πει μία Γενναία και Δημόσια Συγγνώμη….
...............κρίμα έχασε μια μεγάλη ευκαιρία.
Του εύχομαι να συνεχίσει τις εκπομπές του και το 2022 με μεγάλη επιτυχία,
το χιούμορ και η σάτιρα μας χρειάζονται,
δεν χρειαζόμαστε όμως λαϊκιστές και υποκριτές.
Είμαι βέβαιος ότι αν τώρα στις εορτές όλα αυτά τα σκεφθεί
με μεγαλύτερη ψυχραιμία, θα επιστρέψει, θα κάνει αυτό που πρέπει και πλέον
και προς εμένα, που με προσέβαλε χωρίς λόγο λες και εγώ ανέβασα
τα απεχθή αυτά βίντεο, και θα κερδίσει πάλι την εκτίμηση
του τηλεοπτικού κοινού καθώς το ταλέντο του είναι αναμφισβήτητο.
Καλά Χριστούγεννα κύριε Αντώνη Κανάκη
και Καλές Γιορτές με Υγεία σας Εύχομαι
Υγ. Όλη αυτή η συζήτηση δεν πρέπει να μας απομακρύνει από το μείζον,
ότι εδώ έχουμε μία αθώα κοπέλα που ένας ασυνείδητος την διέσυρε
και αυτήν πρέπει να στηρίξουμε πρώτα και όλες όσες έχουν πέσει θύματα
αντίστοιχων άθλιων συμπεριφορών να προστατεύσουμε.
Δικό μας σχόλιο:
Ποια είναι η γνώμη σας;
Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο
να εκφράζουν πάντοτε
και την δική μας άποψη
αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν
αφορμή για διάλογο.
Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε,
Έναν γόνιμο διάλογο,
με επιχειρήματα όμως.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)