Όπως φυτρώνουν τα φτερά που το μυαλό χαρίζει.

Στην ενδοχώρα του μυαλού φωλιάζουνε εικόνες,

οι λέξεις είναι άγνωστη ακόμη εμπειρία,

μας ταξιδεύουν σε θολό τοπίο και πελάγη

σε αφιλόξενες ακτές κι ο χάρτης δεν τις έχει.

Ένα μονάχα δέκατο συνειδητά δουλεύει.

Όλο το άλλο όνειρα μονάχα το οργώνουν

κι επιθυμίες που βαθιά στο χρόνο έχουν ρίζες.

Τόσο βαθιά, που τρόμαξα να δω το πρόσωπό τους.

Είναι σα ξόρκια μαγικά που τα χουμε ανάγκη

όπως φυτρώνουν τα φτερά που το μυαλό χαρίζει. 

Πάν Καρτσωνάκης