Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Αντ. Α. Αντωνάκος, Τι σημαίνει πραγματικά το Λεξικόν Σούδας;

Ο καλός φιλόλογος Αντώνιος Α. Αντωνάκος,
 αφού αναφέρει επι-γραμματικά τα περιεχόμενα
 του Λεξικού Σούδας και τις υπάρ-χουσες 
πιθανολογήσεις για το όνομά του, επιλύει 
τεκμηριωμένα και πειστικά τον γρίφο 
του τι σημαίνει ακριβώς αυτό το όνομα!
Πρόκειται για δημοσίευση στο ουσιώδες και μαχητικό 
βορειοελλα-δίτικο περιοδικό ΕΝΔΟΧΩΡΑ (τ. 111-112,Ιούνιος 2019).
Διαβάστε - Κάντε λήψη
Αντ. Α. Αντωνάκος, Τι σημαίνει πραγματικά το Λεξικόν Σούδας;
Μπορείτε να αποκτήσετε (download) το Λεξικόν Σούδας πατώντας εδώ.
Γιάννης Βασ. Πέππας, Φιλόλογος

Κόρινθος: Αν μιλάμε ότι θέλετε να φέρετε την ψηφιακή εποχή στην πόλη μας! (ΒΙΝΤΕΟ)

Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019, πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου....

Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019, πρώτη Κυριακή 
του Νοεμβρίου, η είσοδος στους αρχαιολογικούς χώρους, 
τα μουσεία και τα μνημεία του κράτους είναι ελεύθερη.


Το MEGA επιστρέφει στις 20 Νοεμβρίου στους Τηλεοπτικούς μας Δέκτες (Βίντεο)

Επιστρέφει Στις 20 Νοεμβρίου
στους Τηλεοπτικούς Μας Δέκτες 
Δείτε Την Ανακοίνωση Των Εργαζομένων
Οι εργαζόμενοι του Mega ανέβασαν στο Youtube
 ένα βίντεο με το οποίο ανακοινώνουν την επιστροφή 
του καναλιού στις οθόνες μας σε λίγες ημέρες!

Ένα βίντεο σχετικό με την επιστροφή του Mega
 ανάρτησαν στο κανάλι τους στο Youtube
 οι πρώην εργαζόμενοι του σταθμού 
το μεσημέρι του Σαββάτου,
 το οποίο συνόδευσαν με μία ανακοίνωση.
Οι πρώην εργαζόμενοι του MEGA αναφέρονται στο άνοιγμα του καναλιού
 το 1989, δηλαδή 30 χρόνια πριν, καθώς και στο μαύρο που "έπεσε" το 2018,
 ενώ δηλώνουν πως πρόκειται να εκπέμψει ξανά.
 Όπως δηλώνουν στην ανακοίνωσή τους, το Mega θα επιστρέψει
 στις οθόνες μας μέσω της εταιρείας ALTER EGO του Βαγγέλη Μαρινάκη,
 στον οποίον πωλήθηκε το όνομα 
και η ταινιοθήκη του καναλιού την Παρασκευή. 
Συγκεκριμένα, αναφέρουν πως, σύμφωνα με πηγές, το ONE CHANNEL 
δεν θα εκπέμψει ως ONE, αλλά ως Mega Channel στις 20 Νοεμβρίου. 
Φυσικά, μένει να δούμε αν οι πληροφορίες που μεταφέρουν θα επιβεβαιωθούν...
Η ανακοίνωση των εργαζομένων του Mega
Αναλυτικά η ανακοίνωσή τους στο Youtube:
"Ήταν 20 Νοέμβρη 1989, όταν βγήκε στον αέρα το πρώτο 
ιδιωτικό κανάλι της χώρας.
 Το MEGA CHANNEL. Ακολούθησε η επιτυχία.

Η ποιότητα, η ψυχαγωγία, η πρωτοπορία στην ελληνική τηλεόραση.

Το 2012 άρχισαν τα οικονομικά προβλήματα και από το 2016 οι εργαζόμενοι
 άρχισαν να μένουν απλήρωτοι. 
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είχε ξεκάθαρη θέση.
 Ήθελε να χτυπήσει την διαπλοκή που επί χρόνια χρησιμοποιούσε
 ως "διαφημηστήριο" και εντέλει τα κατάφερε το 2018 που ουσιαστικά
 εξαφάνισε το τηλεοπτικό σήμα του MEGA από την DIGEA 
και από τις συνδρομητικές πλατφόρμες. 
Το κανάλι ουσιαστικά, δεν έβαλε ποτέ λουκέτο, χάρη στους εργαζόμενους
 και στην πλούσια ταινιοθήκη του, 
που μέχρι και αυτή τη στιγμή κάνει live μετάδοση μέσω ίντερνετ.

1η Νοέμβρη ήταν προγραμματισμένος ο διαγωνισμός για την πώληση 
του ονόματος του MEGA και της ταινιοθήκης του 
(Γενικό αρχείο, σειρές, τρέιλερ και άλλα) την οποία αγόρασε
 έναντι 33.999.999 ευρώ η εταιρία του Βαγγέλη Μαρινάκη, ALTER EGO 
με σκοπό να ενισχύσει το κανάλι του, ONE CHANNEL, 
το οποίο σύμφωνα με πηγές, δεν θα βγει ποτέ ως ONE,
 αλλά στις 20 Νοέμβρη θα εκπέμψει κατευθείαν ως MEGA CHANNEL, 
όπου είναι και τα γενέθλια του!"
ΠΗΓΗ
To βίντεο των εργαζομένων του Mega
Δείτε το βίντεο στον λογαριασμό του MEGA:

Το τελευταίο αντίο στο Γιάννη Σπανό στο Κιάτο (ΒΙΝΤΕΟ)


ΒΙΝΤΕΟ – Ερντογάν: Η Τροία είναι μέρος της ιστορίας μας! Η Ωραία Ελένη μιλάει τουρκικά.

Μιλώντας έξω από το Μουσείο της Τροίας, είπε: «Το μουσείο της Τροίας
 που εγκαινιάζουμε σήμερα είναι το τελευταίο παράδειγμα της προσπάθειάς μας
 να μεταφέρουμε την ιστορία μας στις επόμενες γενιές. 
Η Τροία, με την ιστορία των 50.000 ετών είναι από τα σημαντικότερά μας
 αρχαιολογικά μνημεία, το οποίο είναι υπό την προστασία της Ουνέσκο από το 1998».
Το πιο εντυπωσιακό και εκτός κάθε λογικής πλέον είναι ότι μπαίνοντας ο επισκέπτης
 στο μουσείο συναντά την Ωραία Ελένη αλλά και τον Αχιλλέα 
και μόλις πλησιάσουν ενεργοποιείται ένας αισθητήρας 
και τα δυο αυτά πρόσωπα, μιλούν τουρκικά!

Αν μη τι άλλο είναι λάθος............ας είναι κάποιοι πιο προσεκτικοί με τις λέξεις που χρησιμοποιούν.

Σε ανάμνηση των θαυμάτων του Αγίου σε καθοριστικές στιγμές 
της ιστορίας της Κέρκυρας, έχουν καθιερωθεί τέσσερις λιτανείες
 του σκηνώματός του κάθε έτος, οι οποίες διεξάγονται με ιδιαίτερη λαμπρότητα
 και την πάροδο του χρόνου έχουν αποκτήσει και τουριστικό χαρακτήρα:

Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου («Πρωτοκύριακο»),
 για την απαλλαγή του νησιού από πανώλη. Καθιερώθηκε το 1673.
Την Κυριακή των Βαΐων, για την απαλλαγή του νησιού από πανώλη.
 Καθιερώθηκε το 1630.
Το Μεγάλο Σάββατο για την απαλλαγή του νησιού από λιμό, λόγω σιτοδείας. 
Είναι πιο παλαιά λιτανεία και χρονολογείται από το 1553.
Την 11η Αυγούστου για τη διάσωση του νησιού από τους Τούρκους το 1716.
Ο Άγιος Σπυρίδων είναι προστάτης των αγγειοπλαστών
 και της διάσημης ρωσικής οικογένειας των Τολστόι.

Απολυτίκιο Αγίου Σπυρίδωνα

Της συνόδου της πρώτης ανεδείχθεις
υπέρμαχος και θαυματουργός
Θεοφόρε Σπυρίδων, πατήρ ημών,
διό νεκρά συ εν τάφω προσφωνείς
και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες,
και εν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς
αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοι, Ιερώτατε.
Δόξα τω σε δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι,
Δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ίασιν.

Λαογραφία
Στην Κέρκυρα, την τιμητική τους έχουν οι «τηγανίτες τ’ Αγιού», 
την παραμονή της εορτής του Αγίου Σπυρίδωνα. 
Ένα έθιμο με ιστορία 400 χρόνων, που προστάζει να μοιράζονται
 ή να πωλούνται πλέον, οι περίφημοι λουκουμάδες της περιοχής.
Ξεκίνησε, όπως αναφέρουν οι Κερκυραίες, από την ανάγκη να μπορέσει 
ο πιστός λαός να αντέξει την αγρυπνία, το «βεγγιόλι»,
 πλάι στον Άγιο Σπυρίδωνα, που το ιερό του σκήνωμα ήταν 
και παραμένει ανοιχτό για προσκύνημα.

Πλανόδιοι πωλητές, με τα περίτεχνα καροτσάκια τους στήνονται από νωρίς 
σε κάθε δρόμο, σε κάθε καντούνι, και τηγανίζουν λουκουμάδες 
πλημμυρισμένους με φρέσκο ευωδιαστό μέλι και κανέλα. 
Τη συνταγή την κρατάνε ως επτασφράγιστο μυστικό, 
κοινό χαρακτηριστικό όμως είναι ότι οι λουκουμάδες είναι αρκετά μεγάλοι,
 πολύ χορταστικοί και ιδιαίτερα νόστιμοι.

Ανήμερα της εορτής του Αγίου, η Κέρκυρα γιορτάζει, φοράει τα καλά της
 και μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, οι φιλαρμονικές του τόπου 
παρελαύνουν στα καντούνια παιανίζοντας εύθυμα εμβατήρια
 αλλά και χριστουγεννιάτικα τραγούδια, καθώς η εορτή
 του Αγίου Σπυρίδωνα σηματοδοτεί
 και επίσημα στο νησί την έναρξη των Χριστουγέννων.
Μεγάλες στιγμές έζησε για άλλη μια φορά η ιερατική κοινότητα
 της Μονής Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος, αφού ο μητροπολίτης Κέρκυρας
 Νεκτάριος επισκέφθηκε τη μονή και έφερε μαζί του 
και μια ιερή παντόφλα του πολιούχου της Κέρκυρας, 
του Άγιου Σπυρίδωνα.
 Όπως διαβάζουμε στο vimaorthodoxias.gr:

«Τζόκερ», μία αναμασημένη συστημική αμερικανιά!

Τόσες διθυραμβικές κριτικές για κινηματογραφική ταινία 
δεν ξαναδιάβασα τα τελευταία χρόνια: Τι «η πιο ανατρεπτική 
και διφορούμενη ιστορία της φετινής κινηματογραφικής χρονιάς!»
 «Αριστούργημα!» «Σπουδαία ταινία!» Τι «γροθιά στο στομάχι!» 
Τι « αντισυστημική!» Τι «ενάντια στο κατεστημένο, στον καθωσπρεπισμό,
 στην καταπίεση!...» Άσε ο ντόρος για την απαγόρευση παρακολούθησής της, 
με δήθεν το φόβο του κρατικού κατεστημένου, 
μη ξεσηκωθούν εναντίον του οι 18άρηδες! Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!

Το σενάριο χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και ανατροπές, αφελέστατο ως πλοκή, 
μπάζει από παντού, καθότι ακόμα και ο επιθεωρητής Κλουζώ θα εξιχνίαζε, 
σε λίγες ώρες, το έγκλημα στο μετρό, τερματίζοντας την παραπέρα πορεία 
του πρωταγωνιστή!... 
Άσε που η δολοφονία τριών πολιτών σε μετρό, ποτέ δεν συνεπαίρνει,
 δεν κινητοποιεί, τα πλήθη, που δεν γνώριζαν καν τα κίνητρα του εγκλήματος!... 
Άσε που δήμαρχοι και πολιτικοί δεν περπατούν οικογενειακώς, 
απροστάτευτοι, σε κακόφημα νυχτερινά σοκάκια κ.λ.π.

Από αντισυστημική κ.λ.π. άλλα αντ’άλλων! 
Αυτή η ταινία, (πέρα για πέρα συστημική) όχι μόνο δεν ξεσηκώνει, 
δεν συνεπαίρνει, δεν εμπνέει, δεν εξεγείρει ούτε ενήλικους ούτε ανήλικους, 
τουναντίον προσπαθεί να οδηγήσει τον πολίτη στο λαγούμι του 
και στην καθημερινότητά του, υπενθυμίζοντάς του απλά να προσέχει,
 μιας και όλο και κάποιος τρελός θα βρεθεί στο δρόμο του. 
Σε γενικές γραμμές, μία καλή 
κινηματογραφική συνηθισμένη αμερικανιά, 
από τις αμέτρητες του είδους της, 
χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, 
πέραν της σπουδαίας ερμηνείας του Γιόακιν Φίνιξ 
στο ρόλο του προβληματικού Άρθουρ Φλεκ (Τζόκερ),
 άξιας για Όσκαρ, εφάμιλλης βέβαια 
αρκετών άλλων ερμηνειών που πήραν Όσκαρ.

Ξόδεψε λέει η Warner Bross ένα σκασμό δολάρια
 για την πραγματοποίηση της ταινίας! 
Που, πότε; 
Τρακάροντας πεντέξι αυτοκίνητα; 
Μένω με την απορία: Γιατί τόσο ντόρος, τόσο λάμψη,
 τόσες εξαίσιες κριτικές περί ταινίας του αιώνα; 
Υπάρχει απάντηση;
Στέφανος Πρίντσιος
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν απαραίτητα 
και την δική μας άποψη αλλά 
τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν αφορμή
για διάλογο και μόνο.
Δικό μας σχόλιο:
Προσωπικά δεν είδα ακόμη την ταινία.
"Αντιστέκομαι" ακόμη στον πειρασμό
λόγω του ότι σε ανάλογες 
πολυδιαφημιζόμενες ταινίες κάποιες φορές 
έχω απολαύσει απλά μια πατάτα.

Αυτά θα τα καταδικάσει κανείς;

Αν Ήταν Τζαμί Όμως; Ακόμη Μια Επίθεση Σε Ναό! 
Και Κανείς Δεν Ενδιαφέρεται 
Αφού Οι Δράστες Είναι “Προοδευτικοί”!
Ακόμη μια επίθεση σε Ιερό Ναό είχαμε. 
Αυτή την φορά στην Νέα Σμύρνη. 
Την πολλοστή.
 Τα τελευταία χρόνια οι επιθέσεις κατά ορθόδοξων ναών, κατά παρεκκλησίων
 κατά οποιουδήποτε κτηρίου έχει θρησκευτικό χαρακτήρα της Ορθοδοξίας μας,
 έχουν γίνει “κανόνας”. 
Κανείς όμως επίσημος δεν καταδικάζει, κανείς δεν βγαίνει
 να κάνει σχετικές δηλώσεις. όπως θα έκανε εάν αυτό γινόταν 
σε ιερό κάποιας άλλης θρησκείας. Γιατί άραγε;
Και εάν τολμήσει κανείς να το κάνει, τον περιλαμβάνουν τα διάφορα 
μέσα της αριστεράς, τα διάφορα Luben και εφημερίδες των συντακτών 
και προσπαθούν να τον γελοιοποιήσουν!
Βλέπετε το να χτυπάς ορθόδοξους ναούς είναι “in” και “trendy” 
γιατί η Εκκλησία ανήκει στους θεσμούς, που η αριστερά θέλει να καταργήσει.
 Και η δεξιά φοβάται μην την κακοχαρακτηρίσουν!
Και οι Εκκλησίες είναι μέρος της Ταυτοτητάς μας, άρα νόμιμοι στόχοι!
Οι επιθέσεις σε ορθόδοξους ναούς έχουν γίνει “καθημερινότητα”
Αντιεξουσιαστές και αριστεριστές πυκνώνουν
 τις επιθέσεις τους και κανείς δεν μιλά!
righter.gr
Αντί για δικό μας σχόλιο:

Σημαιοφόρος από την Αφρική: Νιώθω Ελληνίδα - Δεν ένιωσα κανένα αίσθημα υποτίμησης.

Στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου η 17χρονη Μέρσι τράβηξε πάνω της 
όλα τα βλέμματα. Χθες βρέθηκε άθελα της στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης 
Μητσοτάκη-Τσίπρα στη συζήτηση στη Βουλή. 
Η 17χρονη μαθήτρια και σημαιοφόρος μίλησε στον ΣΚΑΪ για την ζωή της 
στην Ελλάδα και τα όνειρα της.  

«Νιώθω σαν να είμαι μία Ελληνίδα επειδή έχω μεγαλώσει εδώ. 
Γεννήθηκα εδώ. 
Πάω σχολείο εδώ.
 Ό,τι κάνουν οι Έλληνες κάνω και εγώ. 
Σήμερα το πρωί είδα αυτή την συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη 
και η αλήθεια είναι ότι χάρηκα πάρα πολύ.
 Δεν το περίμενα. 
Βλέπουν ότι δεν είναι μόνο Έλληνας μπορεί να είναι οποιοσδήποτε σημαιοφόρος»,
 είπε η Μέρσι. 

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια. 
Οι γονείς της ήρθαν από την Νιγηρία στην Ελλάδα πριν από 20 χρόνια. 
«Αυτός είναι ο κύριος λόγος που ήρθαν οι γονείς μου στην Ελλάδα 
για οικονομικούς λόγους. 
Ώστε να βρουν ένα καλύτερο μέλλον.
 Μερικές φορές νιώθουν πιο Έλληνες από τους Έλληνες»,
 ανέφερε με χαμόγελο η 17χρονη. 

Στην παρέλαση κέρδισε τον θαυμασμό όλων.
 Δεν ήταν η πρώτη φορά, όμως, που κρατούσε την ελληνική σημαία.
 «Ήμουν σημαιοφόρος τρεις φορές.
 Μία στο δημοτικό, μία στο γυμνάσιο και τώρα στο λύκειο. 
Και στις τρεις φορές ήμουν παρά πολύ χαρούμενη και συγκινημένη επειδή
 τα κατάφερα και κάθε φορά ανταμείβονται οι κόποι μου μέσω αυτού.
 Δεν έχω δει να μου πουν: γιατί είσαι σημαιοφόρος.
 Όλοι ήταν πολύ υποστηρικτικοί και δεν ένιωσα κανένα αίσθημα υποτίμησης 
και απορίας γιατί είμαι σημαιοφόρος», είπε η Μέρσι.

Οι συμμαθητές της ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι με την επιτυχία της. 
«Οι συμμαθητές μου όλοι πολύ χαρούμενοι 
και πιο χαρούμενοι από μένα επειδή τα κατάφερα.
 Συνεχώς μου λένε μπράβο Μέρσι και σου αξίζει», εξήγησε η 17χρονη. 

Διαβάζει καθημερινά πολλές ώρες προκειμένου να πετύχει τα όνειρα της.
 «Θέλω να σπουδάσω ιατρική και ειδικότητα καρδιολογία. 
Είναι κάτι που το ήθελα από μικρή και ευελπιστώ να τα καταφέρω», 
παραδέχθηκε η 17χρονη. 

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Αυτή η φωτογραφία...πρέπει να "πάει" παντού. Κοινοποιήστε την!

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Αφού μιλάμε για παρελάσεις... τα κρυμμένα χαρτιά της ιστορίας καλό είναι να μαθαίνονται. (ΒΙΝΤΕΟ)

Για να μην ξεχνιόμαστε.....
 Ο Χίτλερ δεν ήταν μόνος του ...........
........................αλλά μαζί με τον Στάλιν.
Οι κοινή παρέλαση του Κόκκινου στρατού και των φασιστών της Βέρμαχτ
 (με ελληνικούς υπότιτλους)

Κόρινθος: Καλωσορίσαμε τον Νοέμβριο με τον καλύτερο τρόπο. (5 φωτογραφίες)


Αν ήταν τα θηράματα αρκούντως οπλισμένα.......

Πάντοτε μια ερώτηση θα ήθελα να κάνω
σε κάποιους φίλους κυνηγούς που βγαίνουν να  θηρεύσουν  
λαγούς, πουλιά και γενικά σκοποβολή να κάνουν
και σε θηράματα απλώς για να τα βαλσαμώσουν.

Θα ήθελα λοιπόν κι εγώ απλά να τους ρωτήσω
αν το ίδιο θα ‘καναν, το σπόρ, όπως το λένε,
αν ήταν τα θηράματα αρκούντως οπλισμένα 
με ίδια όπλα σαν κι αυτά που κουβαλούν κι εκείνοι.

Ρητορική ερώτηση γιατί δεν αμφιβάλω
πως πιθανόν απάντηση ίσως και να μην πάρω.
                      Πάν Καρτσωνάκης 

Κυκλοφόρησε, στο διαδίκτυο....και κάποιοι το βρίσκουν πολύ αστείο...Εσείς;


Ανέβα και συ σ' ένα καφάσι, να γίνεις επίσημος.

Του Ανδρεά Ζαμπούκα
Πάντα είχα πρόβλημα με τις σοβαρές φάτσες των ανθρώπων.
 Σε ομιλίες, σε εκδηλώσεις, σε συναθροίσεις, στα παράθυρα των τηλεοράσεων. 
Τι να σκέφτεται έλεγα μέσα μου; 
Γιατί είναι τόσο αυστηρός, όσο οι άλλοι μιλούν; 
Μέχρι που άρχισα να παρατηρώ κι εμένα. 
Πολλές φορές με το ίδιο ύφος σοβαροφάνειας, άλλο να σκέφτομαι 
κι άλλο να δείχνει το πρόσωπό μου...

Ένας λαός κρίνεται, εκτός των άλλων, και από την αίσθηση του γελοίου.
 Όχι τόσο από το χιούμορ που διαθέτει, αλλά την αντίληψη του γελοίου.
 Γιατί το χιούμορ έχει να κάνει με την πνευματικότητα που η ίδια η φύση 
δίνει στον άνθρωπο ενώ το άλλο, είναι ζήτημα αγωγής.

Η υποκρισία, όπως έλεγε ο Taylor, είναι το τίμημα που η κακία οφείλει στην αρετή. 
Ένα παιχνίδι διεκδίκησης της αποδοχής δια της σοβαροφάνειας ή της σύγκλισης
 με μία  εμπεδωμένη νόρμα συμπεριφοράς στην κοινωνία.

Μία καλή περίπτωση τέτοιου χαρακτήρα
 ήταν - και παραμένει- ο Γιώργος Κατρούγκαλος.  
Γιατί ήταν  ο μόνος, στην προηγούμενη  κυβέρνηση, που σήκωνε 
κίνημα διαμαρτυρίας στον εαυτό του, αλλά ήταν και ο μοναδικός
 που το πετύχαινε  μ΄έναν ξεχωριστό τρόπο.

Έσπαγα το κεφάλι μου να βρω ποιον μου θυμίζει.
 Τελικά το βρήκα.
 Ο Κατρούγκαλος είναι σαν εκείνους τους υποχθόνιους Γερμανούς 
στις ελληνικές ταινίες που σε ξεγελούν με την ευγενική τους συμπεριφορά. 
Ακούνε κλασική μουσική, παίζουν οι ίδιοι πιάνο, είναι γεμάτοι αβρότητα
 με τις κυρίες και δεν ξεχνούν να υπενθυμίζουν σε όλους την ευγενική τους καταγωγή. 
Την ώρα δε της ανάκρισης, όταν μπαίνει στο δωμάτιο ο Έλληνας της Αντίστασης, 
του μιλάει όμορφα, με κατανόηση, του προσφέρει τσιγάρο 
και τον κάνει να αισθανθεί άνετα. 
Στο τέλος όμως, ξεσπάει σε γέλιο σχιζοφρενούς, όταν τον παρακολουθεί 
με σατανική ικανοποίηση να οδηγείται στο απόσπασμα για εκτέλεση...

Στην αντίπερα όχθη τώρα, οι δεξιοί και αρκετοί γηγενείς του πρώτου ΠΑΣΟΚ, 
έχουν άλλο προφίλ. 
Δεν αρκούνται στην σοβαρή φάτσα και στο απλανές βλέμμα 
του βαθυστόχαστου ηγέτη. 
Αγωνιούν να γίνουν ψηλότεροι και ψάχνουν συνεχώς «βάθρο». 
Στη Βουλή ανεβαίνουν όπου βρουν.
 Στα έδρανα, στα πάνω σκαλοπάτια, στο βήμα. 
Στις πλατείες, σε ξύλινες πίστες. 
Στο γήπεδο, στο πάνω μέρος του διαζώματος των VIP.
 Στο αεροπλάνο στην πρώτη θέση.

Και στις παρελάσεις, οι δήμαρχοι σε αυτοσχέδιες εξέδρες.  
Όπου βρουν. 
Αρκεί να βάλει ο συμβασιούχος τους μία γαλάζια τσόχα να κρύψει 
το πλαστικό καφάσι για την «υπερύψωση» του ανδρός, 
ενώπιον θεού και εθνικών θεαμάτων.

Τώρα που κόπασε ο τραγέλαφος των εθνικών εξάρσεων
 και της εθνομηδενιστικής σοφίας, έμεινε για το τέλος,
 η πιο χαρακτηριστική εικόνα του τριημέρου: ο δήμαρχος 
πάνω στο καφάσι-εξέδρα για να είναι πιο ψηλός απ΄τους άλλους.
 Για να μπορεί να ατενίζει με δέος και υπερηφάνεια τους μαθητές
 να παρελαύνουν μπροστά του. 
Σαν τον Μοναρχίξ, τον αρχηγό του γαλατικού χωριού πάνω
 στην ασπίδα των κουβαλητών του.

O Miles Gloriosus είναι μία ρωμαϊκή θεατρική κωμωδία του Πλαύτου 
που παραπέμπει στην διακωμώδηση του ηρωικού προτύπου της εποχής. 
Αυτός «ένδοξος στρατιώτης» θα μπορούσε να αποτελεί πρότυπο φαιδρότητας 
για κάθε πολιτικό που ατενίζει με ένδοξο ύφος  παρελάσεις και εθνικά δρώμενα. 
Έμπλεος ανωτερότητας που μετά βίας ξεπερνάει το ελάχιστο μπόι του…

Λαμία: Γιατί Πλακώθηκαν Στο Ξύλο Δύο Παρέες Αλβανών - Έβριζαν Τους Έλληνες Στα Αλβανικά

Ένα ασυνήθιστο επεισόδιο που εξελίχθηκε σε συμπλοκή, έγινε νωρίς
 το βράδυ της Πέμπτης (31-10-2019) σε καφενείο που βρίσκεται κοντά 
στη συμβολή των οδών Λεωνίδου και Πανουργιά στη Λαμία,
 μεταξύ δύο ομάδων Αλβανών.

Η πρώτη παρέα έβριζε τους Έλληνες στα αλβανικά, μέχρι που ένας άλλος 
Αλβανός τους “έβαλε” στη θέση τους και τους έδειρε ομαδικώς.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μια παρέα Αλβανών, που είχαν πιει
 και κάποια τσιπουράκια παραπάνω, έβριζαν τους Έλληνες,
 μιλώντας μεταξύ τους Αλβανικά. 
Όμως ένας άλλος συμπατριώτης τους που άκουγε τα όσα έλεγαν για τους Έλληνες 
και την Ελλάδα, τους έκανε παρατήρηση και τους είπε να σταματήσουν.

Οι συμπατριώτες του όχι μόνο δεν συμμορφώθηκαν αλλά άρχισαν να βρίζουν 
και τον ίδιο, ενώ τρεις από αυτούς σηκώθηκαν
και κινήθηκαν απειλητικά εναντίον του. 
Μάλιστα ο ένας από αυτούς άρπαξε και μια καρέκλα για να τον χτυπήσει.

Μόνο που η συνέχεια δεν ήταν αυτή που φαντάζονταν.
Ο συμπατριώτης τους αποδείχθηκε σκληρό καρύδι, 
αφού κατάφερε να δείρει και τους τρεις. 
Στο σημείο έφτασε αμέσως η αστυνομία που κλήθηκε από άλλους θαμώνες, 
αφού το καφενείο είχε μετατραπεί σε ρινγκ. 
Τελικά έγιναν προσαγωγές των εμπλεκομένων και η συνέχεια θα δοθεί στο Α.Τ. Λαμίας.

Ο Α.Φλαμπουράρης Θεωρεί «Happening» Την Γελοιοποίηση Της Παρέλασης Και Της Μνήμης Των Πεσόντων Του '40

«Happening» ήταν σύμφωνα με τον Αλέκο Φλαμπουράρη 
η γελοιοποίηση των πεσόντων του '40 στην παρέλαση.
«Δεν υπάρχει περίπτωση να διαφωνήσω με την νεολαία μας.
 Εξάλλου την θέση αυτή την έχουμε χρόνια. 
Αν όχι κατάργηση, τουλάχιστον προσαρμογή στον 21ο αιώνα. 
Να αποκτήσει ένα σύγχρονο ουσιαστικό και ελκτικό στη νεολαία και τον κόσμο,
 περιεχόμενο και μορφή» δήλωσε σήμερα ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ 
Αλέκος Φλαμπουράρης όταν ρωτήθηκε στη Βουλή 
για τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που πρότεινε κατάργηση των παρελάσεων.

Αναφερόμενος στην παρέλαση των κοριτσιών στη Νέα Φιλαδέλφεια 
αλά Monty Python ο Αλέκος Φλαμπουράρης σημείωσε:

«Ήταν ένα happening με μεστό όμως περιεχόμενο, με βάση το κείμενο που διάβασα. 
Μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς αλλά δεν βρίζεις, δεν υποτιμάς, 
δεν παραληρείς εναντίον τους. Με τη νεολαία συζητάμε…»

Η ψήφος των αποδήμων του Σουλτανάτου του Ομάν.

Ο Επίτιμος πρόξενος της Ελλάδας στο Σουλτανάτο του Ομάν 
Ηλίας Νικολακόπουλος μας πληροφορεί ότι την περασμένη Κυριακή 
οι υπήκοοι του Σουλτανάτου που ζουν εκτός Ομάν ψήφισαν
 μέσω της τηλεφωνικής τους συσκευής για τους εκπροσώπους της Κάτω Βουλής. 
Διαβάζω το κείμενο που μας έστειλε ο κ. Νικολακόπουλος και κλαίω. 
Αλλά, να πούμε και του Θεοδωρικάκου το δίκιο.
 Στο Ομάν, κύριε Νικολακόπουλέ μας, δεν έχουν ΚΚΕ!

Σας παραθέτω ολόκληρο το άρθρο που μας έστειλε ο κ. Νικολακόπουλος.
 Κι αφού κλάψουμε όλοι μαζί παρέα, στην συνέχεια θα πρέπει να πούμε
 ορισμένα πράγματα έξω από τα δόντια. 
Διότι εμείς οι ίδιοι που εγκαλούμε σήμερα την κυβέρνηση γιατί έκανε εκπτώσεις 
από τις αρχικές της θέσεις, θα ήμασταν εκείνοι που θα της ζητούσαμε εξηγήσεις
 σε περίπτωση που είχε υιοθετήσει τη… δική μας «σκληρή γραμμή» 
και οδηγούμασταν έτσι σε αδιέξοδο. 
Σε αυτή την περίπτωση θα περιμέναμε την επόμενη δεκαετία για να συζητήσουμε
 εκ νέου το θέμα. 
Χωρίς άλλες παρεμβάσεις, το άρθρο του κ. Νικολακόπουλου:

Στο Σουλτανάτο του Ομάν ψηφίζουν ηλεκτρονικά. 
Εμείς;
«Το Σουλτανάτο του Ομάν είναι μία "παλιά" αραβική χώρα, 
στο νοτιοανατολικό άκρο της Σαουδαραβικής Χερσονήσου. 
Το Ομάν είναι περίπου 2 φορές μεγαλύτερο σε έκταση από την Ελλάδα 
και ο πληθυσμός των Ομανών αριθμεί περίπου 2,5 εκατομμύρια. 
Από το 1970, την αρχή της βασιλείας του σημερινού Σουλτάνου Καμπούς 
μπιν Σαΐντ αλ Σαΐντ (ο τρίτος μακροβιότερος μονάρχης του κόσμου), το Ομάν
 έχει γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη σε υποδομές, υγεία, εκπαίδευση, 
σε μία περίοδο που δικαίως ονομάζεται η "Αναγέννηση" του Ομάν.

Το Ομάν έχει την Άνω Βουλή που ορίζεται από εκπροσώπους
 επιλεγμένους από τον Σουλτάνο και την Κάτω Βουλή,
 τα μέλη της οποίας εκλέγονται κάθε τέσσερα χρόνια.

Την Κυριακή, 27 Οκτωβρίου του 2019, οι υπήκοοι του Σουλτανάτου του Ομάν, 
ψήφισαν για τις 86 θέσεις της Κάτω Βουλής (Majlis al Shoura). 
Συνολικά ψήφισαν 713.335 Ομανοί πολίτες σε εκλογικά τμήματα
 ανά την επικράτεια. 
Την προηγούμενη ημέρα, Σάββατο, όσοι Ομανοί πολίτες βρίσκονταν 
στο εξωτερικό, μπορούσαν να ψηφίσουν είτε στις κατά τόπους πρεσβείες
 και προξενεία είτε μέσω της τηλεφωνικής τους συσκευής.

Όλοι ψήφισαν ηλεκτρονικά, τόσο εντός όσο και εκτός Ομάν. 
Πώς; 
Οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι που έχουν καταχωρημένους 
τηλεφωνικούς αριθμούς σε εταιρείες τηλεπικοινωνιών με βάση το Ομάν, 
με ενεργοποιημένο PKI 
(public key infrastructure ή αριθμό υποδομής δημόσιου κλειδιού). 
Αφού ενεργοποιήσουν τον αριθμό αυτό, «κατεβάζουν» την αντίστοιχη 
εφαρμογή από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών 
(https://www.moi.gov.om/en-om#) και δικαιούνται να ψηφίσουν.

Εννοείται πως το Κράτος του Ομάν προσπαθεί να αυξήσει τους ψηφοφόρους,
 που από τις προηγούμενες εκλογές του 2015 αυξήθηκαν κατά 16,5%.
 Το Υπουργείο Εσωτερικών εκπαιδεύει τους υπευθύνους των εκλογών 
για την απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος και μέχρι στιγμής
 δεν έχουν υπάρξει προβλήματα.

Άλλες χώρες που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό σύστημα ψηφοφορίας 
για τις εθνικές και τις δημοτικές τους εκλογές, 
πέραν της γνωστής Εσθονίας, συμπεριλαμβάνουν την Ινδία,
 τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,
 την Βραζιλία και τις Φιλιππίνες.
Εμείς γιατί δεν μπορούμε ή γιατί δεν θέλουμε»;
Συζώντας με το ΚΚΕ ή αλλιώς πού ο Τάκης Θεοδωρικάκος
 μπορεί να βρει το δίκιο του…

Ο Τάκης Θεοδωρικάκος, ο υπουργός των Εσωτερικών και αρχιτέκτονας 
του νομοσχεδίου για τους Έλληνες του εξωτερικού, έχει τύχει σκληρής
 κριτικής από μια μερίδα των φιλελευθέρων. 
Η κριτική αυτή έχει μία σωστή βάση. 
Κοιτώντας κανείς το ζήτημα αφ' υψηλού μπορεί να εγκαλέσει την κυβέρνηση 
γιατί υποχώρησε στις αξιώσεις του ΚΚΕ. 
Η απάντηση από την άλλη πλευρά είναι προφανής και έχει εξίσου ισχυρή βάση:
 «Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να υπάρξει μια κάποια συμφωνία. 
Δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να συγκεντρωθούν 200 ψήφοι». 
Κι αυτό είναι αλήθεια.
 Οι 200 ψήφοι δεν μαζεύονται διαφορετικά.

Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θα έπρεπε να επιμείνει σε μία λογική
 του «όλα ή τίποτα», η οποία και θα είχε ως τελικό αποτέλεσμα
 να εισπράξουν οι Έλληνες του εξωτερικού το απόλυτο τίποτα. 
Αν αυτό ήταν το ζητούμενο, τότε ναι ο κ. Θεωδωρικάκος απέτυχε. 
Αν έπρεπε να πετύχει ένα κάποιο αποτέλεσμα, τότε τα έχει καταφέρει. 
Πήρε κάτι. 
Το 20%, το 30%; 
Ως ποσοστό μπορεί να είναι μικρό, αλλά σίγουρα είναι μεγαλύτερο 
από το απόλυτο τίποτα.
 Χρειάστηκε να διαπραγματευτεί γι αυτό με το ΚΚΕ.
 Με αυτούς είχε η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί. 
Το ΚΚΕ έτυχε στον δρόμο της κυβέρνησης και ο ΣΥΡΙΖΑ. 
Αυτά τα κόμματα επέλεξε ο ελληνικός λαός.

Να πούμε και κάτι ακόμη! 
Ας γίνει το πρώτο βήμα και οι Έλληνες του εξωτερικού που θεωρούν
 (και σωστά θεωρούν) ας έρθουν στην Ελλάδα στις επόμενες εκλογές 
κι ας δώσουν μία μεγαλύτερη πλειοψηφία στα κόμματα 
της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ
 που έχουν μια ξεκάθαρη θέση για την ψήφο τους! 
Έτσι θα μπορέσουν στην επόμενη Βουλή 
τα δύο αυτά κόμματα να συγκεντρώσουν χωρίς εκπτώσεις τις 200 ψήφους. 
Δεν το έκαναν χτες, ας το κάνουν αύριο.

Δεν είναι νίκη η νέα ρύθμιση. 
Έχουμε όλοι μας σοβαρές επιφυλάξεις απέναντι στις υιοθετούμενες ρυθμίσεις. 
Αλλά είναι μια αρχή.
 Λένε οι επαΐοντες ότι υπάρχει θέμα Συνταγματικότητας. 
Φαντάζομαι ότι το θέμα αυτό θα το λύσουν τα Δικαστήρια.
 Το πολιτικό θέμα, όμως, πρέπει να μπει στην σωστή του βάση. 
Κι αυτό έχει να κάνει με το πώς αντιμετωπίζει η αριστερά τους Έλληνες
 του εξωτερικού και πως αλλιώς μπορούσε να είναι αποτελεσματική 
η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με δεδομένο ότι χρειάζεται τους 200 ψήφους. 
Κι επειδή στο σημείο αυτό μπορεί κάποιος να πει ότι θα ήταν προτιμότερο 
για την κυβέρνηση Μητσοτάκη να παραμείνει πιστή στις θέσεις της
 και να διεκδικήσει το δίκιο της στο μέλλον, θα σας θυμίσω ότι και το 2015
 στο δημοψήφισμα οι «Μένουμε Ευρώπη» είχαμε όλα τα δίκια με το μέρος μας 
(όπως αποδείχτηκε περίτρανα και στην συνέχεια) αλλά χάσαμε πανηγυρικά.
 Στην πολιτική μετράει το αποτέλεσμα.
 Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει.

Δικαίως αναρωτιέται ο Επίτιμος πρόξενός μας στο Ομάν
 γιατί εμείς δεν μπορούμε.
 Δεν είναι ότι δεν μπορούμε ή ότι δεν θέλουμε. 
Είναι που ο ελληνικός λαός έχει στείλει στην Βουλή τα κόμματα που έχει στείλει. 
Αν είχε στείλει άλλα κόμματα, κύριε πρόξενε, θα ήταν ένας άλλος λαός
 και η Ελλάδα θα ήταν μία άλλη χώρα.
 Περισσότερα στην επόμενη εκλογική μάχη, όποτε κι αν αυτή γίνει.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
ΣΗΜ.: Ο αξιότιμος κύριος Επίτιμος πρόξενος δεν είναι το ίδιο πρόσωπο
 με τον δημοσκόπο Ηλία Νικολακόπουλο.

Κόρινθος: Απλά μια καλημέρα και καλό μας μήνα, από την παραλία "Καλάμια" της πόλης μας. (6 φωτογραφίες)







Καλημέρα και καλό μήνα να έχουμε.


Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Οι παρελάσεις στην Αρχαία Ελλάδα…


............................................................
Οι παρελάσεις υπήρχαν από τους αρχαίους χρόνους
 με παρόμοιους τρόπους με τον σημερινό. 
Τον 7ο αιώνα π.Χ. στη Σπάρτη αναδείχτηκε ο ποιητής Τυρταίος, ο οποίος εκτός
 από τα ποιήματα που ονόμασε «Υποθήκες»(=Συμβουλές), έγραψε και εμβατήρια. 
Τα εμβατήρια αυτά ήταν πολεμικά άσματα, που τραγουδιόνταν 
με τη συνοδία αυλού από τους στρατιώτες πριν από τη μάχη, καθώς ξεκινούσαν 
με βηματισμό μέχρι να πλησιάσουν τον εχθρό για να αρχίσει η μάχη. 
Μετά τη νίκη, με τα εμβατήρια αυτά πανηγύριζαν για τη νίκη τους.
«Τι τιμή στο παλικάρι, 
όταν πρώτο στη φωτιά
σκοτωθεί για την πατρίδα 
με τη σπάθα στα δεξιά».
Γενικά, στην αρχαία Ελλάδα οι παρελάσεις 
των στρατιωτικών σωμάτων συνοδεύονταν από παιάνες.
 Οι παιάνες αρχικά ήταν ύμνοι
 που απευθύνονταν στο θεό Απόλλωνα. 
Κατόπιν εξελίχτηκαν σε νικητήριους ύμνους, 
νικητήριους επαίνους, ειδικά στρατιωτικά άσματα
 που συνόδευαν τις παρελάσεις.

 Σήμερα ακούμε να λέγεται: «Η φιλαρμονική παιανίζει». 
Έτσι, λοιπόν, με την συνοδεία παιάνων «ανέβαιναν» στην οδό της εκστρατείας
 ή έμπαιναν στα πλοία. Γι’ αυτόν το λόγο μάλιστα μέχρι σήμερα,
 οι παιάνες ονομάζονται «εμβατήρια άσματα».

Ο Πλούταρχος στο «Λυκούργος» 21, 1-3. αναφέρει: Μετά τις παρελάσεις, 
και η μουσική καλλιέργεια και τα τραγούδια τους απασχολούσαν όσο 
και η άμιλλα στην σαφήνεια του λόγου. 
Η μουσική είχε κάτι που ξεσήκωνε το θυμικό και προκαλούσε ορμή 
και ενθουσιασμό γεμάτο δράση και τα λόγια ήσαν αφελή ενώ απλά, 
για πράγματα σοβαρά και ηθοπλαστικά. 
Γιατί συνήθως ήσαν έπαινοι που καλοτύχιζαν όσους έπεσαν για τη Σπάρτη 
και κατηγορίες για όσους δείλιασαν…

Μετά την παρέλαση, σχηματίζονταν τρεις χοροί αντίστοιχα στις τρεις ηλικίες. 
Άρχιζε πρώτος το τραγούδι ο χορός των γερόντων: 
Ήμασταν κάποτε γενναία παλληκάρια.
Ακολουθούσε ο χορός των ανδρών που απαντούσε και έλεγε:
 Είμαστε εμείς τώρα (εννοείται: παλληκάρια) αν θέλεις δοκίμασε.
Ο τρίτος χορός των παιδιών απαντούσε: Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι.
Και γενικά, αν κάποιος εξέταζε τα λακωνικά ποιήματα, μερικά 
από τα ποιήματα που σώζονται ακόμη στα χρόνια μας και τους ρυθμούς
 των εμβατηρίων τους, που τους χρησιμοποιούσαν βαδίζοντας με αυλό 
εναντίον των εχθρών, θα σχημάτιζε την γνώμη πως ο Τέρπανδρος 
και ο Πίνδαρος, καλά είδαν σ’ αυτά συνδυασμένη την ανδρεία με τη μουσική.

Στους Επιτάφιους λόγους πάντοτε το πρώτο σημείο λόγου και αναφοράς
 ήταν ο έπαινος των προγόνων.
 Στον Επιτάφιο (τοις Κορινθίων βοηθοίς) του Λυσία, βλέπουμε τα εξής:
 «πρώτον μεν ουν τους παλαιούς κινδύνους των προγόνων δίειμι…». 
Αλλά, είναι γνωστός και ο επιτάφιος του Περικλή (Θουκυδίδης, 2, 36) 
που αναφέρει: «Θα αρχίσω την ομιλία μου πρώτα από τους προγόνους μας. 
Διότι είναι όχι μόνον δίκαιο, αλλά και πρέπον συγχρόνως σε τέτοια ευκαιρία, 
όπως η παρούσα, να αποτίσουμε στη μνήμη τους τον φόρο αυτόν της τιμής. 
Καθ’ όσον, κατοικούντες οι ίδιοι πάντοτε μέχρι σήμερα την ίδια χώρα 
κατά την διαδοχή των αλλεπαλλήλων γενεών, 
μας την παρέδωσαν ελεύθερη με την ανδρεία τους».

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι παρελάσεις και οι άλλες εκδηλώσεις γινόταν 
για να τιμηθούν οι πρόγονοι που πολέμησαν, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν
 για την ελευθερία της πατρίδας.
 Σήμερα αρνούνται οι νέοι μας να παρελάσουν και κάποιοι άλλοι εισηγούνται 
την κατάργησή τους. 
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά. 
Η Νέα τάξη επιδιώκει να αποκοπούν οι ρίζες που μας συνδέουν με το ένδοξο 
προγονικό παρελθόν. 
Δηλαδή τη γλώσσα, την ιστορία, τη θρησκεία, τον πολιτισμό. 
Οι παρελάσεις ενδυναμώνουν το εθνικό φρόνημα του ελληνικού λαού 
εναντίον της παγκοσμιοποίησης. 
Γι’ αυτό και δεν τις θέλουν καθόλου. 
Γι’ αυτό τις πολεμούν και τις μέμφονται…

Φυσικά, η κατάργηση των παρελάσεων μοιάζει
 παρωνυχίδα μπροστά στα τόσα άλλα. 
Πρώτο απ’ όλα η καταστροφή της ελληνικής γλώσσας. 
Τα τελευταία τριάντα χρόνια υπάρχει μια κατιούσα πορεία που συνεχίζεται 
χωρίς προοπτική να ανακοπεί. 
Η χαριστική βολή ήρθε με την επιβολή του μονοτονικού. 
Η μεγάλη Ελληνομαθής Γαλλίδα Ακαδημαϊκός, η οποία έζησε και πέθανε 
ερωτευμένη με την Ελλάδα Ζακλίν Ντε Ρομιγύ, το 1995
 από το βήμα της Πνύκας είπε: «Προστατέψτε τη γλώσσα σας, τα αρχαία Ελληνικά. 
Ήταν λάθος η κατάργηση των τόνων».

Εμείς εκεί! Πεισματικά και εχθρικά. 
Και η ταυτόχρονη κατάργηση διαχρονικών συνεκτικών δομικών κανόνων
 ορθογραφίας και Γραμματικής, οδηγούν στην καταστροφή της ελληνικής γλώσσας.
 Πόσοι μεγαλόσχημοι είναι πρόθυμοι να εισαγάγουν την αγγλική
 ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους!.. 
Μια γλώσσα που είναι ένας αχταρμάς γλωσσών, που οι μισές λέξεις της 
προέρχονται από την ελληνική.

Μετά την ομαδική και σφοδρή αντίδραση, άρχισε ένας άλλος ύπουλος τρόπος.
 Είναι η νέα παγκόσμια γλώσσα, η οποία ονομάζεται globish
 (globe = υδρόγειος + english = αγγλικά).
 Κάτι ανάλογο με την ΕΣΠΕΡΑΝΤΟ.
 Προέκταση της μεθόδου αυτής είναι τα greeklish, 
δηλαδή η απόδοση ελληνικών λέξεων με λατινικά γράμματα. 
Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται στις σύγχρονες μορφές επικοινωνίας. 
Η υβριδιακή αυτή γλώσσα χρησιμοποιείται τόσο στο ίντερνετ 
και στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όσο και στα μηνύματα
 που ανταλλάσσονται μέσω κινητών (ορθότερα: φορητών) τηλεφώνων και emails.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ