Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Απλές συμβουλές για το πώς δεν θα χάσετε τη βαλίτσα σας στο αεροδρόμιο.

Συμβουλές 
για «lost and found» αποσκευές.
Το κλασικό άγχος των ταξιδιωτών που επιλέγουν 
το αεροπλάνο ως μέσο μετακίνησης τους, 
είναι να μην χάσουν τις βαλίτσες τους.
Υπάρχει όμως τρόπος να μην γίνει αυτό; 
Σαφώς και όχι, όμως ακολουθώντας 
μερικές πρακτικές συμβουλές μπορούμε
 να αποφύγουμε ίσως την ταλαιπωρία. 
Η πρώτη και κύρια συμβουλή είναι να τοποθετούμε
 πάντα τις γνωστές ταμπελίτσες με τα στοιχεία μας 
πάνω στις αποσκευές μας. 
Καλό είναι οι ταμπέλες αυτές να είναι σε φανταχτερά 
χρώματα ώστε να ξεχωρίσουν ανάμεσα στη «θάλασσα» 
με τις μαύρες βαλίτσες. 
Όσον αφορά στα στοιχεία, γράφουμε 
μόνο το κινητό μας και το e-mail μας και ίσως 
την εταιρεία που δουλεύουμε 
και όχι την διεύθυνση του σπιτιού μας. 
Οι ταμπέλες αυτές βέβαια δεν πρέπει να τοποθετούνται 
μόνο πάνω στις αποσκευές, αλλά και μέσα σε αυτές. 
Αν έχουν χαθεί, κοπεί για κάποιο λόγο, 
καλό είναι να υπάρχουν τα στοιχεία μας μέσα
 στη βαλίτσα, σε εμφανές σημείο. 
Μπορούμε να αγοράσουμε αυτοκόλλητες ετικέτες
 και να τις κολλήσουμε στα εσωτερικά τοιχώματα 
των αποσκευών.
Καλό είναι την ώρα που «τσεκάρουμε»
 τις αποσκευές μας στο αεροδρόμιο, να διαβάζουμε 
το απόκομμα που μας δίνει η υπάλληλος
 της αεροπορικής εταιρείας και να είμαστε σίγουροι 
ότι αναφέρει σωστά τα στοιχεία μας και τα στοιχεία 
της πτήσης.
Είναι ένα σημείο όπου γίνονται λάθη. 
Οι πιο σχολαστικοί επιβάτες, καταγράφουν
 σε ένα χαρτί τα πράγματα που έχουν μέσα 
στις αποσκευές τους και το παίρνουν μαζί. 
Σε περίπτωση που η βαλίτσα χαθεί, μπορεί ευκολότερα 
να γίνει αναγνώριση των αντικειμένων 
και αν δεν βρεθεί ποτέ να αποζημιωθούμε για αυτά.
Μόλις αντιληφθούμε ότι χάσαμε
 την αποσκευή μας στο αεροδρόμιο, ζητάμε
 από την αεροπορική εταιρεία να μας δώσει
 να διαβάσουμε τους όρους που ισχύουν σε αυτές 
τις περιπτώσεις. 
Ο κάθε αερομεταφορέας έχει τους δικούς του όρους. 
Έτσι θα ξέρουμε αν δικαιούμαστε χρηματικής 
ή άλλης αποζημίωσης. 
Αυτό ισχύει και όταν παραλάβουμε από τον ιμάντα 
την βαλίτσα μας, χτυπημένη, σπασμένη, 
ή κατεστραμμένη. 
Αν απομακρυνθούμε από το αεροδρόμιο
 και ζητήσουμε μετά διευκρινήσεις, θα είναι δύσκολο
 να βρούμε το δίκιο μας. 
Επιπλέον, δηλώνουμε επιτόπου στον υπάλληλο 
τη διεύθυνση που θα βρισκόμαστε τις επόμενες ημέρες, 
ώστε να μας σταλεί η αποσκευή μας
 όταν με το καλό βρεθεί.
Σε κάθε περίπτωση, όποιο κι αν είναι το γούστο μας 
στα χρώματα, καλό είναι οι αποσκευές τις οποίες 
παίρνουμε μαζί μας στα αεροπορικά ταξίδια, 
να είναι σε φανταχτερά και έντονα χρώματα, 
ώστε να ξεχωρίζουν ευκολότερα ανάμεσα 
στις χιλιάδες άλλες, που βρίσκονται
σε μια τεράστια αίθουσα «χαμένων αποσκευών» 
κάποιου αεροδρομίου.
Δικό μας σχόλιο:
Άμα είσαι γκαντέμης θα χάσεις την πτήση σου 
και όχι μόνο τις βαλίτσες σου όσες προφυλάξεις
 και να έχεις πάρει όπως έπαθα εγώ που είχα εισιτήριο 
με πασίγνωστη SWISS.
 Το ταξίδι θα γινόταν από την Αθήνα
 στις 17 Οκτωβρίου 2013
 (17-10-2013) στις 6 και μισή το πρωί (6:30)
Το εισιτήριο μου το έβγαλαν και το πλήρωσαν 
από το Σικάγο ( την Αμερική ) και μου έστειλαν 
με ηλεκτρονικό μήνυμα e-mail 
τους αριθμούς των εισιτηρίων.
Δεν στάθηκε δυνατόν να ταξιδέψω παρά το γεγονός 
ότι είχα επικοινωνήσει 
με τα γραφεία τους στην Αθήνα 
για να τους πληροφορήσω ότι ταξιδεύω 
για την Αμερική
 κι επειδή το κάνω για πρώτη φορά ανησυχούσα 
να μην έχω τα εισιτήρια στα χέρια μου
 με διαβεβαίωσαν
 ότι τα κορίτσια της εταιρείας θα με βοηθούσαν
 σε όλα αρκεί να ήμουν στο αεροδρόμιο πιο νωρίς.
Τελικά ήμουν από τις 3 και κάτι και όταν άνοιξαν 
τα γραφεία της εταιρείας  και τους παρέδωσα
 την βαλίτσα μου και το διαβατήριο 
βρέθηκα προ εκπλήξεως.
Εκεί τα κορίτσια της εταιρείας μου ζήτησαν 
κάποιο επιπλέον χαρτί (ΕΣΤΑ)
 κάτι που δεν είχα ιδέα τι ήταν.
Ωραία, τους απάντησα
 και τι μπορώ να κάνω που δεν το έχω;
Να πάτε απέναντι μου απάντησαν να το βγάλετε.
Γιατί δεν μου το βγάζετε εσείς, τους ρώτησα
Δεν μπορούμε κύριε γιατί είναι προσωπικά
 δεδομένα δικά σας.
Μα αφού τα έχετε, τους απαντώ.
Πρέπει να πληρώσετε 
με την πιστωτική σας κάρτα.
Έτυχε να έχω απάνω μου τελικά 
την πιστωτική μου κάρτα.
( Αν δεν την είχα; )
Να σας πληρώσω με μετρητά, επέμενα εγώ.
Αδιαφορία πλήρης.
Πάω τελικά απέναντι σε κάποιους υπολογιστές
 του αεροδρομίου όπου και κάποιοι άνθρωποι 
(άσχετοι με την εταιρεία) 
προσπάθησαν να με βοηθήσουν
 αλλά το σύστημα μας «πέταγε» συνεχώς έξω.
Επειδή έβλεπα ότι θα χάσω τελικά την πτήση ξαναπήγα
 στις υπάλληλους της εταιρείας και ειδικά σε αυτήν
 που φαινόταν ως προϊσταμένη
 και την παρακάλεσα να με βοηθήσει.
Μην ανησυχείτε μου απάντησε ατάραχη
 θα τα καταφέρετε
 και αν το χάσετε το αεροπλάνο 
θα σας βάλουμε στην επόμενη πτήση.
Τελικά μετά τις περίπου 10 άκαρπες
 προσπάθειες 3 διαφορετικών ανθρώπων 
τα κατάφερα και συμπλήρωσα την φόρμα
 και έβγαλα το περιβόητο ESTA.
Χαρούμενος πήγα να το δείξω και με έστειλαν 
σε μια άλλη υπάλληλο απέναντι
 για να μου βγάλει εισιτήριο και να ταξιδέψω.
Εκεί λοιπόν νέα απογοήτευση.
Αφού μου είπε ότι θα ταξιδέψω την επομένη ημέρα 
και το δέχτηκα όπως και μία επιπλέον επιβάρυνση
 στο τέλος με πληροφόρησε ότι το σύστημα 
δεν της επέτρεπε να συνεχίσει γιατί
το εισιτήριό μου ήταν λέει φτηνό.
Εγκεφαλικό!
Τώρα τι ακριβώς ήθελαν να πουν με αυτό 
δεν κατάλαβα 
αλλά σε επικοινωνία που είχα μαζί τους,
εκ των υστέρων, κάτι μου είπαν
 ότι δεν το είχα αγοράσει από αυτούς απ ευθείας
ή κάτι τέτοιο λες και αν αγοράσεις ένα κουτί αναψυκτικό
από κάποιο κιόσκι και βρεις μέσα νερό μόνο
θα κατηγορήσεις τον περιπτερά
και όχι την εταιρεία που φτιάχνει το αναψυκτικό. 
Τέλος πάντων.
Το δικό μου σχόλιο δεν έχει άλλο σκοπό
 παρά να πληροφορήσει αυτούς που σκέφτονται 
να ταξιδέψουν, ειδικά στην Αμερική, 
να είναι περισσότερο προσεκτικοί
και να προμηθεύονται όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα
που είναι απαραίτητα
(κανείς δεν μου είπε για το ΕΣΤΑ πριν)
και από που θα προμηθεύονται το εισιτήριό τους.
Α, για να επιλέξετε διεκδίκηση αποζημίωσης
για χαμένες αποσκευές ή χαμένες πτήσεις; 
Κουράγιο......................................

Δεν υπάρχουν σχόλια :