Οι Σουμέριοι ήταν πανάρχαιοι Κρήτες;

Ο Ευήμερος αναφέρει ότι, οι πανάρχαιοι

 Έλληνες Μινωικοί Κρήτες οδηγούμενοι 

υπό του Διός, είχαν εποικήσει την Αραβία, 

την Περσία, τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού,

 την νήσο Παγχαία, την Μεσοποταμία, 

όπου πολύ αργότερα ονομάσθηκαν Σουμέριοι, 

μέχρι και τον Εύξεινο Πόντο, 

όπου εμφανίσθηκαν και εγκαταστάθηκαν ως Χάλυβες.

 Φιλέλληνες Ινδοί της Καλκούτας, λένε:

Πιστεύουμε ότι ήρθαμε απ'τήν Κρήτη πολύ πριν 

από τον Αλέξανδρο (τουλάχιστον κάποιοι από εμάς).

 Κρητικές σφραγίδες έχουν 
ανακαλυφθεί στην περιοχή μας. 
Το λιμάνι Γιάνγκ ήταν πολύ αρχαίο λιμάνι
και η ιστορία των πραγματικών Αργοναυτικών 
πρέπει να είναι κρυμμένη εκεί. 

(Οικονομικός Ταχυδρόμος 6-10-94).

Μήπως αυτή η λεγόμενη Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα
 Ιστορία και πολιτισμός 

του Ινδικού λαού όχι μονάχα παραδέχεται 

τη μεγάλη μετανάστευση από τα νησιά

 του Αιγαίου με επίκεντρο τη νήσο Κρήτη, 

αλλά επιμένει στην καταγωγή του ινδικού λαού

 από τους προέλληνες του Αιγαίου.

Ένας Ινδός αρχαιολόγος αναζητώντας παλιούς 

ναούς βουδιστικούς στο Πακιστάν το 1922, βρήκε 

τον ένα μετά τον άλλο έξι σφραγιδόλιθους 

με εικονογραφική ανάγλυφη παράσταση,

 τέλειας τέχνης.

Μην κατορθώνοντας να ερμηνεύσει αυτούς

 αποτείνεται στον ανατολιστή αρχαιολόγο 

SIR JOHN MARSHAL, στο οποίο

 παρέδωσε τα ευρήματα του.

*Ευήμερος ο Μεσσήνιος.

Ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος ήταν αρχαίος

 Έλληνας Φιλόσοφος της Κυρηναϊκής Σχολής, 

φίλος του βασιλιά Κάσσανδρου (311-298 π.Χ.).

Με παραγγελία του Κάσσανδρου, ο Ευήμερος 

ταξίδεψε στη νήσο Παγχαία του Περσικού Κόλπου.

 Στο έργο του «Ιερή Αναγραφή» περιγράφει

 τη ζωή των κατοίκων του νησιού αυτού, ισχυριζόμενος 

ότι ήταν Κρητικοί που μεταφέρθηκαν εκεί με εντολή 

του ίδιου του Δία, και ζούσαν στην Παγχαία 

με καθεστώς κοινοκτημοσύνης. 

Την «αναγραφή» αυτή ο Ευήμερος αφήνει να εννοηθεί

 ότι τη διάβασε σε βωμό της Πανάρας, 

της πρωτεύουσας της Παγχαίας, και έγραφε 

ότι ο Ουρανός, ο Κρόνος και ο Ζεύς υπήρξαν

 βασιλιάδες της Παγχαίας και θεοποιήθηκαν 

μετά τον θάνατό τους.

Ξεκινώντας από αυτό, ο Ευήμερος διαμόρφωσε

 τη θεωρία που έγινε γνωστή ως Ευημερισμός,

 δηλαδή τη θεωρία ότι οι θεοί ήταν κάποτε άνθρωποι

 και στη συνέχεια θεοποιήθηκαν. 

Η θεωρία αυτή 

(η αίρεση θα μπορούσε να ειπωθεί, 

αφού αναφέρεται σε θεολογικά θέματα) 

μεταφράσθηκε από τον Έννιο στα λατινικά, 

συνάντησε όμως μεγάλη αντίσταση

 από φανατικούς αντιπάλους της, 

που έκαψαν σχετικά βιβλία. 

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης διέσωσε μερικά

 αποσπάσματα του έργου του Ευήμερου.

Το 1925 έγινε γνωστό, ότι κάποια σχέση 

ανάμεσα σ'αυτούς τους δακτυλιόλιθους 

πρέπει να υπάρχει, με την εικονογραφική 

παράσταση του Δίσκου της Φαιστού*.

*Ο Δίσκος της Φαιστού: 

Το αρχαιότερο έντυπο κείμενο.