Αυτός ο Ξανθάκης, αν δε ζει σε άλλη χώρα....μάλλον θα ζει σε άλλον κόσμο!

Διαβάσαμε εδώ ένα άρθρο 

κάποιου κυρίου Ξανθάκη

Έλεος κύριε Αρκά

Όταν ένας σπουδαίος γελοιογράφος απεχθάνεται 

τον ελληνικό λαό.

Μέγα ζήτημα στη χώρα όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα η μετάλλαξη 

του γελοιογράφου Αρκά. Που μας είχε συνηθίσει στα σκίτσα με κοκόρια

 και αρκούδια και σπουργίτια άνευ πολιτικού περιεχομένου 

και τώρα έχει πάρει φόρα και όλη την ώρα με την κυβέρνηση ασχολείται. 

Και της την πέφτει με σφοδρότητα και την κοροϊδεύει και την σατιρίζει 

χωρίς συμπόνια καμιά.

 Και πώς τολμάει να το κάνει αυτό, γκρινιάζουν οι μεν, και πως τολμάτε 

να του λέτε να μην το κάνει αυτό, φωνάζουν οι δε. 

Και πέφτει καυγάς…

Να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή; 

Να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

 Πρώτον κάθε δικαίωμα έχει ο Αρκάς να κάνει στροφή στην πολιτική γελοιογραφία.

 Γούστο και καπέλο του και λογαριασμό δεν έχει να δώσει σε κανέναν.

 Τα γαλόνια του τα κέρδισε μαχόμενος εδώ και τριάντα χρόνια στο μετερίζι 

του σκίτσου και μην αρχίζουμε τώρα εμείς να απαιτούμε από έναν δημιουργό 

να αρμενίζει καταπώς μας αρέσει. 

Θα κάνει αυτό που πιστεύει ότι του ταιριάζει και τέρμα. Τελεία, μην το συζητάμε άλλο.

Πάμε στο δεύτερο σημείο τώρα. Δικαίωμά του επίσης είναι του Αρκά να τα βάζει 

με την παρούσα κυβέρνηση. Αυτό μας έλειπε δηλαδή, επειδή οι προσωπικές μας 

συμπάθειες γέρνουν προς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση του πολιτικού 

στερεώματος να απαγορεύσουμε και την κριτική ή την ειρωνεία. 

Στο κάτω κάτω της γραφής, όλες οι κυβερνήσεις από καταβολής δημοκρατίας,

 την τρώγανε, την τρώνε και θα την τρώνε. 

Είναι τμήμα του ρόλου τους, part of the deal που λένε και οι Αμερικάνοι. 

Κι άμα δεν αντέχεις τη ζέστα, βγες απ’ την κουζίνα!

Καλά ως εδώ; 

Ξηγηθήκαμε για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις και τις κατηγορίες για λογοκρισία 

και λοιπές μαλακίες; 

Μπράβο παιδιά, το καταφέραμε. 

Πάμε τώρα λοιπόν και στο τρίτο σημείο της υπόθεσης, εκείνο που δικαιολογεί 

το «έλεος» του τίτλου.

 Στο πραγματικό πρόβλημα των γελοιογραφιών που σκαρώνει ο Αρκάς.

Ένα πρόβλημα που δεν είναι ούτε η στροφή του στην πολιτική, ούτε το τσιγάρισμα 

της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. 

Είναι η απέχθειά του και η αποστροφή του προς τους Έλληνες και τις Ελληνίδες…

Προς αυτό το «βδέλυγμα» που θα έλεγε και ο έτερος ρέκτης Δημήτρης Δημητριάδης. 

Προς αυτά τα γίδια που πήγαν κι έριξαν την ψήφο τους εκεί όπου δεν έπρεπε να τη ρίξουν. 

Και τόλμησαν μάλιστα οι χαζοί και οι χαζές να το διαπράξουν δύο φορές, όχι μόνο μία. 

Βάλε και το «ΟΧΙ» μέσα, μιλάμε τρίτωσε το κακό.

 Και δεν ζήτησαν συγγνώμη ταπεινότατα οι αχρείοι και οι αχρείες, 

δεν κόψανε το χέρι τους, δεν βγάλανε τα μάτια τους, δεν στράφηκαν 

καν στο μοναχισμό για να απαλύνουν το κρίμα. 

Τόσο βλαμμένα πλάσματα, τόσα πειραγμένα μυαλά, τόσο καταραμένες σκατόφατσες. 

Στείρωση εδώ και τώρα!

Υπερβάλω, το ξέρω. Αλλά δεν υπερβάλω όσο ο γελοιογράφος Αρκάς

 που ξερνάει διαρκώς χολή εναντίον του ελληνικού λαού. 

Εναντίον αυτού του λαού που «πρέπει να τιμωρηθεί γι' αυτό που είναι 

και για όσα διαπράττει» όπως σημείωνε και ο Δημητριάδης. 

Και πρόσθετε με χάρη:

 «Η τιμωρία του πρέπει να είναι ισοδύναμη με τη βδελυρότητά του: συντριπτική».

 Αφού δεν καταλαβαίνουν από νουθεσίες τα ζαγάρια και πάνε και ψηφίζουν ό,τι

 τους κατέβει, στουμπάτε τους με το γουδοχέρι. 

Με το πενάκι έστω του γελοιογράφου, που είναι και μυτερό!

Του Χρήστου Ξανθάκη

Πηγή: newpost.gr

koutipandoras.gr

Δικό μας σχόλιο:

Αυτός ο Ξανθάκης, αν δε ζει σε άλλη χώρα....μάλλον

θα ζει σε άλλον κόσμο ή δεν έχει πάρει τα χαμπάρια του

καθότι ευνοημένος ή αμετανόητος.

Υ.Γ: Έχετε προσέξει ότι η λέξη αμετανόητος

           κρύβει μέσα της την λέξη ανόητος;

Αλλά κι ένα άλλο σχόλιο

από την ιστοσελίδα της πηγής μας.