Όπως στο όνειρο δεν υπάρχει
άλλη πραγματικότητα
εκτός από το όνειρο μας
μέχρι να ξυπνήσουμε, έτσι και στη ζωή δεν υπάρχει
άλλη πραγματικότητα
έξω από τη ζωή μας μέχρι να πεθάνουμε.
Όπως στο όνειρο μας δεν υπάρχει άλλος
που ονειρεύεται έτσι και στη ζωή,
δεν υπάρχει άλλος που ζει.
Εγώ, εσύ, εμείς ονειρευόμαστε και ο καθένας
στο δικό του όνειρο συμμετέχει.
Φοβάται και τρομάζει στο όνειρό του
και το σώμα του αντιδρά ανάλογα.
Ερωτεύεται και το σώμα του συμμετέχει.
Δεν υπάρχουν περιορισμοί στο όνειρο.
Στη ζωή μόνο υπάρχουν.
Ποιος βάζει αυτούς τους περιορισμούς και πότε;
Οι περισσότεροι περιορισμοί
πότε μπήκαν στο μυαλό μας;
Ποια γνώση μας επέβαλε αυτούς τους καθοριστικούς,
για την μετέπειτα ζωή μας, περιορισμούς;
Ποιος μας είπε ποια είναι τα όριά μας;
Μήπως πάρα πολλά από αυτά τα όρια είναι ψεύτικα;
Πως θα το ανακαλύψουμε;
Ποια γνώση μας έκανε να περπατάμε
στα δυο μας πόδια και όχι στα τέσσερα
όπως όλοι μας κάναμε στο πρώτο στάδιο της ζωής μας;
Ποια γνώση μας είπε ότι δεν μπορούμε το ένα ή το άλλο;
Ποια γνώση μας έκανε λογικούς;
Ποια γνώση μας είπε ότι δεν μπορούμε να πετάμε;
Υπάρχει ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος.
Ο πρώτος έζησε και το όνομά του δόθηκε
σε μια αδιέξοδη κατάσταση
ίδια με τη χειρότερη φυλακή.
Πόσες φορές όμως ο Δαίδαλος
δε θα ευχήθηκε να ήταν στη θέση του Ίκαρου;
Κλείνω εδώ αυτό το κείμενο
που μοναδικό του σκοπό έχει
να καταγράψω κάποια ερωτήματα που μου έρχονται
στο μυαλό και θέλω να τα μοιραστώ
μαζί σας άγνωστοι φίλοι μου
που ίσως ανακαλύψετε και κάποιες
παρόμοιες δικές σας σκέψεις
οι οποίες κάποτε σας επισκέφτηκαν και ίσως,
ίσως λέω, ενοχλημένοι αποδιώξατε.
Φιλικά πάντοτε
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου