Των μαρμάρινων γλυπτών τα θραύσματα . . . . λένε ιστορίες.

Ακολουθούμενος από στίφη φανατικών μοναχών 

             ο στρατός του Αλάριχου σφάζει και σκλαβώνει

         "τους μεν άνδρας ηβηδόν αποσφάτων,

                    παίδας δε και γυναίκας

                αγεληδόν συνεπαγόμενος" 

 καταστρέφει, λεηλατεί, πυρπολεί και ερημώνει 

  μια ατελείωτη σειρά από πόλεις και οικισμούς, 

                        στο πέρασμά του

         προς την ανοχύρωτη νότια Ελλάδα, 

                 μετά από την Μακεδονία 

όπου προξενεί τρομερές καταστροφές

               στο Δίον και τη Θεσσαλία.

 Ταυτόχρονα με την επιδρομή του Αλάριχου  

                   ο Αρκάδιος διατάζει,

            όχι απλώς την καταστροφή, 

 αλλά την ισοπέδωση ("ες έδαφος φέρειν") 

            όλων των Ελληνικών ναών,

 επιβάλλοντας στην συνέχεια, το υλικό τους 

    να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή 

                 άλλων οικοδομημά των, 

έτσι ώστε να χαθούν παντελώς τα ίχνη τους. 

 Έχουν μνήμες οι πέτρες.

              Των κεραμικών τα όστρακα

 και των μαρμάρινων γλυπτών τα θραύσματα

           λένε ιστορίες.

          Έχουν οξειδωθεί με αναμνήσεις

         και οι αιώνες έχουν, επάνω τους,

           σταλάξει ιστορίες που κανείς,

           σωστά, δεν μπορεί να διαβάσει

    παρεκτός ποιητές  και αλαφροΐσκιωτοι

              σαλιγκάρια και  πεταλούδες

               κανένας άλλος καλλίτερα.

        Έχουν μνήμες οι πέτρες . .

      έτσι όπως και τα κύτταρα.

                            Καρτσωνάκης Πάν