Ποιητές
Φτωχοί λαθρεπιβάτες
πάνω στις φτερούγες των πουλιών
την ώρα που πέφτουν χτυπημένα.
Το όνειρο
Τελικά τους έκλεισα την πόρτα
«τι να την κάνω εγώ την πραγματικότητα,
τους λέω-εγώ έχω τ΄όνειρο»
ίσως γι΄ αυτό αγαπώ τα νεκροταφεία,
γιατί βάζουν τέλος στις λεπτομέρειες.
Ένα τραγούδι λυπημένο τη νύχτα είναι πάντα
ένας αποχαιρετισμός.
Δειλινό
Λεπτομέρειες ασήμαντες που κάνουν πιο οδυνηρές
τις αναμνήσεις
και τα χρόνια μας, βαλσαμωμένα πουλιά,
μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα
αλλά κι εγώ ποιός ήμουν;
ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις
κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες
ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω.
Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ’ έκσταση το δειλινό,
είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.
Τάσος Λειβαδίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου