Έρχονται πάντα ξαφνικά, οι συμφορές, μας λένε.
Μα δεν ισχύει πάντοτε. Από συμφέρον ίσως
κι από αμέλεια μπορεί, εμείς τις προκαλούμε.
Μετά μιλάμε για θεό ….θεομηνία λέμε.
Χιλιάδες χρόνια δυστυχώς οι άνθρωποι στα ίδια
αρέσκονται, τα σφάλματα, γιατί και τους βολεύει
ως μοιρολάτρες να θρηνούν αντί να προλαμβάνουν
σαν να μην άλλαξε ποτέ, της σκέψης τους ο τρόπος.
Ελπίζω όμως κάποτε το άλλοθι να πάψει.
Για ορισμένες συμφορές ας πάρουμε κι ευθύνη.
Πάν Καρτσωνάκης
Υ.Γ: Η ανάληψη της ευθύνης όμως
δεν αρκεί, δίχως γενναίες αποφάσεις
που θα «σπάζουν αυγά» όπως λένε.
Γενναίες αποφάσεις που να μην υπολογίζουν
τα μικροκομματικά ψηφοθηρικά συμφέροντα.
Όχι, θεομηνία, λοιπόν.
Όχι, στο διαχρονικό άλλοθι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου