Τόσο πολύ αγάπησαν, την πόλη, που στοιχειώσαν.

Δεν είναι μόνο οι ζωγραφιές 

αλλά και κάποιων οι σκιές,

στα γκράφιτι στους δρόμους

 κι όταν τα δυο τους σμίγουνε

 αχειροποίητες γεννούν

εικόνες που τις βλέπουν

να ζωντανεύουν, σπάνια

 μα σίγουρα συμβαίνει, 

μόνο τις νύχτες, 

ποιητές,

 παιδάκια ή αλήτες.

Είναι σκιές απουσιών,

 ανθρώπων που όταν ζούσαν

τόσο πολύ αγάπησαν, την πόλη,

 που στοίχειωσαν.

Κι όπως δεν γίνεται ποτέ να φαίνονται τη μέρα,

μονάχα νύχτες, φυσικά, τις βλέπουν να υπάρχουν

 μόνο αυτοί που σαν τρελοί μπορούν να "ταξιδέψουν".

Σαν τα παιδιά, αφήνονται και οι σκιές τους πάνε 

ούτε ρωτούν το προς τα που, ούτε κι αυτές τους λένε.

           Πάν Καρτσωνάκης