Αλλά, ας μιλήσουμε σοβαρά
και ας αφήσουμε
τα αστεία
και τις ψηφιακές επεξεργασίες.
Το μυστήριο του νησιού του Πάσχα:
Το Νησί του Πάσχα βρίσκεται στο Νότιο Ειρηνικό,
μεταξύ της Χιλής και της Ταϊτής.
Διαμορφωμένο από μία σειρά ηφαιστειακών
εκρήξεων, ήταν κατοικήσιμο μόνο από πουλιά
και λιβελλούλες της θάλασσας για εκατομμύρια χρόνια.
Οι απότομες πλαγιές του, κάποτε εθεάθησαν
με μεγάλη ικανοποίηση από μια κουρασμένη
ομάδα πολυνησιακών ναυτικών.
Γιατί αυτοί οι ναυτικοί εγκατέλειψαν
την αρχική τους χώρα, για πόσο καιρό έμειναν
στο νησί του Πάσχα, ή γιατί έφυγαν τόσο απότομα,
είναι μερικές ερωτήσεις στις οποίες δεν θα έχουμε
ποτέ την απάντηση.
Το νησί του Πάσχα είναι ένα από τα πιο
απομονωμένα κατοικημένα νησιά στον κόσμο.
Το νησί ονομάζεται από τους σημερινούς
ντόπιους κατοίκους, ως "Ράπα Νούι" (Rapa Nui),
το οποίο σημαίνει στην γλώσσα τους
"Μεγάλο Νησί".
Βρίσκεται περίπου 3.700 χλμ δυτικά
από τις δυτικές ακτές της Νοτίου Αμερικής
(Χιλή), και 3.200 χλμ νοτιοανατολικά
από την Γαλλική Πολυνησία.
Έχει τριγωνικό σχήμα, έτσι όπως φαίνεται
στην παρακάτω εικόνα, και έχει τρεις κρατήρες
από ηφαίστεια, έναν σε κάθε άκρη του.
Το όνομά του
(Νησί του Πάσχα ή Easter Island στα Αγγλικά),
το έχει πάρει από το γεγονός, ότι ανακαλύφθηκε
εκ νέου, από τους Ευρωπαίους
(και πιο συγκεκριμένα από έναν Ολλανδό καπετάνιο
ονόματι Ρόγκεβεν), την Κυριακή του Πάσχα το 1722.
Οι κάτοικοι του Ράπα Νούι, ταξιδέψανε από αλλά
νησιά της Πολυνησίας μέσα σε διπλά
μεγάλα ξύλινα κανό.
Σύμφωνα με την προφορική ιστορία του νησιού,
ένα άτομο ονομαζόμενο Χότου Ματούα,
ήταν ο πρώτος κάτοικος του νησιού.
Οι αρχαιολόγοι είναι σίγουροι, ότι οι πρώτοι
κάτοικοι του νησιού έφτασαν σε αυτό,
το 400 με 800 μ.Χ.
Οι ιεραπόστολοι έκαναν την περισσότερη ζημία
στην ιστορία του νησιού, ακόμα και από
τους περουβιανούς εμπόρους σκλάβων, οι οποίοι
σκλάβωσαν και εμπορεύτηκαν τους περισσότερους
από τους κατοίκους του νησιού.
Οι ιεραπόστολοι είναι αυτοί που προχώρησαν
στην καταστροφή όλων των ξύλινων γλυπτών,
θρησκευτικών χειροποίητων αντικειμένων
και επιπλέον αρκετών επιγραφών γνωστών
ως Rongo - Rongo, οι οποίες αποτελούσαν
ένα αρχείο της χαμένης γλώσσας του Rapa Nui.
Έτσι λίγες από αυτές τις επιγραφές σώζονται σήμερα,
τόσες που κανένας δεν είναι σε θέση
να τις αποκρυπτογραφήσει.
Οι πρώτοι άποικοι βρήκαν ένα πλούσιο
σε βλάστηση νησί, γεμάτο με γιγαντιαίους φοίνικες,
που χρησιμοποίησαν για να φτιάξουν τις βάρκες
και τα σπίτια τους.
Διάφορες κοινότητες διαμορφώθηκαν καθώς
ο πληθυσμός αυξανόταν και διάφορα
πληθυσμιακά κέντρα δημιουργήθηκαν
σε διάφορες περιοχές του νησιού.
Ένα πράγμα τους έδενε όλους μαζί, η κατασκευή
αγαλμάτων τα οποία ονομάζονται
"Μοάη" (Moai) και η λατρεία
που διαμόρφωσαν γύρω από αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου