Σάββατο 12 Μαρτίου 2022

Κόρινθος: Εντάξει, μπορεί να κάνει λίγο ψύχρα λόγω του ότι έπεσαν χιόνια στα Γεράνεια....αλλά η άνοιξη είναι ήδη καθ οδόν! (3 φωτογραφίες)

Η άνοιξη είναι η νεότητα του έτους και η νεότητα
 η άνοιξη της ζωής. - Φρανσουά Ρενέ ντε Σατωμπριάν

Κόρινθος: Αν δείτε κάτι τέτοιο στην.....γειτονιά σας....

Καλό θα ήταν να φροντίσετε για φαγητό
 από το Σαββάτο, εκτός κι αν σκοπεύετε
 να γευματίσετε σε κάποιο εστιατόριο. 

Τα νέα, από την Ζέα! Nutritional Alchemy. Η Αλχημεία της Διατροφής

Κατά καιρούς διάφορες πληροφορίες έρχονται και φεύγουν. 
Πριν μερικά χρόνια είχε γίνει μεγάλος ντόρος για έναν μυστικό 
ή μαγικό σπόρο που κάποιοι είχαν βρει, οποίος ήταν χαμένος 
και με πολύ κόπο και προσπάθεια κατάφερναν τον ξανά-καλλιεργήσουν 
κι αυτός ο σπόρος είναι η αρχαία ελληνική ζέα ή ζεια.
Στις διάφορες μυθοπλασίες που κυκλοφόρησαν στο ίντερνετ σύντομα
 μπλέχτηκε και μια υποτιθέμενη απαγόρευση 
από τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1928, που ΔΕΝ έγινε ποτέ, 
μαζί με την αντιεπιστημονική αντίληψη για την καθολική βλάβη 
που προκαλεί η γλουτένη σε όλους τους ανθρώπους και σε μερικές
 περιπτώσεις έχουν μπλέξει και αρκετές συνωμοσιολογικές θεωρίες, 
εθνικισμούς, αντισημιτισμό και πολλά άλλα.
Και γιατί όλ' αυτά;
Διότι, κάποιες κρυφές δυνάμεις, φυσικά 
ήθελαν να κάνουν ηλίθιους τους Έλληνες. 
Ήθελαν, με βάση τις ανόητες θεωρίες, να τους κάνουν αδύναμους,
 ασθενείς και τελικά να καταστρέψουν την πνευματική τους υπεροχή.
 Κι ο τρόπος για να το κάνουν αυτό ήταν με το να εξαφανίσουν 
την ζέα η οποία, πάντα με βάση τους αβάσιμους ισχυρισμούς τους,
 είναι σούπερ τροφή που περιέχει δεκάδες, εκατοντάδες 
και σε μερικές περιπτώσεις χιλιάδες φορές παραπάνω θρεπτικά
 συστατικά από το σιτάρι. 
Και δεν περιέχει γλουτένη, η οποία λένε ότι λειτουργεί ως κόλλα
 στα κύτταρα του εγκεφάλου και τα κάνει αργά και ηλίθια.
 Μάλιστα…
Πριν μερικά χρόνια είχα γράψει πάλι για το θέμα και αποφάσισα 
να ξαναγράψω διότι οι ισχυρισμοί
 έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται πάλι.
Το τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για την υποτιθέμενη αντικαρκινική
 δράση αυτού του αλευριού και κυρίως έχει ξεκινήσει να πουλιέται 
εκτεταμένα ως άλευρο κατάλληλο για ανθρώπους που πάσχουν 
από κοιλιοκάκη, μία πάθηση η οποία σχετίζεται με την προβληματική 
ανταπόκριση του οργανισμού κάποιων ανθρώπων στις γλουτένες.
Επίσης το ψωμί από δίκοκκο σιτάρι “ζέας”, έχει γίνει 
ένα εμπορικό προϊόν και μεγάλες εταιρίες χρησιμοποιούν 
αυτό το νέο κόλπο για να πουλήσουν ως “καλύτερο” ψωμί 
ένα μείγμα από άλευρα, χημικά βελτιωτικά και “σαν-τροφές” 
( Με τον όρο σαν-τροφές εννοώ σκευάσματα ή προϊόντα τα οποία 
ενώ η φαινομενική τους σύσταση σε σχέση με τις πρωτεΐνες, 
τους υδατάνθρακες και τα λίπη φαίνονται καλές ή και ιδανικές, 
στη πραγματικότητα είναι σύνθετα συστατικά από πολύ χαμηλής 
ποιότητας πρώτες ύλες και απογυμνωμένα από μέταλλα, 
βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και άλλα θρεπτικά συστατικά.)
Και ξέρεις;
Είναι διαφορετικό να αγοράζουν οι άνθρωποι ένα ακριβότερο ψωμί 
για να τρέφουν άλλες, εκτός από τις διατροφικές τους, ανάγκες, 
για να τρέφουν την φαντασία τους και να νιώθουν καλύτερα 
και πολύ διαφορετικό να διαταράσσουν την υγεία τους
 από αβάσιμους ισχυρισμούς…
Επειδή οι αστικοί μύθοι πολλαπλασιάζονται και ταξιδεύουν 
γρηγορότερα από την ταχύτητα φωτός, δεν μπορώ να γνωρίζω 
αν το παραμύθι αυτό προέκυψε από ανθρώπους που ξεκίνησαν
 να καλλιεργούν συστηματικότερα το δίκοκκο ΣΙΤΑΡΙ, 
που για εμπορικούς λόγους το ονόμασαν Ζέα κι ούτε φυσικά 
ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο.
Χωρίς να μπω σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες, 
Η ΖΩΟΤΡΟΦΗ που οι αρχαίοι έλληνες ονόμαζαν ζέα, 
δεν είναι γνωστό σε ποιο σπόρο αναφέρεται. 
Κάποια στιγμή μερικές πηγές θεώρησαν ότι η ζέα 
είναι το το ιταλικό αλεύρι φάρρο.
 Ο συσχετισμός με το φάρρο, όχι μόνο δεν λύνει τα προβλήματα 
αλλά τα περιπλέκει ακόμα περισσότερο διότι με το όνομα αυτό 
οι γείτονες περιγράφουν τρεις διαφορετικούς τύπους σταριού.
Ο ισχυρισμός βέβαια είναι ότι η ζέα των αρχαίων Eλλήνων
 είναι το δίκοκκο σιτάρι (Triticum dicoccum) και για αυτό,
 με αυτόν το σπόρο θα ασχοληθούμε περισσότερο. 
Άλλα του ονόματα είναι το emmer ή το arras αν και σε μερικές
 περιπτώσεις το ονομάζουν λανθασμένα dinkel, 
spelt και einkorn και το πουλούν ώς δίκοκκο.
Βγάλε άκρη όσο βγάζουν φράγκα….
Το δίκοκκο στάρι είχε καλλιεργηθεί γύρω στα 9000 χρόνια 
πριν και γύρω στα 5000 χρόνια πριν η καλλιέργεια του μειώθηκε
 πολύ γιατί είναι πολύ ευκολότερο να καθαρίσεις το σπόρο 
του κοινού σιταριού σε σχέση με το δίκοκκο σιτάρι. 
Λόγω του ότι το δίκοκκο προσαρμόζεται εύκολα σε φτωχά 
και ασθενή εδάφη εξακολουθεί να καλλιεργείται σε περιοχές 
της Ευρώπης, στην Αφρική, στη μέση Ανατολή, στην Ινδία 
και σε άλλες περιοχές όπου το κοινό σιτάρι
 δεν μπορεί να αναπτυχθεί αποτελεσματικά. 
Άρα το δίκοκκο στάρι, 
ΔΕΝ είχε χαθεί ποτέ και ούτε χρειαζόταν κάποιος να το ξαναβρεί
 σε κιούπια από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου…
Στην επιστημονική επιθεώρηση Joyrnal of Cereal Science, 
τόμος 65 και σελίδες 236-243, τον Σεπτέμβριο του 2015 
παρουσιάστηκε μια έρευνα για διάφορες αρχαίες ποικιλίες σταριού 
και τα βιολογικά ενεργά συστατικά τους και βρέθηκε ότι υπάρχει
 ελάχιστη διαφορά σε σχέση με το σύγχρονο στάρι 
εκτός από κάποιες καροτίνες σε κάποια μόνο είδη. 
Ο ισχυρισμός λοιπόν για τις δεκάδες, εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές 
συγκέντρωσης βιολογικά ενεργών συστατικών, μετάλλων 
και ιχνοστοιχείων απλώς είναι λάθος, εκτός αν υπάρχουν 
και αυτές οι έρευνες κρυμμένες στα υπόγεια του Βατικανού
 που κάποιος γνωστός, κάποιου γνωστού της έχει διαβάσει…
Πάμε στην γλουτένη τώρα.
Το δίκοκκο σιτάρι αντιπροσωπεύει ετερογενή είδη με εξαιρετικά
 μεγάλη διαφοροποίηση και στη σύνθεση της προλαμίνης,
 πού είναι μία πρωτείνη που σχετίζεται στενά με την γλουτένη
 και στην αντίδραση κάποιων κυττάρων του αμυντικού μας συστήματος.
 Σε μια έρευνα η οποία παρουσιάστηκε 
στο επιστημονικό περιοδικό Clinical Nutrition, τόμος 28, 
τεύχος 3, τον Ιούνιο του 2009 βρέθηκε ότι ανάμεσα
 σε εννέα ποικιλίες δίκοκκου σταριού που μελέτησαν, κάποιες 
έδωσαν σχεδόν μηδενικές αντιδράσεις σε κύτταρα, κάποιες 
το ίδιο και κάποιες πιο τοξικές αντιδράσεις από το κοινό σιτάρι.
Λόγω λοιπόν του οτι δεν είναι ξεκαθαρισμένο το πόσο γλουτένη 
και πόσο τοξική είναι οι γλουτένες που περιέχονται 
στην λεγόμενη ζέα, το δίκοκκο σιτάρι, το ίδρυμα για ανθρώπους
 που πάσχουν από κοιλιοκάκη CDF (Celiac Disease Fondation) 
έχει εκδώσει καταλόγους όπου απαγορεύει τη χρήση
 του δίκοκκου σιταριού λόγω της περιεκτικότητας του σε γλουτένη.
https://celiac.org/live.../glutenfreediet/sources-of-gluten/
Και για να ξεκαθαρίσουμε το θέμα με τη γλουτένη, είναι γεγονός
 ότι για κάποιους ανθρώπους η συγκεκριμένη πρωτεΐνη 
είναι ιδιαιτέρως βλαπτική και θα πρέπει να την αποφεύγουν
 και ουσιαστικά να μην χρησιμοποιούν καθόλου.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μια προβληματική αντίδραση 
του αμυντικού συστήματος σε κάποιους ανθρώπους είναι κανόνας 
για όλους τους άλλους. 
Για παράδειγμα, το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι είναι αλλεργικοί 
στη φράουλα, δεν κάνει τις φράουλες κακές για όλους
 τους ανθρώπους του πλανήτη.
Άρα, αν με ρωτήσεις, να φάω ή να μη φάω ψωμί ζέας; 
Είναι καλό ή κακό για μένα;
Πρώτα απ' όλα, βεβαιώσου ότι το ψωμί που θα φας είναι όντως 
φτιαγμένο από δίκοκκο σιτάρι κι όχι απλώς μία σαν-τροφή 
που έχουν πασπαλίσει πάνω της και λίγο μαγικό αλεύρι.
Αν επιλέξεις να το φας, γνωρίζοντας ότι περιέχει γλουτένη, 
επειδή σου αρέσει η γεύση του, επειδή θέλεις να ακολουθήσεις 
την μόδα, επειδή γουστάρεις να τρως αρχαιότερους
 σπόρους σταριού ή ό,τι άλλο,σαφώς και να το κάνεις.
Αν όμως θεωρείς ότι είναι μαγικά καλύτερο, παρ’ όλες 
τις αποδείξεις για το αντίθετο, τότε καλό είναι να ελέγξεις
 τις πεποιθήσεις σου και για ποιο λόγο χρειάζεσαι 
ναι τις πιστεύεις και να τις ακολουθείς.
Τέλος, αν έχεις διαγνωστεί με κοιλιοκάκη ή με πραγματική 
αλλεργία στην γλουτένη τότε είναι σημαντικό να μην το πλησιάσεις, 
διότι μπορεί να βλάψει σημαντικά την υγεία σου.
ΜΑΘΕ για την υγεία σου, μάθε για την διατροφή σου,
 μάθε για το τι ΟΝΤΩΣ σε τρέφει!
Ευθύμης Λαζάρου ND, DO 
Πηγή της πάνω φωτογραφίας: 
www.cresthillbakery.com

Λοιπόν και μια πληροφορία, για αυτούς που φοβούνται ότι....θα τους λείψει το χαβιάρι.

Διαβάζουμε εδώ
«Στη φάρμα μας εκτρέφουμε καθαρά είδη οξύρρυγχου, σε δεξαμενές
 ανοιχτού κυκλώματος με αρτεσιανά νερά, σε έναν υδροβιότοπο
 έκτασης 330 στρεμμάτων. 
Παράγουμε το πιο δημοφιλές χαβιάρι παγκοσμίως, που είναι το ossetra, 
από τον ρωσικό οξύρρυγχο και το χαβιάρι baerii 
από οξύρρυγχο Σιβηρίας», μας εξηγεί ο κ. Νίκος Παπαγιάννης. 
Σημειωτέον ότι η μεγαλύτερη ποσότητα χαβιαριού παγκοσμίως 
παράγεται από υβρίδια
 (συνδυασμός ειδών με στόχο την ταχύτερη παραγωγή), 
το προϊόν των οποίων θεωρείται υποδεέστερο. 
Το ότι η Thesauri εκτρέφει καθαρόαιμους οξύρρυγχους
 την κατατάσσει στην ελίτ του κλάδου.


Κόρινθος: Μήπως, όπως μου είπε και η φίλη μου η Αγγελική, να....ξεστολίζαμε, σιγά-σιγά; (2 Photos)

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2022

Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει μας τα ’χε όλα φυλαγμένα, να ’ρθει η ζωή χωρίς τιμόνι.

Στίχοι από το τραγούδι 
Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει
 – 1977 Μάνος Ελευθερίου
Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει
μας τα ’χε όλα φυλαγμένα:
να ’ρθει η ζωή χωρίς τιμόνι
……………………………….

H ομοιότητα των... πολιτικών αντιλήψεων Πούτιν - Ερντογάν τρομάζει.

Κωνσταντίνος Χαροκόπος 
H «προοδευτική μόδα» στη χώρα μας, επιβάλει την τήρηση ίσων αποστάσεων 
και την έκφραση ευχών για την παγκόσμια αγάπη και ειρήνη, για την αδελφοσύνη
 των λαών, με αφορμή τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. 
Αν όμως παρατηρήσουμε την ανατριχιαστική ομοιότητα των αντιλήψεων 
Ρωσίας και Τουρκίας, τότε η χαλαρή θεώρηση του τύπου 
«το μικρό σπίτι στο λιβάδι», ανατρέπεται άρδην.

Το όραμα του προέδρου Πούτιν, είναι η αναβίωση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας
 του Μεγάλου Πέτρου και της Μεγάλης Αικατερίνης, όπως φάνηκε 
από το διάγγελμα της έναρξης της εισβολής στην Ουκρανία
 και από το προχθεσινό διάγγελμα, για την ημέρα της γυναίκας.

Το όραμα του προέδρου Ερντογάν, είναι η αναβίωση της Οθωμανικής 
Αυτοκρατορίας του Σελίμ του Α’.

Οι Ρώσοι υποστηρίζουν ότι η Ουκρανία αποτελούσε πάντα μέρος 
της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και μετά τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης,
 οπότε έχουν λόγο πάνω στις εξελίξεις.

Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα, αποτελούσε τμήμα 
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οπότε έχουν συμφέροντα στην περιοχή.

Το Κρεμλίνο υποστηρίζει ότι η Ουκρανία αποτελεί ένα ιστορικό λάθος 
του Λένιν και του σχεδιασμού της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς 
και της απόσπασης της από τη μητέρα Ρωσία, μετά από τη Σοβιετική 
κατάρρευση και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθωθεί.

Η Άγκυρα υποστηρίζει ότι η Συνθήκη της Λωζάνης αποτελεί ένα ιστορικό λάθος
 του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, το οποίο πρέπει να διορθωθεί 
με την αναθεώρηση της.

Η Ρωσία, αναφέρεται στους Ρωσόφωνους πληθυσμούς που ζουν 
εντός της Ουκρανίας, στην Κριμαία και στο Ντονμπάς, που καταπιέζονται 
και πρέπει να προστατευτούν από τη μητέρα Ρωσία.

Η Τουρκία, αναφέρεται στους τουρκόφωνους μουσουλμάνους που ζουν 
στη Δυτική Θράκη, αλλά και στους μετανάστες μουσουλμάνους που ζουν 
σε όλη την Ελλάδα, που καταπιέζονται και πρέπει να προστατευτούν 
από τη μητέρα Τουρκία.

Οι Ρώσοι θεωρούν ότι η ακτογραμμή της Ουκρανίας, τους εμποδίζει
 την πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα και γι’ αυτό προσάρτησαν την Κριμαία.

Οι Τούρκοι θεωρούν ότι τα ελληνικά νησιά, τους εμποδίζουν να βγουν στο Αιγαίο.

Ο Πούτιν θεωρεί ότι η Ρωσία κινδυνεύει από τη στρατικοποίηση
 των γειτονικών χωρών που ανήκουν στο ΝΑΤΟ και επιδιώκει 
την αποστρατικοποίηση τους.

Ο Ερντογάν θεωρεί ότι η Τουρκία κινδυνεύει από τη στρατικοποίηση 
των Ελληνικών νησιών και επιδιώκει την αποστρατικοποίηση τους.

Το Κρεμλίνο ισχυρίζεται ότι η Δύση χρησιμοποιεί την Ουκρανία
 για να προωθήσει τα εχθρικά σχέδια της προς τη Ρωσία.

Η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι η Δύση χρησιμοποιεί την Ελλάδα
 για να προωθήσει τα εχθρικά σχέδια της προς την Τουρκία.

Αν στις προαναφερθείσες ομοιότητες, προσθέσουμε τα κοινά
 χαρακτηριστικά των δυο καθεστώτων, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, 
την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, 
την προπαγάνδα, τις διώξεις της αντιπολίτευσης και την ανορθολογική 
οικονομική πολιτική τους, εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι και εμείς,
 στη διπλανή μας πόρτα, έχουμε τον δικό μας Πούτιν.

Ο Δίολκος στον Ισθμό της Κορίνθου και τα...γεωμετρικά στοιχεία των πλοίων.













THE DIOLKOS ON THE ISTHMUS  OF CORINTH
DIMENSIONS, CAPACITIES AND OTHER CHARACTERISTICS OF SHIPS

The placement of the ships’ hull on the carriages in such a way as to achieve 
balance and equilibrium was always a skilled operation of fundamental importance. 
This could be reality done only in standard ways and by simple means.
To understand the methods of loading [ships on carriages] that were most 
likely used, it is essential to know the geometric characteristics 
(capacities, dimensions shapes, weight distribution) of the ships, at least in so far 
as there is evidence that they were pulled over the D across the Isthmus.
These ships were the Liburnians, trieres and drowous. 
 The diagram, drawn by John Coates, gives evidence of some characteristics 
of ancient ships. We shall begin with the first ship in the table, the Liburnian, 
the main type in the fleet of Mark Anthony, shich, pursued by Octavian’s fleet, 
and was transported across the Isthmus. 
Luburnian:
From the geometric characteristics, which are given in fig. 118/146 we see that:
The distance of the center of gravity G from the bottom of the keel H=3.0 m.
The distance of the center of buoyancy M from the bottom of the keel H=4.5 m.
The meta centric height MG = 1.5 m
The hull’s length at the water’s surface is LWL = 18.0 m
The hull’s beam at the water’s surface is BWL = 5.5 m
The length and beam at the level of the steering 
oar are L (1) = 17.25 m and B (1) = 5.15 m.
Correspondingly at the Line 2 they are L (2) = 16.50 m and B (2) = 3.30 m
The straight part of the keel ahs a length LK = 8.0; the curved part
 of it forward toward the kell l= 6.5 m and that of and of it toward 
the stern is L = 5.5 m. This means the ship can be set upon “vasa” 
with the length  L = 8.0 m, and the comparison of this system gives a doubly 
projecting beam with overhangs of 6.5 and 5.5 m and a length between
 supports of 8.0 m.

Trireme:
As an example, we may take a Greek trireme as its character became
 standardized in the 4th cent AD.
The total weight of the trires comes to 45 tons. 
This can be broken down into the following partial weights: 
Lull 21 tuns, fitting (rig) 3.8 tons, crew 15 tons, ballast 5 tons. 
For this trireme weighing 45 tons and 36.8 m long, 
we have the following geometric characteristics:
Height of center of gravity G above bottom of kell is H = 2.20
Height of center of buoyancy M above bottom of kell is H = 2.80
Meta centric height MG = 0.60 – 0.75 m.
Length of trireme at rea’s surface (waterline) LWL =32.20 m
Beam of trireme at rea’s surface (waterline) BWL = 3.62 m
The length and width at line 1, the level of the top of the steering oar, 
is one respectively L, = 31.0 and B = 3.30 m
Correspondingly values at line 2 are L2 = 26.0 and B2 =3.0m
The straight part of the kell LK = 20.20m; the inclined portion
 forward is L = 10.80m and aft is L=8.0m
The draft d = 1.10m for a trirme of 45 tons, moreover… … … per ton of weight. 

Hypozomata:
Special mention must be made of the hypozomata [undergirdigs],
 so that one can understand their function. 
Our knowledge of these is derived indirectly and is based chifly 
on references in ancient writers and poets, whose works describe their use. 
“…  after they had girdled with laid ropes the tricky
 horse – like the black hull of a ship – the hypozomas [girdling lines] were ropes 
tied in pairs along the hull’s length, form stain to stern, below the deck
 in the middle of the ship cross section. 
They were due to the need to curtail the surrounding tensions which develop
 at the joints of the hulls planking, especially in its middle thratining 
of local disconnection of its wooden members.
These ensions were aggravated if the ship while under way in the sea 
encountered wave action, in which the wave length was the same
 as the ship’s length at the water line and the ship was supported on the wave crest.
 In this situation the hull may be thought of as a kolloms beam projecting 
at both ends and supported in between only at the paint of the wave crest. 
The greatest stress that develops at height, amidships and the middle 
of the ship’s length, is about 1.1 N/m2.
 These stresses are apportioned linearly over the height and decrease
 to zones at the keel. Thus, to avoid possible damages to the hull,
 recourse was had to. 
The hypozomata were used. 
These were strong heavy ropes 40 mm in diameter and somewhat longer 
than twice the length of the hull. They ran trough the interior of the hull, 
a little below the deck beams and about 0.5m above the neutral line representing
 the apportionment surrounding stresses over the depth of the hull. 
The hypozome rope began at the stern and extended o the bow, where 
it made a loop and returned to the stern, where it was again tied.
 And these 2 parts of the rope, once they were securely fastened 
stretched from stern to bow with a tensional force of 13.5 tons.  
This tensional stress was produced by a mechanism in the middle 
of the length of the double line, such that the two parts of the same rope,
 twisted end to end, have been wound together into a single cable. 
This single unified twisted cable moreover was under tension and took up part
 of the stresses that developed in the hull of the ship under way in the sea,
 like a Spanish windlass.
We do not know exactly how thin ropes was fastened to the hull or how
 it was kept under tension and slashed off when necessary.
 Nor do we know the kind of rope fiber or how it was made.
The trireme Olympias, which was built on the basis of an organized 
project by the Greek Navy with the aid of prominent shipbuilders, 
naval architects and nautical scholars such as john Marrison, john Coates, 
Demetrios Papadas and others, experts in ancient Greek shipbuilding,
 encountered many practical problems associated with the trireme.
 These had to do with the materials, the methods of design and building,
 of sailing and navigation, maintenance, etc. Despite the significant progress 
that was made, many unsolved problems remain that require further research.
In the transport of treremes on a carriage, over the D across the Corinthian Isthmus,
 we must assume that the hypozomes of these ships’ hulls remained in place
 in a state of tension, and also because their slacking off would have taken much time.
 Moreover the Hypozomes would have prevented possible deformations 
from the forward movements, chiefly during the placement of the ship’s hull 
on the carriage and its movements on it. 
Likewise the ship’s ballast remained within it. This would have made for balance
 and equilibrium of the ship upon the carriage.

Bibliography: "THE DIOLKOS ON THE ISTHMUS OF CORINTH"
 by Apostolos E. Papafotiou, Civil Engineer N.T.U.A. 
(National Technical University of Athens). 
Foreword by Theodosius P. Tasios, Prof. at N.T.U.A. 
(National Technical University of Athens).

Animation film "Diolkos for 1500 years": https://youtu.be/3GtE0kfWDuU 
Dr. Apostolos E. Papafotiou
Civil Engineer N.T.U.A.
Economist N.K.U.A.

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2022

Αλεξάντερ (Σάσα) Βολκόφ, πρώην καλαθοσφαιριστής και θρύλος της Σοβιετικής Ένωσης, με καριέρα στο NBA (Ατλάντα Χοκς), σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Όταν βλέπεις τέτοιες εικόνες, δηλαδή έναν άνθρωπο 
τέτοιας αναγνωρισιμότητας που θα μπορούσε 
να βρίσκεται σε ένα άνετο σπίτι στις ΗΠΑ
 και να απολαμβάνει την ζωή του, καταλαβαίνεις 
γιατί οι Ρώσοι έχουν ήδη χάσει τον πόλεμο.
Τον έχουν χάσει ακόμα κι αν τον κερδίσουν στρατιωτικά.
Ο εικονιζόμενος είναι 57 ετών
 και υπερασπίζεται την χώρα του, την Ουκρανία.
Τυγχάνει να λέγεται Αλεξάντερ (Σάσα) Βολκόφ,
 είναι πρώην καλαθοσφαιριστής, 
θρύλος της Σοβιετικής Ένωσης, με καριέρα στο NBA 
(Ατλάντα Χοκς), σε Παναθηναϊκό,
 Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ Μόσχας.


Κόρινθος-οδός Δαμαστηνού: Βροχή ή χιόνι, τελικά; Τι πιστεύετε;(2 φωτογραφίες)



 

"όπως συμβαίνει κάθε φορά που ξεχνιέται από τον δασοφύλακα το...αστροπελέκι του στο δάσος."

Του Χρήστου Χωμενίδη 
Σπαράζει η ψυχή σας με όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία; 
Λέτε -και το πιστεύετε- πως άμα ήσασταν μερικά χρόνια νεότεροι ή ελεύθεροι
 γονεϊκών υποχρεώσεων, θα σπεύδατε να πολεμήσετε στο πλευρό των αμυνόμενων;
 Σάς φέρνουν αναγούλα όσοι - εδώ, στην Ελλάδα- ξεπλένουν ανερυθρίαστα
 τους εισβολείς; Μετατρέψτε τη φρίκη σας σε πικρό γέλιο! 
Πώς; Πάρτε τα επιχειρήματα τους και μεταφέρτε τα διακόσια χρόνια πίσω. 
Βάλτε τα στο στόμα των εχθρών της Επανάστασης του 1821.

"Τρομοκράτης αυτός ο Κανάρης! Γύρευε πού βρήκε τόσο μπαρούτι
 για να ανατινάξει τον στόλο – οι Αγγλογάλλοι θα του το προμήθεψαν..." 
"Διαβάσατε για τη φρίκη στα Δερβενάκια;
 Για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έκανε ο Κολοκοτρώνης, 
τις λεηλασίες, τις σφαγές των αμάχων; Τί; Δεν ήταν ακριβώς άμαχοι οι Τούρκοι;
 Δεν είχαν πάντως μάθει στον κατσαπλιάδικο, 
τον αλήτικο πόλεμο των Ελλήνων…" "Σιγά, καλέ, τούς Έλληνες!
 Οι μισοί αρβανίτικα μιλάνε! Το αποδεικνύει ο Φαλμεράϊερ – καμιά σχέση 
δεν έχουν με τον Περικλή και τον Πλάτωνα…" "Και ο πόρνος ο Μπάιρον; 
Νόμισε ότι θα ξεπλύνει τις ντροπές του στο Μεσολόγγι; 
Ή πήγε για σεξοτουρισμό; Γράφει, λένε, αισχρά ποιήματα και επιστολές…"
 "Αμάν πιά με το Μεσολόγγι!
 Γιατί δεν παραδίνονται οι φουκαράδες να τελειώνουμε; 
Ποιοί ανεύθυνοι αρχηγοί τούς παίρνουν στον λαιμό τους;" 
"Δεν λες καλά που ξεκόλλησε εγκαίρως ο λόρδος Έλγιν τα μάρμαρα 
από την Ακρόπολη των Αθηνών και τα έσωσε;"
 "Εγώ ένα ξέρω: μπορεί να ασθενεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, παραμένει όμως 
μεγάλη δύναμη. Δικαιούται τον ζωτικό της χώρο. 
Η Πελοπόννησος και η Ρούμελη αποτελούν βιλαέτια της. 
Ας καθίσουν επιτέλους φρόνιμα!" 

Αναλογίες υπάρχουν πάντα, παντού. Όποτε ένας λαός δίνει τη μεγάλη μάχη 
υπέρ βωμών και εστιών, για το δικαίωμά του να υπάρχει, θα βρεθούν κάποιοι,
 άκαπνοι, και θα σηκώσουν το φρύδι. 

Θα δυσανασχετήσουν που προκαλείται αναταραχή στις αγορές.
 Θα στριγγλίσουν επειδή ακυρώνονται κάποιες συναυλίες -δεν θα διευθύνει 
εν ολίγοις την ορχήστρα ο πιστός και αμετανόητος φίλος του ηγεμόνα, 
ο οποίος απειλεί να ρίξει πυρηνικά. Ούτε θα έρθουν τα κρατικά μπαλέτα 
της Ρωσίας, που από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης λειτουργούσαν 
ως προπαγανδιστικοί μοχλοί – άλλο εάν οι χορευτές τους έψαχναν ευκαιρία
 να αυτομολήσουν στη Δύση... 
Ο κορυφαίος πάντως μαέστρος του 20ου αιώνα -ως τέτοιος θεωρείται 
ο Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ- "αποναζιστικοποιήθηκε" μεταπολεμικά.
 Απολογήθηκε τουτέστιν, σότο βότσε έστω, για τις εμετικές του κολακείες 
προς τον Γκέμπελς, "σάς ευγνωμονούμε, εξοχότατε, που αποκαταστήσατε 
την εθνική μας τιμή…
" Δικαιοσύνη. 
Απέναντι τουλάχιστον στον Στέφαν Τσβάιχ, 
τον Τόμας Μαν και τόσους άλλους, που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους
 αρνούμενοι τον χιτλερικό ζυγό. Και είδαν τα έργα τους να απαγορεύονται, 
τα βιβλία τους να καίγονται.

Πάντα, παντού ο ίδιος αγώνας για ελευθερία, για αυτοδιάθεση. 
Με ιδιαιτερότητες κάθε φορά. 

Ιδού, στην Ουκρανία αναδείχθηκε σε εθνικό ηγέτη ένας κωμικός ηθοποιός! 
Απίστευτο; Θυμάμαι τη συγκαταβατικότητά μου όταν είχα μάθει
 πως οι Ουκρανοί είχαν εκλέξει για πρόεδρό τους, με συντριπτικό μάλιστα 
ποσοστό, έναν τηλεοπτικό αστέρα. "Δεν ξέρουν πού τους πάνε τα τέσσερα…
" είχα σκεφτεί. "Μπερδεύουν την οθόνη με τη ζωή..."
 Και να πού ο Βολόντιμιρ Ζελένσκι αποδεικνύεται λιοντάρι.
 Διδάσκει γενναιότητα, αυταπάρνηση. Αρνείται να εγκαταλείψει το Κίεβο,
 να αναλάβει επικεφαλής εξόριστης κυβέρνησης, να αντιστέκεται 
από απόσταση, εκ τού ασφαλούς. 

Έπρεπε, κατά βάθος, να το περιμένουμε. 
Οι εμπνευσμένοι κλόουν ακροβατούν έτσι κι αλλιώς στα όρια. 
Τη φρίκη και τον θάνατο ξορκίζουν με το σκώμμα.
 Κι εφόσον μένουν πιστοί στο ταλέντο και στην ηθική πυξίδα τους, γίνονται
 σύμβολα λαών. Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τον Θανάση Βέγγο 
να κυματίζει ως άνθρωπος-σημαία; 
Τον Ρομπέρτο Μπενίνι ενώ οι βόμβες σκάνε γύρω του
 να διδάσκει πως η ζωή είναι ωραία;
 Ο Τσάρλι Τσάπλιν δεν έδωσε με τον "Μεγάλο Δικτάτορα" 
την ξεκαρδιστικότερη και αποστομωτικότερη απάντηση στον Χίτλερ;

Και στη συνέχεια τί θα συμβεί; Λυπάμαι όμως δεν είμαι διόλου αισιόδοξος. 
Όσο καθυστερούν οι Ρώσοι να κυριέψουν την Ουκρανία η θέση τους 
δυσχεραίνεται, εκτιμούν οι επαϊοντες. Εγώ πάλι έχω την εντύπωση 
πως τους συμφέρει μια αργή σχετικά προέλαση. Ότι επίτηδες δεν εξαπολύουν 
μεμιάς όλη τη δύναμη πυρός τους. Ποντάρουν στην κόπωση 
της διεθνούς κοινής γνώμης. 
Ως πότε η μαρτυρική Μαριούπολη, το πολιορκούμενο Κίεβο θα είναι 
πρώτα θέματα στις ειδήσεις; Ο κόσμος θα κουραστεί, την προσοχή του 
θα τραβήξουν άλλα, αλλού... 

Θα έρθει το καλοκαίρι, θα φθινοπωριάσει ξανά, οι Ευρωπαίοι πολίτες
 θα ξηλώνονται για να ζεσταθούν, "φτάνει πιά να’ ναι τα καύσιμα στα ύψη; 
ρίξτε κι εσείς λίγο νερό στο κρασί σας, χαλαρώστε τις κυρώσεις!"
 θα πουν -εμμέσως πλην σαφώς- στις κυβερνήσεις τους. 
Ο Πούτιν θα προσέλθει σε διαπραγματεύσεις υποσχόμενος ότι δεν θα επιτεθεί
 σε άλλη χώρα. Το Νάτο θα επιδείξει αυτοσυγκράτηση, "προέχει" 
θα επισημάνει "η αποφυγή πυρηνικού ολέθρου…"   

Τα εκατομμύρια πρόσφυγες θα αξιοποιηθούν, θα δώσουν ώθηση στις οικονομίες
 των χωρών που θα τους υποδεχθούν. 
Οι Ουκρανοί στην πατρίδα τους θα αντιστέκονται πεισματικά, οι δυνάμεις κατοχής 
θα στενάζουν. Σε δέκα-δεκαπέντε ίσως χρόνια θα δούμε τη Ρωσία 
να αποχωρεί εξουθενωμένη, όπως έκανε η Σοβιετική Ένωση και αργότερα
 η Αμερική από το Αφγανιστάν. Θα έχει χαθεί όμως εκεί μια ολόκληρη γενιά.

"Κι έτσι ξεχάστηκε ανηλεώς αυτή η ιστορία" που λέει 
και ο Ανδρέας Εμπειρίκος "όπως συμβαίνει κάθε φορά 
που ξεχνιέται από τον δασοφύλακα το αστροπελέκι του στο δάσος."
Ανηλεώς.
Μακάρι να βγω ψεύτης.
* Ο κ. Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας 
Δικό μας σχόλιο:
Ποια είναι η γνώμη σας;
Όλα τα άρθρα δεν είναι απαραίτητο
να εκφράζουν πάντοτε και την δική μας άποψη
αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν
αφορμή για διάλογο.
Αυτό τουλάχιστον επιθυμούμε, 
Έναν γόνιμο διάλογο, με επιχειρήματα όμως.

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022