Η ομορφιά που διαρκεί την ώρα που η μέρα
για κάποια δευτερόλεπτα στη δύση ξεψυχώντας
με λιγοστό φωτίζοντας τη φύση ένα γύρω
τα σύννεφα στον ουρανό της θάλασσας το κύμα.
Είναι στιγμές που μαγικά, οι άνθρωποι τις νοιώθουν.
Κάτι αλλάζει μέσα τους, κάποιους τους συνεπαίρνει
τους κάνει λίγο ποιητές και σαν ερωτευμένους
και τους βυθίζει σ’ έκσταση ή τους απογειώνει.
Ηλιοβασίλεμα, θεοί, σε «ζωγραφίζουν» μόνο
που σαν κρασί γλυκόπιοτο μεθούν όταν σε πίνουν.
Καρτσωνάκης Πάν
1 σχόλιο :
Στο έχω ξαναπεί Παν. Αυτές σου εδώ τις στιγμές, δοσμένες με ποίηση αλλά και τη μαγεία των εικόνων σου τις λατρεύω.
Να είσαι καλά φίλε.
Δημοσίευση σχολίου