Στου μυαλού τους δαιδαλώδεις διαδρόμους και στοές
ξέρω έχουν καταφύγιο σκέψεις που ‘κανα παιδί.
Μα ποτέ δεν βρήκα τρόπο να εκφράσω στο χαρτί
και μπορεί ενδεχομένως έτσι άδοξα χαθούν.
Το χειρότερο απ’ όλα ήταν οι αναστολές
που πολλές δεν είχαν πάντα και καμία λογική.
Ειν’ απλά κάτι συμβάσεις που ο τόπος, εποχή
μου’ χουν βάλει αγκυλώσεις, στο σχολείο, σαν παιδί.
Το μυαλό για να πετάξει λεύτερο και να σκεφτεί
τα δεσμά πρέπει να λύσει στο μυαλό που ‘χουνε μπει.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου