8 Μαΐου, σαν και σήμερα δηλαδή . . . . .

 Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος 

με 120 άνδρες νικά τις τουρκικές δυνάμεις

 υπό τον Ομέρ Βρυώνη. 

Η Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς θεωρείται μια 

από τις πολεμικές εμπλοκές της επανάστασης 

του 21 με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες. 

Τα θύματα των Τούρκων ήταν πολυάριθμα. 

330 νεκροί και 800 τραυματίες μέσα σε λίγες ώρες. 

Οι Έλληνες έχασαν 6 πολεμιστές. 

Μετά την μάχη αυτή ο Βρυώνης συγκλονίστηκε 

τόσο πολύ που αποφάσισε να σταματήσει προσωρινά

 την εκστρατεία του και να υποχωρήσει στην Εύβοια,

 για να συναντήσει αργότερα τις δυνάμεις

 του Κιοσέ Μεχμέτ. 

Λόγω της παύσης αυτής των δραστηριοτήτων 

του Βρυώνη, η μάχη στο χάνι της Γραβιάς θεωρείται σημαντικός σταθμός για την έκβαση της ελληνικής επανάστασης. 

«Ουδέποτε αυτός που αντιμετώπισε νικηφόρα 

τη φοβερή στρατιά του Ομέρ Βρυώνη 

στο Χάνι της Γραβιάς στις 8 Μαΐου 1821 θα φανταζόταν

 ότι τέσσερα χρόνια αργότερα, στις αρχές του καλοκαιριού 

του 1825, θα δολοφονούνταν στην Ακρόπολη κατ' εντολήν

 του πάλαι ποτέ πρωτοπαλίκαρού του Γιάννη Γκούρα.

Ο Ανδρούτσος ήταν θύμα του εμφυλίου πολέμου, 

μία από τις αιτίες του οποίου ήταν η σύγκρουση 

κάποιων οπλαρχηγών με τους κοτζαμπάσηδες. 

Τότε διέπραξε ένα τεράστιο σφάλμα: επιχείρησε 

να έλθει σε συνεννόηση με τους Τούρκους. 

Αντιλαμβανόμενος τι είχε κάνει, αποφάσισε

 να παραδοθεί- και, όπως υπέθεσε, στον πλέον κατάλληλο: 

το πρωτοπαλίκαρό του, τον Γκούρα.

Ο Γκούρας λέγεται ότι έλαβε μέρος και στα άγρια 

βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τον Ανδρούτσο 

προτού τον δολοφονήσουν. 

 Οι δολοφόνοι, μετά το έγκλημα, πέταξαν το πτώμα 

του ήρωα στα βράχια της Ακρόπολης ώστε να φανεί 

ότι ο Ανδρούτσος σκοτώθηκε ενώ επιχειρούσε 

να δραπετεύσει.

Η αλήθεια αποκαλύφθηκε 73 ολόκληρα χρόνια αργότερα, 

όταν τα πραγματικά περιστατικά δημοσιεύθηκαν 

από τον δικηγόρο Σπύρο Φόρτη 

στην εφημερίδα "Καιροί", 

όπως του τα είχε αφηγηθεί ένας αυτόπτης μάρτυς,

 ο στρατιώτης Κωνσταντίνος Καλαντζής 

που ήταν σκοπός εκείνο το βράδυ».