Στα Ινδικά έπη συναντάμε
περιγραφές πυρηνικών καταστροφών
και στην Ινδία περιοχές
με ασυνήθιστα ψηλή ραδιενέργεια.
Μάλλον οι πρόγονοί μας δεν κατάφεραν
να αποφύγουν τον πειρασμό χρήσης
της καταστροφικής τους ικανότητας...
Στα Ινδικά έπη κάποιος με το όνομα Αουλουκούγια
τον 8ο αιώνα π.Χ. κάνει μια περιγραφή
που μόνο σήμερα γίνεται κατανοητή ταιριάζοντας
σε μεγάλο βαθμό με την σημερινή θεωρία
για την πυρηνική μορφή της ύλης, την αντιστοιχία
ατομικών συστημάτων με το σύμπαν,
σχετικότητα χωροχρόνου, κοσμικές ακτίνες,
παγκόσμια έλξη κ.α.
Κάποια ενδιαφέροντα σημεία στα Ινδικά έπη
(Maharabata, Ramagiana και Mahavira)
αναφέρονται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες
σε κάτι που θυμίζει έντονα πυρηνική έκρηξη,
και πρόσφατα σε κάποιο σημείο της Ινδίας
παρατηρήθηκαν ασυνήθιστα αυξημένες
ποσότητες ραδιενέργειας.
Στο Πακιστάν στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού
βρέθηκαν τα ερείπια των αρχαίων
πόλεων Mohenjo Daro και Harapa μεγέθους τέτοιου
που θα μπορούσαν να χωρέσουν
από ένα εκατομμύριο ανθρώπους η κάθε μία.
Το άγνωστο είδος γραφής που βρέθηκε εκεί είναι
ίδιο με των νησιών του Πάσχα που βρίσκονται
απομονωμένα στην άλλη άκρη της γης.
Ανασκαφές σ' αυτές τις πόλεις οδήγησαν
στην ανακάλυψη ανθρώπινων σκελετών
με ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό ραδιενέργειας.
Δείτε και το τμήμα για τα Βιμάνα.
Όταν η πόλη Rishi City στο Mohenjo-Daro
εκτάφηκε από τους αρχαιολόγους τον τελευταίο αιώνα,
βρήκαν σκελετούς απλά να κείτονται σε δρόμους,
μερικοί κρατημένοι χέρι με χέρι, σαν να είχε βρει
την πόλη μια στιγμιαία καταστροφή.
Αυτοί οι σκελετοί είναι από τους πιο ραδιενεργούς
από όσους έχουν βρεθεί, σε επίπεδα αντίστοιχα
μιας Χιροσίμα και ενός Ναγκασάκι.
Αρχαίες πόλεις με τείχη λιωμένα και υαλοποιημένα
βρίσκονται στην Ινδία, Ιρλανδία, Σκοτία, Γαλλία,
Τουρκία και άλλα μέρη. Κάποια άλλη πιθανή εξήγηση
για την υάλωση πέτρινων τειχών, εκτός
από την πυρηνική έκρηξη δεν υπάρχει.
Στο Mohenjo Daro ανακαλύφθηκε επίσης
και ένα τεράστιο υδραυλικό - αποχετευτικό δίκτυο
ανώτερο από το σημερινό της Ινδίας και του Πακιστάν.
Οι δρόμοι της πόλης είναι γεμάτοι
με «μαύρες γυάλινες μάζες» και οι έρευνες απέδειξαν
ότι αυτά ήταν πήλινα κατασκευάσματα που έλιωσαν
σε κάποια τρομερή θερμοκρασία.
Περιγραφές στα σανσκριτικά κείμενα αναφέρουν
την διάρκεια ενός πολέμου «μία έκρηξη που έλαμψε
σαν 100 χιλιάδες ήλιους». Το όπλο αυτό έκανε στάχτη
όλη την πόλη Vrishnis, και τις Andhakas.
Τα πτώματα ήταν τόσο καμένα που ήταν αγνώριστα.
Έκαιγε ελέφαντες, άλογα, στρατιώτες και άρματα
με αόρατη φωτιά. Έκανε να πέφτουν τα νύχια
και τα μαλλιά, άσπριζε τα φτερώματα των πουλιών,
κοκκίνιζε τα πόδια τους και τα τύφλωνε.
Μετά από λίγο όλα τα τρόφιμα μολύνθηκαν.
Οι στρατιώτες έτρεχαν να πλυθούν προσπαθώντας
να αποφύγουν τις θανατηφόρες συνέπειες του όπλου.
Οι φυλές Vrisnis και Andakas
έγιναν στάχτη σχεδόν το 1300 π.Χ.
Φαίνεται σαν η Mahabharata να περιγράφει
ένα πυρηνικό πόλεμο!
Τέτοιες αναφορές δεν είναι μεμονωμένες,
τα ινδικά έπη είναι γεμάτα από τέτοιες περιγραφές
με τρομερά όπλα και ιπτάμενα οχήματα.
Ένα από τα έπη περιγράφει, δε, πόλεμο στη Σελήνη.
Αποσπάσματα από τα Ινδικά Έπη.
«Μια φορά όταν ο βασιλιάς Citaketu ταξίδευε
στο εξώτερο διάστημα με ένα σκάφος
που του έδωσε ο Vishnu, είδε τον Σίβα...»
«Τα βέλη που εκτόξευσε ο Siva έμοιασαν
με ακτίνες που βγαίνανε από την σφαίρα του ήλιου
και κάλυψαν τα τρία σκάφη που είχαν μείνει,
και μετά αυτά χάθηκαν» - Srimad Bhagasvatam,
Sixth Canto, Part 3
«... ανάμεσα σε ρουκέτες, πυραύλους, φλογοβόλα
χωρίς διακοπή. Ο ουρανός φαινόταν να έχει
εκατό ήλιους, εκατό φεγγάρια
και εκατό εκατομμύρια άστρα» - The Mahabharata
«Το αεροπλάνο που καθόταν ο Σάλβα
ήταν πολύ μυστήριο. Ήταν τόσο παράξενο
που μερικές φορές πολλά αεροπλάνα φαίνονταν
στον ουρανό και μερικές φορές κανένα.
Μερικές φορές το αεροπλάνο ήταν ορατό και μερικές
όχι και οι πολεμιστές της δυναστείας
του Yadu μπερδεύονταν. Άλλοτε βλέπανε
το σκάφος στη γη, άλλοτε να πετάει στον ουρανό,
άλλοτε στην κορφή ενός λόφου και μερικές φορές
να πλέει στο νερό» - Bhaktivedanta,
Swami Prabhupada, Krsna
Για περισσότερα: Robert Charroux
Η άγνωστη ιστορία των ανθρώπων
πριν 100.000 χρόνια.
Είναι σχεδόν απίστευτη η επινοητικότητα
του ανθρώπου σε εργαλεία καταστροφής.
Αναρωτιέται κανείς αν είχαν απελευθερωθεί
οι λαοί απ' την ανάγκη στρατιωτικών δαπανών
τόσο σε υλικό όσο και σε έμψυχο δυναμικό,
πόσο μπροστά θα μπορούσαμε να είχαμε
προχωρήσει στους υπόλοιπους τομείς...
Προς το παρόν λειτουργούμε αντίθετα μιας
και οι νεώτερες τεχνολογίες βρίσκουν εύκολη
πηγή χρηματοδότησης της έρευνας
και εξέλιξής τους μόνο αν έχουν
στρατιωτικό ενδιαφέρον.
Στην σύγχρονη στρατιωτική έρευνα
και ανάπτυξη οφείλουμε
(αν και μάλλον τα έχουμε ήδη χρυσοπληρώσει
χωρίς να το καταλάβουμε) ένα μεγάλο ποσοστό
των τεχνολογικών επιτευγμάτων όπως το internet τα,
τα λεπτόκοκκα φιλμ και τα CCD
(scanners, ψηφιακές μηχανές); συστήματα ήχου,
βελτιωμένα ηλεκτρονικά,
τηλεπικοινωνίες, υπολογιστές κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου