Ήρθε η σειρά του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων
γνωστός και ως ΣΕΒ να παρατηρήσει πως πωλείται
τζάμπα η δημόσια περιουσία.
Ανακάλυψαν τον τροχό…
Προφανώς αναφέρονται σε εκείνη την περιουσία
που το πολιτικό και πελατειακό σύστημα όχι μόνο
δεν είναι σε θέση να αξιοποιήσει αλλά τα έχει καταφέρει
έτσι ώστε το κράτος να χάνει και χρήματα από τα φιλέτα!
Εξαίρεση μερικά μονοπώλια που ακόμα βγάζουν λεφτά
επειδή ακριβώς είναι μονοπώλια όπως οι ΔΕΥΑΚ
και για λίγο καιρό ακόμα η ΔΕΗ.
Προσφάτως ένας φίλος μου έλεγε πως αφού
η Ολυμπιακή Αεροπορία ρούφηξε το μεδούλι
των φορολογούμενων, έγινε ιδιωτική και τώρα ζει
και βασιλεύει.
Ακολούθησε η θεωρία συνωμοσίας ότι επίτηδες
απαξιώθηκε για να την πάρουν τζάμπα τα λαμόγια…
Τελικά υπάρχει ακόμα το δίλημμα, δημόσιο
και ιδιωτικός τομέας μπορούν να συνυπάρχουν
και τελικώς τι πρέπει να συμβεί για να μπει μια σειρά
σε αυτή τη χώρα ;
Για ποιο λόγο το κράτος έχει το αντίθετο
του αγγίγματος του Μίδα και κάνει το χρυσό στάχτη;
Οι κυβερνήσεις και κυρίως οι αντιπολιτεύσεις μιλάνε
για πούλημα των ασημικών της χώρας
για να πληρωθεί το χρέος.
Δε γνωρίζω αν τελικά φτάνουν τα ασημικά
για να ξοφλήσουμε αφού μου είναι δύσκολο
να φανταστώ ότι το πελατειακό σύστημα θα επιτρέψει
στην Ελλάδα να παράγει μόνιμα πλεονάσματα.
Πως δε θα πάρουν τα πλεονάσματα για να προσλάβουν
τους νέους Καρανίκες…
Ας πούμε όμως ότι τα ασημικά φτάνουν και το κράτος
εκχωρεί παραγωγικούς τομείς στους ιδιώτες.
Από που θα εισπράττει το κράτος μετά;
Τι θα παράγει εκτός από φόρους;
Θα κρατήσει τους φορείς που ξοδεύουν
και θα πουλήσει τους φορείς που παράγουν χρήμα;
Και για να συντηρηθούν αυτά που θα φτάσει η φορολογία;
Δημόσιο και ιδιωτικό κατά την άποψή μου μπορούν
και πρέπει να συνυπάρχουν και νομίζω
πως η τεχνητή πόλωση επί του θέματος βολεύει
μόνο το πελατειακό σύστημα.
Θα δώσω ένα παράδειγμα :
Η κυβέρνηση Σύριζα κυνηγάει το μεγάλο κεφάλαιο,
ζητά να πληρώσουν οι πλούσιοι αλλά στο Σκλαβενίτη
δίνει γη και ύδωρ για να σώσει 11000 εργαζόμενους
του Μαρινόπουλου.
Ακούω πολλούς που λένε να κάτσουν όλες οι πολιτικές
δυνάμεις σε ένα τραπέζι να τα βρουν και να βγάλουν
τη χώρα από τη κρίση.
Οι ίδιοι δηλαδή που διαχειρίστηκαν είτε σαν εξουσία
είτε σαν συνδικαλιστές
τη δημόσια περιουσία και απέτυχαν.
Τι αλλαξε δηλαδη από το 2009;
Η μόνη λύση είναι να αναλάβουν μάνατζερ
που θα αξιολογούνται
από τα αποτελέσματα που φέρνουν.
Και δε χρειάζεται να ψάξουμε μακριά.
Δε χρειάζεται να φέρουμε μάνατζερ από το εξωτερικό…
Δε μπορεί οι Έλληνες να διαπρέπουν οπουδήποτε
αλλού εκτός της χώρας τους.
Ας δώσουμε επιτέλους προοπτική στα μυαλά της χώρας.
Θ.Τ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου