Η μαθηματικός Υπατία
που δολοφονήθηκε το 415 μ.Χ.
από όχλο χριστιανών.
Ελληνιστική, μια ονομασία που εισήχθη
από τον J.G. Droysen κατά το 19ο αιώνα, ονομάζεται
η ιστορική εποχή διάρκειας περίπου τριών αιώνων,
από το θάνατο του Αλεξάνδρου Γ'
της Μακεδονίας (323 π.Χ.), μέχρι το 30 π.Χ.,
οπότε ενσωματώθηκε και η Αίγυπτος
στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Αλλού Ιστορικοί δεν συσχετίζουν τη διάρκεια
της ελληνιστικής περιόδου άμεσα με την παρουσία
των διαδόχων του Αλεξάνδρου, αλλά με την επιρροή
των ελληνικών γραμμάτων και της γλώσσας
στην Ανατολή. Έτσι τοποθετούν το όριο
της ελληνιστικής εποχής αρκετά αργότερα, στο έτος
που δολοφονήθηκε η μαθηματικός Υπατία (415 μ.Χ.),
οπότε έπαψε να υπάρχουν επιφανείς Έλληνες διανοητές
(L. Russo, βλέπε βιβλιογραφία), ή και ακόμα αργότερα,
στον 7ο αιώνα μ.Χ., οπότε η εξάπλωση του Ισλάμ
άλλαξε τα δεδομένα στην Εγγύς Ανατολή.
Η χρονική περίοδος κατά την οποία άνθισε
η ελληνική επιστήμη και τεχνική ξεπερνάει
έτσι κι αλλιώς την εποχή του μακεδονικού αλλά
και του δυτικού ρωμαϊκού κράτους.
Ονομάζεται όμως ακόμα ελληνική ή και ελληνιστική,
γιατί όλοι οι επιστήμονες και τεχνικοί
που δραστηριοποιήθηκαν αυτούς τους αιώνες
ήταν Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής
ή οπωσδήποτε ελληνόφωνοι.
Η επιστήμη της ελληνιστικής εποχής άνθησε
κατά τον 3ο π.Χ. αιώνα, κυρίως στην Αλεξάνδρεια
κι αυτό οφείλεται στην πολιτική των πρώτων
ηγεμόνων της πτολεμαϊκής δυναστείας.
Ο Πτολεμαίος Α' Σωτήρας (323-283 π.Χ.)
και ιδιαίτερα ο Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος
(383-246 π.Χ.) στήριξαν τις τέχνες και τα γράμματα
και μετέτρεψαν την Αλεξάνδρεια σε κέντρο
του πολιτισμού εκείνης της εποχής.
Από το 212 π.Χ. και μετά, οπότε καταλήφθηκαν
οι Συρακούσες από τους Ρωμαίους (θάνατος Αρχιμήδη),
αρχίζει η σταδιακή ενσωμάτωση στη ρωμαϊκή
αυτοκρατορία των ελληνιστικών κρατών,
στα οποία είχε διασπαστεί το κράτος του Αλεξάνδρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου