Ένα απολιθωμένο ανθρώπινο σώμα ύψους τριών μέτρων!

Το πρωινό της 18ης Οκτωβρίου του 1869,

 ένα απρόσμενο γεγονός συντάραξε 

τη μικρή κοινωνία του Cardiff των ΗΠΑ, 

στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. 

Οι εργάτες που έσκαβαν ένα πηγάδι στη φάρμα

 του William Newell, ανακάλυψαν έκπληκτοι 

ένα απολιθωμένο ανθρώπινο σώμα 

ύψους τριών μέτρων!

Φυσικά, ακόμα και με τα περιορισμένα μέσα 

του 19ου αιώνα, η είδηση 

δεν άργησε να κυκλοφορήσει 

και μέσα σε λίγες ώρες 

οι πρώτοι περίεργοι επισκέπτες

 κατέφθασαν στη φάρμα. 

Μέχρι το μεσημέρι το πλήθος μεγάλωνε συνεχώς 

και ο Newell αποφάσισε να μη χάσει άλλο χρόνο:

 έστησε μια πρόχειρη σκηνή πάνω 

από το πηγάδι και, όντας προφανώς 

επιχειρηματικό πνεύμα, έκοψε εισιτήρια 

των 25 σεντς (σημερινή αξία περίπου 4$) 

σε όσους ήθελαν να δουν τον “γίγαντα”. 

Το αντίτιμο δε φάνηκε να επηρεάζει καθόλου

 την επισκεψιμότητα του απολιθώματος και, 

προς μεγάλη ικανοποίηση του Newell,

 το πλήθος εξακολουθούσε να συρρέει στη φάρμα του.

Δύο ημέρες αργότερα, η τοπική εφημερίδα

 Syracuse Journal έγραψε για την ανακάλυψη 

του “γίγαντα” και πλέον οι επισκέπτες κατέφθαναν

 κατά χιλιάδες. Καθηγητές, διανοούμενοι, επιστήμονες,

ακόμα και απλοί χωρικοί στριμώχνονταν στην ουρά 

για ώρες, κάτω από τον ήλιο ή μέσα στη βροχή, 

προκειμένου να δουν από* κοντά την μεγαλύτερη

 ίσως αρχαιολογική ανακάλυψη του 19ου αιώνα.

 Όπως μας περιγράφουν πηγές της εποχής, 

οι περισσότεροι από αυτούς έφευγαν 

από τη σκηνή πεπεισμένοι πως αντίκρισαν 

με τα μάτια τους τα απομεινάρια ενός γίγαντα, 

ενώ κάποιοι, ίσως λιγότερο ενθουσιώδεις, θεωρούσαν

 πως το έκθεμα δεν ήταν παρά ένα πανάρχαιο άγαλμα, 

που όμοιο του δεν είχε βρεθεί ποτέ ως τότε 

στην αμερικανική ήπειρο.

Μέσα σε δέκα ημέρες από την ανακάλυψη του,

 η “φήμη” του γίγαντα είχε απλωθεί σε ολόκληρη 

τη χώρα και τα κέρδη του Newell αυξάνονταν

με εκθετικό ρυθμό. Το τεράστιο ενδιαφέρον του κοινού 

και τα οικονομικά οφέλη που απολάμβανε ο Newell 

από την εκμετάλλευση του ευρήματος, τράβηξαν

 την προσοχή μιας ομάδας επιχειρηματιών 

με πρωτοστατούντα έναν τραπεζίτη 

ονόματι David Hannum. 

Ο Hannum προσέφερε στον Newell 30.000 $ 

(σημερινό ποσό περίπου 250.000 $!) και ποσοστά

 επί των εισιτηρίων για να αγοράσει τον γίγαντα. 

Ο Newell δέχθηκε και σύντομα το έκθεμα 

μεταφέρθηκε σε ειδικό χώρο στην Syracuse,

 όπου και εκτίθετο στο κοινό, 

με αντίτιμο εισιτηρίου ένα δολάριο!

Το Δεκέμβριο του 1869 όμως, 

και ενώ τα πλήθη συνέρρεαν ακόμα στη Syracuse, 

μια εφημερίδα δημοσίευσε συνέντευξη

 του George Hull, ξαδέρφου του William Newell.

 Σε αυτήν ο Hull 

ομολόγησε ότι ο “γίγαντας” δεν ήταν αυθεντικός, 

αλλά ένα γύψινο γλυπτό που είχε κατασκευάσει 

κάποιος γλύπτης για λογαριασμό του. Hull και Newell, 

έκρυψαν το γλυπτό 

στο χώμα της φάρμας του τελευταίου

 το Νοέμβριο του 1868 και ύστερα από λίγους μήνες, 

προσέλαβαν δύο άντρες 

για να “σκάψουν ένα πηγάδι”, 

υποδεικνύοντας τους

 να σκάψουν στο σημείο 

όπου είχαν κρύψει το  “γίγαντα”!

 Έτσι, οι εργάτες “ανακάλυψαν” το απολίθωμα, 

συμβάλλοντας άθελα τους σε μια 

από τις μεγαλύτερες απάτες της ιστορίας των ΗΠΑ!