«Πάνσοφε Διόνυσε, τί γλυκός που είσαι!
Ανυψώνεις κάθε τι το ... ταπεινό»
«Γλυκόπιοτο το γάλα της ...Αφροδίτης.
Λέγεται και ... κρασί»
Αριστοφάνης
Το κρασί βγάζει στο φως της μέρας
όλα τα κρυμμένα
μες τα βάθη της ψυχής μας μυστικά.
Ερατοσθένης
Το κρασί είναι εμφιαλωμένη ποίηση.
Robert Louis Stevenson,
1850-1894,
Σκωτσέζος συγγραφέας
O "φλιάσιος οίνος" της αρχαιότητας έγινε γνωστός
λόγω της ευρείας κατανάλωσής του στους αρχαίους
Νέμεους Αγώνες, στους οποίους συνέρρεαν πλήθη
ανθρώπων από διάφορες περιοχές.
Δυστυχώς αρχαιολογικά ευρήματα που να παρέχουν
πληροφορίες για το αρχαίο οινικό παρελθόν σπανίζουν.
Αυτό μπορεί να αποδοθεί στο περιορισμένο
των ανασκαφών στο φλιάσιο πεδίο
και στις καταστροφές αρχαίων κατασκευών
και εγκαταστάσεων που προκαλούνται
τόσο με ανεξέλεγκτες βαθιές αρώσεις
όσο και με την αρχαιοθηρία.
Υπάρχουν όμως επαρκή αρχαιολογικά τεκμήρια
που επιτρέπουν το συμπέρασμα ότι
η ανθρώπινη ζωή, και συνεπώς και οι πατρογονικές
παραγωγικές δραστηριότητες, συνεχίστηκαν
στον αρχαίο Φλιούντα για πολλούς αιώνες μετά.
Όλοι οι θεοί και ειδικά
ο θεός Διόνυσος ευνόησαν
μεγαλόψυχα την Νεμεατική γή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου