Είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τη Μικρασιατική καταστροφή.

2-7-1961

Ο αμερικανός συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγκουεϊ 

βάζει τέλος στη ζωή του, στο Άινταχο, 

σε ηλικία 61 ετών.

 Τα τελευταία χρόνια της ζωής του 

υπέφερε από κατάθλιψη.

 Έρνεστ Χέμινγουεϊ, συγγραφέας, πολεμιστής,

πολεμικός ανταποκριτής

 (είχε καλύψει δημοσιογραφικά 

και τη Μικρασιατική καταστροφή),

 κυνηγός λιονταριών, διάσημος ψαράς.

Ο λόγος για τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, τρανό πότη 

και μανιώδη ταξιδευτή. 

Εν έτει 1977 ο Βρετανός συγγραφέας, Άντονι Μπέρτζες,

έγραφε: «Δεν αρκούνταν στο να είναι απλώς εξαιρετικός κυνηγός, ψαράς, πυγμάχος και αρχι-αντάρτης.

 Έπρεπε να μετατρέψει τον εαυτό του σε ομηρικό μύθο, 

κάτι που συνεπάγεται ότι έπρεπε να προσποιείται 

και να λέει ψέματα, αντιμετωπίζοντας τη ζωή 

σαν μυθοπλασία».

Ως έφηβος, ο Χέμινγουεϊ γράφει άρθρα

 στην εφημερίδα του σχολείου του στο Σικάγο, 

ενώ όταν ξεσπά ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος 

δεν διστάζει να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό.

 Ο έρωτάς του για την νοσοκόμα

 Άγκνες Φον Κουρόφσκι θα αποτελέσει έμπνευση

 για το βιβλίο του «Αποχαιρετισμός στα Όπλα».

Στις ΗΠΑ συναντά την πρώτη του σύζυγο, 

Ελίζαμπεθ Χάντλεϊ Ρίτσαρντσον, μια γυναίκα 

κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερή του, η οποία 

τον συντηρεί ενώ εκείνος ασχολείται 

με τις συγγραφικές του απόπειρες.

Σε ηλικία 23 ετών ο συγγραφέας 

ρχεται και στην Ελλάδα.

Φεύγει για το Παρίσι, όπου συναναστρέφεται 

καλλιτέχνες και λογοτέχνες. 

Σειρά έχει η Ισπανία, χώρα που κερδίζει 

την καρδιά του Χέμινγουεϊ. 

Το έργο του «Κι ο ήλιος ανατέλλει» είναι εμπνευσμένο

 από τα έργα και τις ημέρες του στην Παμπλόνα.

Ο Χέμινγουεϊ ταξιδεύει στην Αφρική με τη δεύτερη

 σύζυγό του -η ήπειρος φιλοξενείται σε μυθιστορήματα

 και διηγήματά του. Ακολουθεί ο τρίτος γάμος του

 με την δημοσιογράφο Μάρθα Γκέλχορν 

και η εγκατάσταση στην Κούβα.

Ακολουθεί ένας τέταρτος γάμος με την Μαίρη Ουέλς

 το 1946. Το ποτό έχει φανερές επιπτώσεις

 στον άλλοτε δυνατό άνδρα. 

Οι λογοτεχνικοί κύκλοι έχουν αρχίσει πλέον 

να τον θεωρούν καλλιτεχνικά «ξοφλημένο». 

Ο Χέμινγουεϊ απαντά με τη νουβέλα

 «Ο γέρος και η θάλασσα», 

η οποία του χαρίζει βραβείο Πούλιτζερ.

Η κατάθλιψή του, όμως όλο και μεγάλωνε.

Στις 2 Ιουλίου του 1961, μόλις τρεις εβδομάδες

 προτού συμπληρώσει τα 62 του χρόνια,

ο συγγραφέας σηκώνεται από το κρεβάτι, 

γεμίζει με σφαίρες το κυνηγετικό του δίκαννο,

 το τοποθετεί στο μέτωπό του και πυροβολεί.