Έχουμε ήδη δημιουργήσει αρκετούς μύθους
στην διάρκεια των τελευταίων τριών ετών.
Ένας – ένας καταρρίπτεται και κινδυνεύουμε, έτσι,
να μείνουμε μόνοι μας για να αντιμετωπίσουμε
μία εντελώς πεζή πραγματικότητα:
Καταραμένη φτώχεια!
Ναι, έχουμε πτωχεύσει και δεν υπάρχει ιππικό.
Ρώσοι και κινέζοι πουλάνε ακριβά τον παρά τους.
Κι εμείς δεν έχουμε ούτε καν ένα τομάρι
για να το πουλήσουμε ακριβά.
Όπως ήδη καταλάβατε, ένας μύθος που κατέρρευσε
ήταν εκείνος των ξαφνικών μας φίλων
που θα μας δάνειζαν. Αλλά εμείς δεν θελήσαμε
να πάρουμε τα λεφτά τους και έτσι πέσαμε στα χέρια
των σκληρών τοκογλύφων του ΔΝΤ, οι οποίοι,
άκουσον – άκουσον μας δανείζουν με 3,2%, την ώρα
που οι Ρώσοι δάνεισαν με 4,5%.
Το ότι η Κύπρος ζητά
άλλα 2-3 δισεκατομμύρια και δεν της τα δίνουν
δημιουργεί άλλες εύλογες απορίες
για το πως θα δάνειζαν
τους Έλληνες με εκατοντάδες δισεκατομμύρια.
Λεπτομέρειες...
Υπάρχει ένας άλλος μύθος, λιγότερο γνωστός:
Οι ξένοι, λέει, μας δανείζουν για να πληρώνονται
μόνο τα δικά τους ομολόγα. Τα κουρεμένα ομόλογα
θα ήταν η σωστή έκφραση.
Αλλά κι αυτό είναι μία ακόμη λεπτομέρεια.
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πρωτογενές έλλειμμα
το οποίο και πρέπει να καλύπτεται
με έναν μαγικό τρόπο.
Δεν εξηγείται αλλιώς το πώς είναι δυνατόν τα δάνεια
να πηγαίνουν μόνο για τα ομόλογα κι εμείς εδώ
να εξακολουθούμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις,
όταν τα δημόσια ταμεία δεν έχουν σάλιο...
Ο πιο μεγάλος μύθος, όμως, των τελευταίων μηνών
ήταν εκείνος της επαναδιαπραγμάτευσης
του μνημονίου.
Ακούστηκε τόσο ωραία στην διάρκεια των δύο
εκλογικών αναμετρήσεων, που έσπευσαν όλοι
να προσθέσουν και την δική τους πινελιά
για να εντυπωσιάσουν το εκλογικό τους ακροατήριο.
Τελικώς αποδεικνύεται ότι οι άλλοι δεν έχουν
την παραμικρή διάθεση για κανενός
είδους διαπραγμάτευση μαζί μας.
Τρεις μύθοι; Μόνο; Όχι, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι.
Την διάψευσή τους φοβόμαστε. Ελπίζουμε, δηλαδή,
ότι θα αποδειχτούν φάροι αλήθειας και όχι ίχνη
από κάποιο μύθο που χάθηκε στο βάθος της ιστορίας.
Όπως εκείνο που μάθαμε μικροί,
ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»!
Αν κάτι είναι ανησυχητικό είναι το γεγονός
ότι πολλοί εξακολουθούν να ζουν σε νιρβάνα.
Να μην ασχολούνται με τίποτα, να μην ανησυχούν
για τίποτα, να μην προσφέρουν τίποτα.
Γενικά, ζούμε εδώ και μήνες το απόλυτο τίποτα
και αγωνιζόμαστε να πιστέψουμε ότι είμαστε
μέσα σε ένα τούνελ, όπου μπορεί κάποια στιγμή
να δούμε στο βάθος το φως κι ότι δεν μας έχουν
παρατήσει μέσα στο σκοτάδι σε κάποια έρημο.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου