Μια καλημέρα σαν θα πεις σε άγνωστο στον δρόμο
που συναντάς κάθε πρωί και ζει στην ίδια πόλη
δεν σου στοιχίζει τίποτα, σε σένα, μα στον άλλον
μπορεί να είναι βάλσαμο πολύτιμο πετράδι.
Πολύ σοβαροφάνεια «φορούν» και σαν ασπίδα
οι άνθρωποι κυκλοφορούν, ξένοι στην ίδια πόλη
γι αυτό η αποξένωση γίνεται πιο μεγάλη
κι ας είναι πια πιο εύκολη η επικοινωνία.
Φοβάμαι πως μελλοντικά οι άνθρωποι θα είναι
σ’ ένα κλειστό ερμητικά κουβούκλιο και μόνοι.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου