Ακόμα κι όταν σας βλέπω, συχνά τις νύχτες
να γυρίζετε μόνοι σας, σιωπηλοί,
στους δρόμους της πόλης
και σα να περιμένετε προφανώς κάτι
ίσως κάτι που άργησε να σας συμβεί
κι αδημονώντας
βγήκατε στους δρόμους για να δείτε
που έχασε το δρόμο του και χάθηκε
που καθυστέρησε και δεν ήλθε ακόμη,
ακόμη και τότε, σαν απλός θεατής σε θέατρο
θα σταθώ απλά παρατηρητής,
περίεργος να δω την εξέλιξη.
Θα μείνω αμέτοχος να σας κοιτάζω
που τριγυρνάτε
και κάποιες φορές να μιλάτε στο κινητό σας.
Ίσως, το πολύ – πολύ, να απαθανατίσω τη σκηνή
μέσα από το φακό της φωτογραφικής μου μηχανής.
Έτσι απλά, κάτι σαν ημερολόγιο καταστρώματος
για το σκάφος της πόλης μας.
Εκείνο μονάχα που θα θελα,
από τους λαογράφους του μέλλοντος,
είναι να ψάξουνε προσεκτικά
εικονοστοιχείο με εικονοστοιχείο τις φωτογραφίες
και τις λέξεις να προσέξουν
για να μην βγάλουν βιαστικά
και έωλα συμπεράσματα.
Καρτσωνάκης Τάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου