Ένας κόσμος του παρόντος και του μέλλοντος.

Ζωγράφισα με γράμματα

κι όλα τα χρώματα της γης

πλάθοντας έναν κόσμο

με λέξεις, όνειρα κι επιθυμίες.

Σε προσκάλεσα να ζήσουμε εκεί

και να κοιτάζουμε τη θάλασσα,

τον ουρανό, τους γλάρους

και κανείς να μην υπάρχει άλλος,

στον κόσμο μας,

παρεκτός εγώ, εσύ και οι φίλοι μας.

Ένας κόσμος αόρατος που να τον αντιλαμβάνονται

μόνο όσοι μας αγαπούν και αγαπάμε.

Ένας κόσμος σα νησί που ταξιδεύει

στην απεραντοσύνη του χρόνου

ένας κόσμος δίχως θάνατο

δίχως χθες και αύριο

ένας κόσμος του παρόντος και του μέλλοντος.

Μοιράστηκα τα όνειρά μου με σένα

και γέλασες

αυτά είναι παιδιάστικες φαντασίες

και ποιητικές ουτοπίες,

μου είπες,

αλλά τελικά δέχτηκες.

Από τότε κάθε νύχτα

μου τραβάς τα σκεπάσματα

αποκαλύπτοντας το γυμνό μου σώμα.

Πάν Καρτσωνάκης