Οι περισσότερες πυρκαγιές είναι ανθρωπογενείς.
Από αμέλεια ή από πρόθεση.
Πάντως ήταν πολύ μεγάλο και πολύ “συντονισμένο”
όλο αυτό για να είναι τυχαίο.
Ελπίζω να το μάθουμε κάποτε.
Αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι δεκάδες εμπρηστές, που έχουν συλληφθεί
για αποδεδειγμένες πράξεις εμπρησμού έχουν δικαστεί για πλημμέλημα
και έχουν καταδικαστεί σε ανάλογες “ποινές”.
Αστείες ποινές, που δεν εκτίονται καν.
Χωρίς ο εμπρησμός από πρόθεση να είναι, νομικώς, απόδειξη
για σαλεμένο λογικό και μάλιστα βαρειάς μορφής και χωρίς να διατάσσεται
ο εγκλεισμός του εμπρηστή σε ψυχιατρικό ίδρυμα.
Ένας αποδεδειγμένα εμπρηστής που “καταδικάζεται” με ποινή πλημμελήματος
πώς ξέρουμε ότι δεν θα ξαναβάλει φωτιά;
Απόδειξη ψυχικού νοσήματος, επίσης βαρειάς μορφής, είναι αυτό που ακούσαμε
από τον εκπρόσωπο των πυροσβεστών: ότι υπήρχαν “φάρσες”
για ανύπαρκτες φωτιές, οι οποίες, βεβαίως, προκαλούσαν κινητοποίηση
του πυροσβεστικού μηχανισμού, άνευ λόγου.
Έβλεπε δηλαδή κάποιος τις φλόγες να ζώνουν την Αθήνα, να καίγεται η Εύβοια,
η Ηλεία και άλλα 100 σημεία της χώρας, έβλεπε τον τιτάνιο αγώνα ανθρώπων
που έδιναν συνεχή μάχη, μερόνυχτα, με τις φλόγες, με κίνδυνο της ζωής τους,
έβλεπε πως όσα μέσα και να είχαμε δεν έφταναν, και σκεφτόταν
“δεν παίρνω τώρα τηλέφωνο στην Πυροσβεστική να πω ότι
καίγεται το άλσος του Φιλοπάππου να… σπάσω πλάκα”;
Είναι δυνατόν;
Δεν είναι άνθρωποι αυτοί.
Είναι άλλο είδος όντων.
Τώρα που φαίνεται να κοπάζει η απειλή, αφού εκφράσω τον θαυμασμό
και την βαθειά μου ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους της Πυροσβεστικής,
της Αστυνομίας και της Πολιτικής Προστασίας για το υπεράνθρωπο έργο τους
και αφού υπογραμμίσω την βαθειά μου αηδία για όσους πολιτικοποίησαν
την τραγωδία ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά όσα έχει προτείνει
η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ εδώ και πολλά χρόνια για την επαναδημιουργία
του ελληνικού δάσους με βελανιδιές, χαρουπιές, ελιές
χωρίς το παρασιτικό δέντρο-εμπρηστή που λέγεται πεύκο
και είναι συμβόλαιο για πυρκαγιά.
Επίσης ας δούμε το πώς διαχειρίζονται τα δάση τους άλλες χώρες
όπως ο Καναδάς, με ανάθεση αυτού του έργου σε ιδιώτες.
Κανένας κρατικός μηχανισμός δεν πρόκειται ποτέ να μαζέψει το χαλί
από πευκοβελόνες που αποτελεί το μόνιμο προσάναμμα των δασών από πεύκα.
Διαχείριση γίνεται από εταιρείες που έχουν ΣΥΜΦΕΡΟΝ να την κάνουν,
όχι από αδιάφορους γραφειοκράτες.
Τα δάση μας, όσα απόμειναν, δεν θα γίνουν ξαφνικά ιδιωτικά.
Δημόσια θα παραμείνουν, αλλά κάποιος θα τα προσέχει και θα τα φυλάει,
διότι θα έχει κέρδος από αυτή τη δουλειά.
Θα τα ξαναπούμε αυτά, και πολλά άλλα, θα τα συζητήσουμε
και στην Περιφέρεια Αττικής, αλλά ας τα καλλιεργήσουμε
στις μεταξύ μας κουβέντες τώρα που το θέμα είναι “ψηλά” στο ενδιαφέρον μας.
Διότι τον Νοέμβριο δεν θα είναι επίκαιρο και δεν θα φέρνει ψήφους.
Δείτε ΕΔΩ
Αντί για δικό μας σχόλιο:
Μια Τoυρκάλα πήγε να ''Λαμπαδιάσει'' την Αθήνα; - Το ''Έπαιζε'' Αφγανή.
Δείτε ΕΔΩ
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα άποψης δεν είναι απαραίτητο
να εκφράζουν πάντοτε και την δική μας άποψη
αλλά τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν
ίσως αφορμή για διάλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου