Να τραγουδάς αν το μπορείς τη θλίψη σου να διώχνεις
για να ξορκίζεις το κακό να μη σε καταβάλει.
Την ατυχία να γλεντάς στη σκέψη μόνον ότι
τα πράγματα χειρότερα μπορεί και να ‘ταν ίσως.
Σκέψου μονάχα τη ζωή που κάθε μέρα φεύγει
πως όλα είναι μάταια σαν σύννεφα που φεύγουν.
Κι όσοι προσπάθησαν εδώ κι έγιναν σπουδαίοι
με πλούτο που συγκέντρωναν, είχαν το ίδιο τέλος.
Ο χρόνος φεύγει σαν νερό σε ποταμό μεγάλο
που δείχνει να ‘ναι στάσιμο μα συνεχώς κυλάει.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου