Έναν Φιλόλογο Επειγόντως.

Έναν Φιλόλογο Επειγόντως.

Για Να Τελειώνουμε 

Με Το Όνομα Των Σκοπίων!

Παρακολουθούμε όλοι μας τούς (παρα)μορφωμένους 

βουλευτές μας (γιατροί οι περισσότεροι και δικηγόροι)

και τούς υπουργούς, να επιχειρηματολογούν 

για τήν ονομασία τών Σκοπίων. 

Ομιλούν για σύνθετη ονομασία που να περιέχει και το όνομα της Μακεδονίας.

 Αναζητούν «γεωγραφικό προσδιορισμό» ο οποίος να ομιλεί περί Μακεδονίας 

ως δευτερευούσης παραμέτρου, δήθεν επειδή όλη αυτή η περιοχή

 είχε ενσωματωθεί στο βασίλειο τής Μακεδονίας. 

Μα όλος ο τότε γνωστός κόσμος είχε κατακτηθεί και είχε ενσωματωθεί

 στο βασίλειο τών Μακεδόνων.

 Τα απειράριθμα λοιπόν σημερινά κράτη πρέπει να λέγονται με μία λέξη Μακεδονία; 

Ομιλούν για την αναγνώριση από 160 χώρες τού κράτους αυτού 

με σκέτο το όνομα Μακεδονία, άρα πρέπει και εμείς να το δεχθούμε! 

Ήμαρτον! Και άλλα πολλά και απολύτως εξωφρενικά λέγουν.

Ένα μόνο δέν έχουν σκεφθεί: Να προτείνουν σε έναν υπουργό 

ή και έναν απλό πολίτη τού κράτους αυτού, να προφέρει, μόνο να προφέρει, 

το όνομα τού Αλεξάνδρου. 

Τον λένε Alexander, τον λένε Ισκεντέρ, Alessandro, Aleksandar, Alleksanda, 

Sandor, Sikandar, Xandru, και άλλες περίπου 30 διαφορετικές ονομασίες,

 αλλά με κανένα από αυτά τα ονόματα δεν θα μπορούσε ούτε και ο ίδιος

 ο Αλέξανδρος να καταλάβει ότι μιλούν γι’ αυτόν. 

Εν τούτοις του στήνουν τεράστια αγάλματα και δίνουν το όνομά του σε δρόμους,

 πλατείες και αεροδρόμια και ό,τι άλλο απολύτως κωμικό μπορεί να σκεφθεί κανείς.

 Αλέξανδρο όμως δεν θα μπορέσει να τον πει κανείς από αυτούς.

Αλλά και να μπορέσει κάποιος να το προφέρει αυτό το όνομα, δεν θα μπορέσει

 να το ετυμολογήσει. Που να μπορέσει να καταλάβει ο καψερός, 

ότι μέσα σε αυτή την λέξη κρύβεται το ρήμα «αλέξω» και το ουσιαστικό «άνδρας».

Ανοίγουμε λοιπόν το Ομηρικό λεξικό του Ιωάννου Πανταζίδου

 (έκδοση Ανέστη Κωνσταντινίδη, 1903) στην λέξη αλέξω = απωθώ, αποκρούω, 

αντιμετωπίζω, αποσοβώ. 

Για τη λέξη άνδρας πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να ανοίξουμε λεξικό (ακόμη).

Θα πει κάποιος: 

Μα το ρήμα αλέξω δεν υπάρχει πια!

Τι μας λέτε; 

Και η λέξη αλεξικέραυνο ή το αλεξίσφαιρο δεν υπάρχουν; 

Και το αλεξίπτωτο, το αλεξιβρόχιο, το αλεξήνεμο,

 το αλεξιβόρβορο 

(αχ αυτό το τελευταίο, εσχάτως το έχουμε χάσει

 δυστυχώς, γι’ αυτό και κυλιόμαστε στον βόρβορο

της παρακμής), όλα ταύτα δεν είναι υπαρκτά; 

Δεν αποτελούν διαχρονικά την αιώνια Ελληνική μας λαλιά;

Και είναι αιώνια αυτή η λαλιά, γιατί Αλέξανδρο συναντούμε και στις πινακίδες 

της Γραμμικής – Β! και βάλτε με το νου σας πόσα χρόνια πριν ακόμη

 και από την εφεύρεση της Γραμμικής – Α θα προφέρονταν αυτή η λέξη!

Ειρήσθω εν παρόδω ότι η 100% Ελληνική γραφή της Γραμμικής – Β,

είναι η αρχαιότερη, από τις ομιλούμενες σήμερα γλώσσες στον πλανήτη.

 Η αμέσως επόμενη Κινεζική, είναι κατά 3 αιώνες νεότερη.

Θα πει κάποιος: Ο Αλέξανδρος ως γιός Βασιλιά, είχε ιδιαίτερη μόρφωση

 και άρα είχε μάθει από μωράκι τα Ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα.

Και το όνομα τού πατέρα του ξένο κι αυτό; 

Δέν τόν έλεγαν Φίλιππο, τόν έλεγαν Philip? 

Δηλαδή δεν σήμαινε το όνομά του «ο φίλος των ίππων» αλλά τον φώναζε έτσι 

η μάνα του επειδή είχε δει μια πρόσφατη κινηματογραφική ταινία 

με τον διάσημο Γάλλο ηθοποιό Ζεράρ Φιλίπ και είχε ξετρελαθεί με αυτό το όνομα;

Και η μάνα του Αλέξανδρου, με κείνο το περίεργο και απολύτως …

........ξενικό όνομα «Ολυμπιάδα», Θεέ και Κύριε, αλλοδαπή κι αυτή;

Και ο προ-προ-προπάππος του, Αλέξανδρος ο Α΄ που έλαβε μέρος 

στους Ολυμπιακούς αγώνες, εκεί που ουδείς μπορούσε να εισέλθει 

εάν δεν ήτο από πατέρα και μητέρα Έλλην;

Και ο πατέρας του που του είχαν αναθέσει να διοργανώσει 

τους Αθλητικούς Αγώνες στους Δελφούς, ούτε αυτός ήταν Έλληνας;

Και ο μακεδόνας δάσκαλός του, ο πασίγνωστος σε όλα τα μήκη 

και τα πλάτη της Γής μαθητής του Πλάτωνος, ο Αριστοτέλης,

 σε τι γλώσσα δίδασκε το δεκατριάχρονο εκείνο παιδάκι που αργότερα 

θα γίνονταν ο διασημότερος άνδρας όλης της Ιστορίας, 

ο άνθρωπος που δεν νικήθηκε ποτέ;

Και η παροιμιώδης φράση του «εάν δεν ήμουν ο Αλέξανδρος, 

θα ήθελα να είμαι ο Διογένης», την είπε βοηθούμενος από μεταφραστή; 

Ή μήπως εμπιστεύθηκε κάποιον που κατείχε την νοηματική;

Και η Ιλιάδα του Ομήρου που αχώριστα τον συνόδευε στην νικηφόρα 

εκστρατεία του εναντίον των Περσών, δεν ήταν γραμμένη στα Ελληνικά;

Και ο Αχιλλέας που αποτελούσε το πρότυπό του, με την μητέρα του

 την Θέτιδα, ήσαν βαρβαρικής καταγωγής;

Και τα θέατρα που έκτισε και τα στάδια και τα γυμναστήρια

 και τις παλαίστρες και τους βαρβαρικούς νόμους που αντικατέστησε 

με Ελληνικούς, όλα ταύτα δεν λένε τίποτα περί της Ελληνικότητάς του;

Και το ότι κατέκαυσε την πρωτεύουσα της Περσικής αυτοκρατορίας

 εις αντεκδίκηση της πυρπολήσεως από τους Πέρσες

 της πόλεως των Αθηνών, ούτε αυτό μαρτυρεί κάτι;

Και για την λέξη Μακεδονία η οποία κατά τον Ηρόδοτο και τον Όμηρο 

προέρχεται από το «Μακεδνός» = υψηλόκορμος, ουράνιος, εμείς σήμερα 

θα πρέπει να θεωρούμε ότι το «ουράνιος» εξηγείται ότι απλώς έπεσε

 σαν αερόλιθος από τον ουρανό;

Και ο Τραγικός Ευριπίδης που έζησε τα τελευταία του χρόνια

 στην Μακεδονία και έγραψε τις «Βάκχες» στα Ελληνικά, απευθύνθηκε

 σε κόσμο ο οποίος δεν καταλάβαινε αυτή τη γλώσσα; 

Δηλαδή ανόητος και ο Ευριπίδης;

Και κείνο το αγαπημένο του το άλογο, 

ποιος το σκέφθηκε να του δώσει όνομα Ελληνικό;

 Και οι οπλίτες, όταν αφίππευε ο στρατηλάτης, 

έβαζαν μεταφραστή για να το φωνάξουν;

Εν κατακλείδι, οι Σλάβοι που σήμερα επιμένουν ότι είναι οι απόγονοί του

 (χωρίς να καταλαβαίνουν ούτε μια λέξη από τη γλώσσα που μιλούσε 

ο Αλέξανδρος, ούτε τι σημαίνει καν το όνομά του) ήλθαν στην περιοχή,

 1.000 χρόνια μετά τον θάνατό του!

 Χίλια χρόνια μετά!!

Και οι «επίσημοι» εκπρόσωποί μας σήμερα, να θεωρούν αυτό το γεγονός, 

ως μηδέποτε γενόμενο;

Και πως η παγκόσμια επιστημονική (και όχι μόνο) κοινότητα, ονόμασε τ

ους χρόνους που ακολούθησαν τις κατακτήσεις του, ως «Ελληνιστικούς χρόνους»;

Ούτε όλοι αυτοί κατάλαβαν τίποτα;

Και τέλος, τι να πούμε για το πρωτοφανές γεγονός, ότι όλη η ανθρωπότητα

 τον ονομάζει «Μέγα», εκτός από τους λαούς που κατέκτησε; 

Εκείνοι λοιπόν οι άνθρωποι τον ονομάζουν «Μέγιστο» (Ουάκμπάρ),

 μια έκφραση που χρησιμοποιούν μόνο για τον Αλέξανδρο και τον Θεό! 

Και τον ονομάζουν έτσι, θεωρώντας ότι ο Αλέξανδρος δεν προσπάθησε

 να τους υποδουλώσει αλλά πέτυχε να τους ελευθερώσει!

Τι στην οργή συμβαίνει επί τέλους εδώ και όλα αυτά δεν συζητούνται 

ούτε από τους Έλληνες καν;

Δεν χρειαζόμαστε όπως φαίνεται διαπραγματευτές!

Έναν καλό φιλόλογο χρειαζόμαστε που να ξέρει και λίγη Ιστορία! 

Για να μας πει πως έδιωξε ο Αλέξανδρος τους Παίονες από τα βόρεια σύνορά του 

ώστε να μην τον παρενοχλούν όταν αυτός θα βρίσκεται στην μακρινή Περσία 

και την Βακτριανή. Και για την ευθεία καταγωγή της γενιάς του

 από τους Ηρακλείδες του Άργους. 

Και άλλα πολλά να μας πει, πολλά και ενδιαφέροντα.

Ναι τον χρειαζόμαστε, και μάλιστα επειγόντως!

Θέμος Γκουλιώνης

Οφθαλμίατρος

Πηγή: Ακρομόλιο,infognomonpolitics