Πάνω στην άμμο έγραψα μα το ‘σβησε το κύμα
το όνομά της, μια καρδιά και το δικό μου δίπλα.
Μόνο το βέλος έλειπε, το σκέφτηκα πριν βάλω
αν όντως είναι μια πληγή, ο έρωτας ή όχι.
Έφτιαξα κάστρο και ψηλά κάρφωσα μια σημαία
ολόλευκη, ναι σαν κι αυτήν ανακωχή που κάνουν.
Αυτό το φωτογράφισα στο messenger στο στέλνω
να δεις ότι το χιούμορ μου εγώ ποτέ δεν χάνω.
Είναι αλήθεια, άργησα μα τώρα πια το νοιώθω
πως το μηδέν με τ’ άπειρο, αιώνια μαλώνουν.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου