Ο ελεύθερος άνθρωπος
είναι συνήθως μόνος.
Αν η αγάπη είναι σκλαβιά,
τότε δεν είναι αγάπη.
Ο ελεύθερος άνθρωπος έχει την αίσθηση
της ειρηνικής σιγουριάς μέσα του.
Ο ελεύθερος άνθρωπος αρνείται να παρασυρθεί
από τις επιδοκιμασίες ή τις αποδοκιμασίες των άλλων.
Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι απαλλαγμένος
από ρόλους που υπαγορεύουν,
ουσιαστικά,
τρόπους συμπεριφοράς.
Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι υπεύθυνος,
χωρίς να ανησυχεί όμως
για τις εγωιστικές ερμηνείες των άλλων,
σχετικά με το τι είναι ευθύνη.
Ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να αισθάνεται
πολίτης του κόσμου και ταυτόχρονα
πολίτης της πιο μικρής κοινότητας
χωρίς να νοιάζεται το τι πιστεύουν οι άλλοι
για το πώς θα έπρεπε να αισθάνεται.
Ο ελεύθερος άνθρωπος αγαπά τους άλλους
γι' αυτό που είναι
και όχι γι' αυτό που θα τον βόλευε να είναι.
Αγαπά την ελευθερία του το ίδιο ακριβώς
όσο και την ελευθερία των άλλων.
Άνθρωπος που, με την συμπεριφορά του,
υποδουλώνει άλλους και στηρίζει
την υποτιθέμενη προσωπική του ελευθερία
στην υποδούλωση άλλων ανθρώπων,
με διάφορους τρόπους,
δεν είναι στην ουσία ελεύθερος.
Είναι σκλάβος του εγωισμού του.
Και κάτι τελευταίο.
Είναι ανόητο να χάνετε τον καιρό σας,
προσπαθώντας να αλλάξετε τη γνώμη
που έχουν οι άλλοι για σας.
Αρκεί απλά να είστε ο εαυτός σας.
Πάν Καρτσωνάκης
Υ. Γ:και προπαντός κανένας μας δεν είναι τέλειος!
1 σχόλιο :
Kαι είναι λεύτερο κι ωραίο να μην είμαστε τέλειοι...Η τελειότητα ορίζεται από κάποια stds, χωράει σε κάντρα , έχει προδιαγραφές και ειδικά στον άνθρωπο συνοδεύεται και από μια γερή δόση ψυχαναγκασμού ...
Είναι, πράγματι, δείγμα ελευθερίας να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι. Πράγμα δύσκολο. Γι' αυτό ζούμε σε μιαν ατέρμονη αντιπαλότητα τόσο με μας τους ίδιους ,όσο και με το περιβάλλον μας. Χαράς αυτόν που τα βρίσκει με τον εαυτό του. Τότε θα καταφέρει να τα βρει και με τους άλλους....
Συμπλέω με τις απόψεις σου Τάκη μου,με μια μικρή ένσταση.
" Κι, όμως η Αγάπη, άντε μπορεί να μην είναι σκλαβιά, είναι όμως ..εξάρτηση .Δεν είναι ;;;
Κατ' επέκταση λοιπόν είναι ένας "δεσμός" ιδιαίτερα προσφιλής κι αναγκαίος.
Τι τα θέλεις φίλε μου;
Ο φυσιολογικός άνθρωπος είναι δέσμιος των "φυσικών ψυχικών και σωματικών αναγκών του για να επιζήσει.
Ή έννοια της ελευθερίας λίγο-πολύ προσαρμόζεται στην βιωτή του καθ' ενός και χάνει το νόημά της
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ...
Δημοσίευση σχολίου