Αυτές οι πέτρες που λιάζονται χορταριασμένες.

 Αυτές οι πέτρες που λιάζονται χορταριασμένες.

 Αυτές οι πέτρες που βρίσκονται σκόρπιες

 δίπλα στη θάλασσα 

 είναι ότι απόμεινε για να θυμίζει 

ότι κάποτε κάπου εδώ

ήταν τα σπίτια, τα τείχη  και τα λιμάνια τους.

Κάπου εδώ παραδίπλα 

υπήρχαν οι βωμοί και οι ναοί τους.

Είναι οι πέτρες που μας θυμίζουν όλα αυτά 

που μας κάνουν περήφανους

όλους εμάς τους κληρονόμους αυτού του τόπου 

και  ίσως να νοιώθουμε ως προγόνους μας 

όλους αυτούς που κάποτε έχτισαν

με αυτές τις ίδιες πέτρες 

όλα αυτά για τα οποία 

έδιναν και τη ζωή τους με προθυμία

αλλά και υπερηφάνεια.

Υπέρ βωμών κι εστιών που λένε. 

Πάν  Καρτσωνάκης