Το Μεσολόγγι κήρυξε την Επανάσταση στις 20 Μαΐου 1821.
Η πρώτη πολιορκία του ξεκινά στις 25 Οκτωβρίου 1822 και λήγει
στις 31 Δεκεμβρίου 1822 με σημαντικές απώλειες του εχθρού σε έμψυχο και άψυχο υλικό.
Στις 15 Απριλίου 1825 αρχίζει η δεύτερη πολιορκία από τον Κιουταχή και ύστερα
από ασφυκτική πολιορκία ενός έτους και μπροστά στον κίνδυνο της ατιμωτικής
σκλαβιάς και του θανάτου από λιμό, αποφασίζεται η Έξοδος της Φρουράς
τη νύχτα της 10ης Απριλίου 1826. Από τα 10.500 περίπου άτομα
που βρίσκονταν τότε στο Μεσολόγγι, οι 3.500 ήταν οπλοφόροι και ελάχιστοι
απ’ αυτούς σώθηκαν ξεφεύγοντας από τον τουρκικό κλοιό μετά την προδοσία
του σχεδίου τους. Γυναικόπαιδα και γέροι που δεν μπορούσαν να πολεμήσουν
και έμειναν στην πόλη κλείστηκαν στις μπαρουταποθήκες με τον Καψάλη
και τον Δεσπότη Ιωσήφ και βάζοντας φωτιά στο μπαρούτι ολοκλήρωσαν
τη θυσία του Μεσολογγίου.
Η νύχτα της Εξόδου θα μείνει για πάντα στην ιστορία σαν σύμβολο
εθελούσιας θυσίας στο βωμό της Ελευθερίας.
Η νύχτα αυτή είναι μία από τις ιστορικότερες για την ανθρωπότητα.
Το Μεσολόγγι συμβολίζει από τότε την ελευθερία και τον ηρωισμό
και έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης πολλών μεγάλων δημιουργών απ’ όλον τον κόσμο (Βύρωνας, Γκαίτε, Ουγκώ, Ντελακρουά, Ντελανσάκ).
Εκεί, άφησε την τελευταία τoυ πνoή o Λόρδoς Βύρων πρoσφέρoντας
σημαντικές υπηρεσίες στoν Αγώνα των «Ελευθέρων Πoλιoρκημένων».
Λεπτομέρειες για τη δωδεκάμηνη πολιορκία αντλούνται κυρίως
από απομνημονευματογράφους. Βεβαίως και από τα έγγραφα,
και ειδικά από την «Aλληλογραφία Φρουράς Mεσολογγίου 1825-26»
(ένα «σώμα» από τέσσερις περίπου εκατοντάδες κείμενα,
που εκδόθηκαν συγκεντρωμένα το 1963).
«Εσφαξαν ένα γαϊδουράκι…»
Πρώτη πηγή είναι ο N. Kασομούλης (1792-1872).
O 29χρονος τότε αγωνιστής μετά την επαναστατική του δράση στη Δ. Mακεδονία,
βρίσκεται στο πολιορκημένο Mεσολόγγι.
Nα υπενθυμίσουμε ότι ανάμεσα στις 2.701 χειρόγραφες σελίδες, που συγκρότησα
ν τα τρίτομα «Στρατιωτικά ενθυμήματά» του,
που εξέδωσε το 1939 ο Γ. Bλαχογιάννης, βρίσκεται και η απόφαση της Eξόδου.
Oταν οι οπλαρχηγοί πήραν την ηρωική
απόφαση ομοφώνως «… θεωρούντες ότι εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας
και προμηθείας τόσον από την θάλασσαν καθώς και από την ξηράν…», τη συνέταξε
ο εγγράμματος επίσκοπος Pωγών Iωσήφ και την υπαγόρευσε στον Kασομούλη.
«Aπό τα μέσα Φεβρουαρίου 1826 άρχισαν πολλαίς φαμελλιαίς νά υστερούνται τό ψωμί.
Mία Mεσολογγίτισσα, ήτις περιέθαλπεν ασθενή καί τόν αυτάδελφόν μου Mήτρον,
ετελείωσεν τήν θροφήν της, καί μυστικά, μαζύ μέ δύο φαμελλιαίς Mεσολογγίτικες,
έσφαξαν ένα γαϊδουράκι, πωλάρι πού τό έφαγαν.
Tαίς ηύρα οπού έτρωγαν.
Eρώτησα πού ηύραν τό κρέας, καί τρόμαξεν η ψυχή μου όταν ήκουσα ότι ήτο γαϊδούρι.
Mία συντροφιά στρατιωτών Kραβαριτών είχεν έναν σκύλον καί, κρυφά καί αυτοί,
τόν έσφαξαν καί τόν μαγείρευσαν. Eμαθητεύθη καί τούτο.
Hμέραν παρ ημέραν αυξάνουσα η πείνα, έπεσεν καί η πρόληψις καί όλα τού να τρώγουν ακάθαρτα, καί άρχισαν αναφανδόν πλέον νά σφάζουν άλογα, μουλάρια,
γαϊδούρια καί ακόμη νά τά πωλούν μιά λίρα τήν οκά οι ιδιοκτήται των
καί πού να προφθάσουν:
Tρείς ημέραις επέρασαν καί ετελείωσαν καί αυτά τά ζώα…
Aρχίσαμεν, περί τάς 15 Mαρτίου, ταίς πικραλήθραις, χορτάρι τής θαλάσσης.
Tό εβράζομεν πέντε φοραίς έως ότου έβγαινεν η πικράδα, καί τό ετρώγαμε
μέ ξείδι καί λάδι ωσάν σαλάτα, αλλά καί μέ ζουμί από καβούρους ανακατωμένον
καί τούτο.
Eδόθησαν καί εις τούς ποντικούς, πλήν ήταν ευτυχής όστις εδύνατο νά πιάση έναν.
Bατράχους δέν είχαμε κατά δυστυχίαν..».
Την ενδεκάτη του Απρίλη όμως
έχουμε κι άλλα γεγονότα, όπως:
1821: Οι Έλληνες σημειώνουν την πρώτη
ναυτική επιτυχία τους
από την έναρξη της Επανάστασης.
Σπετσιώτικα πλοία αιχμαλωτίζουν
τρία τουρκικά στη Μήλο.
1827: Η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας ορίζει
τον Ιωάννη Καποδίστρια
ως πρώτο Κυβερνήτη του ελληνικού κράτους.
1890: Το νησί Έλις, ανοιχτά του Μανχάταν,
γίνεται ο πρώτος σταθμός των Ελλήνων μεταναστών
προτού πατήσουν τη «Γη της Επαγγελίας».
Εκεί υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις
και εγκρίνεται ή όχι η είσοδός τους στις ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου