ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ
Μια μέρα θα με πουν φακίρη
μες απ’ το στήθος μου
έβγαλα κόκκινα περιστέρια
μες απ’ τα μάτια μου καπνό
πέρασα ξίφη στα όνειρά μου
διέπραξα κλοπές δι’ υποβολής
από αγάπη, σας τ’ ορκίζομαι,
από τύψεις ίσως
μια μέρα θα με πουν ομοφυλόφιλο
εκείνον ευγενή κι ομοφυλόφιλο
εμένα πονηρό απλώς
θα με πουν οχιά: ένα κοινό προδότη
εμπρηστή!
οι τίμιοι συμπολίτες μου
θα ΄ρθουν και θα κοπρίσουνε στον τάφο μου
(εικονικόν)
μα τα παιδιά τους – α, οι έφηβοι!
αυτοί θα μ’ αναστήσουνε,
και θα με πούνε ποιητή.
Κώστας Ταχτσής
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου