Σάββατο 6 Μαΐου 2017
Κάποτε....στην Κόρινθο. Αναμνηστική, μπρος από το Ζαχαροπωλείο ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ.
Ο Τάσος, η Μαίρη και ο Ρήγας.
Ο Τάσος ήταν φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού...θυμάμαι.
Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Δελημανώλης
αλλά πολλοί Κορίνθιοι τον γνώριζαν ως Τριαναφυλλίδης
από την ταμπέλα του παλιού Ζαχαροπωλείου του
πριν ανοίξει το OLYMPIC.
Στη φωτογραφία απαθανατίζονται στην είσοδο
του παλιού μαγαζιού.
Η Μαίρη ήταν κόρη του καλλιτέχνη χρυσοχόου
από την Κρήτη (έμεναν στην Κόρινθο) Παπαδάκη.
Ο μπέμπης, στη φωτογραφία, είναι ο φίλος μου ο Ρήγας.
Κόρη με φορεσιά από το χωριό Άγιος Βασίλειος.
Ο Γάλος περιηγητής, διπλωμάτης και ζωγράφος Ηenri Belle (Χένρι Μπέλλε),
περνώντας με την συνοδεία του από τον Άγιο Βασίλειο Κορινθίας
απεικονίζει στο οδοιπορικό του Ταξείδι στην Ελλάδα 1861-1874
(τρίτος τόμος, μετάφραση Λίνα Σταματιάδη, Εκδοση ΙΣΤΟΡΗΤΗΣ 1994, σελίδα 149)
την τοπική ενδυμασία μιας γυναίκας του μεγάλου χωριού Άγιος Βασίλειος,
όπως ο ίδιος γράφει.
Ταξίδευε με ολόκληρο καραβάνι από επτά άλογα, εκ των οποίων τα τέσσερα
ήσαν για τον ίδιο και την συνοδεία του και τα άλλα τρία για τις αποσκευές.
Ακολουθεί τον γνωστό από την αρχαιότητα δρόμο Αρχαία Κόρινθος,
Βεληνιάτικα, Σπαθοβούνι, Αρχαίες Κλεωνές, Άγιος Βασίλειος.
Οι τοπικές αγιοβασιλιότικες στολές τότε ήσαν χαρακτηριστικές.
Για τις ντόπιες κοπέλες που τις φορούσαν οι κάτοικοι του Αγίου Βασιλείου
έλεγαν ότι έχουν ντυθεί Βλάχες.
Οι αυθεντικές αυτές στολές- και παρόμοιες- έβγαιναν από τα μπαούλα τις γιαγιάς
τις απόκριες ή σε γάμους ή σε εθνικές γιορτές μέχρι και τα μέσα του εικοστού αιώνα.
Ο Henri Belle εντυπωσιάζεται από το μαντήλι και τα φανταχτερά κρόσσια
που πέφτουν φουντωτά στους ώμους της αγιοβασιλιότισας.
Η κοπέλα κρατάει και μία ξύλινη κανάτα.
Τότε δεν υπήρχαν βρύσες μέσα στο σπίτι.
Οι κοπέλες πήγαιναν με ξύλινες βαρέλες ή κανάτες ή με πήλινα σταμιά
να φέρουν νερό από την κοινή βρύση του χωριού για όλη την οικογένεια.
Και εκεί μάθαιναν τα νέα του χωριού.
Έτσι και όταν πέρασε ο Henri Belle από τον Άγιο Βασίλειο κατέβηκαν
οι Αγιοβασιλιότισες στον δρόμο για να δουν τούς ξένους που ήλθαν
στο μεγάλο χωριό τους, όπως το αποκαλεί ο ίδιος ο Bell.
Μετά από τον Άγιο Βασίλειο ο Μπέλλε περιγράφει τα τείχη
των αρχαίων Κλεωνών (Κουρτέσσα), τα οποία αποκαλεί
«κυκλώπεια και ότι είναι κτισμένα κλιμακωτά σαν εξώστες.»
Σίγουρα μιλάει για τα σωζόμενα και σήμερα διπλά τείχη στο βόρειο μέρος
της Ακροπόλεως των Αρχαίων Κλεωνών.
Γράφει ότι σε αυτά τα μέρη τριγύριζε κάποτε το λιοντάρι που σκότωσε ο Ηρακλής.
Μετά τον Παυσανία, τον Απολλόδωρο και τον Πύρρο τον Θετταλό ο Μπέλλε
είναι ο τέταρτος περιηγητής που εντοπίζει το λιοντάρι του Ηρακλή στις Κλεωνές
και όχι στην Νεμέα.
Τελικά συνεχίζει τον δρόμο του για την Αρχαία Νεμέα (Ηράκλειο).
Τσου ρε Λάκη.....ζήτα πρώτα γονατιστός συγγνώμη από αυτούς που εξαπάτησες.
Ο Λαζόπουλος για την αποφυλάκιση Τσοχατζόπουλου: Η μεταπολίτευση
ελεύθερη πάλι - Τι είπε για τον ΣΥΡΙΖΑ
Με καυστικό τρόπο σχολίασε ο Λάκης Λαζόπουλος μέσω
του blog του την αποφυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Στο κείμενο με τίτλο «Η μεταπολίτευση ελεύθερη πάλι», ο Λάκης Λαζόπουλος
αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Το κελί του Άκη τώρα, ίσως να δεχτεί τον Παπαντωνίου.
Θα έχει λοιπόν η μεταπολίτευση ένα μόνιμο κελί στον Κορυδαλλό, όπου θα βάζει
για λίγο διάστημα έναν κάποιον υπουργό που κατάκλεψε το δημόσιο χρήμα.
Έτσι για τα μάτια του κόσμου, ρε παιδί μου».
Ταυτόχρονα, επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ αναφέροντας ότι
«προτίμησε αντί να γράψει τις σελίδες της νεοπολίτευσης, να γίνει συμπλήρωμα
στις τελευταίες σελίδες της μεταπολίτευσης.
Η χώρα δεν έφυγε τελικά προς τα μπρος.
Υπέκυψε στα τραύματα της».
Αναλυτικά το σχόλιο του Λάκη Λαζόπουλου:
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος βγήκε.
Δίπλα του, η γυναίκα του με έναν κατάμαυρο
ψηλό κότσο στα μαλλιά, καλογυαλισμένη από κρέμες και περιποιήσεις
ινστιτούτου ομορφιάς, με βλέμμα λογικό, καθόλου σαλεμένο,
ζούσε τη μεγαλειώδη στιγμή της δικαίωσης.
Ποιας δικαίωσης;
Ότι όλοι οι κλέφτες του ΠΑΣΟΚ είναι έξω, γιατί μόνο ο Άκης να είναι μέσα;
Όλα έγιναν όπως από την αρχή τα έλεγαν.
Θα μπει λίγο καιρό μέσα ο Άκης, ύστερα αυτοί ξέρουν τους νόμους,
με τους οποίους θα βγουν.
Πρώτα ο Τύπος, έφτιαξε το προφίλ μίας γυναίκας τρελής και τη φωτογράφιζε
δήθεν κρυφά στις «δύσκολες» ώρες στο ψυχιατρείο, με αναμαλλιασμένο μαλλί
που το ίσιωσε η αποφυλάκιση, να προσπαθούνε να σε κάνουν να αισθανθείς ένοχος
που αφήνεις αυτή τη μάνα να υποφέρει τα πάντα, που το έσκασε μία νύχτα
για να δει το παιδί της, αλλά που δεν κατάφερε να το δει, όπως ούτε και εμείς
καταφέραμε να μάθουμε τι έκανε εκείνη τη νύχτα.
Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι μετά τη νύχτα αυτή, δρομολογήθηκε
και η δική της έξοδος και του Άκη.
Ένας κακοπροαίρετος είπε τότε, πως αν έπρεπε να υπογραφούν χαρτιά
για να βγει φρέσκο χρήμα από τις ξένες τράπεζες, δεν θα μπορούσαν οι τραπεζίτες
να μπουν στο ψυχιατρείο να πάρουν τις υπογραφές, γιατί θα τους έβλεπαν.
Κάποιος έπρεπε να βγει για να υπογράψει.
Αλλά αυτά τα λένε οι κακοπροαίρετοι, αν δεν έχεις αποδείξεις δεν μπορείς να θίγεις
πρόσωπα και υπολήψεις και μάλιστα τέτοια πρόσωπα και τέτοιες υπολήψεις.
Σιγά σιγά βρέθηκε και ο τρόπος να λυπηθούμε και τον Τσοχατζόπουλο.
Άρρωστος, γέρος, σαπίσαν τα δόντια του, από δω το φέρανε, από ‘κει το φέρανε,
βγήκε και ο Άκης.
Τάχα μου δεν είχε να βρει τα χρήματα της εγγύησης, γιατί είναι δεσμευμένοι
οι λογαριασμοί και σε μία υπόθεση πλήρους αδιαφάνειας,
έρχεται και ένας αδιαφανής χρηματοδότης να δώσει την εγγύηση.
Μήπως τώρα πρέπει να αρχίσουμε και έρανο για να ζήσουν τα υπόλοιπα χρόνια
της ζωής τους;
Γιατί αλήθεια, χωρίς έσοδα, χωρίς δουλειές, με δεσμευμένους λογαριασμούς,
πώς θα ζήσουν;
Με θράσος περισσό και με ύφος καταδικασμένου άδικα, μίλησε ο Τσοχατζόπουλος
στους δημοσιογράφους, ύστερα ανέβηκε στο τζιπ, κάθισε χαλαρός
στο δερμάτινο κάθισμα του και έφυγε.
Η μεταπολίτευση ελεύθερη!
Το κελί του Άκη τώρα, ίσως να δεχτεί τον Παπαντωνίου.
Θα έχει λοιπόν η μεταπολίτευση ένα μόνιμο κελί στον Κορυδαλλό, όπου θα βάζει
για λίγο διάστημα έναν κάποιον υπουργό που κατάκλεψε το δημόσιο χρήμα.
Έτσι για τα μάτια του κόσμου, ρε παιδί μου.
Να πείθεται ο λαός ότι τιμωρούνται κι αυτοί.
Είναι η απόλυτη ντροπή, είναι η απόλυτη ξεφτίλα, η απόλυτη παρακμή που ζούμε
σε αυτή την χώρα, που ακόμη δεν έχουν εξεγερθεί οι συνειδήσεις μας
για να τα πάρουμε όλα σβάρνα.
Όλοι ξέρουμε, όλοι καταλαβαίνουμε και όλοι νιώθουμε.
Ένα πολιτικό σύστημα σάπιο, σε προχωρημένη σήψη που παρασύρει στο βυθό ότι
υγιές υπάρχει.
Οι νέοι πηδάνε στο εξωτερικό για να γλιτώσουν από το πλοίο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε αντί να γράψει τις σελίδες της νεοπολίτευσης,
να γίνει συμπλήρωμα στις τελευταίες σελίδες της μεταπολίτευσης.
Η χώρα δεν έφυγε τελικά προς τα μπρος.
Υπέκυψε στα τραύματα της.
Και θα συνεχίζουν να περιφέρονται ατιμώρητοι όλοι οι θρασείς
και κλέφτες αυτής της χώρας.
Και καλά θα κάνουν.
Σε λαούς σκυμμένους τέτοιοι πολιτικοί αξίζουν.
Και ναι, βέβαια, είναι αλήθεια.
Ο Τσοχατζόπουλος δεν είναι ο μόνος, το ΠΑΣΟΚ κατάκλεψε σύσσωμο.
Γι’ αυτό έχει νεύρα ο Άκης.
Γιατί αυτός ξέρει τι πήραν οι άλλοι και είναι ακόμα έξω.
Όταν λέει κυβέρνηση Παπανδρέου και Σημίτη, εννοεί ο Παπανδρέου και ο Σημίτης.
Εννοεί, δηλαδή, ότι κλέψαμε όλοι μαζί, γιατί αφήσατε μόνο εμένα μέσα.
Ο μόνος λοιπόν λόγος που έχω να δεχτώ το οργισμένο
και θρασύτατο ύφος του Τσοχατζόπουλου, είναι να πιστέψω ότι μιλώντας
στις κάμερες δεν απευθυνόταν στον λαό.
Απευθυνόταν στον Παπανδρέου, στον Σημίτη, στον Παπαντωνίου, στον Τσουκάτο,
στον Μαντέλη, σε όλους αυτούς που κάποτε θα γίνουν μεγάλες πλάκες μαρμάρινες
που θα γραφτούν τα ονόματα τους.
ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ.
Εκεί θα πηγαίνει ο λαός μια φορά κάθε χρόνο και αντί να καταθέτει στεφάνια,
θα πετάει ντομάτες και μονόευρα.
Πώς να αναπνεύσει κανείς σε αυτή τη χώρα;
Μυρίζει το σάπιο παντού.
Δικό μας σχόλιο:
Τσου ρε Λάκη.....ζήτα πρώτα γονατιστός συγγνώμη
από αυτούς που εξαπάτησες.
Αλλά κι ένα σχόλιο από αναγνώστη της πηγής μας
Κι έτσι οδεύει στη λήθη και αυτό το θλιβερό γεγονός της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Κι έτσι οδεύει στη λήθη μια από τις σημαντικότερες
στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Από αυτές που δεν διδάσκονται στα βιβλία.
Όσο για τους δολοφόνους της Μαρφίν,
δεν θα τους μάθουμε ποτέ;
Πάντως το περασμένο φθινόπωρο δύο άνδρες
που κατηγορήθηκαν κρίθηκαν ομόφωνα αθώοι
από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας.
Αρχικά, οι κατηγορούμενοι και άλλα πρόσωπα
ενεπλάκησαν στην υπόθεση μέσω μίας ανώνυμης
επιστολής ενώ εν συνέχεια υπήρχαν φωτογραφίες
και μαρτυρίες οι οποίες φέρονταν
να τους τοποθετούσαν στο σημείο των επεισοδίων.
Βέβαια, οι μαρτυρίες εν συνέχεια αναιρέθηκαν
και στο ακροατήριο δεν υπήρξε κανένας μάρτυρας
που να τους αναγνωρίζει ως δράστες των επιθέσεων.
Άρα μηδέν εις το πηλίκον….
MARFIN 05/05/2010
Παρασκευή 5 Μαΐου 2017
Πέμπτη 4 Μαΐου 2017
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)