Γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Φυλή, Ἱστορία καὶ Πολιτισμό: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (1871-1910)

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

(1871-1910)

Ὁ προφήτης τοῦ Ἑλληνισμοῦ

Γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Φυλή, Ἱστορία καὶ Πολιτισμό:

Χαρακτηρίζει τὸν Ἕλληνα ἄνθρωπο 

ὡς τὸν τελειότερο καρπὸ τῆς Φύσεως:

 «Γῆ ὡραιοτάτη καὶ Θειοτάτη, 

Γῆ τελεία ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ἡ Μητέρα Ἑλληνικὴ Γῆ,

 ἀνέδωσε καρπὸν ὅμοιον.

 Ὁμοίως Ὡραῖον καὶ ὁμοίως Θεῖον. 

Ζῷον Ἑλληνικόν, τὸν Ἕλληνα: ΕΜΑΣ.»

Τονίζει ὅμως: «Περιττὸν νὰ φουσκώνετε δι᾿ αὐτά. 

Οἱ Ἕλληνες κάθε ἐποχῆς δὲν εἶσθε τίποτα. 

Ἡ Ἑλληνικὴ Γῆ εἶνε τὸ Πᾶν.»

Κατακεραυνώνει τοὺς δυτικούς: 

«Δὲν θὰ κρίνετε Σεῖς οἱ Φράγκοι -τὰ χθεσινὰ 

Ἀγριογούρουνα- Ἐμᾶς, ἀλλ᾿ Ἐμεῖς θὰ κρίνωμε Σᾶς 

καὶ τὸν Πολιτισμόν σας.»

Αὐτὰ ὅλα, ὅμως, δὲν εἶναι λόγος κομπασμοῦ 

γιὰ τοὺς Ἕλληνες -κάθε ἄλλο: 

«Οἱ Φράγκοι δὲν πρέπει νὰ νομίζουν, ὅτι 

δὲν βαραίνει καὶ γονατίζει κι᾿ ἐμᾶς ὅλη αὐτὴ 

ἡ Ἀσήκωτη ΔΟΞΑ, καὶ δὲν μᾶς καίει τὸ κεφάλι

 τὸ Πύρινο Στέμμα ποὺ λέγεται: ΕΛΛΗΝ. [...]

 Καὶ ἐπειδὴ τὸ ΓΕΓΟΝΟΣ εἶνε αὐτό, 
ἔχετε βαρύτατα, 
ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ νὰ ἐκτελέσετε. 

Χωρὶς νὰ τὰ ἐκτελεῖτε δὲν ἔχετε κανένα δικαίωμα 

νὰ φέρετε τὸ ὄνομα ΕΛΛΗΝ.»

Ἡ δὲ ἱστορικὴ ἀποστολὴ τοῦ Ἕλληνος ἦταν 

καὶ εἶναι ὁ «ἐξανθρωπισμὸς τῆς οἰκουμένης». 

(«Ἔκκλησις πρὸς τὸ Πανελλήνιον Κοινόν», 1907)

Γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα:

Σὲ ἐποχὴ ὀξείας (καὶ αἱματηρῆς κάποτε) 

διαμάχης γιὰ τὸ γλωσσικό, κατακεραυνώνει 

τόσο τὸν ἀρχαϊστικὸ σχολαστικισμὸ ὅσο 

και τὸν δημοτικισμό, 
ἐπιλέγοντας συνετὰ τὴν μέση ὁδό. 

Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι μία καὶ ἑνιαία·

 ἀρχαία καὶ δημοτική, κοινὴ κληρονομιά μας.

Ὁ Περικλῆς Γιαννόπουλος γεννήθηκε στὴν Πάτρα

 τὸ 1871 καὶ ἐτέλεσε τὴν ἡρωική του ἔξοδο

 ἀπὸ τὴν ζωὴ στὴν θάλασσα τοῦ Σκαραμαγκᾶ 

τὴν Μεγάλη Πέμπτη, 8 Ἀπριλίου 1910. 

Ὑπῆρξε ἑλληνολάτρης διανοητής, λογοτέχνης, 

μεταφραστὴς και δοκιμιογράφος, αἰσθητικὸς 

καὶ φυσιολάτρης, ρομαντικὸς ὁραματιστής, 

μαχητικός καὶ διαπρήσιος κήρυκας

 τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ μέσῳ 

τῆς ἀναζητήσεως καὶ ἀναδείξεως τῆς γνήσιας

 ἑλληνικότητος, ὅπως αὐτὴ πηγάζει 

ἀπὸ τὴν Ἑλληνική Φύση καὶ ἐκφράζεται 

διαχρονικῶς στὴν λαϊκὴ παράδοση καὶ Ἱστορία.

 Δριμὺς κατήγορος τῆς ξενομανίας

 καὶ τοῦ συμπλέγματος μειονεξίας ἔναντι

 τῆς Δύσεως, τῆς δουλοπρέπειας καὶ τῆς διαφθορᾶς, 

ὅπου αὐτὲς ἐκδηλώνονται, ἀπὸ τὶς τέχνες

 ἔως τὴν πολιτική. Πατέρας καὶ κορυφαία

 μορφὴ τοῦ πνευματικοῦ κινήματος 

τοῦ ἑλληνοκεντρισμοῦ στὸν 20ὸ αἰώνα, 

στὶς τέχνες, τὴν αισθητική, 

τὴν φιλοσοφία, τὴν πολιτική.