Ένας από τις αρχαιότερους τρόπους μαγειρέματος
είναι το οφτό κρέας, που τα τελευταία χρόνια
έχει αποκτήσει την ονομασία «αντικριστό».
Μέχρι πριν λίγα χρόνια οι βοσκοί στις Μαδάρες
και τον Ψηλορείτη χρησιμοποιούσαν
σχεδόν αποκλειστικά
αυτή την μέθοδο για να ψήσουν το κρέας τους.
Την παλαιότητα της μεθόδου αποδεικνύει
μία αναφορά του Όμηρου στην Ιλιάδα,
στη Ραψωδία I,
Παραθέτουμε τους σχετικούς στίχους
σε μετάφραση Γ. Ψυχουντάκη:
"Του συντρόφου του ό Πάτροκλος κείνα
πού του 'πε πιάνει.
Κι αυτός κρεατοκούτσουρο μεγάλο τότες βάνει
έκειά στη φέξη της φωθιάς, αίγας κι αρνιού την πλάτη
τιάνω 'θεκε, και γουρουνιού της πλάτης το κομμάτι,
π' ατιό το πάχος γυάλιζε, και πιάνει τα κι αρχίζει,
και βαστά ντου Αύτομέδοντας και τα χοντρομελίζει,
κατόπι σε μικρότερα κομμάτια διαμελά τα,
κι ωσάν τ' άπομορφόκοψε, στις σούβλες και περνά τα.
Κι ό Πάτροκλος ό θεϊκός φωθιά μεγάλην
άφτεικ/ ως ή φωθιά κατάκατσεν, ή φλόγα
κι ασκοντάφτει,κι αποκαταφλογόσβησε, τότες
κι εκείνος παίρνει,έστρωσε την καρβουνοσιά,
τις σούβλες του και σέρνειτιάνω σια διχαλόξυλα,
κι ανασηκώνοντας τιςαπ' τα διχάλια,
μ' άγιον άλάτσι πασπαλά τις.
Σάν τα 'ψησε και τ' άτιλωσε στην τάβλα και τα σιάζει,
σ' ώρια πανέρια το ψωμίκι ό Πάτροκλος μοιράζει...
"Για να γίνει το αντικριστό χρησιμοποιείται
συνήθως αρνί περίπου 1 έτους και –σπανιότερα- κατσίκι.
Το ζώο τεμαχίζεται στα τέσσερα, προστίθεται
αλάτι και οι ψήστες περνάνε με προσοχή
στο κάθε κομμάτι κρέας ένα μυτερό ξύλο.
Υπάρχουν αναφορές που λένε ότι στην αρχαιότητα,
το ρόλο της σούβλας, έπαιζαν
τα δόρατα των πολεμιστών.
Έπειτα σκάβεται ένας λάκκος όπου τοποθετούνται
πολλά ξύλα, ώστε να δημιουργηθεί άφθονη φωτιά.
Στη συνέχεια, τοποθετούνται περιμετρικά
τα ξύλα με το κρέας, λαμβάνοντας πάντα υπόψη
στην ένταση της φωτιάς, την απόσταση του κρέατος,
ακόμα και την κατεύθυνση του ανέμου.
Περισσότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου